Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 10888 przypisów.
kondemnata (z łac.) — wyrok skazujący. [przypis redakcyjny]
kondemnaty — wyroki potępiające. [przypis redakcyjny]
kondemnaty — wyroki skazujące. [przypis redakcyjny]
kondemnaty — zaoczne wyroki. [przypis redakcyjny]
kondescencja (z łac.) — zjazd sądu na grunt, na miejsce sporu. [przypis redakcyjny]
kondescensje — sądy zjazdowe w dawnej Polsce; por. objaśnienie w dalszym ciągu tekstu. [przypis redakcyjny]
kondescensje — urzędników grodzkich. [przypis redakcyjny]
Kondeusze — francuski ród arystokratyczny, będący boczną linią dynastii Burbonów, odgrywający znaczącą rolę we Francji w XVI i XVII w. [przypis edytorski]
Kondeusz, książę de Luynes (…) — wyliczeni tu są przedstawiciele arystokracji francuskiej, dworzanie Ludwika XIV. [przypis redakcyjny]
Kondeusz — Ludwik II książę de Condé (1621–1686) z dynastycznej rodziny Bourbonów; marszałek Francji, wybitny dowódca w czasie wojny trzydziestoletniej; sławę przyniosło mu zwycięstwo pod Rocroi. [przypis edytorski]
Kondeusz — Ludwik II, książę de Condé (1621–1686), z dynastycznej rodziny Bourbonów; marszałek Francji, wybitny dowódca w czasie wojny trzydziestoletniej. [przypis edytorski]
Kondeusz — tu: ks. Enghien, syn Kondeusza, kandydat do tronu pol. [przypis redakcyjny]
kondolencja — mowa żałobna. [przypis redakcyjny]
kondominium — terytorium pozostające pod zarządem dwóch lub więcej państw-metropolii. [przypis edytorski]
kondor — duży ptak występujący w Ameryce Południowej, drapieżnik i padlinożerca. [przypis edytorski]
kondotier — dowódca oddziałów wojsk najemnych od XIV do XVI wieku w służbie miast lub dworów książęcych we Włoszech. [przypis edytorski]
kondotier — dowódca oddziałów wojsk najemnych we Włoszech w XIV–XVI w. [przypis edytorski]
kondotier — dowódca oddziałów wojsk najemnych we Włoszech w XIV–XVI w. [przypis edytorski]
kondotier — dowódca oddziałów wojsk najemnych we Włoszech w XIV–XVI w. [przypis edytorski]
kondotier — najemnik. [przypis edytorski]
kondotier — najemny żołnierz. [przypis edytorski]
kondotier — w XIV–XVI w. we Włoszech dowódca oddziałów najemnych w służbie miast lub dworów książęcych. [przypis edytorski]
kondotier (z wł.) — najemny żołnierz. [przypis edytorski]
Kondracka — Dolina Sucha Kondracka, odgałęzienie Doliny Kondratowej. [przypis edytorski]
konduita (daw.) — prowadzenie się, zwłaszcza budzące zastrzeżenia etyczne. [przypis edytorski]
konduita — prowadzenie się. [przypis edytorski]
konduita — prowadzenie się, zwłaszcza budzące zastrzeżenia etyczne. [przypis edytorski]
konduita — sposób prowadzenia się. [przypis edytorski]
konduktor (daw.) — przewodnik elektryczny, tu: piorunochron. [przypis edytorski]
konduktor (daw.) — przewodnik, zwykle elektryczny. [przypis edytorski]
konduktor (daw.) — urzędnik niższego personelu technicznego, tu: zatrudniony przez Biuro Melioracyjne przy Wydziale Krajowym sejmu galicyjskiego. [przypis edytorski]
konduktor — dosł. przewodnik; tu: piorunochron. [przypis edytorski]
konduktor (łac.: przewodnik) — tu: podoficer w jednostce inżynieryjnej dawnej armii rosyjskiej (кондуктор инженерный). [przypis edytorski]
konduktor (łac.) — ten, który prowadzi (nie jest to standardowy przydomek Jowisza). [przypis edytorski]
konduktorowie — dziś popr. forma: konduktorzy. [przypis edytorski]
konduktor — piorunochron. [przypis edytorski]
kondukt — orszak, pochód żałobny. [przypis autorski]
kondycją (forma B.lp r.ż.) — warunek. [przypis redakcyjny]
kondycja (daw.) — miejsce pracy; płatne zajęcie. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — posada nauczyciela domowego lub korepetytora, zwykle związana z wyjazdem na wieś. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — stan. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — tu: warunek. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja (daw., z łac. condicio) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja (daw., z łac.) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja (łac.) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja — posada nauczyciela domowego najczęściej związana z wyjazdem na wieś. [przypis edytorski]
kondycja — stan, stanowisko społeczne. [przypis redakcyjny]
kondycja — sytuacja życiowa, tu: majątek. [przypis edytorski]
kondycja (tu daw., z łac. conditio) — warunek, wymóg. [przypis edytorski]
kondycja — tu: pozycja społeczna. [przypis edytorski]
kondycja — tu: stan, pochodzenie. [przypis edytorski]
kondycja — tu: stan, pozycja społeczna, pochodzenie. [przypis edytorski]
kondycja — tu: warunek. [przypis edytorski]
kondycja — warunek. [przypis redakcyjny]
kondycja (z łac.) — tu: warunek. [przypis edytorski]
kondycja (z łac.) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja (z łac.) — warunek. [przypis redakcyjny]
kondycje (daw.) — warunki. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis edytorski]
kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis edytorski]
kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis redakcyjny]
kondycje (łac. conditio) — warunki. [przypis redakcyjny]
kondycje (z łac.) — warunki. [przypis edytorski]
kondycje (z łac.) — warunki. [przypis redakcyjny]
kondycyjka (z łac.) — właśc. kondycja; tu: zatrudnienie, służba. [przypis edytorski]
kondyktową — [B.lp r.ż.] umowną, polubowną. [przypis redakcyjny]
kondymentami — zaprawami. [przypis redakcyjny]
kondyment (daw.) — przyprawa. [przypis redakcyjny]
kondymenty (lm) — przyprawy. [przypis redakcyjny]
kondyment (z łac.) — przyprawa. [przypis redakcyjny]
kondysensja właśc. kondescensja — sesja wyjazdowa sądu odbywająca się na miejscu sporu (najczęściej o grunta). [przypis edytorski]
kondys, kondysek — nazwy gatunku psa, a zarazem przytyk do imienia księcia Kondeusza. [przypis redakcyjny]
kondys — kundel. [przypis edytorski]
kondys (starop.) — pies podwórkowy. [przypis redakcyjny]
Koneczny, Feliks —- aluzja do artykułu dra Feliksa Konecznego, redaktora „Świata słowiańskiego”, pt. Teoria Grunwaldu. („Przegląd Powszechny”, 1910, lipiec). Artykuł ten znany był autorowi z przedruku w „Widnokręgach” z dn. 10 sierpnia 1910. Z. X–XII. Wzmianka o nim powtarza się jeszcze w Pamiętniku we wpisie z dnia 3 II. [red. WL]. [przypis redakcyjny]
koneksja — stosunek. [przypis redakcyjny]
koneksje — złączenie, związek. [przypis redakcyjny]
koneksje — związki, powiązania. [przypis edytorski]
koneksje — związki, powiązania rodowe. [przypis edytorski]
koneksjom — związkom, pokrewieństwom. [przypis redakcyjny]
koneser — znawca. [przypis redakcyjny]
konew (daw.) — duże naczynie. [przypis edytorski]
konew (daw.) — dzban. [przypis edytorski]
konew — naczynie do noszenia i przechowywania płynów. [przypis edytorski]
konew — rodzaj naczynia do przenoszenia i przechowywania płynów. [przypis edytorski]
konfabulować — bajać, zmyślać, opowiadać niestworzone rzeczy. [przypis edytorski]
Konfederaci — zobacz przypisek w Introdukcji. [przypis redakcyjny]
konfederacją — dziś popr. forma B. lp: konfederację. [przypis edytorski]
konfederacja barska (1768–1772) — zbrojny związek szlachty polskiej utworzony w Barze na Podolu w obronie wiary katolickiej i niepodległości Rzeczypospolitej, przeciwko Imperium Rosyjskiemu i królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu. [przypis edytorski]
konfederacja barska (1768–1772) — zbrojny związek szlachty polskiej utworzony w miejscowości Bar na Podolu w obronie wiary katolickiej i niepodległości Rzeczypospolitej, przeciwko Imperium Rosyjskiemu i królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu. [przypis edytorski]
Konfederacja Dysydentów — w r. 1767, zawiązana z poduszczenia rosyjskiego; sama przez się bezsilna; znaczenie jej wynikało jedynie stąd, że, odwoławszy się do współwierczych dworów o opiekę, dała im pozór mieszania się do spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej na żądanie jej własnych obywateli. [przypis redakcyjny]
Konfederacja jest w Polsce tym, czym była w Rzymie dyktatura — por. Wstęp. [przypis redakcyjny]
Konfederacja Korczyńska — konfederacja zawiązana w 1438 r. w Nowym Mieście Korczynie pod wodzą biskupa Zbigniewa Oleśnickiego (1389–1455), wymierzona przeciwko opozycji szlacheckiej sprzyjającej czeskiemu husytyzmowi. [przypis edytorski]
Konfederacja Radomska — pod wodzą Karola Radziwiłła. [przypis redakcyjny]
Konfederacja — Skarga ma tu na myśli Konfederację warszawską, czyli uchwałę, podjętą 28 stycznia 1573 r. na sejmie konwokacyjnym w Warszawie, zapewniającą swobody wyznania szlachcie w Rzeczypospolitej. [przypis edytorski]
konfederacja — w życiu politycznym Grecji takie tajne związki, zwane heteriami, odgrywały wielką rolę; zakazane prawem, szerzyły się, ilekroć krecia robota popłacała; w walkach o niepodległość Grecji nowożytnej spisek powstańczy rozwijał się w heteriach. [przypis tłumacza]
konfederacji, kaci, wypłaci — Słowacki, pochodzący z Kresów, wymawiał głoskę ć półmiękko, jak Ukraińcy i Rosjanie, dlatego te wyrazy w jego ustach się rymowały. [przypis edytorski]
Konfederacya — Skarga ma tu na myśli Konfederację warszawską, czyli uchwałę podjętą 28 stycznia 1573 r. na sejmie konwokacyjnym w Warszawie, zapewniającą swobody wyznania szlachcie w Rzeczypospolitej. [przypis edytorski]
Konfederat barski — uczestnik Konfederacji Barskiej z 1768 r. [przypis edytorski]
