Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 2890 przypisów.
familij — dziś popr. forma D. lm: familii. [przypis edytorski]
familijka — rodzinka. [przypis edytorski]
familijny — rodzinny. [przypis edytorski]
familijny (z łac. familia: rodzina) — rodzinny. [przypis edytorski]
famuła (żart.) — familia, rodzina. [przypis edytorski]
famulus (daw.) — zaufany sługa. [przypis edytorski]
famulus (daw., z łac.) — służący. [przypis edytorski]
famulus (łac.) — służący. [przypis edytorski]
famulus — zaufany sługa. [przypis edytorski]
famurały a. femurały (starop.; z łac. femoralia) — gacie, pludry, zarówno męskie, jak i damskie. [przypis edytorski]
fanał — latarnia. [przypis edytorski]
fanal (z niem. a. wł.) — znak, sygnał, szczególnie świetlny. [przypis edytorski]
fanariotka — należąca do jednego z możnych rodów greckich. [przypis edytorski]
fanciarz (daw.) — lichwiarz. [przypis edytorski]
fanciarz — lichwiarz, pożyczający pieniądze pod zastaw. [przypis edytorski]
fandango — hiszpański taniec ludowy o szybkim, dynamicznym tempie wybijanym kastanietami oraz podkutymi specjalnie butami, wykonywany z towarzyszeniem gitary. [przypis edytorski]
fandango — hiszpański taniec o szybkim tempie. [przypis edytorski]
fandango — odmiana flamenco; hiszp. taniec ludowy o szybkim, dynamicznym tempie wybijanym kastanietami oraz podkutymi specjalnie butami, wykonywany z towarzyszeniem gitary. [przypis edytorski]
Fane — zapewne błąd autora i chodzi o Fire Island, wyspę barierową wzdłuż środkowej części płd. brzegu wyspy Long Island, położoną przy atlantyckim wybrzeżu USA w pobliżu Nowego Jorku; wskazuje na to późniejsza wzmianka o Gęsim Cyplu (ang. Goose Point), znajdującym się na tej wyspie. [przypis edytorski]
fanfara — krótka melodia grana jako sygnał rozpoczęcia jakiejś uroczystości lub na czyjąś cześć. [przypis edytorski]
fanfara — tu: krótka melodia, grana jako sygnał rozpoczęcia uroczystości. [przypis edytorski]
fanfaroński — butny, pyszny. [przypis edytorski]
fanfaronada — chełpliwość, przechwalanie się odwagą. [przypis edytorski]
fanfaronada — chełpliwość, przechwalanie się. [przypis edytorski]
fanfaronada — przechwalanie lub popisywanie się swoją odwagą. [przypis edytorski]
fanfaronada — zuchwałość, pyszałkowatość. [przypis edytorski]
fanfaron (daw.) — pyszałek, zarozumialec. [przypis edytorski]
fanfaronka — dosł.: osoba zarozumiała. [przypis edytorski]
fanfaron — osoba zarozumiała. [przypis edytorski]
fanfaron — osoba zarozumiała, pyszałek, chwalipięta. [przypis edytorski]
fanfaron — osoba zarozumiała, pyszałek. [przypis edytorski]
fanfaronować — chełpić się, przechwalać się. [przypis edytorski]
fanfaron — zarozumialec, chwalipięta. [przypis edytorski]
Fanger — Lockvogel. [przypis edytorski]
Fangern — Messerartige Seitenwaffe des Jägers für den Fangstoß. [przypis edytorski]
Fa niente! Fa niente! (wł.) — nic się nie stało! nic się nie stało! [przypis edytorski]
Fa niente (wł.) — nic się nie stało. [przypis edytorski]
fan mail (ang.) — poczta od fanów. [przypis edytorski]
fantasmagoria — iluzja, fantastyczne obrazy, wizje, również wymieszanie jawy i snu. [przypis edytorski]
fantasmagoria — iluzja, złudzenie. [przypis edytorski]
fantasmagoria — nierealna, fantastyczna wizja, stworzona przez nadwrażliwą wyobraźnię. [przypis edytorski]
fantastka — marzycielka, idealistka. [przypis edytorski]
fantastycznie — w sposób pobudzający wyobraźnię. [przypis edytorski]
fantazją — dziś forma B.lp. r.ż.: fantazję. [przypis edytorski]
Fantazja C-mol — zapewne pierwsza część J. S. Bacha Fantazji i fugi C-mol (BWV 562). [przypis edytorski]
fantazja (muz.) — utwór muzyczny o swobodnej budowie, łączący kontrastujące motywy. [przypis edytorski]
fantazja — tu: chęć, ochota, zamiar. [przypis edytorski]
fantazmat — tu: widzenie senne. [przypis edytorski]
fantazyjej — dziś forma C. lp: fantazji; fantazja tu: ochota, chęć, zamiar. [przypis edytorski]
Fantin-Latour, Henri (1836–1904) — francuski malarz i grafik; najbardziej znany z obrazów kompozycji kwiatowych, martwych natur oraz realistycznych portretów. [przypis edytorski]
fantom (fr. fantôme) — upiór, urojenie. [przypis edytorski]
fantom — zjawa. [przypis edytorski]
fantować — brać fant (tu: w postaci bydła) do wykupienia. [przypis edytorski]
fantować (daw.) — brać w zastaw, konfiskować. [przypis edytorski]
fantować kogo — konfiskować komu rzeczy. [przypis edytorski]
fantować — zabierać mienie ruchome, np. na potrzeby egzekucji długu. [przypis edytorski]
fantowa loteria — loteria, w której nagrodą są przedmioty (fanty). [przypis edytorski]
fant — przedmiot oddany w zastaw. [przypis edytorski]
fant — tu: zastaw; wartościowy przedmiot stanowiący poręczenie pożyczki. [przypis edytorski]
Fantyna — bohaterka powieści Nędznicy Wiktora Hugo, przez nędzę zmuszona do uprawiania prostytucji. [przypis edytorski]
fant — zastaw, przedmiot zabezpieczający spłatę długu. [przypis edytorski]
fant (z niem. Pfand) — wartościowy przedmiot stanowiący poręczenie pożyczki. [przypis edytorski]
fant (z niem. Pfand) — zastaw, przedmiot zabezpieczający spłatę długu. [przypis edytorski]
fara (daw.) — główny kościół parafialny. [przypis edytorski]
fara (daw.) — kościół parafialny a. teren parafii. [przypis edytorski]
fara (daw.) — kościół parafialny. [przypis edytorski]
fara (daw.) — kościół prafialny. [przypis edytorski]
fara (daw.; z niem. Pfarrei) — parafia. [przypis edytorski]
fara (daw.; z niem. Pfarrei, Pfarrkirche) — kościół parafialny, główny kościół, budowany przy rynku. [przypis edytorski]
Faraday, Michael (1791–1867) — angielski fizyk i chemik, eksperymentator; profesor Instytutu Królewskiego i Uniwersytetu Oksfordzkiego, członek Royal Society; w 1825 odkrył benzen, w 1834 sformułował prawa elektrolizy; w 1831 odkrył zjawisko indukcji elektromagnetycznej, w 1832 zbudował pierwszy model silnika elektrycznego; w 1845 odkrył zjawisko diamagnetyzmu. [przypis edytorski]
Faraday, Michael (1791–1867) — angielski fizyk i chemik; w 1825 odkrył benzen, w 1834 sformułował prawa elektrolizy; w 1831 odkrył zjawisko indukcji elektromagnetycznej, w 1832 zbudował pierwszy model silnika elektrycznego; w 1845 odkrył zjawisko diamagnetyzmu. [przypis edytorski]
fara, kościół farny — miejski kościół parafialny. [przypis edytorski]
fara — kościół parafialny. [przypis edytorski]
fara — miejski kościół parafialny. [przypis edytorski]
faramuszka — błahostka, drobnostka. [przypis edytorski]
faramuszka (daw.) — rzecz błaha. [przypis edytorski]
faramuszki — błahostki, drobnostki. [przypis edytorski]
farandola — ludowy taniec z Prowansji, tańczony grupowo, w formie korowodu. [przypis edytorski]
faraon Amenhemat na 3500 lat przed Chrystusem — Amenemhat III (1855–1808 p.n.e.) z XII dynastii, budowniczy i organizator. Wzniósł tamę na kanale łączącym Nil i jezioro Moeris, ulepszył system irygacyjny oazy Fajum. Rozbudował kopalnie i kamieniołomy i wprowadził stały system ich nadzoru. W datowaniu autor powieści oparł się na uznawanej przez część uczonych w jego czasach, tzw. „długiej chronologii” Egiptu, współcześnie odrzuconej. [przypis edytorski]
faraon — daw. gra w karty. [przypis edytorski]
faraon — dawna gra hazardowa wykorzystująca karty; gracze obstawiali w niej, które karty zostaną odkryte przez „bankiera”. [przypis edytorski]
faraon — dawna gra hazardowa wykorzystująca karty, pochodząca z końca XVII w., wywodząca się z basseta; gracze obstawiali w niej, które karty zostaną odkryte przez „bankiera”. [przypis edytorski]
faraon — dawna gra w karty. [przypis edytorski]
faraon — gra hazardowa. [przypis edytorski]
faraon (hebr. Paro, dosł.: ściągać, zdzierać, płacić) — jedno z określeń na starożytnych władców egipskich; zaczęto go używać na początku Nowego Państwa (XVI–XI w. p.n.e.). [przypis edytorski]
Faraon (hebr. Paro, dosł.: ściągać, zdzierać, płacić) — jedno z określeń na starożytnych władców egipskich; zaczęto go używać na początku Nowego Państwa (XVI–XI w. p.n.e.). [przypis edytorski]
faraon — jedno z określeń władcy starożytnego Egiptu. [przypis edytorski]
faraon — rodzaj gry w karty. [przypis edytorski]
faraon — władca starożytnego Egiptu. [przypis edytorski]
faraon — władca starożytnego Egiptu. [przypis edytorski]
fara (z niem.) — kościół parafialny; tu: kościół św. Jana, dzisiejsza katedra. [przypis edytorski]
farbą — tu: kolorem, barwą. [przypis edytorski]
farba (daw.) — kolor, barwa. [przypis edytorski]
farba — tu: barwa, kolor. [przypis edytorski]
farba — tu: barwa. [przypis edytorski]
farba (tu daw.) — kolor. [przypis edytorski]
farba — tu przen.: kłamstwo a. ubarwianie prawdy. [przypis edytorski]
Farbenlehre — Teoria kolorów, dzieło naukowe Johanna Wolfganga Goethego, wydane w 1809 roku. [przypis edytorski]
farbować (daw.) — kłamać a. ubarwiać. [przypis edytorski]
farbować (daw., przen.) — kłamać a. ubarwiać. [przypis edytorski]
