Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | norweski | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3337 przypisów.
Hekate (mit. gr.) — bogini ciemności i magii, pokuty i zemsty. [przypis edytorski]
Hekate (mit. gr.) — bogini ciemności, strzegąca bram Hadesu. [przypis edytorski]
Hekate (mit. gr.) — bogini ciemności, strzegła bram Hadesu. [przypis edytorski]
Hekate (mit. gr.) — bogini czarów i widm. [przypis edytorski]
Hekate (mit. gr.) — bogini czarów, pokuty i zemsty. [przypis edytorski]
Hekate (mit. gr.) — bogini księżyca, czarów i śmierci. [przypis edytorski]
Hekate (mit. gr.) — bogini magii, ciemności i zjaw. [przypis edytorski]
Hekate (mit. gr.) — bogini magii i ciemności, pokuty i zemsty. [przypis edytorski]
Hekate (mit. gr.) — sprzyjająca ludziom bogini czarów i rozdroży. [przypis edytorski]
Hekate (mit. rzym.) — bogini czarów; tu przen.: wiedźma. [przypis edytorski]
hekatomba (gr.) — ofiara ze stu wołów, przen.: rzeź. [przypis edytorski]
hekatomba — ofiara ze stu wołów. [przypis edytorski]
hekatomba — poświęcenie lub zagłada bardzo wielu ludzi. [przypis edytorski]
hekatomba — w staroż. Grecji ofiara składana bogom ze stu sztuk bydła; w przenośni każda wielka ofiara. [przypis edytorski]
hekatomba (z gr.) — ofiara ze stu wołów (dziś także szerzej: wielka rzeź, krwawa ofiara). [przypis edytorski]
hekatomba (z gr.) — w staroż. Grecji ofiara składana bogom ze stu sztuk bydła lub wołów, później z każdej dużej liczby zwierząt. [przypis edytorski]
hekatomba (z gr.) — w staroż. Grecji ofiara składana bogom ze stu wołów; dziś także przen.: poświęcenie lub zagłada bardzo wielu ludzi. [przypis edytorski]
hekatomba (z gr.) — w staroż. Grecji ofiara składana bogom ze stu wołów; dziś także przen.: wielka rzeź, krwawa ofiara. [przypis edytorski]
hekatomba (z gr.) — w staroż. Grecji ofiara składana bogom ze stu wołów. [przypis edytorski]
Hekatonchejrowie a. Sturęcy (mit. gr.; gr. Ἑκατόνχειρες, łac. Centimani) — synowie Gai i Uranosa, olbrzymy o stu rękach i pięćdziesięciu głowach, razem z cyklopami wrzuceni przez ojca do Tartaru; wszyscy (z wyjątkiem Gygesa) brali udział w tytanomachii po stronie Zeusa. [przypis edytorski]
He kept us out of the war (ang.) — On trzymał nas z dala od wojny. [przypis edytorski]
Hekla — gorące źródło w Islandii. [przypis edytorski]
Hekla — nazwa góry na południu Islandii, będącej zarazem czynnym wulkanem, uaktywniającym się co kilkanaście lat. [przypis edytorski]
heksagram (z gr.) — sześciokąt. [przypis edytorski]
heksametrach, trymetrach, dystychach — heksametr: miara antycznego wiersza bohaterskiego, składająca się z sześciu stóp; heksametrem napisano Iliadę i Odyseję Homera; trymetr jambiczny: starożytna miara wiersza, w której wers liczy trzy metra, każde złożone z dwu jambów; używana w satyrach, parodiach, komediach itp.; dystych: dwuwiersz, utwór składający się z dwóch wersów. [przypis edytorski]
heksametr — kanoniczna miara wierszowa antycznych eposów, którą napisano Iliadę, Odyseję i Eneidę. [przypis edytorski]
heksametr — miara antycznego wiersza bohaterskiego, składająca się z sześciu stóp daktylicznych; heksametrem napisano Iliadę i Odyseję Homera. [przypis edytorski]
heksametr — miara antycznego wiersza bohaterskiego, składająca się z sześciu stóp; heksametrem napisano Iliadę i Odyseję Homera. [przypis edytorski]
heksametr — miara antycznego wiersza bohaterskiego, składająca się z sześciu stóp; heksametrem napisano Iliadę, Odyseję i Eneidę. [przypis edytorski]
heksametr — miara antycznego wiersza bohaterskiego, składająca się z sześciu stóp; heksametrem są napisane eposy Homera. [przypis edytorski]
heksametr — miara wierszowa, którą napisana jest m.in. Iliada (heksametr daktyliczny) i Pieśń Wajdeloty w Konradzie Wallenrodzie Mickiewicza (heksametr polski); pierwszą połowę heksametru reprezentuje wspomniane w tej strofie zdanie „Skąd Litwini wracali?”; heksametra: dziś popr. forma D. lp: heksametru. [przypis edytorski]
heksametr — najstarsze znane metrum europejskiej poezji epickiej; heksametrem napisane są greckie epopeje Iliada i Odyseja Homera. [przypis edytorski]
heksametr — specyficzne akcentowanie wiersza; heksametrem napisane są najstarsze greckie epopeje: Iliada i Odyseja Homera. [przypis edytorski]
heksametry, jamby — heksametr: kanoniczna miara wierszowa antycznych eposów, którą napisano Iliadę i Odyseję; jamb: w metryce iloczasowej stopa złożona z dwóch sylab: krótkiej i długiej; wersy złożone z jambów przeważały w utworach o charakterze złośliwym, używane także w partiach dialogowych tragedii i komedii. [przypis edytorski]
heksametr (z gr.) — miara wierszowa, którą napisano m.in. Iliadę i Odyseję. Charakteryzuje się skomplikowanymi zasadami budowy wersów: na każdy składa się 6 stóp, daktyli (jedna sylaba długa i dwie krótkie) lub spondejów (dwie sylaby długie), czyli od 12 do 17 sylab. Heksametr polski, wobec braku iloczasu, polega na odpowiednim zestawianiu sylab akcentowanych i nieakcentowanych. [przypis edytorski]
heksametr z ilionowych [tj. trojańskich] wzięty wykopalisk — heksametry Iliady Homera. [przypis redakcyjny]
heksenszus (pot.) — lumbago, nagły, ostry ból pleców w okolicy lędźwiowej. [przypis edytorski]
hektograf — urządzenie do powielania dokumentów i rysunków, w którym jako formy do tworzenia odbitek używa się blaszanej tacy z masą żelatynową z przeniesionym na nią oryginałem, wykonanym tuszem hektograficznym. [przypis edytorski]
Hektor — bohater Iliady Homera, najdzielniejszy obrońca Troi. [przypis edytorski]
Hektor — bohater Iliady Homera, syn Priama i Hekaby, króla Troi, brat Parysa i Helena, najdzielniejszy obrońca Troi. [przypis edytorski]
Hektor — bohater Iliady Homera, syn Priama i Hekaby, króla Troi, brat Parysa i Helena. [przypis edytorski]
Hektor — bohater Iliady, syn króla Troi, dzielny wojownik, zabił go Achilles w odwecie za śmierć swojego przyjaciela Patroklosa. [przypis edytorski]
Hektor — jeden z bohaterów Iliady, brat Parysa, syn Priama, najdzielniejszy z wojowników trojańskich, wcielenie cnót rycerskich. [przypis edytorski]
Hektor — jeden z głównych bohaterów Iliady Homera, brat Parysa, syn Priama i Hekabe. Najdzielniejszy wojownik trojański. [przypis edytorski]
Hektor mdlejącym głosem, który w ustach kona itd. — Grecy wierzyli, że umierający człowiek ma dar jasnowidzenia. Hektor przepowiada tutaj przyszłość Achillesa. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — bohater Iliady Homera, królewicz i najdzielniejszy wojownik trojański, zginął z ręki Achillesa. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — bohater Iliady Homera, najdzielniejszy obrońca Troi. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — bohater Iliady Homera, syn króla Priama, najdzielniejszy obrońca Troi. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — bohater Iliady Homera, syn króla Priama, najdzielniejszy obrońca Troi. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — bohater Iliady Homera, syn króla Priama, najdzielniejszy obrońca Troi. Stworzona na wzór starożytnej legendy o pochodzeniu Rzymian od uciekinierów z Troi prowadzonych przez Eneasza, legenda o trojańskim pochodzeniu Franków wywodzi się z dwóch tekstów kronikarzy frankijskich z VII i VIII w.; historia Frankusa, syna Hektora i protoplasty ludu Franków, jest także jest treścią niedokończonego renesansowego poematu Ronsarda pt. Francjada (La Franciade, 1572), który miał stanowić francuską epopeję narodową. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — bohater Iliady, najdzielniejszy obrońca Troi, wcielenie cnót rycerskich. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — bohater Iliady, najdzielniejszy wojownik trojański, wcielenie cnót rycerskich; Boski Hektor raz cisnął skałę za ciężką dla dwóch ludzi: Homer, Iliada XII 445–449. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — bohater Iliady, najdzielniejszy wojownik trojański, wcielenie cnót rycerskich. Zginął z rąk Achillesa, który pomścił w ten sposób śmierć swojego przyjaciela Patroklosa. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — bohater Iliady, najdzielniejszy wojownik trojański, wcielenie cnót rycerskich. Zginął z rąk Achillesa, który pomścił w ten sposób śmierć swojego przyjaciela Patroklosa. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — bohater trojański, słynący z odwagi i męstwa. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — brat Parysa, syn Priama i Hekabe. Najdzielniejszy wojownik trojański. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — najdzielniejszy obrońca Troi, syn Priama, władcy miasta, brat Parysa, który porwaniem Heleny doprowadził do rozpoczęcia wojny trojańskiej. Podczas bitwy zabił Patroklosa, przyjaciela Achillesa. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — najdzielniejszy obrońca Troi, syn Priama, władcy miasta. [przypis edytorski]
Hektor (mit. gr.) — syn Priama i Hekaby, króla Troi, brat Parysa i Helena. [przypis edytorski]
Hektor — mityczny bohater trojański, zginął w pojedynku z Achillesem. [przypis redakcyjny]
Hektor — najdzielniejszy obrońca Troi. Syn Priama, władcy miasta, brat Parysa, który porwaniem Heleny doprowadził do rozpoczęcia wojny trojańskiej. Podczas bitwy zabił Patroklosa, przyjaciela Achillesa. [przypis edytorski]
Hektor — najdzielniejszy obrońca Troi, syn Priama, władcy miasta, brat Parysa, który porwaniem Heleny doprowadził do rozpoczęcia wojny trojańskiej. Podczas bitwy zabił Patroklosa, przyjaciela Achillesa. [przypis edytorski]
Hektor — najdzielniejszy obrońca Troi, syn Priama, władcy miasta, brat Parysa, który porwaniem Heleny doprowadził do rozpoczęcia wojny trojańskiej. Podczas bitwy zabił Patroklosa, przyjaciela Achillesa. [przypis edytorski]
Hektor — najmężniejszy obrońca Troi, syn Priama i Hekuby, brat Parysa, który porwał Helenę, czym doprowadził do wybuchu wojny trojańskiej. [przypis edytorski]
Hektor — najmężniejszy obrońca Troi, syn Priama, jej władcy, brat Parysa, który porwaniem Heleny doprowadził do wojny trojańskiej. [przypis edytorski]
Hektorowy — Hektor był bohaterem Iliady Homera, tragicznym obrońcą skazanej na zagładę Troi. [przypis edytorski]
Hektor, Priam — królewicz i król Troi, bohaterowie Iliady Homera. [przypis edytorski]
Hektor — rycerz trojański z Iliady Homera. [przypis edytorski]
Hektor — syn Priama i Hekaby, króla Troi, brat Parysa i Helena, bohater Iliady Homera. [przypis edytorski]
Hektor, Troilus — starożytni bohaterowie. [przypis edytorski]
Hektor — w mitologii greckiej królewicz, bohater trojański zabity przez Achillesa. [przypis edytorski]
Hektor — w mitologii greckiej królewicz i najdzielniejszy bohater trojański. W czasie wojny trojańskiej zabił Patroklesa, za co w odwecie zginął z ręki Achillesa pod murami Troi. [przypis edytorski]
hektyczny (fr.) — chorobliwy a. wyrażający niepokój i podniecenie. [przypis edytorski]
hektyczny — pełen podniecenia; wynikający z podniecenia i niepokoju; wyniszczający. [przypis edytorski]
hektyczny (z gr.) — chorobliwy, gorączkowy; wynikający z podniecenia i niepokoju. [przypis edytorski]
hektyczny (z gr.) — trawiący, wyniszczający, gorączkowy; podniecony, zaniepokojony. [przypis edytorski]
Hekuba a. Hekabe (mit. gr.) — żona Priama, króla Troi, matka Hektora. [przypis edytorski]
Hekuba — matka Hektora, żona Priama, królowa Troi. [przypis edytorski]
Hekuba (mit. gr.) — żona Priama, króla Troi, matka Hektora. [przypis edytorski]
Hekuba (mit. gr.) — żona Priama, króla Troi, ukamienowana po stracie dzieci zamieniła się w psa. [przypis edytorski]
Hekuba (mit. gr.) — żona Priama, królowa Troi. [przypis edytorski]
Hekuba smutna (…) nad ciałem swego Polidora — Hekuba, żona Priama, opłakująca zwłoki syna swojego. [przypis redakcyjny]
Hekuba — żona Priama, królowa Troi. [przypis edytorski]
Hekubę suką Grecy nazwali — było podanie, że Hekuba, żona Priama, rozżalona wszystkimi nieszczęściami, jakie ją spotkały po zdobyciu Troi przez Greków, i rozszalała strasznym gniewem na swych wrogów, zamieniła się w końcu w zajadłą sukę. [przypis tłumacza]
hełm (…) którego, wziąwszy Niceą, dostano (starop.) — hełm zdobyty [jako trofeum] po wzięciu (tj.zdobyciu) Nicei. [przypis edytorski]
hełmuć nie przeciął (starop. forma) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą co -ć; znaczenie: hełmu jednak nie przeciął. [przypis edytorski]
hełmuć nie przeciął (starop.) — konstrukcja z partykułą -li; skrót od: hełmu ci nie przeciął. [przypis edytorski]
Hela — niemiecka nazwa Helu. [przypis edytorski]
helas (fr.) — niestety! [przypis edytorski]
Hela, właśc. Hela Schipper a. Hella Rufeisen-Schüpper (1921–2017) — członkini żydowskiego ruchu oporu, łączniczka kierownictwa żydowskiego ruchu oporu. [przypis edytorski]
Helcia litery — niżej autor objaśnia: Helcia usiłuje układać w pudełku klocki z literkami. [przypis edytorski]
Held (niem.) — bohater. [przypis edytorski]
Helena Bobińska (…) podnosi go jako „wielkiego wychowawcę mas” — Helena Bobińska, Wielki wychowawca mas Feliks Dzierżyński, Moskwa 1934. [przypis autorski]
Helena — bohaterka Iliady Homera, najpiękniejsza kobieta na ziemi, żona Menelaosa, króla Sparty, porwana przez Parysa, którego wspomagała Afrodyta, wdzięczna za werdykt uznający ją za najpiękniejszą boginię; stało się to przyczyną wojny trojańskiej. [przypis edytorski]
Helena — bohaterka Iliady Homera. najpiękniejsza kobieta na ziemi, żona Menelaosa, króla Sparty. Z jej powodu toczyła się wojna trojańska. Została porwana przez Parysa, który rozsądził między Herą, Ateną i Afrodytą na korzyść tej ostatniej, ogłaszając ją najpiękniejszą z bogiń. Ręka Heleny miała być jego nagrodą. [przypis edytorski]
Helena Bruczowa, z domu Ziółkowska (1893–1968) — także: Boczkowska, Orwidowa, Orwid-Bruczowa; aktorka. [przypis edytorski]
Helen a. Helenos — syn Priama, wzięty do niewoli przez syna Achillesa, Pyrrusa, z którym przybył do Epiru. [przypis edytorski]
Helena Łącka (zm. 1964) — aktorka. [przypis edytorski]
Helena (mit. gr.) — bohaterka Iliady Homera, najpiękniejsza kobieta na ziemi, żona Menelaosa, króla Sparty, uwiedziona i wywieziona do Troi przez Parysa, którego wspomagała Afrodyta, wdzięczna za werdykt uznający ją za najpiękniejszą boginię; stało się to przyczyną wojny trojańskiej. [przypis edytorski]
Helena (mit. gr.) — najpiękniejsza kobieta na ziemi, żona Menelaosa, króla Sparty, porwana przez Parysa, którego wspomagała Afrodyta, wdzięczna za werdykt uznający ją za najpiękniejszą boginię; stało się to przyczyną wojny trojańskiej. [przypis edytorski]
