Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18549 przypisów.
popasać (daw.) — zatrzymać się na popas, przerwę w podróży w celu nakarmienia koni; przen.: zatrzymać się gdzieś na krótko. [przypis edytorski]
popasać — odpoczywać, robić postój. [przypis edytorski]
popasać — odpoczywać w drodze, szczególnie podczas podróży konno. [przypis edytorski]
popasać — robić postój w podróży. [przypis edytorski]
popasać — robić postój w podróży, szczególnie konno (na takim postoju konie dostają paszę). [przypis edytorski]
popasać — robić postój w podróży, szczególnie konno. [przypis edytorski]
popasać — zatrzymać się w drodze, odpocząć. [przypis edytorski]
popas (daw.) — postój w czasie podróży w celu nakarmienia koni i odpoczynku. [przypis edytorski]
popas — odpoczynek. [przypis edytorski]
popasowy — przym. od popas: postój w czasie podróży w celu nakarmienia koni i odpoczynku. [przypis edytorski]
popas — postój w czasie podróży w celu nakarmienia koni i odpoczynku. [przypis edytorski]
popas — postój w podróży (szczególnie odbywanej konno); tu: gospoda, zajazd. [przypis edytorski]
popas — przerwa w podróży odbywanej konno. [przypis edytorski]
popas — przerwa w podróży; odpoczynek dla koni pociągowych lub wierzchowych, podczas którego dostawały paszę lub pasły się na jakimś dostępnym terenie zielonym. [przypis edytorski]
popas — przerwa w podróży. [przypis edytorski]
popatrzał — dziś popr. forma 3 os. lp cz.przesz.: popatrzył. [przypis edytorski]
Popatrzcie no tylko… — jedną z najwięcej przez ówczesną publiczność wymaganych i cenionych właściwości dobrej gry aktorskiej była jak najwyrazistsza, żywiołowa mimika i gestykulacja, cechująca do dziś dnia południowców. Palestrio daje tu popis wirtuozostwa w tym względzie. [przypis tłumacza]
Popatrz miedzy szoty prawdziwszej roboty — poszukaj między kupcami bardziej prawdomównego wyrobu, tj. lustra („szot” od „Szkot”; Szkoci byli znani w Polsce jako kupcy). [przypis redakcyjny]
popatrz na mego dziesiątego syna — Rabi Jachanan miał dziesięciu synów. Wszyscy zmarli przed nim. Rabi zwykł nosić z sobą małą kość ostatniego syna. [przypis tłumacza]
popatrzywszy na nią, tak mnie ten widok ścisnął za serce — błąd logiczny i gramatyczny; dziś popr. np: kiedy popatrzyłem na nią, (…) widok [jej] ścisnął [mnie] za serce. [przypis edytorski]
pop — duchowny w kościele prawosławnym. [przypis edytorski]
popęd detumescencji — jeden ze składników popędu seksualnego w terminologii Molla: popęd do odprężenia po zaspokojeniu seksualnym. [przypis edytorski]
popęd kontrektacji — jeden ze składników popędu seksualnego w terminologii Molla: popęd do fizycznego kontaktu z partnerem. [przypis edytorski]
popędliwy potok — rwący potok. [przypis redakcyjny]
popęd — siła i prędkość. [przypis edytorski]
popętać — spętać, związać. [przypis edytorski]
popętać — tu: skuć. [przypis edytorski]
Pope, Alexander (1688–1744) — czołowy poeta angielskiego oświecenia. [przypis edytorski]
Pope, Alexander (1688–1744) — czołowy poeta angielskiego Oświecenia. [przypis edytorski]
popełnieć — przytyć, zaokrąglić się. [przypis edytorski]
popełnił był (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: popełnił wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]
Po pewnym czasie — upłynęły blisko trzy lata; jest to wiosna 391 r. W lecie 393 r. prowadził akcję polemarch Praksytas, który zajął port Lechajon i kilka ważnych miejscowości; w 392 r. drobne utarczki; już od zimy 392/3 toczyły się układy, ale uległy rozbiciu. [przypis tłumacza]
popiętny (daw.) — złożony z pięciu części. [przypis edytorski]
Popiela zaś wraz z potomstwem do szczętu z państwa wykorzenił — w innym tłumaczeniu: „Popiela wraz z potomstwem doszczętnie usunął z królestwa”. Oznaczałoby to, że smutny koniec spotkał Popiela poza granicami państwa, nie zaś, jak chce późniejsza tradycja, na wieży w Kruszwicy. [przypis edytorski]
Popielec — środa popielcowa, w kalendarzu chrześcijańskim dzień pokutny, rozpoczynający Wielki Post. Wtorek przed Popielcem to ostatni dzień karnawału. [przypis edytorski]
popielica — gatunek gryzonia. [przypis edytorski]
popielicami — futrem ze skórek zimowych wiewiórki północnej. [przypis redakcyjny]
popielica — szary gryzoń wielkości szczura. [przypis edytorski]
popielicowy — o futrze: z futerek popielic, szarych gryzoń wielkości szczura. [przypis edytorski]
popielicowy — ozdobiony skórkami popielic, małych gryzoni podobnych do wiewiórki. [przypis edytorski]
popieliczy (daw.) — dziś: popielicowy, wykonany z futerek popielic, dużych, szarych gryzoni. [przypis edytorski]
Popiel — legendarny władca, po raz pierwszy wspomniany w kronice Galla Anonima jako przedstawiciel dynastii poprzedzającej Piastów. Pod wpływem modyfikacji legendy w kronice mistrza Wincentego zwanego Kadłubkiem stał się symbolem złego króla. [przypis edytorski]
popielnica — naczynie gliniane przeznaczone na popioły ze stosu pogrzebowego; urna. [przypis edytorski]
Popiel, Paweł (1807–1892) — konserwatywny polityk, publicysta. [przypis edytorski]
Popiel — w oryg. łac. w tym rozdziale stosuje kronikarz zapis: Pumpil (tj. łac. zapis słowiańskiego imienia Pąpiel?). [przypis edytorski]
popieras (lenk.) — popierius, čia: laikraštis, laiškas, raštas. [przypis edytorski]
popierśny — sięgający po piersi. [przypis edytorski]
popieścił także Ginnistan — niem. er herzte Ginnistan, tj. przytulił Ginnistan. [przypis edytorski]
Po pijanemu trzeba wszystko robić (…) powiada Ostap — S. Przybyszewski, Dzieci szatana, Warszawa 1927 (wyd. Lektora), s. 125. Por. ponadto toasty Hertensteina w Próchnie (Berent Pisma, II, s. 145, 148). [przypis autorski]
po pijanu — dziś popr.: po pijanemu; tu: forma skrócona dla zachowania rytmu jedenastozgłoskowca. [przypis edytorski]
popi — księżowski; pop: ksiądz prawosławny. [przypis edytorski]
popili się zbytnim pieszczeniem szczęścia — Jozue 7, 5. [przypis edytorski]
Popina — garkuchnia. [przypis redakcyjny]
Popiół i diament — powieść Jerzego Andrzejewskiego, której głównym bohaterem jest partyzant Maciek Chełmicki, a zasadniczym dylematem kwestia walki przeciw tzw. władzy ludowej bądź zaniechania jej. [przypis edytorski]
popiołami nakryte pokoje — nawiązanie do Pompei, miasta zasypanego pyłem wulkanicznym w czasie wybuchu Wezuwiusza w 79 r. n.e., a odkrywanego sukcesywnie w trakcie wykopalisk, prowadzonych od końca XVI w. [przypis edytorski]
Popioły — tytuł powieści Stefana Żeromskiego (1864–1925) wydanej w 1902 r., mającej stanowić powieść-panoramę przedstawiającą przemianę duchową społeczeństwa polskiego w czasie wojen napoleońskich, a następnie uwydatnić skutki tego impulsu, mianowicie w rewolucjach, emigracji, buntach, powstaniach i wygnaniach. [przypis edytorski]
popisać (daw.) — zaciągnąć do wojska. [przypis edytorski]
popisać się (starop.) — zaprezentować się (tu: w przeglądzie wojsk). [przypis edytorski]
popisować (daw.) — sporządzić spis. [przypis edytorski]
popisować — dziś popr.: popisywać. [przypis edytorski]
popisować się (daw.) — dziś: popisywać się. [przypis edytorski]
popisować się z czym (starop. forma) — dziś: popisywać się czym. [przypis redakcyjny]
popisować (starop. forma) — popisywać, stawać do popisu, stawać do pojedynku; abyś się miał z niemi (…) popisować nad swemi własnemi: abyś miał popisywać się nimi [tj. swoimi siłami] stając do pojedynku ze swoimi [ze swojego obozu]. [przypis edytorski]
popisowali się (starop. forma) — dziś: popisywali się. [przypis edytorski]
popisowy — umieszczony na liście poborowych. [przypis edytorski]
po pjanemu (daw.) — dziś popr.: po pijanemu. [przypis edytorski]
Pop Jan — ksiądz Jan, władca legendarnego państwa w Afryce. [przypis redakcyjny]
po pjanu (daw.) — po pijanemu. [przypis edytorski]
pop — kapłan prawosławny bądź unicki. [przypis edytorski]
pop — kapłan. [przypis edytorski]
popłatać — pociąć mieczem, posiekać. [przypis edytorski]
popława (reg.) — łąka położona wśród pól na niższym terenie, okresowo zalewana przez pobliską rzekę lub deszcze. [przypis edytorski]
popław — podmokła, bagnista łąka. [przypis edytorski]
Popławski, Jan Ludwik (1854–1908) — pseud. Wiatr; publicysta, polityk, jeden z twórców ideologii narodowo-demokratycznej; współzałożyciel warszawskiego „Głosu”. [przypis edytorski]
Popławski w wspaniałym Obniżeniu ideałów (…) uderzał w filisterię, która (…) jako ideał swój wysuwa prozaicznego »zjadacza chleba«, który troszczy się tylko o swój byt powszedni” — [por.] L. Popławski, Pisma polityczne, Kraków 1910, I, s. 3 (pierwodruk: „Głos” 1887). [przypis autorski]
Popławski (…) zauważając zjawiska retrospekcji sięgającej aż do pierwotności, zupełnie niesłusznie widział w tym genezę socjologiczną modernizmu — „Ponieważ «nowa sztuka« ma wiele wspólnego z sztuką pierwotną i barbarzyńską, ponieważ pojęcia i upodobania jej twórców i wyznawców są pokrewne z pojęciami i upodobaniami wieków średnich — to, gdyby nawet innych faktów nie było, wolno wnioskować, że średniowieczyzna właściwa, dekadencja i modernizm, jest wytworem ducha barbarzyńców nowoczesnych” (J.L. Popławski, Szkice literackie i naukowe, Warszawa 1910, s. 182). Por. ponadto Orzeszkowa Melancholicy, I, s. 12. [przypis autorski]
poplątał Eskulapa z Eschylosem — Eskulap to zlatynizowana forma imienia gr. Asklepiosa, boga lekarzy; Eschylos to zlatynizowana forma gr. imienia Ajschylosa, wybitnego twórcy tragedii. [przypis edytorski]
Poplar i Canning Town — dzielnice wschodniego Londynu. [przypis edytorski]
popleczników — właściwie: zelotów, ζηλωτὰς [żarliwych popleczników], których stale nazywać będę gorliwcami. [przypis edytorski]
poplecznik — zwolennik, udzielający poparcia. [przypis edytorski]
po plynių — keiksmas: po velnių. [przypis edytorski]
po pół roku ze smutkiem zapytywał, czy zdołali oni pomimo całej gorliwości swojej, zdobyć dla Chrystusa choć jedną duszę — Mgr. Baunard, op. cit., s. 93. [przypis autorski]
Popocatepetl (w jęz. nahuatl: dymiąca góra) — czynny wulkan w Meksyku, drugi co wysokości (5452 m n.p.m.) szczyt w tym kraju. [przypis edytorski]
popod (daw.) — blisko. [przypis edytorski]
popod (daw., gw.) — pod, blisko, obok. [przypis edytorski]
popod (daw., gw.) — pod. [przypis edytorski]
popod (daw.) — pod; pod spodem. [przypis edytorski]
popod (daw.) — pod. [przypis edytorski]
Bolesław Leśmian, Łąka (tom), Trzy róże (cykl), Schadzka spóźniona
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
popod — dziś: pod. [przypis edytorski]
popod (gw.) — pod. [przypis edytorski]
popod — pod. [przypis edytorski]
popod (przestarz.) — pod. [przypis redakcyjny]
popod Tatry — pod Tatrami. [przypis edytorski]
popoić (daw.) — upić. [przypis edytorski]
popojka (reg., z ros.) — pijatyka. [przypis edytorski]
po polskiej stronie Niepru — tj. na prawym brzegu Dniepru. [przypis redakcyjny]
popona (starop.) — zasłona, fartuch u powozu. [przypis redakcyjny]
po poświecie (starop.) — w poświacie [księżyca]. [przypis edytorski]
popowicz — syn popa, duchownego prawosławnego; tu: Rosjanin a. osoba wyznania prwosławnego. [przypis edytorski]
popowicz — syn popa (kapłana Cerkwi prawosławnej). [przypis edytorski]
