ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15622 przypisów.
dykcjonarz (daw.) — słownik, leksykon a. alfabetyczny spis biografii sławnych osób. [przypis edytorski]
dykcjonarz (daw.) — słownik, leksykon. [przypis edytorski]
dykcjonarz (daw.) — słownik, spis wyrazów z ich definicjami; przen.: słownictwo, zasób używanych słów. [przypis edytorski]
dykcyonarz (daw.) — dziś popr.: dykcjonarz, daw. słownik, leksykon a. alfabetyczny spis biografii sławnych osób. [przypis edytorski]
dyktam (daw.) — ziele lecznicze. [przypis redakcyjny]
dyktownie (daw.) — dychtownie, szczelnie. [przypis redakcyjny]
dyletant (daw.) — amator; człowiek zajmujący się jakąś dziedziną nauki a. sztuki z zamiłowania, niezawodowo i nie na mocy formalnego wykształcenia w tym kierunku. [przypis edytorski]
dyma (daw., pot.) — dymisja. [przypis edytorski]
dymensja (daw.) — wymiar. [przypis edytorski]
dynamomaszyna a. dynamo (daw.) — prądnica: urządzenie przekształcające energię mechaniczną w energię elektryczną, działające dzięki zjawisku indukcji elektromagnetycznej. [przypis edytorski]
dynamomaszyna (daw.) — dynamo, alternator. [przypis edytorski]
dyplomatyka (daw.) — dyplomacja; tu: korespondencja dyplomatyczna. [przypis edytorski]
dypsas (daw.) — wąż jadowity. [przypis redakcyjny]
dyrdem (daw.) — dziś: w dyrdy (pot.): prędko, żwawo. [przypis edytorski]
dyrekcja (daw.) — kierunek. [przypis edytorski]
dyrekcja (daw.) — tu: kierunek. [przypis edytorski]
dyrektor (daw.) — korepetytor. [przypis edytorski]
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
dyrektor (daw.) — tu: korepetytor. [przypis edytorski]
dyrektor (daw.) — tu: nauczyciel domowy. [przypis edytorski]
dyrektorowie (daw.) — tu: korepetytorzy. [przypis edytorski]
dyscypuł (daw., z łac.) — uczeń. [przypis edytorski]
dyscypul (daw.) — od łac. discipulus, uczeń. [przypis edytorski]
dysertacja (daw.) —rozumowanie, dyskusja, roztrząsanie jakiegoś problemu, badanie; dziś: rozprawa naukowa. [przypis edytorski]
dysertować (daw.) — rozprawiać. [przypis edytorski]
dyska (daw., z fr. dix: dziesięć) — dyszka, dziesiątka; tu zapewne: moneta o nominale 10 kopiejek, wręczana jako napiwek. [przypis edytorski]
dyski (daw., z fr.) — dziesiątki. [przypis edytorski]
dyskurować (daw.) — rozmawiać. [przypis edytorski]
dyskursować (daw.) — prowadzić dyskurs, rozprawiać. [przypis edytorski]
dysperak a. desperak (daw., gw.) — człowiek trudny we współżyciu, nieznośny. [przypis edytorski]
dysputacja (daw.) — dyskusja, rozprawa, polemika. [przypis edytorski]
dysputatorium (daw.) — rodzaj zajęć dla grupy studentów polegający na dysputowaniu problemów naukowych. [przypis edytorski]
dysputować (daw.) — tu: dyskutować. [przypis edytorski]
dysputować (daw.) — tu: spierać się. [przypis edytorski]
dyssekować (daw.) — dokonywać rozbioru, szczegółowo analizować części czegoś; dokonywać sekcji. [przypis edytorski]
dystrakcja (daw.) — rozproszenie (uwagi, skupienia). [przypis edytorski]
dystrakcja (daw.) — rozrywka. [przypis edytorski]
dystrakcja (daw.) — roztargnienie, rozproszenie uwagi, skupienia. [przypis edytorski]
dystynkcja (daw., z łac.) — rozróżnienie. [przypis edytorski]
dyszel (daw.) — drąg do kierowania pojazdem zaprzężonym w konie. [przypis edytorski]
dyszkurować, częściej: dyskursować (daw.) — prowadzić dyskurs, rozprawiać. [przypis edytorski]
dyzgustować (daw.) — czynić zniewagę, afront. [przypis edytorski]
dźwierka (daw.) — drzwiczki. [przypis edytorski]
dźwierze (daw.) — drzwi, brama. [przypis edytorski]
dźwierze (daw.) — drzwi. [przypis edytorski]
dźwierze (daw.) — drzwi, wrota. [przypis edytorski]
dźwierze (daw.) — odrzwia; bramy, drzwi. [przypis edytorski]
dźwierze (daw.) — wrota. [przypis edytorski]
dżdża (daw.) — deszcz. [przypis edytorski]
dżdża (gw., daw.) — deszcz. [przypis edytorski]
dżdże (daw.) — deszcze. [przypis edytorski]
dżdżem (daw.) — deszczem. [przypis edytorski]
Dżek (daw.) — spolszczona (dziś niepoprawna) pisownia anglosaskiego imienia Jack, zdrobnienia od imienia John. [przypis edytorski]
Dżekuńcio (daw.) — polskie spieszczenie anglosaskiego imienia Jack (zdrobnienia od imienia Jonh), ze spolszczoną (dziś niepoprawną) pisownią i formantem słowotwórczym -uńcio, wyrażającym czułość i poufałość. [przypis edytorski]
Dżems (daw.) — spolszczona (dziś niepoprawna) pisownia anglosaskiego imienia James. [przypis edytorski]
Dżon (daw.) — spolszczona (dziś niepoprawna) pisownia anglosaskiego imienia John. [przypis edytorski]
dziać (daw.) — nazywać, nadawać imię. [przypis edytorski]
dziać (daw.) — strzelać z łuku bądź z kuszy. [przypis edytorski]
dziać się (daw.) — odziewać się. [przypis edytorski]
dziady, ojce (daw.) — dziś: dziadowie, ojcowie. [przypis edytorski]
dzianet (daw.) — rumak. [przypis redakcyjny]
dzianet (daw.; z wł. giannetto: koń wyścigowy) — piękny, rasowy koń paradny. [przypis edytorski]
dzianet (daw.; z wł. giannetto: koń wyścigowy) — piękny rasowy koń paradny. [przypis edytorski]
dzianet (daw.; z wł. giannetto: koń wyścigowy) — piękny rasowy koń paradny. [przypis edytorski]
dzianiet (daw.) — piękny rasowy koń paradny. [przypis edytorski]
dziardyn (daw., z wł.) — ogród. [przypis redakcyjny]
dziatki (daw.) — dzieci. [przypis edytorski]
dziatki (daw.) — dzieci. [przypis edytorski]
dziatki (daw.) — dzieci. [przypis redakcyjny]
dziatki (daw., gw.) — dzieci. [przypis edytorski]
dziatwa (daw.) — dzieci. [przypis edytorski]
dzidziawir (daw., z litew.) — bohater, heros. [przypis edytorski]
dzięciorek (daw.) — kojec dla drobiu. [przypis edytorski]
dzięgi (daw., z rus.) — monety. [przypis redakcyjny]
dzięka (daw.) — podzięka, dziękczynienie. [przypis edytorski]
dzięka (daw.) — podzięka; dziękczynienie. [przypis edytorski]
dzięka (daw.) — podzięka, podziękowanie; dziękczynienie. [przypis edytorski]
dziękujęć (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
dziecek (daw.) — 2. przypadek [D.] lm od: dziecko; [dziś: dzieci]. [przypis redakcyjny]
dziecięctwo (daw.) — dzieciństwo. [przypis edytorski]
dzieciński (daw., gw.) — właściwy dzieciom; dziecięcy; dziecinny. [przypis edytorski]
dzieciństwa (daw.) — dziecinady, rzeczy dziecinne. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — coś dziecinnego. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziecinada. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziecinada, rzecz dziecinna. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziecinada, rzecz dziecinna; właściwa dzieciom, a nie dojrzałym ludziom. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziś: dziecinada; postępowanie dziecinne, właściwe dzieciom, a nie dojrzałym ludziom. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziś: dziecinada; postępowanie dziecinne, właściwe dzieciom, a nie dojrzałym ludziom. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziś: dziecinada; postępowanie dziecinne, właściwe dzieciom, a nie dojrzałym ludziom. [przypis edytorski]
Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Strona Guermantes, Strona Guermantes, część druga
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
dzieciństwo (daw.) — tu: dziecinne zachowanie. [przypis edytorski]
dziecka (daw.) — 4. przypadek [tj. B.] lm [od M.lp: dziecko]. [przypis redakcyjny]
dziecki (daw.) — urzędnik, pomagający księciu w obowiązkach sądowniczych; egzekutor, komornik. [przypis edytorski]
dziecki (daw.) — urzędnik, pomagający księciu w obowiązkach sądowniczych. [przypis edytorski]
dzieckiem (daw.) — tu: dzieckiem będąc, w dzieciństwie. [przypis edytorski]
dziedzina (daw.) — tu: siedziba rodzinna. [przypis edytorski]
dziedzina (daw.) — ziemia, gospodarstwo, dziedzictwo, coś, co się dziedziczy. [przypis edytorski]
dzieją komu (daw.) — [tu:] nazywają. [przypis redakcyjny]
dzieła (daw.) — dla. [przypis edytorski]
dzielny (daw.) — mocny, skuteczny. [przypis edytorski]
dzierlatka (daw.) — młoda, wesoła kobieta. [przypis edytorski]
dzierżać (daw.) — dzierżyć, trzymać. [przypis edytorski]
