Stanisław JachowiczBajki i powiastkiBryś
1
«Moje psy — rzecze raz pan — żeście wierni stróże,
Sprawię wam wszystkim obróże;
By się zaś wasza nagrodziła cnota,
Nie każę oszczędzać złota».
5Na to rzecze Bryś wierny, sługa najdawniejszy:
«Panie! twoja nagroda cenę zasług zmniejszy,
Wierność jest obowiązkiem dla dobrego pana,
Nie powiększy jej pewnie obróż pozłacana.
Gdybyśmy ci służyli tylko dla obróży,
10Ktoby błysnął piękniejszą, znalazłby w nas stróży»