Przypisy

Kupidyn a. Amor (mit. rzym.) — bóg miłości, przedstawiany jako skrzydlaty chłopczyk z łukiem. [przypis edytorski]

Kupidyn a. Amor (mit. rzym.) — syn Wenus i Marsa, bóg miłości, przedstawiany jako skrzydlaty chłopczyk z łukiem. [przypis edytorski]

Kupidyn a. Kupid (mit. rzym.) — bóg miłości, przedstawiany jako mały chłopiec z łukiem i strzałami. [przypis edytorski]

Kupidyn a. Kupido (mit. rzym.) — Amor, bóg miłości. [przypis edytorski]

Kupidyn, Kupido a. Amor (mit. rzym.) — syn Wenus i Marsa, bóg miłości, przedstawiany jako skrzydlaty chłopczyk z łukiem. [przypis edytorski]

Kupidyn (Kupido) a. Amor (mit. rzym.) — syn Wenus i Marsa, bóg miłości, przedstawiany jako skrzydlaty chłopczyk z łukiem. [przypis edytorski]

Kupidyn, Merkury (mit. rzym.) — Kupidyn to bóg miłości, zaś Merkury był patronem kupców i złodziei. [przypis edytorski]

Kupidyn (mit. rzym.) — błg miłości, przedstawiany jako dziecko z łukiem i strzałami. [przypis edytorski]

Kupidyn (mit. rzym.) — syn Wenus, bóg i uosobienie miłości. [przypis edytorski]

Kupidyn — w mit. rzym. bóg miłości. [przypis edytorski]

kupięć — skrócone: kupię ci. [przypis edytorski]

kupiec bławatny (daw.) — kupiec handlujący tkaninami. [przypis edytorski]

kupiec korzenny (daw.) — też z fr. episjer; właściciel sklepu z artykułami spożywczymi, sprowadzanymi z krajów pozaeuropejskich. [przypis edytorski]

Kupiec — Kupiec, to jest Kstałt a podobieństwo Sądu Bożego ostatecznego, powst. ok. 1543, wyd. 1549 w Królewcu. [przypis edytorski]

kupiec pierwszej gildii — w Rosji carskiej handlowców dzielono na dwie kategorie (gildie) w zależności od obrotów ich przedsiębiorstw. [przypis edytorski]

Kupiec wenecki — komedia Williama Shakespeare'a, powastała między 1596 a 1598. [przypis edytorski]

Kupiec — w wersji wystawionej w 1931 r. w teatrze Ateneum postać ta jest nazwana: Giełdziarz. [przypis edytorski]

Kupił ją był — daw. formy czasu zaprzeszłego, używanego dla wyrażenia czynności (zdarzenia, stanu itp.) poprzedzającej inną czynność (zdarzenie, stan itp.) wyrażoną w czasie przeszłym zwykłym; znaczenie: kupił ją (w przeszłości). [przypis edytorski]

kupi mieszkańce (starop. forma) — dziś B.lm: (…) mieszkańców. [przypis edytorski]

kupim pomocniki — przekupimy pomocników; pomocniki — dziś popr. forma B. lm: pomocników. [przypis edytorski]

Kupin — wieś w centralnej Ukrainie. [przypis edytorski]

kupi się (daw.) — skupiać się, gromadzić się. [przypis edytorski]

kupita — kupeta. [przypis edytorski]

kupla (daw.) — pas; sprzączka u pasa. [przypis edytorski]

kupla (daw.) — rzecz kupiona. [przypis edytorski]

kuplecista — śpiewający kabareciarz. [przypis edytorski]

kupler (daw.) — stręczyciel. [przypis edytorski]

kuplerka (daw.) — stręczycielka. [przypis edytorski]

kuplerstwo (daw.) — stręczycielstwo, ułatwianie cudzego nierządu. [przypis edytorski]

kuplet — krótki utwór satyryczny z wyrazistą puentą, mówiący o aktualnych wydarzeniach. [przypis edytorski]

kuplet (muz.) — fragment wodewilu a. operetki. [przypis edytorski]

kuplet — piosenka o treści satyrycznej i frywolnej, z wyrazistym i dowcipnym refrenem. [przypis edytorski]

kuplet — piosenka satyryczna. [przypis edytorski]

kuplet — żartobliwa, satyryczna piosenka o budowie zwrotkowej z wyrazistym refrenem. [przypis edytorski]

kuplet — żartobliwa, satyryczna piosenka o budowie zwrotkowej z wyrazistym refrenem, występująca jako element wodewilu i operetki a. samodzielna forma kabaretowa. [przypis edytorski]

kuplet — zwrotka piosenki satyrycznej. [przypis edytorski]

ku południowi — dziś częściej: ku południu. [przypis edytorski]

kupola (z wł.) — kopuła. [przypis edytorski]

kupres (z łac. cupressus) — drzewo cyprysowe; tu: przen. kres życia (cyprys był uznawany za drzewo żałobne, cmentarne). [przypis edytorski]

kupy swawolne — oddziały, które odłączyły się od swojej armii. [przypis edytorski]

kupy swawolne — oddziały nieprzyjacielskie, które odłączyły się od swojej armii. [przypis edytorski]

Kural, właśc. Tirukkural — indyjski traktat poetycki w języku tamilskim napisany w V w. przez Tiruwalluwara, złożony z 1330 dwuwierszy zawierających wskazówki na temat prowadzenia harmonijnego życia. Stanowi jedno z pierwszych świeckich dzieł literatury indyjskiej na temat moralności. Samo słowo kural oznacza lapidarny dwuwiersz. [przypis edytorski]

kurancik — tu: piosenka bądź aria. [przypis edytorski]

kurant i menuet — dawne francuskie tańce dworskie. [przypis edytorski]

kurant — melodia wygrywana regularnie przez zegar. [przypis edytorski]

kurant — melodyjka, grana przez zegar a. pozytywkę. [przypis edytorski]

kurantny (z fr. courant: bieżący, płynny; bieg, prąd) — dobrze prosperujący. [przypis edytorski]

kurantowy — posiadający kurant, czyli mechanizm umieszczony w zegarze wygrywający jakąś melodię. [przypis edytorski]

kurant (starop.) — melodia wygrywana przez zegar o stałych porach (np. co godzinę, co pół godziny lub co kwadrans). [przypis edytorski]

kurant — szybki, skoczny taniec. [przypis edytorski]

kurant — umieszczony w zegarze mechanizm grający melodię. [przypis edytorski]

kurant — umieszczony w zegarze mechanizm odgrywający melodię. [przypis edytorski]

kurara — trucizna używana do zatruwania strzał. [przypis edytorski]

kurara — trucizna z roślin używana przez Indian z Ameryki Płd. do zatruwania strzał. [przypis edytorski]

Kuraś, Ferdynand (1871–1929) — polski poeta ludowy i pamiętnikarz (wspomnienia Przez ciernie żywota, 1924); urodzony w Wielowsi, obecnie część Tarnobrzegu. [przypis edytorski]

kurasek do gwizdania — gliniany gwizdek w kształcie kogucika. [przypis edytorski]

kurasek (gw.) — kogucik. [przypis edytorski]

kurasek (gw.) — tu: kogucik. [przypis edytorski]

kurasek — kurek; kranik. [przypis edytorski]

kurasek — tu: kurek, zawór. [przypis edytorski]

kuratela — opieka prawna nad osobą nieletnią lub z innego powodu niezdolną do działań prawnych; przen. nieustanny nadzór, uciążliwa opieka. [przypis edytorski]

kuratela — opieka prawna nad osobą ubezwłasnowolnioną. [przypis edytorski]

kuratele — dziś popr. forma D.lp: kurateli. [przypis edytorski]

kuratoria (r.ż.) — dziś: kuratorium (r.n.). [przypis edytorski]

kuraż (daw.) — odwaga. [przypis edytorski]

kuraż (daw.) — odwaga, śmiałość. [przypis edytorski]

kuraż (daw., z fr.) — odwaga. [przypis edytorski]

kuraż — śmiałość, odwaga. [przypis edytorski]

kuraż (z fr. courage) — odwaga. [przypis edytorski]

kuraż (z fr. courage) — odwaga, śmiałość; dla kurażu: dla dodania sobie śmiałości. [przypis edytorski]

kuraż (z fr. courage) — odwaga, śmiałość. [przypis edytorski]

kuraż (z fr.) — odwaga. [przypis edytorski]

kurbet — figura w jeździectwie: koń podskakuje na tylnych nogach z przednimi uniesionymi w górę. [przypis edytorski]

kurcgalop (z niem.) — krótki galop. [przypis edytorski]

kur (daw.) — kogut; koguty zazwyczaj pieją o świcie, zwiastując koniec nocy. [przypis edytorski]

kur (daw.) — kogut; kurowie — dziś popr. forma M. lm: kury. [przypis edytorski]

kur (daw.) — kogut. [przypis edytorski]

kur (daw.) — kogut. [przypis edytorski]

kurdesz — wykrzyknienie kończący strofy w tradycyjnych pieśniach litewskich. [przypis edytorski]

kurdzki — dziś popr.: kurdyjski. [przypis edytorski]

kurę, jajam przedała — sprzedałam kurę i jajka. [przypis edytorski]

Kureci (mit. gr.) — bóstwa opiekuńcze a. kapłani (w liczbie dziewięciu) Rei, którzy na Krecie chronili małego Zeusa przed jego ojcem Kronosem; aby nie dowiedział się o nowo narodzonym i nie pożarł go, jak pozostałych swych potomków, kureci tańczyli, uderzając włóczniami o miedziane tarcze, zagłuszając w ten sposób płacz dziecka; także: korybanci (z Frygii) a. daktylowie/daktyle (bóstwa opiekuńcze związane z Reą). [przypis edytorski]

Kureci (mit. gr.) — półbogowie, dziewięciu synów Rhei, którzy na Krecie ukrywali małego Zeusa przed gniewem jego ojca, Kronosa, zagłuszając płacz dziecka hałaśliwą muzyką i tańcami. [przypis edytorski]

Kureci wysłali go biedni — Numa pochodził z Babińskiego miasteczka Cures. [przypis edytorski]

kurek — element zamka broni palnej, odpowiedzialny za odpalenie naboju. [przypis edytorski]

kurek — kogucik. [przypis edytorski]

kurek — tu: część zamka broni palnej. [przypis edytorski]

kurek — wskaźnik wiatru w formie blaszanego koguta. [przypis edytorski]

Kurelli — prawdopodobnie chodzi o Hansa Georga Kurellę (1858–1916), niemieckiego neurologa i psychiatrę, ucznia Cesarego Lombrosa. [przypis edytorski]

kureń — jednostka organizacyjna Kozaków zaporoskich: oddział Kozaków i zarazem należący do nich budynek na Siczy. [przypis edytorski]

kureń — oddział kozacki. [przypis edytorski]

kureń — oddział (w dawnej ukraińskiej terminologii wojskowej). [przypis edytorski]

kurenny — oddziałowy, należący do oddziału; por. kureń: oddział kozacki, pułk; stanica kozacka. [przypis edytorski]

kurfirst — elektor, książę Rzeszy Niemieckiej, mający przywilej obierania cesarza. [przypis edytorski]

kurfirst — książę dawnej Rzeszy Niemieckiej, elektor. [przypis edytorski]

kurfirszt (z niem.) — kurfirst, elektor. [przypis edytorski]

Kurfürstendamm (niem. dosł.: Grobla Elektorska) — główna ulica zachodniej części Berlina. [przypis edytorski]

kurfürst (niem., hist.) — książę elektor; książę Rzeszy niemieckiej uprawniony do udziału w wyborze cesarza. [przypis edytorski]

Kurgarten (niem.) — ogród zdrojowy. [przypis edytorski]

kurhanas — kapavietės rūšis, pilkapis. [przypis edytorski]