Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 10888 przypisów.

kędy — gdzie; dokąd. [przypis edytorski]

kędy (gw., daw.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędy miliony — zdanie eliptyczne, inaczej: kędy poszły miliony (innych ludzi); gdzie poszły miliony innych. [przypis edytorski]

kędym (…) znaczyła — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: którędy (…) znaczyłam. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — dokądś. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — gdzieś. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]

kędyś się urodził — tam gdzie się urodziłeś. [przypis edytorski]

Kędy świątynie miał władca pioruna/ I bóg, co wichrem niepogodnym świszcze — Perkunas, bóg piorunu, czczony w Litwie, i Pochwist, bóg niepogody, u Rusi. Dotąd pokazują w Nowogródku miejsce, gdzie miały stać tych bóstw świątynie, a gdzie teraz kościół księży bazylianów. [przypis autorski]

kędys (daw., gw.) — kędyż; gdzie. [przypis edytorski]

Kędy „si” dźwięczy — Wyrażenie powyższe odnosi się do tego, że w języku włoskim si znaczy „tak”. [przypis redakcyjny]

kędy się wichrzą dziwaczne burze — S. Przybyszewski, Na drogach duszy, s. 20. [przypis autorski]

kędy (starop.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]

kędyż (daw.) — gdzie, którędy, w którą stronę. [przypis edytorski]

kędyż — gdzież; konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż. [przypis edytorski]

kędzierawić — dziś: kędzierzawić; por. kędzior: lok. [przypis edytorski]

kędzierzawy — o kręconych włosach. [przypis edytorski]

kędzierze (starop.) — kędziory, do których porównano fale morskie. [przypis redakcyjny]

kędziory — dziś popr. forma N.lm: kędziorami. [przypis edytorski]

Kępa — Kępa Polkowska, historyczna kępa na Wiśle, składająca się z dwóch leżących obok siebie wysepek; położona naprzeciw koszar gwardii pieszej koronnej na Żoliborzu. [przypis edytorski]

kępiak — smreczek [gw.: świerk] krzaczasty. [przypis autorski]

Kératry, Auguste Hilarion de (1769–1859) — francuski publicysta i działacz polityczny; autor m.in. dzieła Inductions morales et physiologiques (Wnioski moralne i fizjologiczne, 1817). [przypis edytorski]

kęs (daw.) — nieco, odrobina. [przypis redakcyjny]

kęs (daw.) — trochę, nieco. [przypis edytorski]

kęs (daw.) — trochę, nieco. [przypis redakcyjny]

kęsek — tu: fragment. [przypis edytorski]

kęsim — ścięcie głowy, dekapitacja. [przypis edytorski]

kęsim (z tur. kesim: ucięcie) — ścięcie głowy, śmierć. [przypis edytorski]

kęsim (z tur.) — ucięcie głowy, dekapitacja. [przypis edytorski]

kęsim (z tur.) — ucięcie głowy. [przypis edytorski]

kęsim (z tur.) — ucięcie głowy; słowo spopularyzowane przez powieść Henryka Sienkiewicza Pan Wołodyjowski. [przypis edytorski]

kęs mało (starop.) — cokolwiek, czas jakiś. [przypis redakcyjny]

kęs — odrobinę, chwilkę. [przypis edytorski]

kęs przygniewniejszym — nieco gniewny. [przypis redakcyjny]

kęs (starop.) — nieco, trochę. [przypis redakcyjny]

kęs (starop.) — trochę, nieco. [przypis edytorski]

kęs (starop.) — trochę, nieco. [przypis redakcyjny]

kęs (starop.) — tu: odrobinę, trochę. [przypis edytorski]

kęs (starop.) — tu: trochę. [przypis edytorski]

kęs — tu: nieco. [przypis edytorski]

kęsy (starop.) — [kusy;] chromy. [przypis redakcyjny]

kęsy (starop.) — kusy. [przypis redakcyjny]

Kean. Geniusz i Szaleństwo — dramat Aleksandra Dumasa (ojca), oparty na wydarzeniach z życia brytyjskiego aktora Edmunda Keana (1787–1833). [przypis edytorski]

Keaton, Buster (1895–1966) — amerykański scenarzysta, reżyser i komik. [przypis edytorski]

Keats, John (1795–1821) — angielski poeta romantyczny. [przypis edytorski]

Keats, John (1795–1821) — angielski poeta romantyczny. [przypis edytorski]

Keats, John (1795–1821) — jeden z ważniejszych poetów angielskiego romantyzmu, niedoceniany za życia. [przypis edytorski]

Keats, John (1795–1821) — twórca zaliczany do drugiej generacji ang. poetów romantycznych (wraz z Byronem i Shelley'em), cieszył się dużą sławą już za życia, mimo że jego utwory zostały opublikowane zaledwie cztery lata przed śmiercią i niechętnie przyjęte przez krytykę; zmarł 23 lutego 1821 r. w Rzymie na gruźlicę. [przypis edytorski]

Keats, John (1795–1821) — twórca zaliczany do drugiej generacji ang. poetów romantycznych (wraz z Byronem i Shelley'em), cieszył się dużą sławą już za życia, mimo że jego utwory zostały opublikowane zaledwie cztery lata przed śmiercią i niechętnie przyjęte przez krytykę; zmarł 23 lutego 1821 r. w Rzymie na gruźlicę; dziś popr. forma Msc.: o Keatsie. [przypis edytorski]

Keatsu — dziś popr. forma: w Keatsie. [przypis edytorski]

kebaby — kawałki baraniny pieczonej na rożenkach. [przypis autorski]

Kebryjon — powoził rydwanem Hektora. [przypis edytorski]

Keć — dziś popr.: Ket a. Kiet' (ros.), rzeka w azjatyckiej części Rosji, prawy dopływ Obu. [przypis edytorski]

Kedron, Kidron (hebr.) a. Cedron — strumień płynący doliną między Wzgórzem Świątynnym a Górą Oliwną w Jerozolimie; także nazwa tej doliny. [przypis edytorski]

Kedyw — skrót od Kierownictwo Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Była to utworzona w 1942 roku konspiracyjna formacja podporządkowana bezpośrednio Komendantowi Głównemu AK. Zajmowała się organizowaniem akcji zbrojnych i najbardziej niebezpiecznych aktów sabotażu i dywersji. W jej szeregach służyli najbardziej doświadczeni w walce konspiratorzy warszawscy. [przypis edytorski]

Keene — miasto w Stanach Zjednoczonych (w stanie New Hampshire). [przypis edytorski]

Kefaleńcy — prawdop. neologizm od aramejskiego imienia apostoła Piotra (Kefas), stanowiący aluzję do jego wyciągnięcia miecza w obronie Jezusa. [przypis edytorski]

Kefallenowie — lud sąsiadujący z Itaką. [przypis edytorski]

kefija (z arab.) — chusta arabska. [przypis edytorski]

kefija (z arab.) — tradycyjne arabskie nakrycie głowy: kwadratowy kawałek materiału złożony i owinięty w różny sposób dookoła głowy. [przypis edytorski]

Kefisofont — przyjaciel Eurypidesa, podobno nawet współpracownik w pracy pisarskiej. [przypis tłumacza]

Kefizos, rzeka — płynie przez Fokidę i Beocję, przepływa obszar Orchomenos, Koronei i wpada niedaleko Haliartos do jeziora Kopais. [przypis tłumacza]

KehamaThe curse of Kehama, fantastyczny poemat Roberta Southeya, angielskiego poety ze „szkoły jezior”, osnuty na tle podań hinduskich. Wzmianka o Lambie opiera się na znanym Brzozowskiemu liście Lamba do Southeya, w którym o poemacie tym Lamb pisze: „Kehama jest niewątpliwie potężniejsza, jednakowoż nie czuję w niej tych silnych podstaw, jakie są w Roderyku”. (Roderick, the last of the Goths, poemat opiewający zniszczenie państwa Wizygotów przez Arabów). „Wyobraźnia moja zapada się tu i chwieje w bezmiernych przestworzach niezbadanych dotąd systemów i wierzeń: wypadam poza granice swych starych sympatii, a moje poczucie moralne prawie doznaje urazy. Nie mogę, względnie ze zgrozą tylko musiałbym uwierzyć w tak rozpaczliwe stanowisko wobec Wszechmogącego, w takie zaprzeczenie wiary w ognisko centralne im silniejsze, tym bardziej bolesne do wyrażenia. Jowisz oraz jego boska rodzina, chwiejący się pod razami olbrzymów, nie robi tego wrażenia, gdyż nadzieje duszy, mogę przyznać, nie upadają w takiej walce. Ale twoi wschodni wszechwładcy mają charakter zbyt nienaruszalnych arcytypów, aby można z nimi igrać bez drżenia. Tak zwanych atrybutów nigdy nie łączy się z Jowiszem. Wspominam jedynie o tym, co zmniejsza moją rozkosz odczuwania czarodziejskiego wpływu Kehamy, nie zaś o tym, co zmniejsza jego siłę: wyznaję to z drżeniem; ale Roderyk jest miłym poematem”. (The letters of Charles Lamb. Edited by Russell Davis Gillman, 128. To Robert Southey, May 1815. W egzemplarzu, stanowiącym własność Brzozowskiego, znalazłem ustęp powyższy zakreślony). [red. WL]. [przypis redakcyjny]

keine Leute (niem.) — żadnych ludzi. [przypis edytorski]

kein geszeft (z niem.) — to nie jest interes; żaden interes. [przypis edytorski]

kejsef (gw. środ., z jid.) — złoto i srebro (w języku złodziejskim). [przypis edytorski]

Kekrops (mit. gr.) — mityczny król Attyki, założyciel i pierwszy król Aten. [przypis edytorski]

kel ekspresją grotesk — zapis fonetyczny fr. zwrotu: quelle expression grotesque, tzn. cóż za dziwaczne wyrażenie. [przypis edytorski]

Kelenderis — staroż. miasto portowe w Cylicji. [przypis edytorski]

keleweże (trad. litew.) — woźnica wojenny. [przypis autorski]

Keller, Gottfried (1819–1890) — pisarz i poeta szwajcarski (niemieckojęzyczny); do jego najbardziej znanych dzieł należy autobiograficzna powieść Zielony Henryk (1845, wersja popr. 1880), przedstawiciel realizmu mieszczańskiego; Ludzie z Seldwili (oryg. Die Leute von Seldwyla 1856) to cykl opowiadań mających stanowić „obraz życia”, utrzymanych w stylu poetyckiego realizmu. [przypis edytorski]

Keller, Gottfried (1819–1890) — szwajcarski pisarz, reprezentant realizmu mieszczańskiego, autor powieści edukacyjnej z autobiograficznymi elementami Zielony Henryk (Der grüne Heinrich, 1845, wyd. pol. 1955). [przypis edytorski]

Keller, Gottfried (1819–1890) — szwajcarski poeta i prozaik; autor obyczajowych satyrycznych nowel i powieści (Der grüne Heinrich). [przypis edytorski]

Kellerman, François Christophe (1735–1820) — francuski wojskowy okresu rewolucji francuskiej i wojen napoleońskich; marszałek Francji (od 1804). [przypis edytorski]

Kellermann, Bernhard (1879–1951) — pisarz niemiecki, przeciwnik faszyzmu; mechanizmy społeczne rządów NSDAP w Niemczech opisał w powieści Taniec umarłych (1948). [przypis edytorski]