Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 2561 przypisów.
kiej (gw.) — kiedy, gdy, skoro. [przypis edytorski]
kiej (gw.) — kiedy, gdy; skoro. [przypis edytorski]
kiej (gw.) — kiedy, jak, jakby. [przypis edytorski]
kiej (gw.) — kiedy. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kiej (gw.) — kiedy, skoro. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kiej (gw.) — kiedy; tu: ale. [przypis edytorski]
kiej (gw.) — kiedy; tu: przecież. [przypis edytorski]
kiej (gw.) — kiedy; tu: skoro. [przypis edytorski]
kiej (gw.) — niby, jak. [przypis edytorski]
kiej (gw.) — niby; tak jak. [przypis edytorski]
kiej (gw.) — skoro. [przypis edytorski]
kiej niekiej (gw.) — niekiedy. [przypis edytorski]
kiej niekiej (gw.) — niekiedy. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kiejście leżeli (gw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: kiedy leżeliście; tu: 2 os. lm w funkcji formy grzecznościowej. [przypis edytorski]
kiejś (gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]
kiejś (gw.) — kiedyś. [przypis edytorski]
kiejsi (gw.) — kiedyś tam. [przypis edytorski]
kiela (gw.) — ile. [przypis edytorski]
kiela (gw.) — kiedy. [przypis edytorski]
kielczak (gw.) — mieszkaniec Kielc; tu: przybysz spod Kielc. [przypis edytorski]
kiele (gw.) — koło. [przypis edytorski]
kiele (gw.) — koło, przy; tu: pod. [przypis edytorski]
kielo (gw.) — ile. [przypis edytorski]
kiepełe a. kiepeła (gw.) — rozum, spryt. [przypis edytorski]
kierzanka (gw.) — drewniane naczynie do ubijania śmietany na masło. [przypis edytorski]
kierz (gw., daw.) — krzew. [przypis edytorski]
kijanek (gw.) — kij. [przypis edytorski]
kłonica (gw.) — drąg przytrzymujący drabinę lub oś wozu. [przypis edytorski]
kłyźnia (gw.) — kłótnia. [przypis edytorski]
kłyźnić się (gw.) — kłócić się. [przypis edytorski]
kłyźnić się (gw.) — kłócić się. [przypis edytorski]
kłyźnienia (gw.) — kłótnie, skłócanie. [przypis edytorski]
kłyźnienie (gw.) — kłótnia. [przypis edytorski]
klangor (gw.) — śpiew lecącego ptactwa. [przypis edytorski]
klichcić (gw.) — gadać. [przypis edytorski]
klikać (gw.) — wołać. [przypis edytorski]
klompy (gw.) — obuwie z drewnianą podeszwą. [przypis edytorski]
kluczka (gw.) — tu: laska z wygiętym końcem, którą sołtys zwołuje mieszkańców, obsyłając ją po całej wsi. [przypis edytorski]
kómora (gw.) — komora (daw.): pomieszczenie w budynku, pokój, izba. [przypis edytorski]
kobylica (daw.; gw.) — kobyłka, kozioł: drewniany stojak ułatwiający piłowanie drewna. [przypis edytorski]
kocić się (gw.) — toczyć się. [przypis edytorski]
koczerga (daw., gw.) — pogrzebacz. [przypis edytorski]
kokotek (gw.) — kogucik. [przypis edytorski]
kokot (gw.) — kogut. [przypis edytorski]
kołko (gw.) — kołowrotek, urządzenie do wytwarzania przędzy z włókien. [przypis edytorski]
kołychała (gw.) — kołysała. [przypis edytorski]
Koły Żyd śpiwaje, koły wyn hołodny (z gw. ukr.) — kiedy Żyd śpiewa, to znaczy, że jest głodny. [przypis edytorski]
kolebać się (gw.) — tu w znaczeniu: wahać się. [przypis edytorski]
kole (daw., gw.) — koło, około, wokół, obok. [przypis edytorski]
kole (daw., gw.) — koło. [przypis edytorski]
kole (daw., gw.) — koło, wokół, obok. [przypis edytorski]
kole (daw., gw.) — koło, wokół. [przypis edytorski]
kole (daw., gw.) — koło, wokół, przy. [przypis edytorski]
kole (gw.) — koło. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kole (gw.) — koło, wokół, przy. [przypis edytorski]
kole (gw.) — wokół, koło. [przypis edytorski]
kole (gw.) — wokół. [przypis edytorski]
kole kurów (gw.) — koło kur; przy kurach. [przypis edytorski]
kole ręki (gw.) — wokół ręki. [przypis edytorski]
kondel (daw., gw.) — kundel. [przypis edytorski]
kondel (daw., gw.) — kundel; tu: wyzwisko. [przypis edytorski]
kondel (gw.) — kundel. [przypis edytorski]
koniami (gw.) — dziś popr. forma N. lm: końmi. [przypis edytorski]
koniuszyna (gw.) — koniczyna. [przypis edytorski]
kopa (gw.) — tu: sześćdziesiąt sztuk. [przypis edytorski]
kopańka (gw.) — niecka, podłużne drewniane naczynie wydrążone w jednym kawałku drewna, służące do zagniatania ciasta a także do kąpania małych dzieci. [przypis edytorski]
kopanie (gw.) — wykopki. [przypis edytorski]
kopidół (gw.) — grabarz. [przypis edytorski]
koprowina (gw.) — drobna moneta miedziana. [przypis edytorski]
korek (gw.) — korepetytor. [przypis edytorski]
korzec (daw., gw.) — dawna jednostka objętości. [przypis edytorski]
kosa (daw., gw.) — warkocz. [przypis edytorski]
kotki (gw.) — bazie. [przypis edytorski]
kotlik (gw.) — kociołek. [przypis edytorski]
kotyra (gw.) — gruda ziemi. [przypis edytorski]
kowal (gw.) — kowal. Wymowa gwarowa kowol, czyli a jest wymawiane jako o. Zjawisko to określane jest jako ścieśnienie wymowy, podwyższenie i zwężenie. Jest charakterystyczna dla gwar małopolskich, kurpiowskich, mazurskich i wyspowo dla innych regionów Polski. Stanowi pozostałość po długiej samogłosce a, która występowała obok a krótkiego, i już w średniowieczu przybrała brzmienie o, a wcześniej — pośrednią á. Zob. https://encenc.pl/a-pochylone/, dostęp: 10.11.2017. [przypis edytorski]
kozerek (gw.) — daszek u czapki. [przypis edytorski]
kozytać (gw.) — łaskotać. [przypis edytorski]
kraj (gw.) — skraj, brzeg. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw., gw.) — piękny; kolorowy; czerwony. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw., gw.) — piękny. [przypis edytorski]
kraśny (daw., gw.) — piękny. [przypis edytorski]
krasy (daw., gw.) — kolorowy; piękny. [przypis edytorski]
krasy (daw., gw.) — tu: piękny. [przypis edytorski]
krasy (gw.) — o zwierzęciu gospodarskim: o sierści czarno-białej, łaciate. [przypis edytorski]
kreminał (gw.) — kryminał. [przypis edytorski]
kreminał (gw.) — więzienie [przypis edytorski]
krom (daw., gw.) — oprócz. [przypis edytorski]
kromie (daw., gw.) — oprócz, poza. [przypis edytorski]
kromie (daw., gw.) — oprócz. [przypis edytorski]
kroty (gw.) — kraty. [przypis edytorski]
kruczek (gw.) — pogrzebacz, zakrzywiony na końcu pręt, służący do przegrzebywania żaru w piecu. [przypis edytorski]
kruczyć (gw.) — burczeć. [przypis edytorski]
krwie (daw., gw.) — dziś D.lp: krwi. [przypis edytorski]
kryjomo (daw., gw.) — po kryjomu. [przypis edytorski]
kryszka (gw.) — okruch, okruszek. [przypis edytorski]
krzepcej (daw., gw.) — mocniej, silniej. [przypis edytorski]
krzepciej (daw., gw.) — mocniej, silniej. [przypis edytorski]
krzepciej (gw.) — mocniej. [przypis edytorski]
krzepciej (gw.) — silniej, mocniej (od przym.: krzepki). [przypis edytorski]
