Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 451 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 162876 przypisów.
minutissima quaeque arcana (łac.) — najdrobniejsze nawet tajemnice. [przypis redakcyjny]
minutissima stipula (łac.) — drobniutkie ździebełko. [przypis redakcyjny]
minuty (daw.) — wypisy z akt. [przypis edytorski]
Minyowie — plemię przedgreckie zamieszkujące Beocję, później wyparte do Azji Mniejszej. [przypis edytorski]
Miód i szarańcza karmiły Chrzciciela (…) co z Ewangelii poznałeś — Ewangelia św. Marka, rozdz. 1, w. 6. [przypis redakcyjny]
miód sycony — miód pitny; uzyskany przez fermentację tradycyjny napój alkoholowy. [przypis edytorski]
mio caro (wł.) — mój drogi. [przypis edytorski]
miocen — epoka geologiczna trwająca od 23,03 mln do 5,333 mln lat temu, charakteryzująca się gwałtownym wypiętrzaniem łańcuchów górskich. [przypis edytorski]
miocen (geol.) — pierwsza epoka neogenu, w której powstawały wielkie łańcuchy górskie. [przypis edytorski]
miocen (geol.) — starsza epoka neogenu, stanowiącego młodszy podokres trzeciorzędu, ok. 23–5 mln lat temu. [przypis edytorski]
miocen (geol.) — starsza epoka neogenu, w której powstawały wielkie łańcuchy górskie, ok. 23–5 mln lat temu. [przypis edytorski]
miodek — tu: miód pitny, gatunek napoju alkoholowego. [przypis edytorski]
miodny — słodki (jak miód). [przypis edytorski]
Miodogórze — tak nazywano mieszkanie Narcyzy Żmichowskiej na poddaszu domu zaprzyjaźnionej rodziny Grabowskich przy ul. Miodowej 3 w Warszawie. [przypis edytorski]
miodojady (biol.) — rodzina ptaków z rzędu wróblowych, występujących w Australii, na Nowej Gwinei i wyspach Pacyfiku, żywiących się nektarem, owadami i owocami. [przypis edytorski]
Miodowa — przy ul. Miodowej (która wówczas zaczynała się przy ul. Senatorskiej; przedłużenie Miodowej do Krakowskiego Przedmieścia nastąpiło pod koniec roku 1887) w dawnym pałacu Paca mieścił się od r. 1875 Sąd Okręgowy. (Nazwa od gen. Ludwika Paca, który przebudował go w r. 1823; pałac wypalony w r. 1944 jest obecnie całkowicie odbudowany. Mieści się tu Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej). [przypis redakcyjny]
miodowar — wytwórca napoju alkoholowego z miodu (por. piwowar). [przypis edytorski]
miodownik — ciasto przyprawne miodem. [przypis redakcyjny]
miodownik — rodzaj ciasta. [przypis edytorski]
miodu — hebr. דְּבַשׁ (dwasz): ‘miód’ lub ‘syrop uzyskiwany z daktyli albo winogron’. [przypis edytorski]
miodu z osiego gniazda — osy nie wytwarzają miodu. [przypis edytorski]
mioł (gw.) — miał. [przypis edytorski]
Miolan-Carvalho, Caroline (1827–1895) — francuska śpiewaczka operowa, sopran. [przypis edytorski]
mio padre (wł.) — mój ojciec. [przypis edytorski]
miopizm właśc. miopia (med.) — krótkowzroczność. [przypis edytorski]
miotać — rzucać. [przypis edytorski]
miotać się w co (starop.) — rzucać się w co; 3. os. lp: miece: miota, rzuca, ciska. [przypis edytorski]
miotać (starop.) — rzucać. [przypis edytorski]
miotać — tu: miotać się, rzucać się. [przypis edytorski]
miotali do świątyni leniwy ogień — właściwie: rzucili do Przybytku ociągający się ogień, ἐπὶ τὸν ναὸν βραδῦνον τὸ πῦρ. [przypis tłumacza]
miotła (daw. forma) — dziś: miotała; rzucała. [przypis edytorski]
miotłem — pomiotłem [bezwolnym narzędziem; red. WL]. [przypis redakcyjny]
miotły (daw.) — dziś popr. forma 3. os. lm cz. przeszł.: miotały; ciskały. [przypis edytorski]
miot — tu: miotanie, rzucanie. [przypis edytorski]
Mi perdonate (wł.) — proszę mi wybaczyć. [przypis edytorski]
Mirabeau, Barnave, Condorcet i Brissot, Lafayette, Petion, Klotz, Danton i Marat, […] Joubert, Hoche, Marceau — politycy z czasów Rewolucji Francuskiej. [przypis edytorski]
Mirabeau, Gabriel de (1749–1791) — przywódca szlachty opozycyjnej i wielkiej burżuazji podczas rewolucji 1789 r., przekupiony przez dwór królewski, prowadził dwulicową grę. [przypis edytorski]
Mirabeau Honoré (1749–1791) — mówca i mąż stanu doby rewolucji francuskiej. [przypis edytorski]
Mirabeau, Honoré Gabriel Riqueti (1749–1791) — działacz i pisarz polityczny z czasów Rewolucji Francuskiej, zdobył popularność jako świetny mówca i dziennikarz. [przypis edytorski]
Mirabeau, Honoré Gabriel Riqueti (1749–1791) — polityk i pisarz z czasów Rewolucji Francuskiej. [przypis edytorski]
Mirabeau, Honoré Gabriel Riqueti de (1749–1791) — ważny polityk rewolucji francuskiej, członek Stanów Generalnych, przewodniczący Zgromadzenia Narodowego, pisarz. [przypis edytorski]
Mirabeau, Honoré Gabriel Riqueti de (1749–1791) — wpływowy polityk i pisarz francuski. [przypis edytorski]
Mirabeau ojciec, właśc. Victor de Riqueti, hrabia de Mirabeau (1715–1789) — francuski ekonomista szkoły fizjokratycznej; ojciec Honoré Gabriela Riqueti de Mirabeau, wpływowego polityka rewolucji francuskiej i pisarza politycznego. [przypis edytorski]
mirabile dictu (łac.) — aż dziw powiedzieć. [przypis edytorski]
mirabile dictu (łac.) — aż dziw powiedzieć; rzecz zadziwiająca. [przypis edytorski]
mirabile (łac.) — dziwne. [przypis redakcyjny]
mirabilia (łac.) — cuda, osobliwości. [przypis edytorski]
mirabilia (łac.) — cuda. [przypis redakcyjny]
mirabilia (łac.) — cuda, rzeczy godne podziwu, zdumiewające, osobliwe. [przypis edytorski]
mirabiliter (łac.) — na podziw; wymyslnie. [przypis redakcyjny]
mirabilium (łac.) — cud, rzecz zadziwiająca, osobliwość. [przypis edytorski]
miracolo di natura (wł.) — cud natury. [przypis edytorski]
miraculum (łac., r.n.) — cud. [przypis edytorski]
miraculum sigillum mendacii (łac.) — cud (to) oznaka kłamstwa. [przypis edytorski]
mirador (hiszp.) — wykusz, element architektoniczny w postaci poszerzającego przylegające pomieszczenie, nakrytego osobnym daszkiem balkonu z oknami, który wystaje ze ściany budynku na pewnej wysokości nad ziemią, dzięki czemu można lepiej obserwować, co dzieje się na ulicy poniżej. [przypis edytorski]
miradori (hiszp.) — kryty balkon. [przypis edytorski]
mirakulozny (z łac. miraculum: cud) — cudowny. [przypis edytorski]
Mira Lunardu che fa lu criadu de sua mugiera — Patrzcie na Lunarda, który został lokajem swej żony. [przypis edytorski]
Miramar — nazwa wielu miejscowości w Europie i na innych kontynentach, w jęz. hiszp. i port. oznaczająca „morski widok, widok na morze”; tu być może Miramare: nazwa zamku w Trieście, zbudowanego w 1860 dla austriackiego księcia Ferdynanda Maksymiliana i jego żony Charlotty. [przypis edytorski]
mi rammento giá (wł.) — już sobie przypominam. [przypis edytorski]
Miramur (…) fallentia — Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, 118. [przypis tłumacza]
Miranda de Ebro — hiszpańskie miasto nad rzeką Ebro, na północy prowincji Burgos. [przypis edytorski]
Miranda — imię to pochodzi od łac. przymiotnika mirandus: cudowny, zadziwiający; stanowi nawiązanie do bohaterki Burzy Shakespeare'a. [przypis edytorski]
Miranda, Kaliban — postacie ze sztuki Szekspira pt. Burza. Kaliban, dziki, zdeformowany syn wiedźmy, mieszkał samotnie na wyspie, zanim wylądował na niej książę Prospero ze swą piękną córką Mirandą. [przypis edytorski]
Mirandola, Franciszek, właśc. Franciszek Pik (1871–1930) — poeta, prozaik, tłumacz. [przypis edytorski]
Mira — tak zwana okolica blisko Padwy. [przypis redakcyjny]
Mirate, signori, questo e sangue Pelasgo (wł.) — patrzcie, panowie, oto krew Pelazgów. Pelazgowie: lud zamieszkujący Grecję i wyspy na Morzu Egejskim przed przybyciem Greków. [przypis edytorski]
Mira, właśc. Liebeskind, Miriam — siostra Dolka, członkini żydowskiego ruchu oporu; zginęła w styczniu 1943 r. [przypis edytorski]
miraż — złudne nadzieje. [przypis edytorski]
Mirbeau, Octave (1848–1917) — francuski pisarz, dramaturg i krytyk sztuki; autor m.in. powieści Dziennik panny służącej (1900). [przypis edytorski]
Mirbeau, Paul Adam, Margeuritte — Octave Mirbeau (1848–1917), Paul Adam (1862–1920), Paul Margueritte (1860–1918), pisarze francuscy. [przypis edytorski]
mir (daw.) — cześć, szacunek. [przypis edytorski]
mir (daw.) — pokój, ład. [przypis edytorski]
mir (daw.) — pokój, przymierze. [przypis redakcyjny]
mir (daw.) — pokój. [przypis edytorski]
mir (daw.) — pokój. [przypis redakcyjny]
mir (daw.) — pokój; wypowiadać mir: odrzucać pokój, rozpoczynać wojnę. [przypis edytorski]
mir (daw. pol.; ros.) — pokój. [przypis edytorski]
mir (daw.) — posłuch, szacunek. [przypis edytorski]
mir (daw.) — poważanie, szacunek. [przypis edytorski]
mir (daw.) — poważanie, szacunek. [przypis edytorski]
mir (daw.) — szacunek, poważanie. [przypis edytorski]
mir (daw.) — szacunek. [przypis edytorski]
mir (daw.) — wspólnota, gmina u daw. Słowian. [przypis edytorski]
mir — duże uznanie, respekt. [przypis edytorski]
mire (ang.) — błoto. [przypis redakcyjny]
Mirecki, Aleksander (ur. ok. 1820) — inżynier; w 1846 skazany na 10 lat katorgi „za udział w spisku”, tj. za udział w przygotowaniach trójzaborowego powstania roku 1846. [przypis edytorski]
mi reina (hiszp.) — moja królowo. [przypis edytorski]
Mirforda — miasto Milford w Anglii. [przypis redakcyjny]
miriada — gr. liczebnik oznaczający 10 000; w lm: wielka, trudna do określenia ilość. [przypis redakcyjny]
miriada (z gr.) — dziesięć tysięcy. [przypis edytorski]
miriada (z gr.) — grecki liczebnik oznaczający dziesięć tysięcy, używany zwykle w liczbie mnogiej na określenie ogromnej, trudnej do policzenia liczby czegoś. [przypis edytorski]
miriada (z gr. myrias) — grecki liczebnik oznaczający dziesięć tysięcy, używany zwykle w liczbie mnogiej na określenie ogromnej, trudnej do policzenia liczby czegoś. [przypis edytorski]
miriad — dziś r.ż.: miriada. [przypis edytorski]
miriadem — dziś popr. r.ż.: miriadą. [przypis edytorski]
miriadem — dziś r.ż.: miriadą. [przypis edytorski]
miriady — mnóstwo, ogromna liczba. [przypis edytorski]
miriady — niezliczona liczba, mnóstwo. [przypis edytorski]
miriady — ogromna ilość, mnóstwo. [przypis edytorski]
miriady — ogromna liczba czegoś. [przypis edytorski]
