Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 120423 przypisów.
stojos (sl.) — tapo. [przypis edytorski]
stok (daw.) — źródło a. strumień. [przypis edytorski]
stok (daw.) — źródło. [przypis edytorski]
stokfisz — ryba wysuszona na wolnym powietrzu w niskiej temperaturze, uprzednio pozbawiona ogona i wnętrzności. [przypis edytorski]
sto koni — tj. sto koni mechanicznych; koń mechaniczny (KM) to jednostka używana do określenia mocy silników spalinowych, wymyślona w XIX w. w celu porównania mocy maszyn parowych z koniem. [przypis edytorski]
stokoti — trūkti, neužtekti. [przypis edytorski]
stok — prawdopodobnie sztok, tj. kawałek drewna. [przypis edytorski]
stokroć — tu zgr. od: stokrotka. [przypis edytorski]
stokrocie (daw.) — stokrotki. [przypis edytorski]
stokrocie — dziś: stokrotki. [przypis edytorski]
stokrotne plony — hebr. מאה שערים (mea szearim): ‘stukrotna miara’. Oszacowali spodziewany i otrzymany plon, by wydzielić z niego dziesięcinę, zob. Raszi do 26:12. [przypis edytorski]
stok (tu daw.) — źródło. [przypis edytorski]
stok — źródło. [przypis edytorski]
stoła (daw. forma) — dziś D.lp: stołu. [przypis edytorski]
stoła — dziś popr. forma D. lp r.m.: stołu. [przypis edytorski]
stoła — dziś popr. forma D. lp: stołu. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
stoła — dziś popr. forma D.: stołu. [przypis edytorski]
stoła — stuła. [przypis edytorski]
stołb a. stołp (daw.) — wieża obronna, wolno stojąca, wzniesiona w obrębie murów zamku; donżon. [przypis edytorski]
stołb a. stołp (daw.) — wolno stojąca wieża obronna, wzniesiona w obrębie murów zamku; donżon; tu: podwyższenie, na którym wewnątrz budynku umieszczono ołtarz itp. [przypis edytorski]
stołb a. stołp — średniowieczna wieża obronna o znacznej wysokości (30–50 m) i grubości murów (3–5 m), zbudowana na planie koła, owalu, prostokąta a. wieloboku, niezamieszkiwana podczas pokoju. [przypis edytorski]
stołb (daw., starop.) — tron. [przypis edytorski]
stołeczek (daw. pot.) — stolczyk, tj. zdrobnienie od słowa stolec, wypróżnienie się. [przypis edytorski]
stołek w cenzurze — w 1930 Gałczyński przez kilka miesięcy pracował jako referent cenzury w Komisariacie Rządu w Warszawie. [przypis edytorski]
Stołowicze — miasteczko na Białorusi. [przypis edytorski]
stołownia (daw.) — jadalnia; stołówka. [przypis edytorski]
stołp — śrdw. wieża obronna. [przypis edytorski]
stołują się co dzień w innym domu żydowskim — stąd przyjęte wśród uczniów znaczenie wyrazu „dzień”. [przypis edytorski]
…stoły się uginają, tyle tam chleba i mięsa… — Odyseja IX 8–10, uczta u Alkinoosa. [przypis edytorski]
stola — długa szata noszona przez szlachetnie urodzone Rzymianki na tunice, rozcięta z boków. [przypis edytorski]
stolarz — osoba wykonująca z drewna meble. [przypis edytorski]
stolaż — popr.: stolarz. [przypis edytorski]
stolcu — tron władcy; por. stolica. [przypis edytorski]
stolec (daw.) — krzesło, tron; por.: stolica. [przypis edytorski]
stolec (daw.) — siedzisko. [przypis edytorski]
stolec (daw.) — stołek, krzesło, tron; tu: synonim pozycji społecznej. [przypis edytorski]
stolec (daw.) — tron. [przypis edytorski]
stolec (daw.) — tron. [przypis edytorski]
stolec (daw.) — tron władcy; por. stolica. [przypis edytorski]
stolec (starop.) — tron. [przypis edytorski]
stolec — tron, krzesło władcy; por.: stolica. [przypis edytorski]
stolec (tu daw.) — tron. [przypis edytorski]
stolec — tu: sedes. [przypis edytorski]
stoletni — dziś popr.: stuletni. [przypis edytorski]
stolica biskupia świętego Marcina — św. Marcin był w IV w. biskupem w Tours. [przypis edytorski]
stolica Boża i Barankowa — por. Ap 22, 3 (w nowszych tłumaczeniach: tron Boga i Baranka). [przypis edytorski]
stolice (starop. forma) — dziś Msc.lp: [w] stolicy. [przypis edytorski]
stolic — Lwów był wówczas stolicą województwa ruskiego. [przypis edytorski]
stolic przedniejszych królestwa — tj. Wrocławia, Krakowa i Sandomierza. [przypis edytorski]
stolika, przy którym ja, H., siedzę — odniesienie do szkicu umieszczonego w źródle. [przypis edytorski]
stolnica (daw.) — blat stołu. [przypis edytorski]
stolnikowa — żona stolnika, dawnego tytularnego urzędnika ziemskiego (jego tytuł pochodził z czasów średniowiecza, kiedy dworski stolnik miał obowiązek zajmowania się stołem królewskim). [przypis edytorski]
stolnik — urzędnik dworski opiekujący się kuchnią. [przypis edytorski]
stolowanie — belkowanie; piętro. [przypis edytorski]
stolowanie (białorus.) — stoĺ (zapis fonetyczny): pułap. [przypis edytorski]
stonas (lenk.) — visuomenės sluoksnis pagal kilmę. [przypis edytorski]
Stonehenge — budowla z wielkich głazów ustawionych w kręgu, pochodząca z epoki neolitu i brązu, znajdująca się w płd. Anglii. [przypis edytorski]
Stones of Venice — trzytomowy traktat o sztuce i architekturze weneckiej autorstwa angielskiego historyka sztuki Johna Ruskina, opublikowany po raz pierwszy w latach 1851–1853. [przypis edytorski]
stonia (lenk.) — arklių tvartas, arklidė. [przypis edytorski]
„Sto nowych nowel” (fr. Cent nouvelles nouvelles) — zbiór stu opowiadań, wzorowany na Dekameronie Boccaccia. Powstał w 1462 r. na dworze i z inspiracji księcia Burgundii, Filipa III Dobrego, autorstwo pozostaje przedmiotem sporu. [przypis edytorski]
stooki strażnik pawi — Argos (gr. Ἄργος, łac. Argus), w mit. gr. olbrzym o stu wiecznie czuwających oczach, postawiony przez Herę na straży jałówki, w którą została zamieniona nimfa Io, z którą miał miejsce Zeus. Ostatecznie Argos został przechytrzony przez Zeusa: w celu wykradzenia kochanki gromowładny wysłał boga kupców i złodziei, Hermesa, ten uśpił Argosa grą na flecie, a następnie odciął strażnikowi głowę. Hera przeniosła oczy Argosa na ogon poświęconego tej bogini ptaka, pawia. [przypis edytorski]
stopa (ang. foot, lm feet) — ang. miara długości, dziś ok. 30,48 cm (daw. w Europie 27–35 cm). Sześć stóp to ok. 180-190 cm; w XIX i na początku XX w., zwłaszcza w trudnych warunkach północnych, ludzie rzadko osiągali tak wysoki wzrost. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska jednostka długości, ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska jednostka długości, ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; 40 stóp to ok. 12 m. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; 74 stopy to ok. 22,55 m. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; sześć stóp to ok. 180 cm. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — anglosaska miara długości wynosząca ok. 30 cm; sześć stóp to ok. 180 cm. [przypis edytorski]
stopa — ang. miara długości wynosząca ok. 30,5 cm; sześć stóp to ok. 180. [przypis edytorski]
stopa — daw. bryt. jednostka długości, mierząca 0,3048 m i dzieląca się na 12 cali. [przypis edytorski]
stopa — daw. jednostka długości równa ok. 0,3 m. [przypis edytorski]
stopa — daw. miara długości, licząca ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — daw. miara długości, niecałe 30 cm. Mężczyźni mierzący ponad 6 stóp, tj. więcej niż 180 cm, należeli dawniej do rzadkości. [przypis edytorski]
stopa — daw. miara długości, ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — daw. miara długości, równa ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna jednostka długości, równa ok. 30 cm; 11.000 stóp to ok. 3,3 km. [przypis edytorski]
stopa — dawna jednostka długości równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna jednostka długości, równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości, niecałe 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości, nieco ponad 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości, ok. 30 centymetrów. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości, ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości, równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — dawna miara długości; stopa brytyjska liczyła 12 cali, tj. 30,48 cm; sześć stóp bez jednego lub dwóch cali to ok. 178–180 cm. [przypis edytorski]
stopa — jednostka miary długości obejmująca 12 cali i równa ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]
stopa — jednostka miary długości; ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]
stopa — jednostka miary długości, równa ok. 30,48 cm. [przypis edytorski]
stopa — jednostka miary długości równa ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]
stopa — jednostka miary długości, równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — miara długości, równa ok. 30,5 cm. [przypis edytorski]
stopa — miara długości w krajach anglosaskich, równa ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — najmniejsza jednostka miary rytmicznej wiersza, w wersyfikacji antycznej: określony układ sylab długich i krótkich. [przypis edytorski]
stopa reńska — daw. miara długości, równa 0,31 m. [przypis edytorski]
stopa(s) — indas. [przypis edytorski]
stopa — tu: anglosaska jednostka długości mierząca ok. 30 cm i dzieląca się na 12 cali. [przypis edytorski]
stopa — tu: dawna brytyjska jednostka długości równa 12 calom, ok. 30 cm. [przypis edytorski]
stopa — tu: dawna jednostka długości (ok. 0,3 m). [przypis edytorski]
stopa — tu: klasyczna miara wiersza; dalej żart: Dionizos rozumie stopę jako część ciała. [przypis edytorski]
stopa — tu: klasyczna miara wiersza; dalej żart. gra słów nawiązująca również do stopy jako części ciała. [przypis edytorski]
