Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 108 przypisów.
łacniuczki (starop.) — łatwiutki. [przypis edytorski]
łacno (starop.) — bez trudu, łatwo. [przypis redakcyjny]
łacno (starop.) — łatwo. [przypis redakcyjny]
łagodności (starop.) — słodycze, powaby. [przypis redakcyjny]
łajać (starop.) — narzekać, skarżyć się, ubliżać, znieważać. [przypis edytorski]
łajać (starop.) — narzekać, skarżyć się; ubliżać, znieważać. [przypis edytorski]
łajanie (starop.) — narzekanie, skargi, ubliżanie, znieważanie. [przypis edytorski]
łapać się szeliny (starop.) — [łapać się] gałęzi, krzaków nadbrzeżnych, ratując się z upadku w wodę. [przypis redakcyjny]
łaska (starop.) — miłość. [przypis redakcyjny]
łaskawieli się, groźnoli (starop.) — konstrukcja z partykułą -li; znaczenie: czy łaskawie, czy groźnie. [przypis edytorski]
łaszkować (starop.) — łasić się. [przypis tłumacza]
Łatwiej szaloną Wisłę nakierować (starop.) — w oryginale: volubil' onda presso Caridi. [przypis redakcyjny]
łatwie (starop.) — łatwo. [przypis edytorski]
łaźnia (starop.) — określenie dotyczące zarówno miejsca, w którym się kąpano, jak również w drugim znaczeniu: stosunek seksualny. [przypis edytorski]
łóz (starop.) — wierzb. [przypis edytorski]
łodziam (starop.) — daw. forma C. lm r.m.; dziś: łodziom. [przypis edytorski]
łodzia (starop.) — dziś forma M.lp: łódź. [przypis edytorski]
łogosz (starop., z węg. lógós) — koń obok wprzężony; łagoszem spięte cztery jednoroszcze: [wprzęgnięte] wpobocz. [przypis redakcyjny]
łoktusza (starop.) — chusta. [przypis edytorski]
łoński (starop.) — przeszłoroczny. [przypis redakcyjny]
łotrowskie (starop.) — po łotrowsku. [przypis redakcyjny]
łszczyć się (starop.) — błyszczeć się, lśnić się. [przypis edytorski]
łuczyć (starop.) — trafiać, ugadzać, dosięgać; [strzelać z łuku]. [przypis redakcyjny]
łudarka (starop.) — zwodnica; [oszustka]. [przypis redakcyjny]
łudarstwo (starop.) — oszustwo (wywołujące złudzenie); tu daw. forma N.lm: łudarstwy, tj. oszustwami. [przypis edytorski]
łupież (starop.) — skóra zdjęta ze zwierzęcia. [przypis edytorski]
łyczany (starop.) — wykonany z łyka. [przypis edytorski]
łykanie (starop.) — łkanie. [przypis redakcyjny]
łyścowie (starop.) — starcy łysi. [przypis redakcyjny]
łża zadać (starop.) — kłamstwo zadać. [przypis redakcyjny]
ladaczego (starop.) — byle czego; czegoś nieznaczącego. [przypis edytorski]
ladajaki (starop.) — byle jaki; niewielki, nieznaczący. [przypis edytorski]
lafa (starop.) — pensja, żołd. [przypis edytorski]
lagier (starop.) — drożdże winne. [przypis edytorski]
lanka (starop.) — koszula, długa suknia. [przypis edytorski]
larma (starop.) — trwoga, wezwanie do broni. [przypis edytorski]
larma (starop.) — trwoga, wezwanie do broni. [przypis redakcyjny]
larwa (starop.) — maska; daw.: duch, demon. [przypis edytorski]
larwa (starop.) — maska. [przypis edytorski]
lato (starop.) — [tu:] wiek. [przypis redakcyjny]
lato (starop.) — tu: wiek. [przypis redakcyjny]
lato (starop.) — wiek, rok życia; w którymkolwiek lecie: w którymkolwiek roku życia, w jakimkolwiek wieku. [przypis redakcyjny]
laty obciążony (starop.) — obciążony latami; stary. [przypis edytorski]
lecha (starop.) — zagon, grzęda. [przypis edytorski]
leciech (starop.) — [w] latach. [przypis edytorski]
lec (starop.) — lejc, powódek. [przypis redakcyjny]
leda gdzie (starop.) — byle gdzie. [przypis edytorski]
leda jako (starop.) — byle jak, byle jakoś, jakkolwiek. [przypis edytorski]
ledwe (starop.) — ledwie, zaledwie. [przypis redakcyjny]
ledwe (starop.) — ledwo, ledwie. [przypis redakcyjny]
ledwie sie kiedy (starop.) — rzadko się kiedy. [przypis redakcyjny]
ledwie więc (starop.) — tu: niemal jak. [przypis edytorski]
lekce od nich poważony (starop.) — zlekceważony przez nich. [przypis edytorski]
lekki* (starop.) — mało ważny, posiadający małą wartość. [przypis redakcyjny]
lekki* (starop.) — posiadający małą wartość. [przypis redakcyjny]
lekkość (starop.) — hańba. [przypis edytorski]
lekkość (starop.) — krzywda, niesława. [przypis redakcyjny]
lekkość (starop.) — lekceważenie, poniżenie, złe obchodzenie. [przypis redakcyjny]
lelejać się (starop.) — chwiać się. [przypis edytorski]
lemięz (starop.) — lemiesz. [przypis redakcyjny]
lepak (daw., starop.) — znowu, znów. [przypis edytorski]
lepak (starop.) — [na] opak, przeciwnie, zasię. [przypis redakcyjny]
lepak (starop.) — zasię [tzn. lecz, ale, natomiast, zaś; red. WL]. [przypis redakcyjny]
lepak (starop.) — znowu. [przypis redakcyjny]
lepy (starop.) — płaty; zsiadłe ze krwie lepy: przepyszne określenie stylistyczne na oznaczenie lepkiej, skrzepłej krwi. [przypis redakcyjny]
leść (starop.) — leźć; iść. [przypis edytorski]
le (starop.) — li, tylko; ktory le: którykolwiek, który tylko. [przypis edytorski]
lesz (starop.) — zamszowa skóra. [przypis redakcyjny]
letniczek (starop.) — letnia suknia kobieca. [przypis redakcyjny]
leży choro (starop.) — użycie właściwe przysłówka przy czasowniku [tj. leży jak?], zamiast dziś używanego przymiotnika; [dziś: leży jaki, jaka, jakie?, chory, chora itd.; red. WL]. [przypis redakcyjny]
lice (starop.) — twarz. [przypis edytorski]
licha tkaneczka (starop.) — sukienka ze skromnej tkaniny lub opaska wiążąca włosy. [przypis redakcyjny]
lichmaniną (starop.) — lada czym. [przypis redakcyjny]
lichotarz (starop.) — licho, źle czyniący. [przypis redakcyjny]
lichy* (starop.) — mały. [przypis redakcyjny]
liczbę czynić (starop.) — [robić] rachunek sprawy. [przypis redakcyjny]
lifnik a. lifarz (starop.) — lichwiarz. [przypis edytorski]
limunije (starop.) — sok cytryny, sok limoniowy. [przypis redakcyjny]
liście (starop.) — r.n. [tj. to liście, ono]. [przypis redakcyjny]
liszka (starop.) — lis. [przypis edytorski]
lub, (…) lubo (starop.) — albo, albo. [przypis edytorski]
lub, lubo (starop.) — tu: czy, czy też. [przypis edytorski]
luboś (starop.) — choć jesteś. [przypis edytorski]
luboś (starop.) — czyś. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — choć, chociaż. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — chociaż. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — czy, czy też. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — czy. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — tu: czy. [przypis edytorski]
lubo (starop.) — tu: lub też. [przypis edytorski]
lubo wieczorne, lubo wstają rane zorze (starop.) — czy wieczorne, czy [też] ranne wstają zorze. [przypis edytorski]
lub przegram, lub wezmę zwycięstwo (starop.) — dziś: czy przegram, czy odniosę zwycięstwo. [przypis edytorski]
Lub się bić sam a sam ze mną, lub chcesz gromadą (starop.) — czy chcesz się bić sam na sam, czy gromadą. [przypis edytorski]
lub siecze, lub chodzi (starop.) — czy zadaje ciosy, czy idzie; zarówno w walce wręcz, jak w poruszaniu się. [przypis edytorski]
lub (starop.) — tu: czy. [przypis edytorski]
lub złą, lub dobrą (starop.) — czy złą, czy dobrą. [przypis edytorski]
ludzie nic ci nie krzywi (starop.) — [nic ci] nie wykroczyli. [przypis redakcyjny]
ludzie przewodzić (starop.) — przewodzić ludziom. [przypis edytorski]
ludzie sprawą swe uwodzić chcieli (starop.) — chcieli swych ludzi wyprowadzić w szyku bojowym. [przypis edytorski]
ludzie (starop.) — dziś B.lm: ludzi. [przypis edytorski]
