Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7605 przypisów.
Apolonia — Ἀπολλωνία, dziś Arsûf (ruiny). [przypis tłumacza]
Apoloniusz — Apollonius z wyspy Rodos, retor grecki, żył około r. 230 przed Chr., napisał epiczny poemat pt. Argonautica, z którego jest powyższy wyjątek. Według podania miały Harpie ślepemu wieszczbiarzowi Phineusowi zanieczyszczać względnie porywać podawane mu jadło. [przypis redakcyjny]
Apoloniusz — Apoloniusz z wyspy Rodos retor grecki, żył około roku 230 przed Chrystusem; napisał opisowy poemat Argonautica. [przypis redakcyjny]
Apoloniusz z Tiany (15–100 n.e.) — grecki filozof, pitagorejczyk. [przypis edytorski]
Apoloniusz z Tiany (15–100) — pochodzący z Tiany w Kapadocji filozof neopitagorejski, autor biografii Pitagorasa i założyciel szkoły pitagorejskiej w Efezie, teozoficzny gnostyk; przez współczesnych popularny jako nauczyciel i uzdrowiciel, uważany za cudotwórcę, czarownika, proroka, syna bożego (sam siebie tak określał); podróżując po Europie i Azji (m.in. odwiedził Indie), zebrał rozległą wiedzę, starał się połączyć doktrynę braminów z pitagoreizmem, przypisywano mu odnalezienie i opublikowanie Tablicy szmaragdowej, jednego z najważniejszych tekstów alchemicznych i ezoterycznych; apologetycznie jego życie i czyny jako idealnego filozofa z tradycji greckiej przedstawił Flawiusz Filostrat w dziele Żywot Apolloniosa z Tyany, sporządzonym na polecenie cesarzowej Julii Domny w III stuleciu n.e. [przypis edytorski]
Apoloniusz z Tiany (I w.) — filozof neopitagorejski, znany głównie z romansu biograficznego Flawiusza Filostrata (ok. 170–ok. 248) Żywot Apolloniosa z Tiany, gdzie został przedstawiony jako wędrowny mędrzec, nauczyciel i cudotwórca. [przypis edytorski]
A ponieważ poza tymi dwoma źródłami poznania nie mamy wcale innych, wynika więc, że błąd wywołanym zostaje tylko przez niedostrzeżony wpływ zmysłowości na rozsądek (…) — zmysłowość, podłożona pod rozsądek, jako przedmiot, na który tenże rozsądek zwraca swą czynność, jest źródłem poznań realnych. Ale taż sama zmysłowość, gdy wpływa na samą czynność rozsądku i skłania go do sądzenia, jest powodem błędu. [przypis autorski]
A ponieważ żaden swym kosztem żołniersko nie służy — 1. Kor 9, 7. [przypis edytorski]
A ponieważ z niewiasty i mężmi skłócony Sierdząc się na ród ludzki w waszem przybył strony — Więc zwijmy go Odysem: — gra słów: gr. odyssamenos oznaczało „zagniewany”. [przypis edytorski]
apopleksja (daw.) — wylew krwi do mózgu. [przypis edytorski]
apopleksja — nagły wylew krwi do mózgu. [przypis edytorski]
apopleksja — udar mózgu. [przypis edytorski]
apopleksja — uderzenie krwi do głowy, udar. [przypis redakcyjny]
apopleksja — wylew krwi do mózgu; na apopleksją dziś: na apopleksję. [przypis edytorski]
apopleksja — wylew krwi do mózgu. [przypis edytorski]
apopleksja (z gr.: paraliż) — udar mózgu. [przypis edytorski]
apoplektycznie — w sposób właściwy dla apopleksji, nagłego wylewu krwi do mózgu. [przypis edytorski]
apoplektyczny — skłonny do apopleksji, tj. udaru mózgu. [przypis edytorski]
aporetycy — również nazwa szkoły sceptyków. [przypis tłumacza]
aporetyczny — nie dający się rozwikłać, rozstrzygnąć, bezwyjściowy; od: aporia (z gr. ἀπορία): dosł. bezdroże, wahanie, bezradność, przen. figura retoryczna mająca przykuć uwagę odbiorcy, zaangażować go poprzez zwrócenie uwagi na kwestię budzącą sprzeczne odczucia czy sądy, filoz.: punkt w przebiegu rozumowania stawiający opór, nie pozwalający na jednoznaczne rozstrzygnięcie rozważanego problemu. [przypis edytorski]
aportować (o psie) — przynosić na rozkaz wskazany przedmiot. [przypis redakcyjny]
aport — tu: przedmiot przenoszony z pomocą sił nadprzyrodzonych podczas seansu spirytystycznego. [przypis edytorski]
aport — wkład niepieniężny wnoszony do spółki, mający postać wartości niematerialnych (np. patentów) lub rzeczy, wyceniany jako określona wartość majątkowa. [przypis edytorski]
apostata — odszczepieniec, heretyk. [przypis edytorski]
apostata (z gr.) — odstępca; osoba, która porzuciła dotychczasową wiarę. [przypis edytorski]
apostata (z gr.) — odstępca. [przypis edytorski]
apostatowie — odstępcy. [przypis redakcyjny]
apostazja — odejście od wiary. [przypis edytorski]
apostazja — odrzucenie wiary religijnej przez osobę ochrzczoną. [przypis edytorski]
apostazja — odstępstwo od wiary. [przypis edytorski]
apostazja (z gr.) — odszczepieństwo religijne; Marcin Luter (właśc. Martin Luther, 1483–1546), niem. teolog, inicjator reformacji, przed swoim wystąpieniem publicznym z krytyką sprzedaży odpustów, które ostatecznie doprowadziło do schizmy w kościele katolickim i powstania luteranizmu, był mnichem augustiańskim w Wittenberdze (tu błąd rzeczowy u Paska). [przypis redakcyjny]
a posteriori (łac.) — dosł. z następstwa; w następstwie faktu, na podstawie doświadczenia. [przypis edytorski]
a posteriori (łac.) — z następstwa, na podstawie faktów; tu: od skutku do przyczyny. [przypis edytorski]
aposterioryczny (z łac.) — dokonywany po fakcie. [przypis edytorski]
apostoł Jezusa Chrystusa napisał — Hebr 11, 39. [przypis edytorski]
apostołka — książka zawierająca ewangelie niedzielne i świąteczne. [przypis autorski]
apostołowie, egzorcyści — Dz 19, 16. [przypis tłumacza]
Apostołowie moi uczynią to, skoro zabijecie dziedzica winnicy — Aluzja do paraboli św. Marka 12, 7. [przypis tłumacza]
Apostoł upomina, aby nikt sam sobie mądrym się nie udawał — zob. Rz 12, 16. [przypis edytorski]
apostoł z Pragi — św. Wojciech. [przypis edytorski]
apostrofa — figura retoryczna polegająca na bezpośrednim zwróceniu się do fikcyjnego lub realnego adresata. [przypis edytorski]
apostrofa — tu: bezpośrednie zwrócenie się, przemówienie do kogoś. [przypis edytorski]
apostrofa (z gr.) — tu: przemówienie do kogoś lub przeciw komuś. [przypis edytorski]
apostrofa (z gr.) — tu: zwrócenie się do kogoś. [przypis edytorski]
apostrofa (z gr.) — zwrot do kogoś; przydająca patosu figura retoryczna polegająca na bezpośrednim zwracaniu się, przemawianiu do jakiejś osoby a. pojęcia. [przypis edytorski]
apostrofować — zwracać się do kogoś. [przypis edytorski]
Apostrophe — apostrofa; tytuł wiersza przejęty z podobnego utworu zanotowanego pod datą 1683. [przypis redakcyjny]
apostrophe — apostrofa, zwrot do kogoś; oda. [przypis edytorski]
apostrophe (łac.) — zwrot. [przypis redakcyjny]
apostrophe (z greck.) — zwrot ku czemuś, odezwa. [przypis redakcyjny]
A poszoł won, świnia, k'czortu materi (białorus.) — A idź precz, świnio, do diabła. [przypis edytorski]
a potem i umarła — królowa umarła 10 maja następnego, 1667r. [przypis redakcyjny]
A potem są inne jeszcze (…) strzec swego spokoju i swojej przyzwoitości. — w oryginale fragment ten jest obszerniejszy: „Then there’s the ones that love everything, every kind of feeling and cuddling and going off, every kind except the natural one. They always make you go off when you’re not in the only place you should be, when you go off.—Then there’s the hard sort, that are the devil to bring off at all, and bring themselves off, like my wife. They want to be the active party.—Then there’s the sort that’s just dead inside : but dead : and they know it. Then there’s the sort that puts you out before you really ‘’come’’, and go on writhing their loins till they bring themselves off against your thighs. But they’re mostly the Lesbian sort. It’s astonishing how Lesbian women are, consciously or unconsciously. Seems to me they’re nearly all Lesbian.’
’And do you mind?’ asked Connie.
’I could kill them. When I’m with a woman who’s really Lesbian, I fairly howl in my soul, wanting to kill her.’
’Just go away as fast as I can.’
’But do you think Lesbian women any worse than homosexual men?’
’I do! Because I’ve suffered more from them. In the abstract, I’ve no idea. When I get with a Lesbian woman, whether she knows she’s one or not, I see red. No, no! But I wanted to have nothing to do with any woman any more. I wanted to keep to myself : keep my privacy and my decency.’”
[przypis edytorski]
a potem — tu: a poza tym. [przypis edytorski]
a potem — używane jest tu stale w znaczeniu: a poza tym, a ponadto. [przypis edytorski]
Apoteoza Fredry zmieniła się w apoteozę fredrowskiego świata i jego postaci, legendę ich „złotych serc” — Rekord w tym złotoserdecznym przyrządzaniu Fredry wziął młody wówczas fredrolog Wł. Günther, gdy dowodząc (Fredro jako poeta narodowy, 1914), że u Fredry nie ma ludzi całkiem złych, pisze, iż „Geldhab odmawia pomocy ubogiej siostrze, jakby z zemsty, zdaje się chwilowej, że ona nie uświetnia swą osobą wielkiego od niego poczynającego się rodu Geldhabów…” [przypis autorski]
apoteoza (gr.) — ubóstwienie. [przypis edytorski]
apoteoza (gr.) — ubóstwienie; w literaturze: pochwała. [przypis edytorski]
apoteoza (gr.) — ubóstwienie; w literaturze: przedstawienie idei, wydarzeń a. postaci jako godnych uwielbienia i czci, wyidealizowanie. [przypis edytorski]
apoteoza — otoczenie uwielbieniem, czcią, wyidealizowane przedstawienie, ubóstwienie. [przypis edytorski]
apoteoza — ubóstwienie; w literaturze: przedstawienie idei, wydarzeń a. postaci jako godnych uwielbienia i czci, wyidealizowanie. [przypis edytorski]
apoteoza — ubóstwienie, wyidealizowane przedstawienie kogoś lub czegoś, pełne czci i uwielbienia. [przypis edytorski]
apoteoza — uwielbienie a. ubóstwienie. [przypis edytorski]
apoteoza (z gr.) — ubóstwienie; przedstawienie idei, wydarzeń a. postaci jako godnych uwielbienia i czci, wyidealizowanie. [przypis edytorski]
apoteoza (z gr.) — ubóstwienie. [przypis edytorski]
apoteozować — czasownik od rzecz. apoteoza (gr.): ubóstwienie, uznanie człowieka za bóstwo; przen.: przedstawienie idei, wydarzeń a. postaci jako godnych uwielbienia i czci, wyidealizowanie. [przypis edytorski]
apotheosis — akt ubóstwienia, t. j. zaliczenia w poczet bogów. [przypis redakcyjny]
Appalachy — góry we wsch. części Ameryki Płn. [przypis edytorski]
apparaty — sprzęty liturgiczne. [przypis edytorski]
Apparent Failure — wiersz Roberta Browninga. [przypis edytorski]
apparet (łac.) — widać. [przypis redakcyjny]
Appassionata — sonata f-moll Ludwika van Beethovena. [przypis redakcyjny]
Appassionata — sonata fortepianowa Ludwiga van Beethovena (Sonata nr 23 f-moll op. 57), skomponowana w l. 1804–1805 (1806), dedykowana księciu Franzowi von Brunswickowi, jedna z najsłynniejszych sonat w historii muzyki. [przypis edytorski]
Appassionata — sonata fortepianowa nr 23 f-moll op. 57 Beethovena. [przypis edytorski]
Appel au Soldat — Druga część trylogii Maurice'a Barrès'a Le Roman de l'énergie nationale wydanej w 1900, obok Les Déracinés (1897) i Leurs figures (1902). [przypis edytorski]
Appel des dernières victimes de la Terreur (fr.) — Apel ostatnich ofiar terroru; tytuł namalowanego w 1850 r. obrazu Charlesa Louisa Müllera (zw. Müller de Paris, tj. Müllerem z Paryża; 1815–1892). [przypis edytorski]
appellabilitatem (łac.) — przy wstępnej rozprawie przyznano odwołalność. [przypis redakcyjny]
appendicit — popr.: appendicitis acuta (łac.), zapalenie wyrostka robaczkowego. [przypis edytorski]
Appendix 1. The Statute of Anne 1709–1710, preambuła, oprac. R. Deazley, [w:] L. Bently, U. Suthersanem, P. Torremas, Global Copyright. Three hundred years since the Statute of Anne, from 1709 to cyberspace, s. 501. [przypis autorski]
Appendix 1. The Statute of Anne 1709–1710, preambuła, oprac. R. Deazley, [w:] L. Bently, U. Suthersanem, P. Torremas, Global Copyright. Three hundred years since the Statute of Anne, from 1709 to cyberspace, s. 501, ustęp 1. [przypis autorski]
Appendix 1. The Statute of Anne 1709–1710, preambuła, oprac. R. Deazley, [w:] L. Bently, U. Suthersanem, P. Torremas, Global Copyright. Three hundred years since the Statute of Anne, from 1709 to cyberspace, s. 501. [przypis autorski]
Appendix 1. The Statute of Anne 1709–1710, preambuła, oprac. R. Deazley, [w:] L. Bently, U. Suthersanem, P. Torremas, Global Copyright. Three Hundred Years since the Statute of Anne, from 1709 to Cyberspace, s. 501. [przypis autorski]
Appendix 1. The Statute of Anne 1709–1710, preambuła…, s. 501. [przypis autorski]
Appendix 1. The Statute of Anne 1709–1710, sekcja 11…, s. 501. [przypis autorski]
Appendix 1. The Statute of Anne 1709–1710, sekcja 1…, s. 501. [przypis autorski]
Appendix 1. The Statute of Anne 1709–1710, sekcja 1…, s. 502. [przypis autorski]
Appendix 1. The Statute of Anne 1709–1710, sekcja 5…, s. 505. [przypis autorski]
Appendix (łac.) — dodatek. [przypis edytorski]
Appenszlak, Jakub (1894–1950) — krytyk literacki i teatralny, tłumacz i prozaik, scenarzysta filmowy, współpracownik wielu czasopism polsko-żydowskich. [przypis edytorski]
appetit — dziś popr. pisownia: apetyt. [przypis edytorski]
appetition de la monade — apetyt monady. [przypis edytorski]
appetyt (daw.) — dziś: apetyt. [przypis edytorski]
appetyt — dziś: apetyt; tu: podwojenie spółgłosek charakterystyczne dla stylu XVII w. [przypis edytorski]
Appian — Grek żyjący w II wieku n.e., autor historii rzymskiej, z której 24 ksiąg zachowały się XIII–XVII, opisujące wojny domowe. Przekład ich angielski ogłosił w r. 1578 Henryk Bynniman. I w Juliuszu Cezarze są pewne ślady wpływu tej książki. [przypis tłumacza]
Appiusz Klaudiusz (ok. IV w. p.n.e. – ok. III w. p.n.e.) — polityk i prozaik rzymski, pod koniec życia ślepy. [przypis edytorski]
appolinowy (daw.) — poetycki. [przypis edytorski]
apponemus curam (łac.) — dołożymy starania. [przypis redakcyjny]
apprecando felicem eventum (łac.) — życzące szczęśliwego skutku. [przypis redakcyjny]
A prawie nie wiem etc. — por. J 8, 34. [przypis edytorski]
apré (fr.) — po. [przypis edytorski]
