ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15623 przypisów.
kuczer (daw., z niem.) — woźnica. [przypis edytorski]
kuczka (daw.) — szałas. [przypis edytorski]
kuczma (daw.) — rodzaj czapki. [przypis edytorski]
kudy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]
kufa (daw.) — drewniana beczka. [przypis edytorski]
kufa (daw.) — duża, drewniana beczka do leżakowania piwa. [przypis edytorski]
kuglarstwo (daw.) — sztuczka, przedstawienie. [przypis edytorski]
kugle (daw.) — figle, sztuki. [przypis redakcyjny]
kukiełka (daw.) — słodka bułka. [przypis edytorski]
kukiełka (daw.) — tu: bułka ze słodkiego ciasta. [przypis edytorski]
kukla (daw.) — bułka; bochen chleba. [przypis edytorski]
kułak (daw.) — cios, uderzenie zaciśniętą pięścią. [przypis edytorski]
kułak (daw.) — pięść. [przypis edytorski]
kułakować (daw.) — bić, okładać kułakami, tj. pięściami. [przypis edytorski]
kulas (daw., gw.) — noga, kończyna. [przypis edytorski]
kulas (daw., gw.) — noga. [przypis edytorski]
kulbaczyć (daw.) — siodłać konia. [przypis edytorski]
kulomiot (daw.) — karabin maszynowy. [przypis edytorski]
kumać się (daw.) — stowarzyszać się, przyjaźnić. [przypis edytorski]
kuma (daw.) — chrzestna lub sąsiadka. [przypis edytorski]
kuma (daw.) — matka chrzestna w stosunku do ojca chrzestnego i rodziców dziecka albo matka dziecka w stosunku do rodziców chrzestnych; pot.: dobra znajoma, sąsiadka; tu: baba, wiejska kobieta. [przypis edytorski]
kuma (daw., pot.) — przyjaciółka. [przypis edytorski]
kuma (daw.) — przyjaciółka, koleżanka. [przypis edytorski]
kum (daw.) — ojciec chrzestny w stosunku do matki chrzestnej i rodziców dziecka albo ojciec dziecka w stosunku do rodziców chrzestnych; pot.: dobry znajomy, sąsiad. [przypis edytorski]
kum (daw.) — tu: chrzestny. [przypis edytorski]
kumosia (zdr.), właśc. kuma (daw.) — przyjaciółka lub sąsiadka. [przypis edytorski]
kumoszka (daw., pot.) — kuma; przyjaciółka, koleżanka. [przypis edytorski]
kumpie (daw.) — wędlina wieprzowa. [przypis redakcyjny]
kundman (daw.) — klient. [przypis edytorski]
kundman (daw., z niem.) — klient. [przypis edytorski]
kundman (daw., z niem. Kunde) — klient. [przypis edytorski]
kundman (daw., z niem. Kundmann) — klient, odbiorca. [przypis edytorski]
kundys (daw.) — kundel. [przypis edytorski]
kundys (daw.) — pies pasterski lub gospodarski. [przypis edytorski]
kundys (daw.) — pies pasterski. [przypis edytorski]
kunsztarz (daw.) — sztukmistrz, trefniś. [przypis edytorski]
kunszt (daw.) — sztuka, rzemiosło, umiejętność. [przypis edytorski]
kunsztyczek, właśc. kusztyczek, kusztyk (daw.) — zdr. od kusz: naczynie do picia, kubek, kielich. [przypis edytorski]
kunsztyk (daw.) — dzieło sztuki, majstersztyk; sztuczka, żart. [przypis edytorski]
kunsztyk (daw.) — dzieło sztuki. [przypis edytorski]
kupcowa (daw.) — tu: sprzedawczyni. [przypis edytorski]
kupcowa (daw.) — tu: sprzedawczyni; właścicielka sklepu. [przypis edytorski]
kupiący się (daw.) — skupiający się. [przypis edytorski]
kupia (daw.) — towar. [przypis redakcyjny]
kupić (daw.) — skupiać, gromadzić. [przypis edytorski]
kupić (daw.) — tu: gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić papieru (daw.) — dziś popr.: kupić papier. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — gromadzić się, skupiać się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — gromadzić się, tłumić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — grupować się. [przypis edytorski]
kupić się (daw., gw.) — skupiać się, gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — skupiać się; gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — skupiać się, gromadzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — skupiać się, schodzić się. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — zbierać się gdzieś tłumnie, ciągnąć do kogoś gromadnie. [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się (por. skupiać się). [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się (por. skupiać się). [przypis redakcyjny]
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się (por. skupić się). [przypis edytorski]
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się (por. skupić się). [przypis redakcyjny]
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się. [przypis edytorski]
kupiec bławatny (daw.) — kupiec handlujący tkaninami. [przypis edytorski]
kupiec korzenny (daw.) — też z fr. episjer; właściciel sklepu z artykułami spożywczymi, sprowadzanymi z krajów pozaeuropejskich. [przypis edytorski]
kupi się (daw.) — skupiać się, gromadzić się. [przypis edytorski]
kupla (daw.) — pas; sprzączka u pasa. [przypis edytorski]
kupla (daw.) — rzecz kupiona. [przypis edytorski]
kupler (daw.) — stręczyciel. [przypis edytorski]
kuplerka (daw.) — stręczycielka. [przypis edytorski]
kuplerstwo (daw.) — stręczycielstwo, ułatwianie cudzego nierządu. [przypis edytorski]
kuraż (daw.) — odwaga. [przypis edytorski]
kuraż (daw.) — odwaga, śmiałość. [przypis edytorski]
kuraż (daw., z fr.) — odwaga. [przypis edytorski]
kur (daw.) — kogut; koguty zazwyczaj pieją o świcie, zwiastując koniec nocy. [przypis edytorski]
kur (daw.) — kogut; kurowie — dziś popr. forma M. lm: kury. [przypis edytorski]
kur (daw.) — kogut. [przypis edytorski]
kur (daw.) — kogut. [przypis edytorski]
kurhan (daw.) — kopiec, mogiła. [przypis edytorski]
kurierek (daw.) — gazeta. [przypis edytorski]
kuropatniczek (daw.) — pieszczoch (karmiony kuropatwami). [przypis redakcyjny]
kursa (daw.) — dziś popr. forma M. lm: kursy. [przypis edytorski]
kursa (daw.) — zajęcia uniwersyteckie. [przypis edytorski]
kursal (daw., z niem.) — budynek w kurorcie mieszczący sale do zabaw, koncertów, restauracje itp. [przypis edytorski]
kurs (daw.) — rok nauki w szkole wyższej; kursy: studia. [przypis edytorski]
kurs (daw.) — tu: rok studiów. [przypis edytorski]
kursor (daw.) — goniec, posłaniec. [przypis edytorski]
kurytarz (daw.) — dziś: korytarz. [przypis edytorski]
kurzyć (daw., gw.) — tu: palić, dymić. [przypis edytorski]
kurzyniec (daw.) — kurnik. [przypis redakcyjny]
kuś (daw.) — penis. [przypis edytorski]
kustodya (daw.) — kustodia; zespół zakonów podlegający kustoszowi; urząd w hierarchii kościoła katolickiego. [przypis edytorski]
kusy (daw.) — krótki. [przypis edytorski]
kusy (daw.) — niewystarczającego rozmiaru; krótki, mały. [przypis edytorski]
kuszcz (daw.) — krzak, krzew. [przypis edytorski]
kuszcze (daw.) — krzaki, chaszcze, zarośla. [przypis edytorski]
kuszetka (daw.) — kozetka, mała kanapa. [przypis edytorski]
kusztyk (daw.) — kulawy. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — frędzel; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — frędzel; zwisająca ozdoba ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — frędzel; zwisająca ozdoba ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — ozdoba z nici związanych w kształt pędzla. [przypis edytorski]