Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1323 przypisów.
wedle (daw., gw.) — wzdłuż. [przypis edytorski]
wedle (daw., gw.) — wzdłuż, przy. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — koło. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — obok. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — obok. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — obok, przy. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — obok, w pobliżu. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — przy; obok, blisko. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — tu: obok, przy. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — tu: w związku z czymś, z powodu czegoś. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — tu: z powodu. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — według. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — w pobliżu. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — wzdłuż. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — wzdłuż; tu: obok. [przypis edytorski]
wedle (daw.) — z powodu, w sprawie. [przypis edytorski]
wej a. wejcie (daw., gw.) — spójrz, popatrz; wyraz kierujący uwagę na przedmiot wypowiedzi, wzmacniający wypowiedź. [przypis edytorski]
wejrzenie (daw.) — wygląd; widok. [przypis edytorski]
wejść w paragon (daw.) — równać się z kimś. [przypis edytorski]
wekslarz (daw., z niem: Wechsel: wymiana) — człowiek zajmujący się zawodowo wymianą pieniędzy. [przypis edytorski]
wełna (daw.) — tu: fala. [przypis edytorski]
wełn (daw.) — fala morska. [przypis edytorski]
wełny (daw.) — fale morskie. [przypis edytorski]
wełny (daw.) — fale. [przypis edytorski]
wełny (daw.) — tu: fale. [przypis edytorski]
weń (daw.) — w nie. [przypis edytorski]
wena (daw.) — żyła. [przypis edytorski]
wena (daw., z łac.) — żyła. [przypis edytorski]
wen (daw.) — precz. [przypis edytorski]
wendeta (daw., z wł.) — targ. [przypis redakcyjny]
wendruje (daw.) — dziś: wędruje. [przypis edytorski]
weneracja (daw., z łac.) — głęboki szacunek, cześć. [przypis edytorski]
wenta (daw.) — kiermasz, z którego dochód przeznaczony jest na cele dobroczynne. [przypis edytorski]
wenta (daw.) — kiermasz, z którego dochody przeznaczone są na cele dobroczynne. [przypis edytorski]
werda a. werdo (daw., z niem. wer da: kto tu) — okrzyk strażników: kto idzie. [przypis edytorski]
werdo a. werda (daw., z niem. wer da: kto tu) — okrzyk strażników: kto idzie. [przypis edytorski]
weredyk (daw.) — człowiek mówiący prawdę bez względu na konsekwencje, prosto w oczy, bez ogródek, ryzykując zranienie kogoś, przykre następstwa dla siebie lub innych itp. [przypis edytorski]
werenda (daw.) — dziś: weranda; dobudówka: zadaszone, często również osłonięte ażurowymi a. szklanymi ścianami pomieszczenie znajdujące się przed wejściem do domu. [przypis edytorski]
werenda (daw.) — weranda. [przypis edytorski]
wertepy (daw.) — wyboje. [przypis edytorski]
werwena (daw.) — dziś popr.: werbena; tu: werbena cytrynowa (lippia trójlistna), roślina o cytrusowym aromacie, używana do sporządzania napojów orzeźwiających, herbatek, a także jako przyprawa, uprawiana m.in. w płd. Francji. [przypis edytorski]
werwena (daw.) — woda toaletowa z werbeny, rośliny o pachnących liściach i kwiatach. [przypis edytorski]
weryfikować (daw., z łac.) — sprawdzać. [przypis edytorski]
we śnieli to (daw.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy to we śnie (jest, dzieje się). [przypis edytorski]
wesele (daw.) — radość. [przypis edytorski]
we sforze (daw.) — w zgodzie. [przypis redakcyjny]
wesół (daw.) — wesoły. [przypis edytorski]
wesół i zdrów (daw.) — dawne, krótkie formy przymiotników w r.m.: wesoły i zdrowy. [przypis edytorski]
wespółek (daw.) — razem. [przypis edytorski]
wespółek (daw.) — razem, wspólnie. [przypis edytorski]
wespołek (daw.) — razem. [przypis edytorski]
wespołek (daw.) — razem, wspólnie. [przypis edytorski]
wespołek (daw.) — wspólnie, razem. [przypis edytorski]
westa (daw.) — kamizelka. [przypis edytorski]
weszła była (daw.) — forma czasu zaprzeszłego, dziś: weszła. [przypis edytorski]
wet (daw.) — słodki deser. [przypis edytorski]
wet (daw.) — smakołyk, deser. [przypis redakcyjny]
wetować (daw.) — rekompensować. [przypis edytorski]
wetować (daw.) — wynagradzać sobie straty. [przypis edytorski]
wetować (daw.) — wynagradzać straty. [przypis edytorski]
wety (daw.) — deser. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
wety (daw.) — deser, słodycze. [przypis edytorski]
wety (daw.) — desery. [przypis edytorski]
wety (daw.) — słodki deser. [przypis edytorski]
We wierchym właśnie wchodził (daw., gw.) — wchodziłem właśnie pomiędzy wierchy (szczyty górskie). [przypis edytorski]
weźmi (daw.) — dziś popr. forma trybu rozkazującego: weź. [przypis edytorski]
wezbrać się (daw.) — [tu:] wybrać się. [przypis redakcyjny]
w giezłeczkach (gw., daw.) — w koszulkach. [przypis autorski]
w główną aleją (daw.) — dziś: w główną aleję. [przypis edytorski]
wiązanie (daw.) — podarek imieninowy. [przypis edytorski]
wiązanie (daw.) — podarunek imieninowy. [przypis edytorski]
wiązanie (daw.) — prezent imieninowy lub urodzinowy. [przypis edytorski]
wiadomość (daw.) — wiedza o czymś, znajomość czegoś. [przypis edytorski]
wiadomy (daw.) — znany. [przypis edytorski]
wiano (daw.) — część majątku wnoszona do rodziny przez pannę młodą (żonę). [przypis edytorski]
wiano (daw.) — posag i wyprawa panny młodej; tu: synonim wianka dziewiczego, dziewczęcej cnoty. [przypis edytorski]
wiano (daw.) — posag panny młodej. [przypis edytorski]
wiano (daw.) — posag. [przypis edytorski]
wiano (daw.) — posag, wyprawa kobiety wychodzącej za mąż. [przypis edytorski]
wiano (daw.) — ślubny dar męża dla żony, zabezpieczenie posagu. [przypis edytorski]
wiano (daw.) — ślubny dar męża dla żony, zabezpieczenie posagu. Tu niejasne: czy chodzi o posag, który Witold zgromadził dla córki, czy może zebrał oznacza tu dostał. [przypis edytorski]
wiardunk (daw.) — podatek, czwarta część grzywny. [przypis edytorski]
wiarę strzymać (daw.) — dotrzymać słowa. [przypis edytorski]
wiarować (daw.) — wystrzegać się. [przypis edytorski]
wiarozmienny (daw.) — niedochowujący wiary, niedotrzymujący słowa. [przypis edytorski]
wiary nie dotrzymywać (daw.) — łamać dane słowo; por. wiarołomstwo. [przypis edytorski]
wic (daw., z niem. Witz) — dowcip, żart. [przypis edytorski]
wicerej, wicereg (daw.) — wicekról, zastępca lub namiestnik króla. [przypis edytorski]
wichrzysty (daw.) — pełen wichrów, wietrzny, burzliwy. [przypis edytorski]
wici (daw.) — wezwanie na wojnę w formie gałązek (witek). [przypis edytorski]
wideta (daw.) — czujka. [przypis edytorski]
wideta (daw.) — posterunek strażniczy, warta; tu: straż przednia. [przypis edytorski]
wideta (daw.) — posterunek, warta, czujka. [przypis edytorski]
wideta (daw.) — warta; na widecie — na straży. [przypis edytorski]
widma (daw.) — wid'ma, wiedźma, czarownica. [przypis redakcyjny]
widno (daw., gw.) — widocznie. [przypis edytorski]
widno (daw.) — tu: widać, widocznie. [przypis edytorski]
widno (daw.) — wiadomo. [przypis edytorski]
widno (daw.) — widać. [przypis edytorski]
widno (daw.) — widać, widocznie. [przypis edytorski]
