Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 117147 przypisów.
wrony — koń czarnej maści. [przypis edytorski]
wrony koń — koń o czarnym (karym) umaszczeniu. [przypis edytorski]
wrony łowić (pot. przen.) — zamyślić się, nie uważać. [przypis edytorski]
wrony — (o koniu) kary, czarny. [przypis edytorski]
wrosł — dziś popr. pisownia: wrósł. [przypis edytorski]
wrostę — dziś popr.: wrosnę. [przypis edytorski]
wrota (daw.) — brama, drzwi. [przypis edytorski]
Wrota Iwanowskie — wsch. brama Cytadeli Warszawskiej, zbudowana w l. 1833–1835 od strony Wisły, nazwana później Bramą Straceń; u jej stóp znajduje się cmentarz-mauzoleum straconych w tym miejscu więźniów politycznych: od 1886 r. na szubienicach ustawionych na skarpie poniżej bramy wykonywano egzekucje więźniów politycznych, zaś ciała straceńców chowano potajemnie (tzn. również: bezimiennie) w bezpośrednim sąsiedztwie. W 1932 Koło Warszawskiego Stowarzyszenia Byłych Więźniów Politycznych doprowadziło do uporządkowania terenu wokół bramy i otwarcia 1 XI 1933 cmentarza-mauzoleum, na którym ustawiono 152 krzyże i 7 macew dla upamiętnienia straconych tu patriotów, na ścianach bramy powieszono marmurowe tablice pamiątkowe z nazwiskami ofiar. [przypis edytorski]
wrota pootwiera Janusz — właśc. Janus; w staroż. Rzymie wrota świątyni Janusa otwierano wraz z rozpoczęciem wojny. [przypis edytorski]
wrota — wielkie drzwi. [przypis edytorski]
wrotka — drzwiczki; małe wrota. [przypis edytorski]
wrotka — małe wrota; drzwiczki, furtka. [przypis edytorski]
wrotki (biol.) — typ małych (0,2–1 mm), wodnych zwierząt bezkręgowych z charakterystycznym wieńcem rzęsek na przedniej części walcowatego ciała. [przypis edytorski]
wrotóm — dziś popr. forma C. lm: wrotom. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wrot — powrót. [przypis edytorski]
wroty — dziś popr. forma N. lm: wrotami. [przypis edytorski]
wrotyma — dziś popr. forma N.lm: wrotami. [przypis edytorski]
wrotyma — dziś popr.: wrotami. [przypis edytorski]
wroty (starop. forma) — wrotami; wrota: drzwi, brama. [przypis edytorski]
wrotyszcze (neol.) — wrota, brama. [przypis edytorski]
wroża (starop.) — wróża, wróżba. [przypis edytorski]
w rozgarze — tak w źródle; prawdopodobnie powinno być: w rozgwarze. [przypis edytorski]
W rozprawie niedawno ogłoszonej Giesel (…) oznajmia, że bromek radu zabarwia płomień bunsenowski na kolor karminowy — [por.] „Physikalische Zeitschrift”, 15 września 1902. [przypis edytorski]
w rozsyp a w gruz idących (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś „w rozsyp i w gruz idących”. [przypis edytorski]
w ruinach fabryki „Opla” — Mieściła się ona przy ulicy Włościańskiej. [przypis edytorski]
w rumel (daw.) — bez wyjątku. [przypis edytorski]
w rumel — wszystko razem, bez wyjątku. [przypis edytorski]
w rychle a. wrychle (starop.) — rychło, prędko, wkrótce. [przypis edytorski]
w rychle a. wrychle (starop.) — szybko, prędko, wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (daw., gw.) — rychło, szybko. [przypis edytorski]
wrychle (daw.) — rychło, prędko, wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (daw.) — rychło, szybko. [przypis edytorski]
wrychle (daw.) — szybko, wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (daw.) — wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (gw.) — niedługo. [przypis edytorski]
wrychle (gw.) — szybko. [przypis edytorski]
wrychle (gw.) — wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle — rychło, szybko. [przypis edytorski]
wrychle — rychło, szybko, wkrótce. [przypis edytorski]
w rychle (starop.) — rychło, prędko, wkrótce. [przypis edytorski]
w rychle (starop.) — rychło, szybko. [przypis edytorski]
wrychle (starop.) — rychło, szybko, wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (starop.) — rychło; szybko, wkrótce. [przypis edytorski]
wrychle (starop.) — wkrótce; niedługo, zaraz. [przypis edytorski]
wrychle (starop.) — wkrótce; rychło. [przypis edytorski]
wrychle — szybko. [przypis edytorski]
wrychle — szybko, wkrótce. [przypis edytorski]
w Rynku naprzeciwko kładki — tak w źródle, również w wyd. 1830; jak się wydaje, powinno jednak być: „naprzeciwko klatki”: po wschodniej stronie Ratusza znajdowała się klatka z metalowych prętów, w której wystawiano na widok publiczny różnych przestępców. [przypis edytorski]
wrywać się (starop.) — tu: wdzierać się. [przypis edytorski]
wrywać się w głosy — przerywać przemówienia, wtrącać się. [przypis edytorski]
wrzący — tu: rozemocjonowany. [przypis edytorski]
w rządzie — dziś popr.: w rzędzie. [przypis edytorski]
wrzaski — dziś popr. forma N. lm: wrzaskami. [przypis edytorski]
wrzasła — dziś popr.: wrzasnęła. [przypis edytorski]
wrzasła (gw.) — dziś popr.: wrzasnęła. [przypis edytorski]
wrzasły (gw.) — dziś popr.: wrzasnęły. [przypis edytorski]
wrzawa — gwar pomieszanych dźwięków. [przypis edytorski]
wrzawić — podnosić zgiełk. [przypis edytorski]
wrzawy w (…) twym zakonie przeciw tym listom, które Galileusz do Castellego pisał… — gł. list z 21 grudnia 1613, w którym wyraził opinię, że niektóre zdania Biblii rozumiane dosłownie odbiegają od prawdy, ale zostały tak sformułowane, żeby dostosować się do poziomu pospólstwa. W lutym 1615 kopia tego listu została dołączona do pierwszego donosu na Galileusza do inkwizycji, wysłanego przez dominikanina Nicolo Loriniego. [przypis edytorski]
wrzeciądza a. wrzeciądze — brama, wrota. [przypis edytorski]
wrzeciądz — brama, odrzwia. [przypis edytorski]
wrzeciądz — dawne urządzenie do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz. [przypis edytorski]
wrzeciądz (daw.) — urządzenie do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz. [przypis edytorski]
wrzeciądz (daw.) — urządzenie do zamykania drzwi a. bramy od wewnątrz. [przypis edytorski]
wrzeciądz (daw.) — urządzenie służące do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz; zazwyczaj rodzaj żelaznej sztaby czy drąga obracającego się na sworzniu przymocowanym do ościeżnicy albo ściany, którego drugi koniec mógł być umocowywany na drzwiach. [przypis edytorski]
wrzeciądz (daw., zwykle w lm) — urządzenie służące do zamykania bramy lub drzwi od wewnątrz; zazwyczaj rodzaj żelaznej sztaby lub drąga obracającego się na sworzniu przymocowanym do ościeżnicy albo ściany, którego drugi koniec mógł być umocowywany na drzwiach. [przypis edytorski]
wrzeciądze (daw.) — wrota. [przypis edytorski]
wrzeciądze — łańcuchy, sztaby. [przypis edytorski]
wrzeciądze — okucia na drzwiach, służące do zamykania ich od wewnątrz (np. na skoble lub kłódki). [przypis edytorski]
wrzeciądze — rodzaj okucia stanowiącego zamknięcie zewnętrznych drzwi a. bramy. [przypis edytorski]
wrzeciądze — urządzenie do zamykania bramy. [przypis edytorski]
wrzeciądze Wojen — bramy świątyni Janusa, zamykane na czas pokoju. [przypis edytorski]
wrzeciądze — wrota. [przypis edytorski]
wrzeciądze — zamknięcie drzwi a. bramy. [przypis edytorski]
wrzeciądze — zamknięcie drzwi lub bramy; okucie budowlane, element w formie sztaby. [przypis edytorski]
wrzeciądz — okucie budowlane, zamknięcie drzwi lub bramy, element w formie sztaby (a. płaskownika) z otworem, współpracujący ze skoblem i służący wraz z nim do mocowania kłódki. [przypis edytorski]
wrzeciądz — okucie budowlane, zamknięcie drzwi lub bramy, element w formie sztaby (a. płaskownika) z otworem, współpracujący ze skoblem i służący wraz z nim do mocowania kłódki. [przypis edytorski]
wrzeciądz — okucie z otworem przetykane skoblem, służące jako zamknięcie drzwi lub bramy. [przypis edytorski]
wrzeciądz — rodzaj zamknięcia drzwi a. bramy zbudowanego ze sztaby z otworem, przez który przekłada się skobel, niekiedy zaś złożonego z łańcucha i skobla. [przypis edytorski]
wrzeciądz — urządzenie do zamykania drzwi lub bramy. [przypis edytorski]
wrzeciono — narzędzie służące do skręcania włókien z lnu lub wełny, czyli przędzenia; rodzaj sporej, drewnianej igły. Wrzeciono wraz z kądzielą (pękiem włókien umocowanym na specjalnym drążku) stanowi symbol tradycyjnych, domowych prac kobiecych. [przypis edytorski]
wrzeciono — proste narzędzie do ręcznego przędzenia nici. [przypis edytorski]
wrzeciono — proste narzędzie do ręcznego przędzenia, w formie wałka zaostrzonego na obu końcach. [przypis edytorski]
wrzeciono — proste narzędzie przeznaczone do ręcznego przędzenia nici. [przypis edytorski]
wrzeciono — przyrząd do przędzenia ręcznego. [przypis edytorski]
wrzeciono — przyrząd do przędzenia ręcznego w formie wałka zaostrzonego na obu końcach. [przypis edytorski]
wrzeciono — przyrząd służący do przędzenia. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — naprawdę. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — pozornie. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — rzeczywiście, w istocie; naprawdę. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — w istocie. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — w rzeczywistości, faktycznie. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — w rzeczywistości. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — w rzeczywistości. [przypis edytorski]
w rzeczy (daw.) — w rzeczywistości, rzeczywiście. [przypis edytorski]
w rzeczy — rzeczywiście, istotnie. [przypis edytorski]
w rzeczy — skrócone: w rzeczy samej, rzeczywiście. [przypis edytorski]
w rzeczy — w rzeczywistości. [przypis edytorski]
wrzekomoś zdrów (starop.) — rzekomo jesteś zdrów. [przypis edytorski]
wrzekomo (starop.) — rzekomo, pozornie. [przypis edytorski]
