Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 449 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 162751 przypisów.
dywan — tu nie, jak poprzednio, rada, lecz sofa. [przypis redakcyjny]
dywan (tur. divan) — rada doradcza sułtana Imperium Osmańskiego, kierowana zwykle przez wielkiego wezyra. [przypis edytorski]
dywan (tur.) — rada państwa. [przypis redakcyjny]
dywan (tur.) — rada. [przypis redakcyjny]
dywan (tur.) — sofa. [przypis edytorski]
dywan (tur.) — zgromadzenie doradców władcy muzułmańskiego. [przypis edytorski]
dywan — wyraz perski: zgromadzenie, rada państwa. [przypis redakcyjny]
dywan (z arab. diwan: rada, administracja, kancelaria) — tu: rada dostojników w krajach muzułmańskich. [przypis edytorski]
dywan (z tur.) — senat, rada państwa. [przypis redakcyjny]
dywdyk a. tyftyk — bogata tkanina turecka. [przypis edytorski]
dywdyk a. tyftyk — bogate przykrycie na konia. [przypis redakcyjny]
dywdyk — bogate przykrycie na konie. [przypis redakcyjny]
dywersja (fr.) — działania wojenne za linią frontu, zmierzające do osłabienia sił przeciwnika. [przypis edytorski]
dywersja — niszczące działanie na tyłach wroga. [przypis edytorski]
dywidenda — część rocznego zysku spółki akcyjnej dzielona między osoby posiadające akcje, proporcjonalna do ilości posiadanych przez nich akcji. [przypis edytorski]
dywidenda — część rocznego zysku spółki akcyjnej dzielona między osoby posiadające akcje względem posiadanych przez nich akcji. [przypis edytorski]
dywidenda — zysk. [przypis redakcyjny]
dywinatorski (z łac.) — zdolny do przewidywania przyszłości. [przypis edytorski]
dywinować — przeznaczać. [przypis redakcyjny]
dywizja — wielki oddział wojska różnej broni. [przypis redakcyjny]
dywizję Lavala — René Vallery-Radot, biograf Pasteura, wspomina o dywizji Levala. Nazwisko Jeana-Françoisa Levala (1762–1834) znajduje się wśród wyrytych na Łuku Tryumfalnym. W 1793 r. Leval awansował na generała brygady, dowodził dywizją pod Bar-sur-Aube i Arcis-sur-Aube. [przypis edytorski]
dywizyja hetmańska — dywizja Sapiehy. [przypis redakcyjny]
dywtyk, dyftyk a. tyftyk (z tur.) — cienka, bardzo miękka tkanina z koziej wełny na jedwabnej osnowie, pochodząca z Turcji. [przypis edytorski]
dywulgować (z łac.) — ujawniać. [przypis edytorski]
dywulgować (z łac.) — wtajemniczyć. [przypis edytorski]
Dyżonu — właśc. Dijon. [przypis edytorski]
dyzarmować — rozbroić. [przypis redakcyjny]
dyzenteria — czerwonka, ostra choroba zakaźna jelit, której objawem jest uporczywa, krwawa biegunka. [przypis edytorski]
dyzgust (łac.) — przykrość, zniewaga. [przypis edytorski]
dyzgustować (daw.) — czynić zniewagę, afront. [przypis edytorski]
dyzgust (przestarz.) — niechęć, niezadowolenie. [przypis edytorski]
dyzgust — tu: zniewaga. [przypis edytorski]
dyzgusty (lm) — psoty, obelgi. [przypis redakcyjny]
dyzgust (z łac.) — niechęć, wstręt. [przypis edytorski]
dyzgust (z wł.) — nieprzyjemność, przykre uchybienie. [przypis redakcyjny]
dźbłem — zamiast: źdźbłem. Wyd. Libery i Sawrymowicza tłumaczy tę formę wymową poety. [przypis redakcyjny]
dźbło — dziś: źdźbło. [przypis edytorski]
dźwięczyć — dziś popr.: dźwięczeć. [przypis edytorski]
dźwiękanie — dziś: B.lp.: dźwięczenie. [przypis edytorski]
dźwięki — dziś popr. forma N.lm: dźwiękami. [przypis edytorski]
dźwiękło — dziś: dźwięknęło a. zadźwięczało. [przypis edytorski]
dźwiękły — dziś popr. forma: dźwięknęły. [przypis edytorski]
dźwiergać (gw.) — wierzgać. [przypis edytorski]
dźwierka (daw.) — drzwiczki. [przypis edytorski]
dźwierza — drzwi. [przypis edytorski]
Dźwierza (gw.) — drzwi. [przypis edytorski]
dźwierze (daw.) — drzwi, brama. [przypis edytorski]
dźwierze (daw.) — drzwi. [przypis edytorski]
dźwierze (daw.) — drzwi, wrota. [przypis edytorski]
dźwierze (daw.) — odrzwia; bramy, drzwi. [przypis edytorski]
dźwierze (daw.) — wrota. [przypis edytorski]
dźwierze — drzwi. [przypis edytorski]
dźwigać więzy — być w niewoli. [przypis edytorski]
dźwigaj z nimi społem — dźwigaj razem z nimi. [przypis edytorski]
dźwigar — element konstrukcyjny (np. belka) przenoszący obciążenia konstrukcji na podpory główne (ściany, słupy lub filary). [przypis edytorski]
dźwignięcia skórzanego jarzma tablicy reklamowej — mowa o popularnych w XIX w. dużych tablicach reklamowych noszonych przez ludzi na piersiach i na plecach, za pośrednictwem pasów umożliwiających zawieszenie ciężaru na ramionach. [przypis edytorski]
dźwignienie — dziś popr.: dźwignięcie, podźwignięcie. [przypis edytorski]
dźwigniony — dziś: podźwignięty; podniesiony. [przypis edytorski]
Dźwina (brus. Дзьвiна, łot. Daugava) — rzeka na terytorium dzisiejszej Rosji, Białorusi i Łotwy, płynie przez Połock, Witebsk i Rygę. [przypis edytorski]
Dźwina — rzeka na terytorium Rosji, Białorusi i Łotwy. [przypis edytorski]
dźwirza (reg.) — drzwi, wrota. [przypis edytorski]
dźwirze (gw.) — drzwi. [przypis edytorski]
dźwirze (stpol.) — drzwi. [przypis redakcyjny]
Dżagannath (mit. hind.) — Pan Świata, bóstwo hinduskie, utożsamiane z Wisznu (jako Kriszną), czczone szczególnie w Puri (na wschodnim wybrzeżu Indii), gdzie na jego cześć organizuje się festiwal wozów, podczas którego wierni obwożą posąg bóstwa na wozie. [przypis edytorski]
dżahanna — piekło [por. hebr. gehenna; red. WL]. [przypis autorski]
dżanet, właśc. dzianet — rumak, koń; koń rasy hiszpańskiej do jazdy wierzchem. [przypis edytorski]
dżan — wyraz pieszczotliwy: jagniątko, duszka. [przypis autorski]
Dżataka — w buddyzmie: pouczająca opowieść mająca cechy bajki, legendy i przypowieści. [przypis edytorski]
dżdża (daw.) — deszcz. [przypis edytorski]
dżdża (gw., daw.) — deszcz. [przypis edytorski]
dżdża (starop.; D. lp od: deżdż) — deszczu. [przypis redakcyjny]
dżdża (starop. forma) — deszczu. [przypis edytorski]
dżdże (daw.) — deszcze. [przypis edytorski]
dżdżem (daw.) — deszczem. [przypis edytorski]
dżdżem — deszczem. [przypis edytorski]
dżdżów — deszczów. [przypis edytorski]
dżdżu — deszczu (daw. forma odmiany). [przypis edytorski]
dżdży — pada (o deszczu). [przypis edytorski]
dżdżysty — deszczowy. [przypis edytorski]
Dżek (daw.) — spolszczona (dziś niepoprawna) pisownia anglosaskiego imienia Jack, zdrobnienia od imienia John. [przypis edytorski]
Dżekuńcio (daw.) — polskie spieszczenie anglosaskiego imienia Jack (zdrobnienia od imienia Jonh), ze spolszczoną (dziś niepoprawną) pisownią i formantem słowotwórczym -uńcio, wyrażającym czułość i poufałość. [przypis edytorski]
dżemiat — wspólnota, parafia, ogół wiernych muzułmańskich. [przypis edytorski]
dżemper (z ang.) — rodzaj swetra. [przypis edytorski]
Dżems (daw.) — spolszczona (dziś niepoprawna) pisownia anglosaskiego imienia James. [przypis edytorski]
Dżems i Maria (w „Folwarku Primerose”) — imiona z tłum. pol. z XIX w.; w oryginale sztuki są to: James, dzierżawca folwarku, oraz Mary, jego wychowanica. [przypis edytorski]
Dżengishan — właśc. Czyngis-chan a. Dżyngis-chan (1162–1227), władca mongolski, twórca Imperium Mongolskiego; prowadził politykę podbojów (zajął m.in. północne Chiny); w 1223 r. w bitwie nad Kałką jego wojska pokonały siły ruskie sprzymierzone z Połowcami; do 1206 r. nosił imię Temudżyn. [przypis edytorski]
Dżengisno-chan, właśc. Czyngis-chan a. Temudżyn (ok. 1160–1227) — jeden z najwybitniejszych władców mongolskich. [przypis edytorski]
Dżengiz-chan, właśc. Czyngis Chan (zm. 1227) — twórca imperium mongolskiego. [przypis edytorski]
Dżennaty (arab. dżennet: ogród obsadzony drzewami) — raj, do którego wchodzą tylko prawowierni mahometanie. [przypis redakcyjny]
dżen-szeng — dziś popr.: żeń-szeń. [przypis edytorski]
dżentelmen a. (ang.) gentleman — mężczyzna elegancki, dobrze wychowany. [przypis edytorski]
dżereń — antylopa. [przypis redakcyjny]
dżetattura, jetattura, złe oko (mit.) — zabobon, wiara w to, że zazdrosny wzrok może zaszkodzić. [przypis edytorski]
dżet — błyszczący czarny kamień ozdobny, czarny paciorek. [przypis edytorski]
dżet — błyszczący czarny kamień ozdobny. [przypis edytorski]
dżet — drobny, czarny kawałek wypolerowanego węgla, używany jako ozdoba stroju. Zwykle w większych ilościach. [przypis edytorski]
dżet, jakim był ubrany przód okrywki — dziś raczej: jakim był przystrojony, ozdobiony. [przypis edytorski]
dżetowy — błyszcząco czarny; dżet — błyszczący czarny kamień ozdobny, czarny paciorek. [przypis edytorski]
dżetowy — błyszczący. [przypis edytorski]
dżet (zwykle w lm) — błyszczący czarny paciorek do zdobienia strojów kobiecych. [przypis edytorski]
