Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8456 przypisów.
zawłada — dziś: zawładnie. [przypis edytorski]
zawładany — dziś: zawładnięty. [przypis edytorski]
zawładnąć czterema kontynentami — tj. całym światem. Cztery kontynenty to według kosmologii buddyjskiej cztery kontynenty otaczające Górę Sumeru będącą środkiem wszechświata; jednym z nich, znajdującym się na południu, jest kontynent, który zamieszkują ludzie (skr. Jambu-dvīpa, chiń. Nan shan bu zhou, jap. Nansenbushū). [przypis tłumacza]
zawładnie — tu: panuje, włada. [przypis edytorski]
Za własne kraju starostwa Dwór Petersburski cały kraj kupuje — nacisk Rosji na rozdawanie starostw jej stronnikom. [przypis redakcyjny]
zawłóczyć się (daw.) — zasłaniać się. [przypis edytorski]
zawlekają się łzami jej (…) oczy — dziś popr.: zachodzą łzami (…). [przypis edytorski]
za wnijściem — kiedy weszli. [przypis edytorski]
zawód biegać (starop.) — ścigać się, brać udział w gonitwie. [przypis edytorski]
zawód (daw.) — przedsięwzięcie. [przypis redakcyjny]
zawód (daw.) — sprawa. [przypis redakcyjny]
zawód (daw.) — tu: sposób. [przypis edytorski]
zawód (daw.) — tu: zmaganie się, staranie, próba dokonania czegoś. [przypis edytorski]
zawód (daw.) — tu: zmaganie się, walka. [przypis edytorski]
zawód jego ojca, robotnika — według tradycji ojciec Sokratesa, Sofroniskos, był kamieniarzem lub rzeźbiarzem. [przypis edytorski]
zawód (starop.) — tu: most zwodzony. [przypis edytorski]
zawód — tu: zajęcie, przedmiot zainteresowania. [przypis redakcyjny]
zawód — tu: zajęcie, zadanie. [przypis edytorski]
zawódy — wycieczka, wypad na nieprzyjaciela. [przypis redakcyjny]
zawód — zawody, wyścig. [przypis edytorski]
zawój — turban; nakrycie głowy noszone przez Arabów i Hindusów: kilkumetrowa szarfa (pas materiału) w specjalny sposób zawinięta na głowie. [przypis edytorski]
zawój — turban; nakrycie głowy udrapowane z szala lub chusty. [przypis edytorski]
zawój — tu: turban. [przypis edytorski]
zawodem (daw.) — zachodem. [przypis redakcyjny]
zawodem — w zawody, na wyścigi. [przypis edytorski]
zawodnik (daw.) — koń biegający w zawód, koń w ogóle. [przypis redakcyjny]
zawodniki (starop.) — tu: konie ciągnące wóz. [przypis edytorski]
zawodnik — koń biegający w zawód, koń w ogóle. [przypis redakcyjny]
zawodnik — koń wyścigowy. [przypis redakcyjny]
zawodny — tu: zawodzący, lamentujący. [przypis edytorski]
zawody (daw.) — przygotowania. [przypis redakcyjny]
zawody — tu: zawodzenia. [przypis edytorski]
za wodzą — dziś popr.: za wodze. [przypis edytorski]
za wodzą gwiazd ujrzeli się wobec Kołobrzega — w innym tłum.: przybyli pod Kołobrzeg, kierując się według gwiazd. [przypis edytorski]
zawodzić — okrzyk orgiastyczny. [przypis tłumacza]
zawodzić (starop.) — tu: wieść, prowadzić. [przypis edytorski]
Zawodziński, Karol Wiktor (1890–1949) — krytyk literacki, badacz wersologii, po wojnie wykładowca Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. [przypis edytorski]
Zawodziński, Karol Wiktor (1890–1949) — żołnierz Legionów, krytyk, historyk sztuki. [przypis edytorski]
Zawodziński, Karol Wiktor (1890–1949) — żołnierz Legionów, krytyk, historyk sztuki. [przypis edytorski]
zawojek (daw.) — nakrycie, zwł. nakrycie głowy. [przypis edytorski]
zawojek lisi — [tu:] podarunek. [przypis redakcyjny]
zawojek (starop.) — [zdrobn. od zawój; tu:] kołnierz zawijany. [przypis redakcyjny]
zawojowany — posiadający czyjąś sympatię, przychylność. [przypis edytorski]
zawoła na swoje — zawoła do swoich ludzi. [przypis edytorski]
(…) zawołani będą Wiszkontów wężowie — herbem panującego w Mediolanie rodu Viscontich był błękitny wąż pożerający człowieka. Ich godło zaczęto wiązać także z samym Mediolanem. Kiedy w r. 1447, po wygaśnięciu głównej linii rodziny, władzę w mieście objął ród Sforzów, do swojego herbu dołączył węża Viscontich. [przypis edytorski]
zawołanie (daw.) — okrzyk identyfikujący ród. [przypis edytorski]
zawołanie — hasło służące do zwoływania rodu, np. w czasie bitwy, umieszczane w górnej części herbu; nie występuje w heraldyce innych krajów. [przypis edytorski]
zawołanie — sława. [przypis redakcyjny]
zawołany (rycerz) — prawdziwy; rycerz co się zowie; godny tego imienia. [przypis edytorski]
zawołany — sławny. [przypis edytorski]
zawołany — sławny. [przypis redakcyjny]
zawołany — wytrawny, renomowany. [przypis edytorski]
zawołany — znakomity, znawca, biegły. [przypis edytorski]
zawolny — zbyt swobodny. [przypis edytorski]
zawora (daw.) — zamknięcie. [przypis edytorski]
zawora (daw.) — zasuwa, rygiel. [przypis edytorski]
zawora — tu: tama, zamknięte przejście. [przypis edytorski]
zawora — zasuwa, rygiel. [przypis edytorski]
zawotować (z łac.) — tu: podjąć decyzję, przegłosować. [przypis edytorski]
zawracać gitarę (pot.) — zawracać głowę, naprzykrzać się, zajmować komuś czas czymś nieważnym i niemiłym. [przypis edytorski]
zawracać się — dziś popr.: zawrócić, wrócić. [przypis edytorski]
zawraca mi się głowa — dziś popr.: mam zawroty głowy. [przypis edytorski]
zawre — zagotuje się; od: wrzeć. [przypis edytorski]
zawrócił od Hellady do Syrii i stanął niebawem przed rodzicem w Cezarei — „Wieść niosła, że go do powrotu miłość Berenice królowej nakłoniła”, Tacyt, Dzieje II, 2. „Niepohamowana miłość ku królowej Berenice, z którą o przyrzeczeniu jego zawarcia ślubnych związków rozgłaszano”, Swetoniusz, Żywot Tytusa VII. [przypis tłumacza]
zawrót (starop.) — wir morski, jak była powieść o Scylli i Charybdzie. [przypis redakcyjny]
zawrót — zakręt. [przypis edytorski]
zawroty (starop.) — [tu:] wiry morskie. [przypis redakcyjny]
zawrzała miłość jego ku bratu swojemu — «[Josef] zapytał go: czy masz brata ze strony matki? Odpowiedział: miałem brata, ale nie wiem, gdzie on jest. Czy masz synów? Tak, mam dziesięciu synów». A każdemu ze swoich synów Binjamin nadał imię, które zawierało jakąś aluzję do losu Josefa, zob. Raszi do 43:30. [przypis edytorski]
zawrzasła — dziś: zawrzasnęła. [przypis edytorski]
zawrzeć (daw., gw.) — zamknąć; tu: zacisnąć. [przypis edytorski]
zawrzeć (daw.) — postanowić. [przypis redakcyjny]
zawrzeć (daw.) — [tu:] postanowić. [przypis redakcyjny]
zawrzeć (daw.) — zamknąć. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
zawrzeć (daw.) — zamknąć; tu: otoczyć wałami. [przypis edytorski]
zawrzeć (daw.) — zamknąć; tu: zakończyć. [przypis edytorski]
zawrzeć (gw.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zawrzeć się (daw.) — zamknąć się. [przypis edytorski]
zawrzeć się — zamknąć się; tu: owinąć się. [przypis edytorski]
zawrzeć (starop.) — zamknąć. [przypis edytorski]
zawrzeć — zamknąć coś. [przypis edytorski]
zawrzeć — zamknąć. [przypis edytorski]
zawrzes (gw.) — zawrzesz; zamkniesz. [przypis edytorski]
zawściągać — dziś popr.: powściągać. [przypis edytorski]
zawściągnąć (starop.) — powściągnąć, powstrzymać. [przypis edytorski]
zawstydzon — dziś: zawstydzony. [przypis edytorski]
Zawsze bardzo dobrze odnosiłem się do dziwek; jedną zlekceważyłem: zostaje królową Francji, lub bez mała — mowa o pani de Pompadour, faworycie króla Ludwika XV. [przypis edytorski]
zawsze bo (daw.) — zawsze jednak, zawsze przecież. [przypis edytorski]
zawszeć będę (daw.) — tu: zawsze będę dla ciebie. [przypis edytorski]
zawszeć — konstrukcja z partykułą wzmacniającą ci, skróconą do -ć; inaczej: zawsze ci. [przypis edytorski]
zawszeć (przest.) — „zawsze”, w znaczeniu: pomimo wszystko, wzmocnione dodaniem partykuły -ci, skróconej do -ć. [przypis edytorski]
zawsze (daw.) — mimo wszystko; a jednak. [przypis edytorski]
zawsze (daw.) — tu: ciągle. [przypis edytorski]
Zawsze dwóch ludzi podobnych jakoś bóg wiedzie ku sobie… — Homer, Odyseja XVII 218 (Melantios urągliwie o napotkanej parze: przebranym za żebraka Odyseuszu i jego wiernym pasterzu świń Eumajosie). [przypis edytorski]
Zawsze i wszędzie istota ludzka szukała wyjścia z tego położenia (…) są takim samym aktem spowiedzi przed bezimiennym tłumem czytelników — K. R. Żywicki [L. Krzywicki], „Najmłodsi”, s. 210. [przypis autorski]
zawszem cię nienawidził — inaczej: zawsze cię nienawidziłem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
zawszem gotowa — forma skrócona; inaczej: zawsze jestem gotowa. [przypis edytorski]
zawszem miał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: zawsze miałem. [przypis edytorski]
Zawsze, mówi on, nie przestaję powtarzać złotych słów Nauczyciela ludzkości… — w polskim tłumaczeniu Franciszka Mirandoli (dostępnym w bibliotece Wolnych Lektur) fragment ten brzmi: „a wówczas powtarzam sobie zawsze, raz po razu złote słowa nauczyciela ludzkości: Bądźcie, jako jedno z tych maluczkich! A pomyśl mój drogi tylko… oto miast traktować je, jako pierwowzory nasze, postępujemy z dziećmi, jak z niewolnikami! Czyż nie mają mieć swej woli! Wszakże my robimy, co nam się podoba, skądże tedy prawo do przywileju takiego? Stąd, że jesteśmy starsi i rozsądniejsi? Wielki Boże, z nieba swego spoglądasz na same jeno stare i młode dzieci, bo poza tym nie ma nic, zaś syn twój od dawna już obwieścił wszystkim głośno, które z nich przypadają ci lepiej do serca. Niestety ludzie wierzą w Boga, a nie słuchają jego słów… to stare jak świat… a przeto wychowują swe dzieci na swe własne podobieństwo!”. [przypis edytorski]
zawszem podziwiał — inaczej: zawsze podziwiałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
Zawszem się brzydził — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: zawsze się brzydziłem. [przypis edytorski]
