Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 251 przypisów.
kabatek (starop.) — kaftanik, suknia spodnia. [przypis redakcyjny]
kabatki rzeżą (starop.) — sukna przykrawać każą. [przypis redakcyjny]
kabat (starop.) — kaftan. [przypis redakcyjny]
kaleta (starop.) — worek. [przypis redakcyjny]
kalifa (starop.) — dziś: kalif (r.m.). [przypis edytorski]
kampust (starop.) — maślanka, mleko kwaśne. [przypis redakcyjny]
kapica (starop.) — habit. [przypis edytorski]
kapica (starop.) — odzież klasztorna. [przypis redakcyjny]
kapica (starop.) — tu: habit; kaptur. [przypis edytorski]
kapłon (starop.) — kogut. [przypis edytorski]
karać kogo (starop.) — [tu:] strofować. [przypis redakcyjny]
karać się z czego (starop.) — mieć obawę [przed czym]. [przypis redakcyjny]
karać (starop.) — ganić. [przypis redakcyjny]
karać (starop.) — ganić, strofować, upominać. [przypis edytorski]
karali się imi (starop.) — z nich brali przestrogę. [przypis redakcyjny]
karta (starop.) — tu: mapa. [przypis edytorski]
kartuzy (starop.) — [kartuzi]; samotni mnisi; kartuzów zakon ścisły; [nas Pan nie chce mieć kartuzy: Bóg nie chce, żebyśmy żyli jak mnisi z zakonu ścisłego; red. WL]. [przypis redakcyjny]
karwasz (starop.) — naramiennik żelazny. [przypis redakcyjny]
karw (starop.) — wół stary, leniwy. [przypis redakcyjny]
karw (starop.) — wół stary. [przypis redakcyjny]
karwy (starop.) — stare woły. [przypis redakcyjny]
kauteryja (starop.) — otwór w skórze przepalony dla odchodu wilgoci, apertura. [przypis redakcyjny]
kauza (starop.) — sprawa. [przypis redakcyjny]
kawtan (starop.) — kaftan. [przypis edytorski]
kaźń (starop.) — nakaz, rozkaz, wyrok skazujący, kara; przez dzięki kaźnią rozdzielę: wbrew woli rozdzielę nakazem. [przypis edytorski]
kaźń (starop.) — tu: kara. [przypis edytorski]
każą się (starop.) — zdrowie psują [por.: skażenie; red. WL]. [przypis redakcyjny]
Każdej roboty pomóc (starop.) — pomóc w każdej robocie, przy każdej robocie. [przypis redakcyjny]
każdemu pomogę (starop.) — (rozumie się: towarzystwa), stanę do pojedynku. [przypis redakcyjny]
każdy go dobrem opiekunem sądził (starop.) — konstrukcja accusativi cum infinitivo z opuszczeniem infinitivum: być; [każdy sądził go być dobrym opiekunem; każdy sądził, że był dobrym opiekunem; red. WL]. [przypis redakcyjny]
kazić w zdrowiu (starop.) — psuć zdrowie; tu: odbierać zdrowie, odbierać życie. [przypis edytorski]
kcęć (starop.) — konstrukcja z wzmacniającą partykułą -ci, skróconą do -ć; inaczej: chcę ci. [przypis edytorski]
kcęć wam skorżyć krwawą głowę (starop.) — chcę się wam poskarżyć, [jaką mam] znękaną głowę (jak bardzo jestem stroskana). [przypis edytorski]
kcie (starop.) — kwitnie. [przypis redakcyjny]
kędy (starop.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]
kędy (starop.) — gdzie. [przypis edytorski]
kędzierze (starop.) — kędziory, do których porównano fale morskie. [przypis redakcyjny]
kęs mało (starop.) — cokolwiek, czas jakiś. [przypis redakcyjny]
kęs (starop.) — nieco, trochę. [przypis redakcyjny]
kęs (starop.) — trochę, cokolwiek. [przypis redakcyjny]
kęs (starop.) — trochę, nieco. [przypis edytorski]
kęs (starop.) — trochę, nieco. [przypis redakcyjny]
kęs (starop.) — trochę. [przypis edytorski]
kęs (starop.) — tu: odrobinę, trochę. [przypis edytorski]
kęs (starop.) — tu: trochę. [przypis edytorski]
kęsy (starop.) — [kusy;] chromy. [przypis redakcyjny]
kęsy (starop.) — kusy. [przypis redakcyjny]
kiedybym (…) miał (starop.) — gdybym miał. [przypis edytorski]
kiedybyś (starop.) — tu: gdybyś. [przypis edytorski]
kiedyby się (…) skłoniły (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: kiedy skłoniłyby się. [przypis edytorski]
kiedyby (starop.) — gdyby; jeśli by. [przypis edytorski]
kiedyby (starop.) — gdyby. [przypis edytorski]
kiedyby (starop.) — tu: gdyby. [przypis edytorski]
kiedyby (…) została (starop.) — gdyby została. [przypis edytorski]
kiedyć i dobroć i ludzkość nie miła (starop.) — kiedy nie [jest] ci miła dobroć i ludzkość. [przypis edytorski]
kiedyś ty (…) został (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: kiedy ty zostałeś; skoro ty zostałeś. [przypis edytorski]
kiedy się nie masz do czego rzucić (starop.) — kiedy nie masz czego się chwycić. [przypis edytorski]
kie pan (starop.) — gdzie pan. [przypis redakcyjny]
kiernoz (starop.) — wieprz. [przypis redakcyjny]
kierz (starop.) — krzak. [przypis redakcyjny]
kilko (starop.) — jak „tylko”, rodzaj nijaki do nieużywanego przymiotnika. [przypis redakcyjny]
kilobych jedno (starop.) — bylebym tylko. [przypis edytorski]
kiloby nie pryskowała (starop.) — byle nie piętnowała. [przypis redakcyjny]
kilobyś (starop.) — bylebyś. [przypis redakcyjny]
kiloby (starop.) — byleby, aby tylko. [przypis edytorski]
kiloby (starop.) — byleby. [przypis redakcyjny]
kiloby (starop.) — byle. [przypis redakcyjny]
kinąć (starop.) — dać znak skinieniem, skinąć, machnąć; także: rzucić, rzucić się. [przypis edytorski]
kinąć (starop.) — skinąć, kiwnąć. [przypis edytorski]
kitajka (starop.) — gładka tkanina. [przypis edytorski]
kłaniać się (starop.; tu forma 3 os., lp, r.m.: kłaniał się) — oświadczyć się. [przypis redakcyjny]
kłoć (starop.) — słoma zmierzwiona, zbita. [przypis redakcyjny]
kłopotny (starop.) — kłopotliwy, pełen kłopotów, zmartwień; zgodne z kłopotnem mieszkanie żywotem: mieszkanie zgodne z kłopotnym żywotem (szyk przestawny). [przypis edytorski]
kłosie (starop.) — udział ziemi. [przypis redakcyjny]
k'latom przyszedł (starop.) — osiągnął wiek (poważny, sędziwy). [przypis edytorski]
klekotacz (starop.) — gaduła. [przypis redakcyjny]
klije (starop.) — kleje, mazie, błota. [przypis edytorski]
klije (starop.) — kleje; tu: bagna. [przypis edytorski]
klijowaty (starop.) — klejowaty, kleisty. [przypis edytorski]
Kloryndy samej postrzeżono (starop.) — spostrzeżono samą Kloryndę. [przypis edytorski]
kluza (starop.) — zamknięcie, więzienie. [przypis redakcyjny]
k matce (starop.) — ku matce, do matki. [przypis edytorski]
k mej rzeczy (starop.) — tu: do mej mowy, mojej mowie (tj. „temu, co mam rzec”). [przypis edytorski]
kmotr (starop.; z łac. compater: współojciec) — ojciec chrzestny; później również bardziej ogólnie: kum, powinowaty. [przypis edytorski]
knafel (starop.) — [tu:] znaczyć to ma pieczęć herbowną, dawniej na szyi noszoną. [przypis redakcyjny]
knafle (starop.) — guziki. [przypis redakcyjny]
knecht (starop.) — sługa, żołnierz. [przypis redakcyjny]
knefliczki (starop.) — guziczki. [przypis redakcyjny]
kobiela (starop.) — kobiałka. [przypis redakcyjny]
kobza (starop.) — dudy, instrument muzyczny wiejski. [przypis redakcyjny]
kochać się (starop.) — cieszyć się. [przypis edytorski]
kofel i żołędny tuz (starop.) — pijatyka i karty. [przypis redakcyjny]
kofel (starop.) — kufel. [przypis redakcyjny]
koga (starop.) — statek. [przypis edytorski]
kogokole (starop.) — kogokolwiek. [przypis edytorski]
kogo koli (starop.) — kogokolwiek. [przypis edytorski]
kogo zaraz dusza minie (starop.) — [czyja dusza od razu] odejdzie. [przypis redakcyjny]
kołat (starop.) — hałas. [przypis edytorski]
kolebka (starop.) — powóz na pasach, od lżejszego kołysania się tak nazwany. [przypis redakcyjny]
kolebka (starop.) — powóz na pasach. [przypis redakcyjny]
