ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15622 przypisów.
dur (daw.) — zamroczenie umysłu, odurzenie. [przypis edytorski]
durny (daw.) — głupi, szalony. [przypis redakcyjny]
durny (daw.) — szalony. [przypis edytorski]
durny (daw.) — szalony. [przypis redakcyjny]
durować (daw.) — szaleć. [przypis redakcyjny]
durzą (gw., daw.) — mącą, okłamują. [przypis autorski]
durzyć (daw.) — zwodzić, bałamucić. [przypis edytorski]
durzyć (daw.) — zwodzić, oszukiwać. [przypis edytorski]
durzyć głowę (komuś) (daw.) — zawracać głowę. [przypis edytorski]
durzyć kogoś (daw.) — zwodzić, oszukiwać, bałamucić, zawracać głowę. [przypis edytorski]
duser (daw.) — pochwała, komplement. [przypis edytorski]
dusery (daw.) — pochlebstwa, słodkie słówka, komplementy. [przypis edytorski]
duszą kichnąć (daw., pot.) — umrzeć. [przypis redakcyjny]
dusza* (daw.) — w znaczeniu: „żywe stworzenie”; dawniej duszami nazywano ludzi, np. szlachcic posiadał wieś z określoną ilością dusz, czyli chłopów; jedną (…) duszą (…) ubyło: z jedną duszą ubyło. Jerzy Axer przekonująco dowodził, że jest to niejako odpowiedź na cytat z listu, który otrzymał Cicero od swojego przyjaciela Serwiusza Sulpicjusza. Przyjaciel pytał Cycerona cierpiącego po śmierci córki Tulii: „in unius (Jedną) mulierculae animula (maluczką duszą) [si] iactura facta est (ubyło), tanto opere [commoveris] (tak wiele)?”. Postać i dzieło Cycerona są ważne również w Trenie XVI i XIX. [przypis redakcyjny]
duszko (daw.) — zwrot wskazujący na serdeczne uczucia wobec drugiej osoby (dziś powiedzielibyśmy: „skarbie”, „kochanie”). [przypis edytorski]
duszne (daw.) — dziś: duchowe. [przypis edytorski]
duszne (gw., daw.) — sprawy duszy, ducha, duchowne. [przypis autorski]
dusznie (daw.) — duchowo, na duszy. [przypis edytorski]
dusznie (daw.) — dziś popr. forma: duchowo; w sferze duchowej. [przypis edytorski]
dusznie (daw.) — koniecznie. [przypis edytorski]
dusznie (daw.) — koniecznie; szybko. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — duchowy, dotyczący duszy. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — duchowy; dotyczący duszy. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — duchowy. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — duchowy, związany z duszą. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — duchowy; związany z duszą. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — dziś: duchowy. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — odbywający się w duszy; duchowy. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — odnoszący się do duszy; duchowy. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — tu: duchowy. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — tu: duchowy, żywiony w głębi duszy. [przypis edytorski]
duszny (daw.) — właściwy duszy; dziś: duchowy. [przypis edytorski]
dutepas (daw.) — ucieczka. [przypis redakcyjny]
duża (daw.) — tu: dużo. [przypis edytorski]
dużanie (daw.) — zmaganie; od: dużać się: siłować się, mocować się, zmagać. [przypis edytorski]
dużo (daw.) — silnie, moc. [przypis redakcyjny]
dużość (daw.) — siła, moc. [przypis redakcyjny]
duższy (daw.) — silny; najduższy: najsilniejszy. [przypis redakcyjny]
duży (daw.) — silny; [duższy: silniejszy]. [przypis redakcyjny]
duży (daw.) — silny; najduższy: najsilniejszy. [przypis redakcyjny]
duży (daw.) — silny; najduższy: najsilniejszy [przypis redakcyjny]
duży (daw.) — silny; najduższy: najsilniejszy. [przypis redakcyjny]
duży (daw.) — silny; [najduższy: najsilniejszy]. [przypis redakcyjny]
duży (daw.) —- silny; [najduższy: najsilniejszy]. [przypis redakcyjny]
duży (daw.) — silny. [przypis redakcyjny]
duży (daw.) — silny. [przypis redakcyjny]
dwa a dwa (daw.) — dwa razy dwa. [przypis edytorski]
dwaj orłowie (daw.) — dawna forma lm rzeczownika orzeł, dziś: dwa orły. [przypis edytorski]
dwie chorób, dwie dżum (daw.) — dziś popr. składnia z M. (zam. D.): dwie choroby, dwie dżumy. [przypis edytorski]
dwie lecie (daw.) — dwa lata. [przypis edytorski]
dwie mocy (daw.) — dziś popr. forma: dwie moce. [przypis edytorski]
dwie niedzieli (daw.) — dwa tygodnie. [przypis edytorski]
dwie sióstr za mężami (daw.) — dwie siostry zamężne. [przypis edytorski]
dwie szklanek (daw.) — dziś popr. forma B. lm: dwie szklanki. [przypis edytorski]
dwoje prawo (daw.) — podwójne prawo. [przypis edytorski]
dwoje żniwo (daw.) — podwójne żniwo. [przypis edytorski]
dwornia (daw.) — służba dworska. [przypis edytorski]
dworność (daw.) — wykwintność, wytworność zachowania. [przypis edytorski]
dworny (daw.) — tu: dworski, związany z dworem, należący do dworu. [przypis edytorski]
dworny (daw.) — uprzejmy, elegancki. [przypis edytorski]
dworować (daw.) — kpić, żartować. [przypis edytorski]
dworować (daw.) — żartować, dowcipkować, kpić. [przypis edytorski]
dworować (daw.) — żartować, kpić. [przypis edytorski]
dworować (daw.) — żartować, naśmiewać się, kpić. [przypis edytorski]
dworować (daw.) — żartować, naśmiewać się. [przypis edytorski]
dworować (daw.) — żartować. [przypis edytorski]
dworstwo (daw.) — naśladownictwo obyczajów dworskich. [przypis edytorski]
dworstwo (daw.) — żart. [przypis edytorski]
dworzec (daw.) — dwór (budynek). [przypis edytorski]
dworzec (daw.) — dwór, pałac. [przypis edytorski]
dworzec (daw.) — dwór. [przypis edytorski]
dworzec (daw.) — dwór. [przypis edytorski]
dworzec (daw.) — podwórze, dziedziniec. [przypis edytorski]
dworzyszcze (daw.) — gmach, okazały budynek. [przypis edytorski]
dwujętne miechy (daw.) — miechy z dwiema rękojeściami, drążkami. [przypis redakcyjny]
dwukonka (daw.) — pojazd dwukonny; bryczka, do której zaprzęga się dwa konie. [przypis edytorski]
dy a. ady (daw.) — przecież, ależ. [przypis edytorski]
dy a. dyć (daw.) — przecież. [przypis edytorski]
dybać (daw.) — czyhać. [przypis edytorski]
dyć a. ady (daw.) — przecież, właśnie, ależ. [przypis edytorski]
dyć (daw., gw.) — przecież. [przypis edytorski]
dyć (daw.) — przecież. [przypis edytorski]
dyć (gw., daw.) — toć, przecie. [przypis autorski]
dychać (daw.) — oddychać. [przypis edytorski]
dychanie (daw.) — oddech. [przypis edytorski]
dychawiczny (daw.) — chory na astmę. [przypis edytorski]
dychawiczny (daw.) — słaby (dosł. oddychający z wysiłkiem). [przypis edytorski]
dyciem ją widział (daw., gw.) — przecież ją widziałem. [przypis edytorski]
dy (daw.) — przecież. [przypis edytorski]
dydek (daw.) — drobna moneta. [przypis edytorski]
dydek (daw., gw.) — drobna moneta. [przypis edytorski]
dyferencja (daw.) — tu: spór, różnica zdań. [przypis edytorski]
dyferencja (daw., z łac. differentia: różnica) — spór. [przypis edytorski]
dyferencjał (daw.) — tu: różniczka, pojęcie matematyczne w rachunku różniczkowym i całkowym, oznaczające nieskończenie małą zmianę zmiennej. [przypis edytorski]
dyferencje (daw.) — tu: różnice, różnice poglądów. [przypis edytorski]
dyga (daw., z fr. digue) — grobla nad brzegiem morskim. [przypis edytorski]
dyga (daw., z fr. la digue) — grobla nad brzegiem morskim. [przypis edytorski]
dyjament (daw.) — dziś: diament. [przypis edytorski]
dyjasek (daw.) — diabeł. [przypis redakcyjny]
dykcja (daw.) — sposób ujęcia w słowa, wysłowienie. [przypis edytorski]
