- Deszcz: 1
- Kondycja ludzka: 1
- Natura: 1
- Śmierć: 1
- Tęsknota: 1
- Życie snem: 1
Uwspółcześnienia:
Pisownia łączna/rozdzielna: po nad > ponad.
Fleksja: młodem > młodym; każdem > każdym.
Interpunkcja, np.: co lśniąc się kołysze > co lśniąc, się kołysze; aż, luźne znikąd jednocząc migoty > aż luźne znikąd jednocząc migoty
Bolesław LeśmianŁąkaW zwiewnych nurtach kostrzewyTęcza
1
Biegł coraz śpieszniej — ciepły deszcz majowy,
Zbryzgany słońcem, co przez obłok płowy
[1]
Wzdłuż mu kropliste rozwidniało nicie
[2].
5Pyląc, uderzył w piach drogi spróchniały,
Poszperał w krzaku, co lśniąc, się kołysze,
Strącił liść z wierzby, przyciemnił głaz biały
I ustał, w nagłą zasłuchany ciszę.
Teraz mu patrzeć, jak wierzchem obłoku
10
Poprzerywana i niecałkowita,
Jakby się śniła zmrużonemu oku.
Aż luźne znikąd jednocząc migoty
[3],
Nagłą zawisa ponad światem bramą,
15By ci przypomnieć, że zawsze tak samo
Trwasz w każdym miejscu u wnijścia
[4] tęsknoty.
Wpatrzony w bezmiar, wsłuchany w swe dreszcze,
Wszedł do tych światów przez bramę rozwartą,
20Co się za tobą nie zamknęła jeszcze.