Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 448 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15779 przypisów.
on, onego, onym (daw.) — ten, tego, tym. [przypis edytorski]
on, onemu (daw.) — ten, temu a. on, jemu. [przypis edytorski]
on, onemu (daw.) — ten, temu; tu: tamtemu, tj. ukrywającemu się człowiekowi. [przypis edytorski]
onor (daw.) — dziś popr.: honor. [przypis edytorski]
onoż (daw.) — a tu, a tymczasem. [przypis edytorski]
on, po onym (daw.) — ten, po tym. [przypis edytorski]
on sobie podoba z nami (daw.) — spodoba mu się u nas. [przypis edytorski]
on, w onym (daw.) — ten, w tym. [przypis edytorski]
ony (daw.) — dziś: te, owe. [przypis edytorski]
ony (daw.) — dziś: te. [przypis edytorski]
ony (daw.) — dziś: tych, onych. [przypis edytorski]
ony (daw.) — ten, ów. [przypis edytorski]
ony (daw.) — te, owe. [przypis edytorski]
opacznie (daw.) — źle, na odwrót. [przypis edytorski]
opak (daw.) — w odwrotną stronę; por.: na opak. [przypis edytorski]
opała boki (daw.) — robi bokami. [przypis redakcyjny]
opanowywa (daw.) — dziś popr.: opanowuje. [przypis edytorski]
oparzysty (daw.) — nabrzmiały, opuchnięty. [przypis edytorski]
opatrować (daw.) — dziś popr.: opatrywać. [przypis edytorski]
opatrować (daw.) — zaopatrywać, opiekować się. [przypis edytorski]
opatrować (daw.) — zaopatrywać. [przypis edytorski]
opatrowanie a. opatrzowanie (daw.) — zapobieganie, opieka, staranie. [przypis edytorski]
opatrywać (daw.) — dbać o co. [przypis redakcyjny]
opatrywać (daw.) — tu: zaopatrzyć (w dostatki i bogactwa). [przypis edytorski]
opatrzać (daw.) — zaopatrywać, zabezpieczać. [przypis edytorski]
opatrzeć (daw.) — doglądać. [przypis edytorski]
opatrzenie (daw.) — opieka, dbałość. [przypis edytorski]
opatrznie (daw.) — opatrznościowo. [przypis edytorski]
opatrzone potrzebami (daw.) — zaopatrzone i przygotowane. [przypis edytorski]
opatrzony (daw.) — tu: zabezpieczony. [przypis edytorski]
opatrzony (daw.) — wyposażony, zaopatrzony. [przypis edytorski]
opatrzujecie (daw.) — oparujecie; obdarowujecie. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — przygotować a. naprawić. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — przygotować. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — rozeznać się w czymś. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — tu: przygotować. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — zabezpieczyć. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć, przygotować. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć. [przypis edytorski]
opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć, zapewnić środki do życia. [przypis edytorski]
opatrzyć kogoś czymś (daw.) — zaopatrzyć kogoś w coś. [przypis edytorski]
opatrzyć się (daw.) — zobaczyć, zorientować się. [przypis edytorski]
opiać (daw.) — wyśpiewać. [przypis edytorski]
opiekać się (daw.) — dziś: opiekować się. [przypis edytorski]
opiekalnik (daw.) — opiekun. [przypis edytorski]
opiek (daw.) — opieka [przypis redakcyjny]
opiek (daw.) — opieka. [przypis redakcyjny]
opierunek (daw.) — pranie; dziś obecny w wyrażeniu: „zapewnić komuś wikt i opierunek”, czyli wyżywienie i czystą odzież, czy w ogóle utrzymanie. [przypis edytorski]
opiły (daw.) — pijany. [przypis edytorski]
opłakujem (daw.) — skrót od: opłakujemy. [przypis edytorski]
opłaźnie (daw.) — ogólnie. [przypis redakcyjny]
opłonąć (daw.) — ostygnąć. [przypis edytorski]
opoczysty (daw.) — skalisty; por. opoka: skała. [przypis edytorski]
opoka (daw.) — skała. [przypis edytorski]
opole (daw.) — terytorium kilku gmin współdziałających ze sobą. [przypis edytorski]
opona (daw.) — kiedyś tkanina ozdobna, zasłona. [przypis edytorski]
opona (daw.) — ozdobna tkanina, zasłona. [przypis edytorski]
opona (daw.) — płachta; por. opończa. [przypis edytorski]
opona (daw.) — tkanina ochronna a. ozdobna. [przypis edytorski]
opona (daw.) — tkanina ochronna a. ozdobna (w tym drugim znaczeniu też: tapiseria). [przypis edytorski]
opona (daw.) — tu: kurtyna. [przypis edytorski]
opona (daw.) — tu: zasłona. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona, draperia. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona, kotara. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona; okrycie, powłoka. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona; ozdobna tkanina okrywająca coś. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona (por.: opinać). [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona (por. opończa). [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona, tkanina. [przypis edytorski]
opona (daw.) — zasłona, tu zapewne: opończa. [przypis edytorski]
opowiedzieć (daw.) — tu: ogłosić. [przypis edytorski]
o pożytkoch (daw.) — forma Msc.lm, dziś popr.: o pożytkach. [przypis edytorski]
oprawić (daw.) — przyprawić. [przypis edytorski]
oprymować (daw.) — gnębić. [przypis edytorski]
oprymować (daw., z łac.) — uciskać, gnębić, prześladować. [przypis edytorski]
oprzętka (daw.) — pracownica doglądająca i karmiąca świnie i kury. [przypis edytorski]
ops (daw.) — rozpusta. [przypis edytorski]
opuścił był (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: opuścił wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]
opuszczał kuchnią (daw.) — dziś: (…) kuchnię. [przypis edytorski]
opuszka (daw.) — futrzane obszycie brzegów stroju. [przypis edytorski]
opuszyć (daw.) — futrem obszyć. [przypis redakcyjny]
opyt (daw.) — pytanie, badanie, śledztwo. [przypis redakcyjny]
opyt (daw.) — wypytywanie się. [przypis edytorski]
oraz (daw.) — naraz, jednocześnie. [przypis edytorski]
oraz (daw.) — także, oprócz tego. [przypis edytorski]
oraz (daw.) — także. [przypis edytorski]
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
oraz (daw.) — także; zarówno. [przypis edytorski]
oraz (daw.) — tu: razem. [przypis edytorski]
oraz (daw.) — tu: także. [przypis edytorski]
ordynacja (daw.) — zalecenie lekarskie, porada lekarska. [przypis edytorski]
ordynans (daw.) — rozkaz. [przypis edytorski]
ordynans (daw.) — rozkaz, zarządzenie, polecenie. [przypis edytorski]
ordynans (daw.) — tu: rozkaz lub zarządzenie. [przypis edytorski]
ordynans (daw.) — tu: rozkaz; za ordynansem: z rozkazu. [przypis edytorski]
ordynans (daw.) — żołnierz pracujący dla oficera w charakterze służącego. [przypis edytorski]
ordynans (z łac., daw.) — rozkaz. [przypis edytorski]
ordynariuszka (daw.) — pracownica folwarku, odbierająca część zapłaty w formie ordynariów, tj. w płodach rolnych. [przypis edytorski]
ordynarny (daw.) — pospolity, zwykły. [przypis edytorski]
ordynarny (daw.) — zwykły. [przypis edytorski]
