Przypisy

gotowizna (daw., pot.) — pieniądze w gotówce. [przypis edytorski]

gotowo (daw.) — gotowe. [przypis edytorski]

gotowo (daw., gw.) — gotowe. [przypis edytorski]

gotowo (daw., gw.) — tu: gotowe. [przypis edytorski]

gotowy grosz (daw.) — gotówka. [przypis edytorski]

grabia (daw.) — hrabia; w oryginale ang.: earl, odpowiednik tytułu hrabiego, najstarszy i pierwotnie najwyższy brytyjski tytuł feudalny, następnie arystokratyczny; w czasach anglosaskich, w formie początkowo ealdorman, przysługujący wąskiej grupie osób mających najwyższą rangę poniżej króla, któremu podlegali, odpowiadający bardziej tytułowi królewskiego namiestnika lub księcia. [przypis edytorski]

gracki (daw.) — zręczny, dzielny. [przypis edytorski]

gracko (daw.) — zręcznie, dzielnie. [przypis edytorski]

gracko (daw.) — zręcznie. [przypis edytorski]

gradyn (daw.) — ogród. [przypis edytorski]

graf (daw.) — hrabia. [przypis edytorski]

grajcar (daw.) — korkociąg. [przypis edytorski]

granda (daw.) — skandal. [przypis edytorski]

grandziarz (daw.) — łobuz, chuligan. [przypis edytorski]

grandziarz (daw., pot.) — awanturnik, oszust. [przypis edytorski]

gręzy (daw.) — męty, osad, fusy. [przypis edytorski]

grób Chrystusów (daw.) — grób Chrystusowy. [przypis edytorski]

grochowiny (daw.) — słoma z wymłóconego grochu. [przypis edytorski]

grodeturowy (daw.) — wykonany z ciężkiej odmiany jedwabiu. [przypis edytorski]

grodziec (daw.) — gród. [przypis edytorski]

grof (daw.) — graf, hrabia. [przypis edytorski]

gromkieli (daw.) — konstrukcja z -li jako przysłówkiem sposobu, inaczej: „gromkie jedynie”. [przypis edytorski]

gromnik (daw.) — piorunochron. [przypis edytorski]

grosista (daw., z fr. gros) — hurtownik; kupiec prowadzący transakcje handlowe na wielką skalę. [przypis edytorski]

groźnież (…) wyglądało (daw.) — konstrukcja z partykułą -ż w funkcji wzmacniającej i pytającej; znaczenie: czy groźnie wyglądało. [przypis edytorski]

groźnymi parowy (daw.) — dziś popr. forma N.lm: (…) parowami. [przypis edytorski]

grubianitatis (daw., neol. na wzór łac.) — grubiaństwo, nieokrzesanie, chamstwo. [przypis edytorski]

grubość (daw.) — prostactwo. [przypis edytorski]

gruby (daw.) — nieokrzesany, prymitywny. [przypis edytorski]

gruby (daw.) — prostacki, prymitywny. [przypis edytorski]

gruby (daw.) — prosty, prymitywny, pozbawiony wyrafinowania. [przypis edytorski]

gruby (daw.) — prosty, prymitywny. [przypis edytorski]

gruby (daw.) — prymitywny, nieokrzesany. [przypis edytorski]

gruby (daw.) — prymitywny. [przypis edytorski]

gruby (daw.) — tu: pozbawiony subtelności. [przypis edytorski]

grunta (daw.) — dziś popr. B. lm: grunty. [przypis edytorski]

grunta (daw.) — dziś raczej: grunty. [przypis edytorski]

gruntować (daw.) — umacniać, utrwalać. [przypis edytorski]

gruntuśmy (…) dostać mogli (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: gruntu (…) dostać mogliśmy. [przypis edytorski]

gryzetka (daw.) — młoda pracownica domu mody. [przypis edytorski]

gryzetka (daw.) — we Francji dziewczyna pracująca jako ekspedientka, szwaczka lub modystka. [przypis edytorski]

gryzetka (daw., z fr. gris: szary; grisette: tania, szara tkanina ubraniowa) — we Francji: młoda dziewczyna pracująca jako szwaczka, ekspedientka, modystka. [przypis edytorski]

gryzetka (daw., z fr. gris: szary; grisette: tania, szara tkanina ubraniowa) — we Francji młoda dziewczyna pracująca jako szwaczka, ekspedientka, modystka; nazwa od koloru odzieży noszonej z konieczności przez takie osoby. [przypis edytorski]

gryzetka (daw., z fr. gris: szary; grisette: tania, szara tkanina ubraniowa) — we Francji: młoda dziewczyna pracująca jako szwaczka, ekspedientka, modystka; nazwa od koloru odzieży noszonej z konieczności przez takie osoby. [przypis edytorski]

gryzetka (daw., z fr.) — młoda szwaczka bądź modystka. [przypis edytorski]

grzęzawica (daw.) — błoto, bagno. [przypis edytorski]

grzebielucha (daw.) — jaskółka; tu: gw. prostytutka. [przypis edytorski]

grzeczny (daw.) — dorzeczny, sensowny, stosowny, na miejscu, jak trzeba itp. [przypis edytorski]

grzeczny (daw.) — do rzeczy (od: k” rzeczy), porządny. [przypis edytorski]

grzeczny (daw.) — porządny („do rzeczy”). [przypis edytorski]

grześć (daw.) — grzebać, chować zmarłych. [przypis edytorski]

guberski (daw.) — gubernialny, związany z gubernią. [przypis edytorski]

guma (daw., pot.) — dorożka na kołach obciągniętych gumą. [przypis edytorski]

gumelastyka (daw.) — kauczuk, guma. [przypis edytorski]

gumno (daw.) — magazyn: budynek, w którym składano zboże przed wymłóceniem. [przypis edytorski]

gumno (daw.) — stodoła, spichlerz. [przypis edytorski]

guwernantka (daw.) — prywatna nauczycielka. [przypis edytorski]

guz (daw.) — guzik. [przypis edytorski]

gwałtować (daw., gw.) — robić gwałt o coś, krzyczeć, awanturować się; podnosić alarm. [przypis edytorski]

gwałtować (daw.) — robić gwałt, podnosić alarm. [przypis edytorski]

gwarek (daw.) — górnik. [przypis edytorski]

gwary a szumy (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś: gwary i szumy. [przypis edytorski]

gwarzyć (daw.) — mówić, powiadać; prowadzić poufałą rozmowę, gawędzić. [przypis edytorski]

gwarzyć (daw.) — rozmawiać, gadać. [przypis edytorski]

gwarzyć (daw.) — rozmawiać. [przypis edytorski]

gwebr (daw.) — wyznawca zaratusztrianizmu; perscy zaratusztrianie w ucieczce przed muzułmańskimi prześladowaniami osiedlili się w Indiach. I jak Gwebr — w oryg.: grubiański i dziki człowiek z Indii. [przypis edytorski]

gwer (daw.) — karabin. [przypis edytorski]

gwer (daw., z niem. Gewehr) — karabin. [przypis edytorski]

gwiaździarstwo (daw.) — astrologia. [przypis edytorski]

gwiaździarz (daw.) — astronom. [przypis edytorski]

gwiazdorskie nauki (daw.) — astrologia i astronomia (podówczas niezbyt dobrze rozróżniane). [przypis edytorski]

gwicht (daw.) — odważnik. [przypis edytorski]

gwicht (daw., z niem.) — ciężarek u wagi, odważnik. [przypis edytorski]

gwicht (daw.; z niem. Gewicht: waga, ciężarek) — ciężarek w zegarze ściennym lub stojącym. [przypis edytorski]

gwoli ciekawości (daw.) — z ciekawości. [przypis edytorski]

gwoli czegoś (daw.) — ze względu na coś; w celu czegoś. [przypis edytorski]

gwoli czemu (daw.) — dla czego (kogo), z powodu czego (kogo). [przypis edytorski]

gwoli czemu (daw.) — dla czego; na rzecz czego. [przypis edytorski]

gwoli czemu (daw.) — dla czego. [przypis edytorski]

gwoli czemu (daw.) — dla czegoś a. kogoś; z powodu czegoś. [przypis edytorski]

gwoli czemu (daw.) — dla czego, z powodu czego. [przypis edytorski]

gwoli czemuś a. komuś (daw.) — dla, z powodu czegoś a. kogoś. [przypis edytorski]

gwoli czemuś a. komuś (daw.) — dla, z powodu czegoś a. kogoś. [przypis edytorski]

gwoli czemuś (daw.) — dla czegoś, w jakimś celu. [przypis edytorski]

gwoli (daw.) — dla czegoś, w jakimś celu (składniowo łączy się z C.: gwoli komu, czemu). [przypis edytorski]

gwoli (daw.) — dla. [przypis edytorski]

gwoli (daw.) — dla; w celu. [przypis edytorski]

gwoli (daw.) — dla, w celu. [przypis edytorski]

gwoli (daw.) — dla, w celu (robienia czego). [przypis edytorski]

gwoli (daw.) — dla, w celu, z powodu. [przypis edytorski]

gwoli (daw.) — dla, ze względu na. [przypis edytorski]