Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 14166 przypisów.
odzyszcze (daw.) — odzyska. [przypis edytorski]
odzyszczyć (daw.) — odzyskać. [przypis edytorski]
oficjał (daw.) — przedstawiciel władzy; w Kościele katolickim: przewodniczący sądu biskupiego, sprawujący w imieniu biskupa kościelną władzę sądowniczą. [przypis edytorski]
oficjalista (daw.) — osoba zarządzająca majątkiem ziemskim. [przypis edytorski]
oficjalista (daw.) — prywatny urzędnik, osoba zatrudniona przez właściciela do wykonywania zadań związanych z zarządzaniem majątkiem ziemskim. [przypis edytorski]
oficjalista (daw.) — urzędnik. [przypis edytorski]
oficjalista (daw.) — zarządca prywatnego majątku ziemskiego. [przypis edytorski]
oficjować (daw.) — odprawiać nabożeństwo. [przypis edytorski]
ofrankować (daw.) — uiścić opłatę pocztową za przesłanie listu. [przypis edytorski]
oględowanie (daw.) — oględziny. [przypis edytorski]
ognie bengalskie (daw.) — wielobarwne sztuczne ognie, fajerwerki. [przypis edytorski]
ogniepiór a. ogniopiór (daw.) — wysypka na twarzy. [przypis edytorski]
ogniów (daw.) — dziś popr. D. lm: ogni. [przypis edytorski]
ogolić z stołu (daw.) — zabrać ze stołu. [przypis edytorski]
ograżać (daw.) — mieć dreszcze, trząść się. [przypis edytorski]
ograżka (daw.) — dreszcz. [przypis edytorski]
ogrodowizna (daw.) — warzywa. [przypis edytorski]
ogrodowizny (daw.) — rośliny uprawne, rosnące w ogrodzie, tj. warzywniku; warzywa. [przypis edytorski]
ogrojec a. ogórec (daw.) — ogród. [przypis edytorski]
ogrojec a. ogrójec (daw.) — ogród. [przypis edytorski]
ogrojec (daw.) — ogród. [przypis edytorski]
ohacić (daw.) — ogacić, tj. uszczelnić chałupę, by nie ulatniało się z niej ciepło. [przypis edytorski]
ohydzić (daw.) — obmierzić, zohydzać; hańbić. [przypis edytorski]
o ilem mógł (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: o ile mogłem. [przypis edytorski]
o ile sił mu stanie (daw.) — o ile sił mu starczy. [przypis edytorski]
ojcowie (daw.) — rodzice. [przypis edytorski]
ojczyc (daw.) — syn ojca, dziedzic (por.: księżyc: syn księcia). [przypis edytorski]
okamieć (daw.) — skamienieć. [przypis edytorski]
okazja (daw.) — bitwa, potyczka. [przypis edytorski]
okazować (daw.) — pokazywać. [przypis edytorski]
okny (daw.) — dziś forma N.lm: oknami. [przypis edytorski]
okół (daw.) — dziś: okolica. [przypis edytorski]
okólnik (daw.) — tu: podwórze. [przypis edytorski]
około (daw.) — przyimek wiążący wykonywaną czynność z jej przedmiotem, bez wskazywania bliższych szczegółów. [przypis edytorski]
około (daw.) — przyimek wiążący wykonywaną czynność z jej przedmiotem: wokół, dokoła, nad. [przypis edytorski]
około (daw.) — w pobliżu. [przypis edytorski]
okołot (daw., gw.) — omłócony snop zboża. [przypis edytorski]
okolicznie (daw.) — korzystając z okoliczności, z okazji. [przypis edytorski]
okolny (daw.) — okalający, otaczający. [przypis edytorski]
okowita (daw.) — mocna wódka lub nieoczyszczony spirytus; z łac. aqua vitae: woda życia. [przypis edytorski]
okowita (daw.) — mocna wódka, spirytus. [przypis edytorski]
okowita (daw.) — wódka. [przypis edytorski]
okowita (daw., z łac. aqua vitae: woda życia) — wódka, mocny alkohol. [przypis edytorski]
okowita (daw., z łac. aqua vitae: woda życia) — wódka, mocny alkohol. [przypis edytorski]
okowy (daw.) — kajdany. [przypis edytorski]
okrążne (daw.) — opłata. [przypis edytorski]
okrasa (daw.) — ozdoba. [przypis edytorski]
okrasa (daw.) — ozdoba, upiększenie. [przypis edytorski]
okrasa (daw.) — przybranie, ozdoba. [przypis edytorski]
okręciech (daw.) — dziś popr. Ms. lm: okrętach. [przypis edytorski]
okresić (daw.) — opisać, określić. [przypis edytorski]
okresić (daw.) — opisać, okreslić. [przypis edytorski]
okroić się (daw.) — przypaść w udziale, w zysku. [przypis edytorski]
okrom a. krom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — bez, oprócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — bez, oprócz, z wyjątkiem. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — bez. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — bez. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
Maciej Stryjkowski, Kronika polska, litewska, żmudzka i wszystkiéj Rusi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
okrom (daw.) — oprócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — oprócz, z wyjątkiem. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — prócz. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — prócz tego, poza tym. [przypis edytorski]
okrom (daw.) — z wyjątkiem. [przypis edytorski]
okrom wstrętu (daw.) — bez oporu. [przypis edytorski]
okrutnie (daw.) — bardzo, niezmiernie. [przypis edytorski]
okrutnie (daw.) — wielce, bardzo, ogromnie. [przypis edytorski]
okrutny (daw.) — tu: wielki, ogromny. [przypis edytorski]
okryślić (daw.) — dziś: określić. [przypis edytorski]
okryty (daw.) — wyposażony. [przypis edytorski]
okrywka (daw.) — narzutka. [przypis edytorski]
okrywka (daw.) — wierzchnie okrycie kobiece. [przypis edytorski]
okseft (daw.) — miara pojemności cieczy a. rodzaj naczynia. [przypis edytorski]
oksza (daw.) — rodzaj topora bojowego. [przypis edytorski]
okulbaczyć (daw.) — osiodłać. [przypis edytorski]
okupacja (daw., z łac.) — zajęcie; tu: zadanie. [przypis edytorski]
okwitość (daw.) — obfitość. [przypis edytorski]
olaboga! (daw.) — wykrzyknienie wyrażające emocjonalną reakcję na coś. [przypis edytorski]
olbor (daw.) — opłata za prawo eksploatacji kopalni kruszcu, wnoszona do skarbca królewskiego. [przypis edytorski]
olbrzymio (daw.) — ogromnie. [przypis edytorski]
o lepszą (daw.) — o lepsze, o pierwszeństwo. [przypis edytorski]
o lepsze chodzić (daw.) — ścigać się, konkurować. [przypis edytorski]
Ollendry (daw.) — Holendrzy. [przypis edytorski]
olsnąć (daw.) — oślepnąć. [przypis edytorski]
olszniak (daw.) — zagajnik olchowy. [przypis edytorski]
o male (daw.) — mało. [przypis edytorski]
omanić (daw.) — oszukać. [przypis edytorski]
omierzić (daw.) — obrzydzić. [przypis edytorski]
omierznąć (daw.) — zbrzydnąć. [przypis edytorski]
omieszkać (daw.) — spóźnić się, opuścić, nie stawić się gdzieś. [przypis edytorski]
omieszkać (daw.) — zaniechać, zrezygnować ze zrobienia czegoś. [przypis edytorski]
omieszkać (daw.) — zrezygnować z czegoś, pominąć coś. [przypis edytorski]
omieszkać z czymś (daw.) — zaniedbać czegoś. [przypis edytorski]
omieszkanie (daw.) — zaniedbanie. [przypis edytorski]
omieszkanie (daw.) — zwłoka, opóźnienie. [przypis edytorski]
omieszkanie (na coś) (daw.) — zaniedbanie (czegoś). [przypis edytorski]
omieszkawać (daw.) — unikać, zaniedbywać. [przypis edytorski]
omnibus (daw.) — duży, kryty pojazd konny, używany dawniej jako środek komunikacji. [przypis edytorski]
o moim synie (daw.) — dziś: o moim synu. [przypis edytorski]
