Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | japoński | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 11808 przypisów.
sprosność (starop.) — okropność, plugawość, nieobyczajność. [przypis edytorski]
sprosny (daw.) — tu: skażony grzechem, hańbą. [przypis edytorski]
sprosny (daw.) — występny, rozpustny, grubiański. [przypis edytorski]
sprosny (starop.) — brzydki, szpetny. [przypis edytorski]
sprosny (starop.) — okropny, plugawy, nieobyczajny. [przypis edytorski]
sprostować odległość — tu: skrócić drogę, jadąc po trasie bliższej linii prostej. [przypis edytorski]
sprowadzeni byli do stanu widmowego — w innym wyd. tegoż tłumaczenia: przybrali postać wampirów. [przypis edytorski]
spruchniały (daw.) — dziś popr.: spróchniały. [przypis edytorski]
Sprung des Geblüts — Pulsieren des Blutes. [przypis edytorski]
sprychy — dziś popr.: szprychy. [przypis edytorski]
spryt (gw.) — spirytus. [przypis edytorski]
sprytny syn Mai uroczej (mit. gr.) — Hermes, patron kupców i złodziei, posłaniec bogów. [przypis edytorski]
sprzągnięcie — dziś popr.: sprzęgnięcie. [przypis edytorski]
sprzątać — tu: zbierać plony. [przypis edytorski]
sprzątnąć ten gad zdradziecki — dziś popr. z N.: sprzątnąć tego gada zdradzieckiego. [przypis edytorski]
sprzątnienie — dziś popr.: sprzątnięcie. [przypis edytorski]
sprząż — dziś: sprzęgnij. [przypis edytorski]
sprzęta — dziś popr. forma B. lm: sprzęty. [przypis edytorski]
sprzęt (daw.) — tu: zbiory; zbożny sprzęt: zbiory zbóż. [przypis edytorski]
sprzęt (daw.) — żniwa; zbór plonów. [przypis edytorski]
sprzęt (daw.) — zbiory plonów. [przypis edytorski]
sprzęt — tu: koszenie i zwózka. [przypis edytorski]
sprzęt — tu: żniwa, zbiory dojrzałych upraw. [przypis edytorski]
sprzęt — tu: zbieranie zboża z pól. [przypis edytorski]
sprzęty — dziś popr. forma N. lm: sprzętami. [przypis edytorski]
sprzęty — meble, wyposażenie. [przypis edytorski]
sprzęty — tu: żniwa. [przypis edytorski]
sprzężaj (daw.) — zwierzęta wykorzystywane jako siła pociągowa. [przypis edytorski]
sprzężaj — ogół zwierząt pociągowych wykorzystywanych w rolnictwie do transportu i pracy na roli. [przypis edytorski]
sprzężaj — uprząż. [przypis edytorski]
sprzężaj — zwierzęta (konie a. bydło) zaprzęgane do wozu, pługa itp. jako siła pociągowa. [przypis edytorski]
sprzężystość — dziś raczej: sprężystość. [przypis edytorski]
sprzeciwważyć (neol.) — stanowić przeciwwagę; zrównoważyć. [przypis edytorski]
sprzeczliwy (daw.) — sprzeczny. [przypis edytorski]
sprzecznemi nasiony — daw. forma N. lm; dziś popr: sprzecznymi nasionami. [przypis edytorski]
sprzecznik (daw.) — ten, który się nie zgadza, który zaprzecza. [przypis edytorski]
sprzeczność (daw.) — skłonność do sprzeczania się; tu: sprzeciw. [przypis edytorski]
sprzeczny — tu: stojący na przeszkodzie, sprzeciwiający się. [przypis edytorski]
sprzedawacz — dziś: sprzedawca. [przypis edytorski]
sprzedawał — hebr. rdzeń שָׁבַר (szawar): 'złamać, połamać, rozłamać, rozrzucić', w odniesieniu do handlu oznacza zarówno sprzedawanie jak i kupowanie, zob. Raszi do 41:56. [przypis edytorski]
sprzedaż prochu Norwegom w roku 1814 — podczas wojny norwesko-szwedzkiej, w wyniku której Norwegia została związana ze Szwecją unią personalną. [przypis edytorski]
sprzed „roku tysiąc osiemset czterdziestego ósmego” — tj. sprzed Wiosny Ludów, serii ludowych zrywów rewolucyjnych i narodowych w Europie w latach 1848–1849. [przypis edytorski]
sprzeka (gw.) — człowiek lubiący sprzeczki. [przypis edytorski]
sprzyjaźny — dziś: przyjazny. [przypis edytorski]
sprzykrzyć — częściej: sprzykrzyć sobie coś: uznać coś za przykre; znudzić się czymś, mieć czegoś dość. [przypis edytorski]
sprzykrzyć się — stać się dla kogoś przykrym; przestać się podobać. [przypis edytorski]
sprzykrzyłem próżne jęki — dziś popr.: sprzykrzyły mi się próżne jęki. [przypis edytorski]
sprzykrzyło — znudziło. [przypis edytorski]
Sprzymierzeńcami są im Ateńczycy — Ateny wsparły powstanie, wysyłając na pomoc dwadzieścia okrętów, pięć okrętów wysłała Eretria, miasto-państwo na wyspie Eubei; powstańcy czekali z rozpoczęciem działań zbrojnych do przybycia sojuszniczych okrętów, żeby zyskać przewagę na morzu, następnie zjednoczone siły popłynęły do Efezu i znienacka napadły na Sardes. [przypis edytorski]
sprzymierzeńce — dziś popr. forma M. lm: sprzymierzeńcy. [przypis edytorski]
sprzysiężenie z 19 czy 29 sierpnia — mowa o sprzysiężeniu wojskowym z 19 VIII 1820 r. [przypis edytorski]
spurguota — pumpuruota, su pumpurais. [przypis edytorski]
spurius (łac. med.) — rzekomy, pozorny. [przypis edytorski]
spuść mu (daw.) — tu: oszczędź mu cierpień. [przypis edytorski]
spuść się na mnie (daw.) — zostaw to mnie, polegaj na mnie. [przypis edytorski]
spuścić się (daw.) — polegać, oprzeć się (na kimś), zaufać, zwierzyć się (komuś). [przypis edytorski]
spuścić się (daw.) — zaufać, zwierzyć się. [przypis edytorski]
spuścić się (daw.) — zdać się. [przypis edytorski]
spuścić się na coś — zaufać czemuś. [przypis edytorski]
spuścić się na kogo (daw.) — oprzeć się na kim, zaufać komu. [przypis edytorski]
spuścić się na kogoś/coś — zaufać komuś lub czemuś. [przypis edytorski]
spuścić się na kogoś (daw.) — polegać na kimś, liczyć na kogoś. [przypis edytorski]
spuścić się na kogoś (daw.) — zaufać komuś, polegać na kimś. [przypis edytorski]
spuścić się na kogoś (daw.) — zaufać komuś. [przypis edytorski]
spuścić się na kogoś (daw.) — zawierzyć komuś, podporządkować swoje działanie czyjejś opinii. [przypis edytorski]
spuścić się na kogoś (daw.) — zdać się na kogoś. [przypis edytorski]
spuścić się na kogoś — polegać na kimś. [przypis edytorski]
spuścić się w czymś na kogoś — zaufać komuś w jakiejś sprawie, powierzyć komuś jakąś sprawę. [przypis edytorski]
spuścić się (z czegoś) (daw.) — zwierzyć się. [przypis edytorski]
spuścić się z tajemnicy — wyznać tajemnicę. [przypis edytorski]
spuścić — tu: zwierzyć. [przypis edytorski]
spuścić z czegoś — tu: zmniejszyć natężenie czegoś. [przypis edytorski]
spuścić z tonu — stracić pewność siebie; pozbyć się hardości. [przypis edytorski]
spuścił — u Cylkowa 'przypuścił'. [przypis edytorski]
spuścisty — spadzisty, stromy. [przypis edytorski]
spustu nie dawaj — nie popuszczaj. [przypis edytorski]
spust — urządzenie służące do kontroli przepływu wody na stopniach wodnych, rodzaj podnoszonej zapory stosowanej od czasów antycznych m.in. do irygacji pól i kierowania wody do akweduktów. [przypis edytorski]
spuszczać się (daw.) — liczyć na kogoś / na coś, pozwalać komuś / czemuś rozstrzygnąć. [przypis edytorski]
spuszczać się (daw.) — liczyć (na kogoś), polegać (na kimś). [przypis edytorski]
spuszczać się (daw.) — ufać komuś, polegać na kimś. [przypis edytorski]
spuszczać się (daw.) — zdawać się na kogoś lub coś, polegać na kimś lub czymś. [przypis edytorski]
spuszczać się (daw.) — zdawać się na kogoś lub na coś. [przypis edytorski]
spuszczać się na coś (daw.) — liczyć na coś. [przypis edytorski]
spuszczać się na coś (daw.) — liczyć na coś, zdawać się na coś. [przypis edytorski]
spuszczać się na coś (daw.) — polegać na czymś. [przypis edytorski]
spuszczać się na coś (daw.) — polegać na czymś, zdawać się na coś. [przypis edytorski]
spuszczać się na coś (daw.) — polegać na czymś, zdawać się na coś. [przypis edytorski]
spuszczać się na co (starop.) — zdać się na co; zawierzyć czemu. [przypis edytorski]
spuszczać się na (daw.) — tu zdawać się na. [przypis edytorski]
spuszczać się na kogoś (daw.) — polegać na kimś, liczyć na kogoś. [przypis edytorski]
spyskać (gw.) — ryć. [przypis edytorski]
spyskać (reg.) — zryć (mówi się tak zwykle o świni ryjącej grunt). [przypis edytorski]
spyskać — zryć. [przypis edytorski]
spyskane (gw.) — zryte. [przypis edytorski]
spytać się jej (rusycyzm) — popr. z B.: spytać się ją. [przypis edytorski]
spytałem jej — dziś popr.: spytałem ją. [przypis edytorski]
spytałem Loni (daw.) — dziś popr. forma D.: spytałem Lonię. [przypis edytorski]
Spytałem się, co by to było? — dziś popr. zdanie to powinno kończyć się kropką jako twierdzące; tu: zostawiono dla przykładu daw. interpunkcję. [przypis edytorski]
spytał Morgany — dziś popr. z formą w B.: spytał Morganę. [przypis edytorski]
(…) spytał się mię Satumo, co bym sądził o naszych naukach? — dziś zdanie to powinno poprawnie kończyć się kropką. [przypis edytorski]
