Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 10888 przypisów.
kufa — duża beczka drewniana do leżakowania piwa. [przypis edytorski]
kufa — duża beczka. [przypis edytorski]
kufa — duża drewniana beczka na wino lub piwo. [przypis edytorski]
kufa — duża drewniana beczka. [przypis edytorski]
kufa — duża, drewniana beczka. [przypis edytorski]
kufa — duża drewniana beczka używana w winiarstwie i piwowarstwie. [przypis redakcyjny]
kufa — rodzaj dużej, drewnianej beczki. [przypis edytorski]
kufa — tu: duża, drewniana beczka. [przypis edytorski]
kufa — tu: duża drewniana beczka, używana w przemyśle piwowarskim. [przypis edytorski]
kufel garcowy — kufel o pojemności jednego garnca (tj.3–4 litrów, zależnie od regionu Polski); inaczej: kusz. [przypis edytorski]
kufel kwarciany — kufel o pojemności 1/4 części garnca (w przybliżeniu 1/4 l); garniec: daw. miara objętości cieczy. [przypis edytorski]
kufer — skrzynia, używana do przechowywania i transportu odzieży. [przypis edytorski]
kufla świadomy — znający się na kuflu, czyli na piciu alkoholu. [przypis redakcyjny]
kuflowa łaska — od kufla, pijatyki. [przypis redakcyjny]
kufya — duża drewniana beczka używana w winiarstwie i piwowarstwie. [przypis edytorski]
kugel — rodzaj leguminy, przysmak podawany jako deser po obiedzie sobotnim. [przypis tłumacza]
kugel — słodka potrawa żydowska. [przypis edytorski]
kugel — słodka potrawa żydowska. [przypis tłumacza]
kugel — typowa żydowska słodka potrawa zapiekana na deser, na bazie ryżu lub makaronu. [przypis tłumacza]
kugiel a. kugel — tradycyjna żydowska potrawa świąteczna w postaci wypiekanej w piecu zapiekanki z utartych surowych ziemniaków z jajkami i cebulą; w wersji deserowej z makaronem i owocami. [przypis edytorski]
kuglarka — sztukmistrzyni, oszustka. [przypis edytorski]
kuglarkaż (…) wydrze — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy kuglarka wydrze. [przypis edytorski]
kuglarstwa — zręczności, obrotności. [przypis redakcyjny]
kuglarstwo (daw.) — sztuczka, przedstawienie. [przypis edytorski]
kuglarstwo — magiczne sztuczki. [przypis edytorski]
kuglarstwo (starop.) — sztuczka. [przypis edytorski]
kuglarstwo — sztuczka magiczna. [przypis edytorski]
kuglarstwo — sztuczka. [przypis edytorski]
kuglarstwo — żonglerka, magiczne sztuczki. [przypis edytorski]
kuglarz — osoba oszukująca ludzi w sprytny i podstępny sposób. [przypis edytorski]
kuglarz (starop.) — oszust. [przypis redakcyjny]
kuglarz — wędrowny aktor a. sprytny oszust. [przypis edytorski]
kuglarz — wędrowny aktor, sztukmistrz. [przypis edytorski]
kuglarz — wędrowny aktor, żongler, sztukmistrz. [przypis edytorski]
kuglarz — «wędrowny magik; sprytny oszust. [przypis edytorski]
kugle (daw.) — figle, sztuki. [przypis redakcyjny]
kuglować (starop.) — bawić się. [przypis redakcyjny]
Ku gościńcowi (…) Bakańskiemu — Baccano, miejscowość o kilka mil (włoskich) od Rzymu. [przypis redakcyjny]
ku Grodnowi — dziś popr. forma C.: ku Grodnu. [przypis edytorski]
kuguar a. puma — drapieżny ssak z rodziny kotowatych zamieszkujący obie Ameryki; lew górski. [przypis edytorski]
kuguar — puma, drapieżny ssak z rodziny kotowatych zamieszkujący obie Ameryki. [przypis edytorski]
ku gurze (starop. forma) — ku górze. [przypis edytorski]
kujawiak — polski taniec ludowy, popularny w XIX wieku, także muzyka do tego tańca. [przypis edytorski]
kujawiak — polski taniec ludowy. [przypis edytorski]
Kujawy — obszar przyłączony do Krakowa w 1951 r., dawny przysiółek wsi Pleszów. [przypis edytorski]
Kuję się ciągle o kaktusy… — Porównaj uwagi o tym przekręconym zdaniu (”kłują się” — oczywiście zające) w liście następnym. [przypis autorski]
kujota a. kujot — dziś popr.: kojot. [przypis edytorski]
kujot — dziś: kojot; wilk preriowy. [przypis edytorski]
Kujuk a. Güyük (1206–1248) — wnuk Czyngis-chana, władca imperium mongolskiego w latach 1246–1248. [przypis edytorski]
kukawka (gwar.) — kukułka. [przypis redakcyjny]
kukawka (gw.) — kukułka. [przypis edytorski]
kukiełeczka a. kukiełka — tu: bułka pszenna w kształcie lalki. [przypis edytorski]
kukiełeczka — tu: ciasto w formie ludzkiej figurki. [przypis edytorski]
kukiełka — bułka a. ciasto w kształcie laleczki. [przypis edytorski]
kukiełka — ciasto w kształcie ludzkiej figurki. [przypis edytorski]
kukiełka (daw.) — słodka bułka. [przypis edytorski]
kukiełka (daw.) — tu: bułka ze słodkiego ciasta. [przypis edytorski]
kukiełka — kołacz, chleb z pszennej mąki. [przypis redakcyjny]
kukiełka — słodka bułka. [przypis edytorski]
kukla (daw.) — bułka; bochen chleba. [przypis edytorski]
kukla koldyńska — owa postać niewieścia, rzeźba, „pactwa”. [przypis redakcyjny]
kukluksy — od nazwy Ku Klux Klan, rasistowskiej organizacji funkcjonującej w USA, powstałej po zakończeniu wojny secesyjnej. [przypis edytorski]
Ku-Klux-Klan — rasistowska organizacja funkcjonująca w USA, powstała po zakończeniu wojny secesyjnej. [przypis edytorski]
Ku-Klux-Klan — rasistowska organizacja funkcjonująca w USA, powstała po zakończeniu wojny secesyjnej, walcząca o utrzymanie supremacji białych protestantów. [przypis edytorski]
Kuk — mowa prawdopodobnie o firmie Cook Paint and Varnish Company, amerykańskiej wytwórni farb z Kansas City, działającej w latach 1913–1991. [przypis edytorski]
kuksa — wymierza kuksańca, szturcha. [przypis edytorski]
kukuć (z litew.) — dudek. [przypis redakcyjny]
kukułka — (przen.) nierządnica. [przypis redakcyjny]
Kukuljević-Sakcinski, Ivan (1816–1889) — chorwacki historyk, pisarz i polityk, jeden z przywódców ruchu iliryjskiego. [przypis edytorski]
Kukulnik — własc. Nestor Wasiliewicz Kukolnik (1812–1868), rosyjski poeta i powieściopisarz. [przypis edytorski]
kukuruza — dziś: kukurydza. [przypis edytorski]
kukuruza — dziś popr.: kukurydza. [przypis redakcyjny]
kukuruza (ros.) — kukurydza. [przypis edytorski]
kukurydzowa kasza — dziś: kasza kukurydziana. [przypis edytorski]
kułak — bogaty chłop rosyjski zatrudniający w swoim gospodarstwie pracowników najemnych; w ideologii rewolucyjnej kułacy byli wrogami klasowymi jako wyzyskiwacze; w ZSRR za kułaków, a tym samym za wrogów ludu, uznawano chłopów niechętnych władzy lub stawiających opór przy przejmowaniu ich ziemi przez kołchozy w okresie przymusowej kolektywizacji wsi (1929–1934). [przypis edytorski]
kułak (daw.) — cios, uderzenie zaciśniętą pięścią. [przypis edytorski]
kułak (daw.) — pięść. [przypis edytorski]
kułaki — pięści. [przypis edytorski]
kułak — mocno zaciśnięta dłoń, pięść. [przypis edytorski]
kułak — mocno zaciśnięta dłoń; pięść. [przypis edytorski]
kułakować — bić, okładać pięściami. [przypis edytorski]
kułakować (daw.) — bić, okładać kułakami, tj. pięściami. [przypis edytorski]
kułak — pięść; mocno zaciśnięta dłoń. [przypis edytorski]
kułak — pięść. [przypis edytorski]
kułak — pięść. [przypis redakcyjny]
kułak — pięść; tu: cios pięścią. [przypis edytorski]
kułak — pięść; tu: cios zadany pięścią. [przypis edytorski]
kułak — tu: pięść. [przypis edytorski]
kułak — tu: pięść, także cios zadany pięścią. [przypis edytorski]
kułak (z ros. кулак: pięść) — bogaty chłop rosyjski zatrudniający w swoim gospodarstwie pracowników najemnych; w ideologii rewolucyjnej kułacy byli wrogami klasowymi jako wyzyskiwacze; w ZSRR za kułaków, a tym samym za wrogów ludu, uznawano chłopów niechętnych władzy lub stawiających opór przy przejmowaniu ich ziemi przez kołchozy w okresie przymusowej kolektywizacji wsi (1929–1934). [przypis edytorski]
kułan, częściej: onager a. osioł azjatycki, Equus hemionus (biol.) — dziki ssak z grupy osłów, opisany i sklasyfikowany w 1775 przez niem. zoologa Petera Pallasa. [przypis edytorski]
Ku łaźni go zaproszono — Klitajmestra zabiła męża w łaźni, narzuciwszy nań długi płaszcz, w który się zaplątał. [przypis redakcyjny]
Kułunda — wieś w południowej Syberii; ob. ośrodek administracyjny rejonu kułundińskiego, wchodzącego w skład syberyjskiego Kraju Ałtajskiego, w Rosji. [przypis edytorski]
kula bilardu — dziś popr.: kula bilardowa. [przypis edytorski]
kulać się — turlać się. [przypis edytorski]
kula — część siodła, wygięta do góry. [przypis redakcyjny]
kula dum-dum (wojsk.) — amunicja wykorzystująca pociski bez płaszcza, które deformują się podczas penetracji celu. [przypis edytorski]
Kula duszy… — kula, jako najdoskonalsza figura uważana była za obraz doskonałości. [przypis tłumacza]
Kula, Leopold (1896–1919) — ps. „Lis”, major Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari; zmarł 7 marca 1919 roku wskutek ran odniesionych w trakcie przeprowadzania ataku na zajęty przez Ukraińców Torczyn. [przypis edytorski]
kulas (daw., gw.) — noga, kończyna. [przypis edytorski]
