Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 10888 przypisów.
krater — tu: naczynie do mieszania wody z winem. [przypis edytorski]
Krates (ok. 365–ok. 285 p.n.e.) — tebańczyk, sławny filozof ze szkoły cyników i uczeń Diogenesa. [przypis tłumacza]
Krates powiadał o pismach Heraklita (…) — wedle Diogenesa Laertiosa (por. Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów, II, 22) nie Krates, lecz Sokrates. [przypis tłumacza]
Krates powiadał (…) postronkiem — Diogenes Laertios, Życie Krates z Teb, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, VI, 86. [przypis tłumacza]
Krates — współczesny z komediopisarzem Kratinosem (520–423 p.n.e.), wspomniany przez Arystotelesa dlatego, że pierwszy porzucił wyszydzanie osób znanych, wyśmiewając w komediach ułomności całych klas i stanów, a to właśnie uznaje Arystoteles za zadanie komedii. [przypis tłumacza]
Krates z Teb (ok. 365–ok. 285 p.n.e.) — grecki filozof, przedstawiciel nurtu cynickiego, uczeń Diogenesa z Synopy. [przypis edytorski]
kratów — dziś popr. D. lm: krat. [przypis edytorski]
kratówka — tu: siostra żyjąca „za kratami” w klasztorze zamkniętym lub osoba często spowiadająca się przed kratami konfesjonału. Wszystkie wymienione określenia obrażają przesadną pobożność siostry. [przypis edytorski]
Kratos, Bia (mit. gr.) — dzieci bogini-rzeki Styks i tytana Pallasa; pełnią funkcję bóstw-alegorii Siły i Przemocy; ich rodzeństwem byli: Zelos (bóg-alegoria Współzawodnictwa), Nike (bogini-alegoria Zwycięstwa). [przypis edytorski]
Kratyles a. Kratylos — jeden z dialogów filozoficznych Platona, dotyczący zagadnień językoznawczych. [przypis edytorski]
„Kratyl” Platona — Dialog poświęcony cały znaczeniu imion. [przypis tłumacza]
Kratyn — jeden z najstarszych znakomitych komików z czasów Peryklesa, za dytyramby, na cześć Bacchusa, otrzymał nieraz pierwszą nagrodę, którą był młody byk: stąd „łowca byków”. [przypis tłumacza]
Krause, Ernst (1839–1903) — niemiecki biolog i pisarz popularnonaukowy, wybitny propagator darwinizmu w Niemczech. [przypis edytorski]
Kraus, Karol, właśc. Kraus, Karl (1874–1936) — austriacki pisarz, publicysta, w latach 1899–1936 wydawca polityczno-literackiego czasopisma „Die Fackel” (pochodnia). [przypis edytorski]
Krauszów — wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim. [przypis edytorski]
Krauze, Franciszek — polski oficer, w 1812 kapitan 5 pułku piechoty liniowej. [przypis edytorski]
krawa (daw.) — dziś: kroi. [przypis edytorski]
krawat — dziś popr. forma D.lm: krawatów. [przypis edytorski]
krawczycy (starop.) — czeladnicy krawieccy. [przypis redakcyjny]
krawczyk — zwany tkaczem, ptak żyjący w Indiach i sporządzający sobie gniazdka z pozszywanych liści. [przypis tłumacza]
Krawczynski, Siergiej Michajłowicz, pseud. Stiepniak (1851–1895) — rosyjski pisarz i rewolucjonista związany z ruchem narodnickim. [przypis edytorski]
krawędziak — drewniany element budowlany, rodzaj tarcicy o przekroju zbliżonym do kwadratu i grubości mniejszej niż belka. [przypis edytorski]
kręcijan — człowiek zdążający kręta drogą. [przypis autorski]
kręcił się (…) koło swej pięknej kuzynki, pani d'Aiglemont — [por.] Kobieta trzydziestoletnia. [przypis tłumacza]
Kręci się Rambald, nieborak, y ciało / Prędkością kradnie y tarczą zawiera (starop.) — szybkością usuwa (domyślne: spod ciosów) i tarczą zasłania. [przypis redakcyjny]
kręga — dziś D.lp: kręgu. [przypis edytorski]
Kręgi ciał widzisz (…) większe i mniejsze, stosownie do siły — Kręgi niebieskie im są bliższe Boga, tym większa ich siła. Jeśli ta siła przez organa świata wyraża się w przestrzeni, tym większa jest ich objętość. A im są wyższe, bieg ich jest rozleglejszy i ruch szybszy. [przypis redakcyjny]
kręgielnie — ogólnie: pomieszczenia, w których gra się w gry (w oryginale wspomniany Nine Men's Morris, czyli młynek). [przypis edytorski]
kręgi zbrojnymi — okutymi kołami. [przypis redakcyjny]
Krępak — góra w Tatrach; w oryginale: Appenino. [przypis redakcyjny]
Krępak — także: Krempak a. Krapak; nazwa używana dawniej na określenie szczytu Łomnicy (2634 m n.p.m.), ale także Karpat lub Tatr. [przypis redakcyjny]
Krępowiecki, Tadeusz (1798–1847) — pisarz i publicysta, uczestnik powstania listopadowego. Współzałożyciel Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, z którego wystąpił oraz Gromad Ludu Polskiego; obarczał szlachtę winą za upadek powstania i wyzysk chłopów. [przypis edytorski]
krępy — niewysoki, mocno zbudowany. [przypis edytorski]
krępy — niski a mocno zbudowany. [przypis edytorski]
krępy — niski i mocno zbudowany. [przypis edytorski]
krésa — kreska; tu: szrama, rysa. [przypis edytorski]
krętacz — w oryginale jest Rabulist, tzn. człowiek, który kręci i przekręca paragrafy i ustawy, byle tylko wyprowadzić z nich wnioski, [jakie są] właśnie mu potrzebne. Wyraz pochodzi z łaciny. [przypis tłumacza]
krętanina (daw.) — krzątanina, gorączkowy ruch, zamieszanie. [przypis edytorski]
krętanina (daw.) — krzątanina. [przypis edytorski]
krętanina (daw.) — zamieszanie, zamęt. [przypis edytorski]
krętanina — krzątanina, zamieszanie. [przypis edytorski]
krętarz większy, trochanter major (med.) — duża wyniosłość między szyjką a trzonem kości udowej. [przypis edytorski]
kręta — [tu:] kreda. [przypis redakcyjny]
krętoruny (daw.) — o kręconych włosach. [przypis edytorski]
krętowłosy bożek leśny — satyr, jedna z istot wchodzących w skład orszaku Dionizosa, greckiego boga wina i dzikiej natury; satyrowie byli przedstawiani jako ludzie ze zmierzwionymi włosami, z koźlimi nogami i uszami, kojarzono ich z pożądaniem i lubieżnością. [przypis edytorski]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kreatura — tu daw., z łac. creatura: stworzenie, istota; dziś: osoba podła, budząca wstręt swoim postępowaniem. [przypis edytorski]
kreatura — tu: osoba budząca wstręt i obrzydzenie. [przypis edytorski]
kreatura — tu: to, co stworzone. [przypis edytorski]
kreatury — twory. [przypis redakcyjny]
kreca — świerzb, typowa choroba oświęcimska. [przypis edytorski]
krechcić — szumieć. [przypis autorski]
Krechowiecki, Adam (1850–1919) — polski pisarz, krytyk, redaktor. Twórca rozpraw naukowych o Kraszewskim i Mickiewiczu. [przypis edytorski]
Kreci — tj. Kreteńczycy. [przypis edytorski]
Kreczetnikow, Michaił Nikitycz (1729–1793) — generał-lejtnant wojsk rosyjskich; walczył pod Barem na tydzień przed jego zdobyciem przez wojska pod dowództwem Stiepana Fiodorowicza Apraksina. [przypis edytorski]
Kreczetnikow, Piotr Nikitycz (1727–1800) — generał rosyjski, dowódca korpusu interwencyjnego tłumiącego konfederację barską. [przypis edytorski]
kreda (daw., pot.) — kredyt. [przypis edytorski]
kreda (geol.) — ostatni, najpóźniejszy okres ery mezozoicznej, ok. 145–66 mln lat temu. [przypis edytorski]
kreda, jura, trias (geol.) — okresy ery mezozoicznej. [przypis edytorski]
kredenca (daw., z wł.) — usługa. [przypis redakcyjny]
kredenc (daw.) — pierwsza usługa (przy stole). [przypis redakcyjny]
kredencerz (daw.) — służący opiekujący się kredensem, tj. zastawą stołową, odpowiedzialny za podawanie do stołu. [przypis edytorski]
kredencerz — sługa, nakrywający do stołu i podający kielichy. [przypis redakcyjny]
kredencerz — służący odpowiedzialny za zaopatrzenie w produkty spożywcze. [przypis edytorski]
kredencerz — służący zajmujący się zastawą i podawaniem do stołu. [przypis edytorski]
kredencjonalnemi — uwierzytelniającymi. [przypis redakcyjny]
kredencować (daw.) — wychodzić naprzód, wybiegać ze służbą. [przypis redakcyjny]
kredencować (daw.) — zaczynać. [przypis redakcyjny]
kredencować — służyć (jako pierwsi). [przypis redakcyjny]
kredensarz — dziś: kredencerz. [przypis edytorski]
kredens (daw.) — pomieszczenie przeznaczone do przechowywania zastawy stołowej oraz dla służby podającej do stołu. [przypis edytorski]
kredens (daw.) — pomieszczenie, w którym przechowywano zastawę stołową. [przypis edytorski]
kredens (daw.) — służba stołowa, pełnienie obowiązków związanych z podawaniem do stołu w pałacach i dworach. [przypis edytorski]
kredens (daw.) — tu: naczynia, zastawa stołowa. [przypis edytorski]
kredens — naczynia, tj. kubki, kielichy, talerze, miski, często bardzo bogato zdobione. [przypis redakcyjny]
kredensować — szynkować, przelewać (krew), być wzorem, przewodniczyć. [przypis redakcyjny]
kredensowy chłopak (daw.) — służący, odpowiedzialny za porządek w zastawie stołowej. [przypis edytorski]
kredens — tu: listy uwierzytelniające, pełnomocnictwa. [przypis redakcyjny]
kredens — tu: naczynia, zastawa stołowa. [przypis edytorski]
kredens — zastawa stołowa. [przypis redakcyjny]
kredo a. credo (z łac. credo: wierzę) — wyznanie wiary, tekst odmawiany w liturgii katolickiej w niedziele i święta; Piłat w kredzie — mowa o fragmencie wyznania wiary, gdzie mówi się o Jezusie Chrystusie, że został „umęczon pod Ponckim Piłatem”, tj. był sądzony i skazany na tortury i śmierć przez rzymskiego prefekta Poncjusza Piłata. Poza Bogiem Ojcem, Duchem Św., Jezusem i jego matką Maryją, Poncjusz Piłat jest jedyną osobą wymienioną z imienia w tekście Credo. [przypis edytorski]
kredyt (daw.) — tu: zaufanie. [przypis edytorski]
kredyt (daw.) — wiarygodność; tu: szacunek, poważanie. [przypis edytorski]
kredytorami — wierzycielami; wyd. lwów, ma: opiekunami a kredytorami. [przypis redakcyjny]
kredytor (daw.) — wierzyciel. [przypis edytorski]
kredytorom — wierzycielom. [przypis redakcyjny]
kredytor — wierzyciel. [przypis edytorski]
kredytor — wierzyciel. [przypis redakcyjny]
kredytować (z łac. credo: wierzę, ufam) — tu: dawać wiarę, uważać za prawdę. [przypis edytorski]
kredyt — pewność, zaufanie. [przypis redakcyjny]
kredyt — tu: wiara, wiarygodność. [przypis redakcyjny]
kredyt — zaufanie, wiara. [przypis redakcyjny]
kredyt (z łac.) — zaufanie. [przypis redakcyjny]
Kreishauptmann (niem.) — odpowiednik polskiego starosty. [przypis edytorski]
Kreishauptmann (niem.) — starosta powiatowy. [przypis edytorski]
kreiskomiser, popr. Kreiskommissar (niem.) — komisarz okręgowy. [przypis edytorski]
Krejczy — nazwisko to nosiło (lub nosi) wielu wybitnych Czechów, w czasach powstawania Fabryki Absolutu mogli to być m.in.: František Krejčí (1858–1934), psycholog, filozof i polityk; František Václav Krejčí (1867–1941), pisarz, dziennikarz i polityk; Jan Krejčí (1868–1942), językoznawca, rektor uniwersytetu Masaryka. [przypis edytorski]
kremaster — mięsień w męskich narządach rozrodczych. [przypis tłumacza]
Kremel — dziś popr.: Kreml. [przypis edytorski]
