Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 4664 przypisów.
obuszek — broń o kształcie zaostrzonego młotka, o dziobie bardziej zagiętym, niż ostrze nadziaka, służąca w bitwie do rozbijania zbroi przeciwnika. [przypis edytorski]
obuszek — siekiera osadzona na długim drzewcu, wykorzystywana jako broń. [przypis edytorski]
obuszek (zdr.) — obuch, tępa część siekiery; pałka. [przypis edytorski]
obuty — noszący buty lub konkretny rodzaj obuwia, mający buty; por. odziany. [przypis edytorski]
obuva — avalynė. [przypis edytorski]
obuw — w istocie chodziło o nagolenniki, w archaicznej formie stanowiące coś pośredniego między wysokim obuwiem a prymitywnym pancerzem. [przypis edytorski]
obviously (ang.) — oczywiście, jak wiadomo. [przypis edytorski]
ob vorg Feind, Teufel, mit vorg zaubern, zusammenhängt, ist mir dunkel (niem.) — czy „vorg” wróg, diabeł, jest powiązane z „vorg” czarować, pozostaje dla mnie niejasne. [przypis edytorski]
obwarowywa — dziś: obwarowuje; gwarantuje. [przypis edytorski]
obwiązka (daw.) — opaska na głowę. [przypis edytorski]
obwiązujem — skrócona forma czasownika 1 os. lm; dziś: obwiązujemy. [przypis edytorski]
obwieścić lud (starop.) — rozgłosić wieść między ludem. [przypis edytorski]
obwieś — hultaj, nicpoń. [przypis edytorski]
obwieś — hultaj, osobnik podejrzany. [przypis edytorski]
obwieśta (gw.) — powieście. [przypis edytorski]
obwiesić się — dziś raczej: powiesić się. [przypis edytorski]
obwiesił się (…) „i rozpuknął się, i wnętrzności wypłynęły z niego” — połączenie dwóch niezależnych, różnych biblijnych wersji śmierci Judasza, który zdradził Jezusa i wydał go władzom: wg Ewangelii Mateusza popełnił samobójstwo, wieszając się (Mt 27, 5), natomiast wg Dziejów Apostolskich (Dz 1, 18) upadł, „i rozpuknął się, i wnętrzności wypłynęły z niego”; interpretatorzy chrześcijańscy uzgadniają te opisy, łącząc w jedną wersję powieszenia się, po którym ciało Judasza spadło i pękło. [przypis edytorski]
obwieszon (daw.) — powieszony. [przypis edytorski]
obwiśnięty — dziś popr.: obwisły. [przypis edytorski]
obwołać (daw.) — ogłosić coś publicznie. [przypis edytorski]
obwołać — tu: ogłosić. [przypis edytorski]
obwołanie — tu: obwieszczenie; ogłoszenie podane do publicznej wiadomości. [przypis edytorski]
obyć bluszczem nie powojem, Bóg ci dał rosnąć przed obliczem Swojem — znaczenie zdania, będącego formułą życzeń, można wyłożyć następująco: „oby ci Bóg dał rosnąć tak jak rośnie bluszcz, nie jak powój”. [przypis edytorski]
obyć — forma z partykułą -ci, skróconą do -ć; znaczenie: oby ci, niechże. [przypis edytorski]
obyć smakowało — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci (skróconą do -ć). [przypis edytorski]
obyczajniejszy — dziś popr. forma: bardziej obyczajny. [przypis edytorski]
obyczajnie — zgodnie z powszechnie przyjętymi normami obyczajowymi. [przypis edytorski]
obyczajny — tu: przyzwoity, kulturalny, cywilizowany. [przypis edytorski]
obydwa Oceany — Atlantycki i Indyjski. [przypis edytorski]
obydwa patrzyli — dziś popr.: obydwaj patrzyli. [przypis edytorski]
obydwaśmy starzy — dziś obydwaj jesteśmy starzy. [przypis edytorski]
obydwie — dziś: obydwa (zwierciadła). [przypis edytorski]
obydwom (daw. forma) — dziś C.lm: obydwóm. [przypis edytorski]
Obym tylko znalazł łaskę — «I nie odwdzięczaj mi się teraz [za podarunki ode mnie]», zob. Raszi do 33:15. [przypis edytorski]
Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę wydrążona była — Hi 19:23,24 wg Biblii Gdańskiej. [przypis edytorski]
obyść się [z kim] (starop.) — obejść się [z kim]; potraktować [kogo]. [przypis edytorski]
obysk (z ros. обыск) — przeszukanie, rewizja. [przypis edytorski]
obywatele bezgłowe i smętne — dziś: obywatele bezgłowi i smętni. [przypis edytorski]
Obywatele, rodacy, Rzymianie… — mowa Antoniusza to najczęściej cytowany fragment dramatu. [przypis edytorski]
obywatelów — dziś popr. forma B. lm: obywateli. [przypis edytorski]
obywatelów — dziś popr. forma D. lm: obywateli. [przypis edytorski]
obywatelów — dziś popr. forma: obywateli. [przypis edytorski]
obywatel rzeczypospolitej — Genewa w czasach autora była republiką; dołączyła do Konfederacji Szwajcarskiej w 1815 roku. [przypis edytorski]
obywatel świata — mowa o wprowadzonym w tej pieśni sędzi. [przypis edytorski]
obywatel Sanson — Charles Henri Sanson (1739–1806), francuski kat, wykonawca wyroków śmierci w Paryżu w latach 1778–1795; dokonał pierwszej egzekucji przy użyciu gilotyny; podczas rewolucji francuskiej (1789–1799) dokonał egzekucji m.in. byłego króla Francji, Ludwika XVI, królowej Marii Antoniny, Jacques-René Héberta, Georges'a Dantona, Antoine'a Lavoisiera, Maksymiliana Robespierre'a. [przypis edytorski]
obywatelskiemi — daw. forma N. i Msc. lm przymiotników r.ż. i r.n.; dziś tożsama z r.m.: obywatelskimi. [przypis edytorski]
obywatelski — tu: prostacki, niefachowy. [przypis edytorski]
obywatelski — tu: typowy dla obywateli-cywili. [przypis edytorski]
obywatelstwo — tu: ogół obywateli ziemskich, właścicieli posiadłości ziemskich, szlacheckiego pochodzenia; ziemiaństwo. [przypis edytorski]
obywatelstwo — tu: szlachta; obywatele ziemscy. [przypis edytorski]
obywatel ziemski — dziś raczej: posiadacz ziemski. [przypis edytorski]
obyż — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; por.: któż, cóż itp. [przypis edytorski]
oby za tym mieczem tęsknić ci nie trzeba — sens: obyś się nie znalazł w sytuacji, w której zabraknie ci tego miecza. [przypis edytorski]
obżałowanie (daw.) — skarga. [przypis edytorski]
obżałowany (daw.) — oskarżony o coś; podsądny. [przypis edytorski]
obżałowany — tu: oskarżony; ten, na którego się żalą. [przypis edytorski]
obżor — tu: pieczeniarz. [przypis edytorski]
obzierać (daw.) — oglądać. [przypis edytorski]
obzierać — oglądać. [przypis edytorski]
obzierać się (daw., gw.) — oglądać się. [przypis edytorski]
obzierać się (daw.) — oglądać się za siebie. [przypis edytorski]
obzierać się (daw.) — zwracać uwagą na coś. [przypis edytorski]
obzierać się (gw.) — oglądać się. [przypis edytorski]
obzierać się — oglądać się. [przypis edytorski]
obzierać się — spoglądać, rozglądać się. [przypis edytorski]
obzieranie się — oglądanie się; rozglądanie się. [przypis edytorski]
obziro (gw.) — ogląda. [przypis edytorski]
obznajmiony (przest.) — zaznajomiony z czymś. [przypis edytorski]
obzywać — dziś: nazywać. [przypis edytorski]
obzywać się — dziś popr.: odzywać się. [przypis edytorski]
oćma a. ćma (daw.) — ciemność, mrok. [przypis edytorski]
oćma — ciemność. [przypis edytorski]
oćma (daw.) — ciemność, mrok. [przypis edytorski]
oćma (daw.) — mrok, ciemność. [przypis edytorski]
oćwiczyć — mocno kogoś pobić. [przypis edytorski]
ocałowywać — dziś: obcałowywać. [przypis edytorski]
ocaleje — Jakub przygotował się na trzy sytuacje: na obdarowanie Esawa, na modlitwę i na walkę, zob. Raszi do 32:9. [przypis edytorski]
Ocalenie Wenecji — najbardziej znany dramat angielskiego pisarza Thomasa Otwaya (1652–1685), opowiadający o przyjaźni Wenecjanina Jaffiera i najemnego żołnierza Piotra, uczestników spisku przeciwko senatowi weneckiemu; aby zdobyć zaufanie bezwzględnego przywódcy spiskowców, Jaffier pozostawia pod jego opieką własną żonę jako zakładniczkę, narażając ją na gwałt; kiedy po ujawnieniu spisku pojmany Piotr ma zostać powieszony, Jaffier, aby oszczędzić mu hańbiącej śmierci, przebija go i popełnia samobójstwo. [przypis edytorski]
ocap — nadproże, belka nad drzwiami lub oknem. [przypis edytorski]
Occhi perche piangete (wł.) — oczy, dlaczego płaczecie? [przypis edytorski]
Ocean a. Okeanos (mit. gr.) — największy z tytanów, personifikacja morza. [przypis edytorski]
Ocean (gr. Okeanos) i Tetyda (mit. gr.) — najstarsze bóstwa morskie, brat i siostra, a zarazem małżeństwo; rodzice licznych synów (bogów rzek i strumieni) i córek (okeanid, nimf morskich). [przypis edytorski]
Ocean, gr. Okeanos — w poglądach staroż. Greków: morze zewnętrzne, rozległe wody otaczające znany świat. [przypis edytorski]
oceanidy a. okeanidy (mit. gr.) — nimfy morskie, córki Okeanosa i Tetydy. [przypis edytorski]
Oceanidy (mit. gr.) — nimfy morskie. [przypis edytorski]
Oceanidy — w górach raczej: Oready, nimfy górskie. [przypis edytorski]
Ocean — wg wyobrażeń staroż. Greków święta rzeka opływająca dookoła całą ziemię. [przypis edytorski]
Ocean Wielki — Ocean Spokojny. [przypis edytorski]
ocechować — oznakować (w tym wypadku chodzi o zaznaczenie drzew do wycięcia). [przypis edytorski]
oce — dziś popr. forma B.lm: oczy. [przypis edytorski]
ocelle mi (łac.) — oczko moje, zwrot pieszczotliwy. [przypis edytorski]
ocelota (Felis pardalis) — w ob. klasyfikacji: Leopardus pardalis, drapieżny ssak z podrodziny kotów. [przypis edytorski]
ocembrować — umocnić, obudowując cegłami lub betonem, ściany studni, zbiornika wodnego, brzegi rzeki itp. [przypis edytorski]
ocembrowanie — murowane lub drewniane umocnienie brzegów rzeki bądź zbiornika wodnego. [przypis edytorski]
ocembrowany — umocniony, obudowany cegłami lub betonem. [przypis edytorski]
ocenia (daw.) — tu w znaczeniu: ocenia dodatnio; docenia. [przypis edytorski]
oceniał w zupełności — doceniał w zupełności. [przypis edytorski]
ocenia się — dziś: jest oceniana; może być (odpowiednio) oceniona. [przypis edytorski]
ocenić — dziś raczej: docenić. [przypis edytorski]
oceniona (…) została i jego dobra wola — tu: doceniona. [przypis edytorski]