Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 1190 przypisów.
koszlon (daw.) — coś niezgrabnego, koślawego; tu o literach. [przypis edytorski]
koszta położyć (daw.) — ponieść koszty. [przypis edytorski]
kosztować się z kim (daw.) — próbować się z kim. [przypis redakcyjny]
kosztur (daw.) — narzędzie do sadzenia drzewek, por. kostur. [przypis edytorski]
koszykowe (daw.) — przywłaszczona przez kogoś część pieniędzy, jakie otrzymał na zrobienie zakupów. [przypis edytorski]
kotara (daw.) — namiot. [przypis redakcyjny]
kotarh a. kotarz (daw.) — namiot. [przypis edytorski]
kotary (daw.) — namioty. [przypis redakcyjny]
kotary (daw.) — [tu:] namiot. [przypis redakcyjny]
kotczy (daw.) — powóz, kareta. [przypis edytorski]
kot (daw.) — mieszek na pieniądze. [przypis redakcyjny]
kot (daw.) — tu: zając. [przypis redakcyjny]
kotłowina (daw.) — kotlina. [przypis edytorski]
kotuch (daw.) — zagroda na ptaki domowe, kojec. [przypis edytorski]
kować (daw.) — dziś: kuć, wykuwać. [przypis edytorski]
kować (daw.) — kuć; przykować: przykuć. [przypis edytorski]
kować (daw.) — kuć. [przypis edytorski]
kować (daw.) — kuć; tu: zakuć w kajdany, zniewolić. [przypis edytorski]
kować (daw.) — podkuwać. [przypis redakcyjny]
kowalowę (daw.) — dziś popr. forma D.lp: kowalową. [przypis edytorski]
kowanie (daw.) — kucie. [przypis edytorski]
kowany (daw.) — kuty, wykuty. [przypis edytorski]
kozactwo a. kozaczyzna (daw.) — oddział wojska złożony z Kozaków. [przypis edytorski]
koza (daw.) — areszt. [przypis edytorski]
koza (daw.) — kara polegająca na zatrzymaniu ucznia w szkole po lekcjach. [przypis edytorski]
koza (daw., pot.) — areszt. [przypis edytorski]
koza (daw., pot.) — młoda i głupia dziewczyna. [przypis edytorski]
koza (daw.) — tu: areszt. [przypis edytorski]
koza (daw., żart.) — więzienie, areszt. [przypis edytorski]
koza (daw.) — zarówno pomieszczenie w szkole, w którym zatrzymywano ucznia za karę, jak i kara polegająca na zatrzymaniu ucznia w szkole po lekcjach. [przypis edytorski]
kozera (daw.) — atut, karta atutowa. [przypis redakcyjny]
kozera (daw.) — karta atutowa, bijąca inne. [przypis redakcyjny]
kozera (daw.) — karta atutowa. [przypis edytorski]
kozera (daw.) — kolor atutowy w grach karcianych. [przypis edytorski]
kozera (daw.) — powód, przyczyna; dziś zwykle w wyrażeniu: nie bez kozery. [przypis edytorski]
kozerna (daw.) — karta atutowa. [przypis edytorski]
kozieł (daw.) — dziś: kozioł. [przypis edytorski]
kozieł (daw.) — dziś popr.: kozioł. [przypis edytorski]
k'pięknéj Marii (daw.) — ku pięknej Marii; do pięknej Marii. [przypis edytorski]
kpinkować (daw.) — żartować, pokpiwać. [przypis edytorski]
krążyć coś (daw.) — okrążać, otaczać. [przypis edytorski]
krajczy (daw.) — urzędnik dworski krojący potrawy na stół królewski, potem tytuł honorowy. W oryginale scalco (wł.): w średniowieczu i renesansie służący odpowiedzialny na dworze włoskim za krojenie mięsa i podawanie go gościom. [przypis edytorski]
kralka (daw.) — królowa w kartach. [przypis edytorski]
kramarz (daw.) — handlarz. [przypis edytorski]
kramny (daw.) — pochodzący z kramu; kupny. [przypis edytorski]
kraść kogoś (daw.) — okradać kogoś. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw.) — czerwony; piękny. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw., gw.) — piękny; kolorowy; czerwony. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw., gw.) — piękny. [przypis edytorski]
kraśny a. krasny (daw.) — piękny; jaskrawy; czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw., gw.) — piękny. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — kolorowy, barwny a. czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — piękny a. czerwony, rumiany. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — tu: czerwony. [przypis edytorski]
kraśny (daw.) — tu: piękny. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — jaskrawa czerwień. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — piękno. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — piękność. [przypis redakcyjny]
krasa (daw.) — piękno, uroda. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — uroda, piękno. [przypis edytorski]
krasa (daw.) — uroda. [przypis edytorski]
krasawica (daw.) — piękność, piękna dziewczyna. [przypis edytorski]
krasawica (daw.) — piękność, piękna kobieta. [przypis edytorski]
krasawica (daw.) — piękność. [przypis edytorski]
krasawiec (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
krasić (daw.) — upiększać. [przypis edytorski]
kraska (daw.) — piękność. [przypis edytorski]
krasnodiwa (z daw., ukr.) — piękna dziewczyna. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — czerwony; barwny; ładny, piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — czerwony, jaskrawy; ładny, piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — czerwony. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony a. piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony; piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony; piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — jaskrawoczerwony. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
krasny (daw.) — rumiany, czerwony; ładny, piękny. [przypis edytorski]
krasny (z daw. rus. красный: czerwony a. ładny) — piękny. [przypis edytorski]
krasy (daw., gw.) — kolorowy; piękny. [przypis edytorski]
krasy (daw., gw.) — tu: piękny. [przypis edytorski]
krawa (daw.) — dziś: kroi. [przypis edytorski]
krętanina (daw.) — krzątanina, gorączkowy ruch, zamieszanie. [przypis edytorski]
krętanina (daw.) — krzątanina. [przypis edytorski]
krętanina (daw.) — zamieszanie, zamęt. [przypis edytorski]
krętoruny (daw.) — o kręconych włosach. [przypis edytorski]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kreda (daw., pot.) — kredyt. [przypis edytorski]
kredenca (daw., z wł.) — usługa. [przypis redakcyjny]
kredenc (daw.) — pierwsza usługa (przy stole). [przypis redakcyjny]
kredencerz (daw.) — służący opiekujący się kredensem, tj. zastawą stołową, odpowiedzialny za podawanie do stołu. [przypis edytorski]
kredencować (daw.) — wychodzić naprzód, wybiegać ze służbą. [przypis redakcyjny]
kredencować (daw.) — zaczynać. [przypis redakcyjny]
kredens (daw.) — pomieszczenie przeznaczone do przechowywania zastawy stołowej oraz dla służby podającej do stołu. [przypis edytorski]
kredens (daw.) — pomieszczenie, w którym przechowywano zastawę stołową. [przypis edytorski]
kredens (daw.) — służba stołowa, pełnienie obowiązków związanych z podawaniem do stołu w pałacach i dworach. [przypis edytorski]
kredens (daw.) — tu: naczynia, zastawa stołowa. [przypis edytorski]
kredensowy chłopak (daw.) — służący, odpowiedzialny za porządek w zastawie stołowej. [przypis edytorski]
