larwa (starop.) — maska. [przypis edytorski]

snać a. snadź (starop.) — widocznie. [przypis edytorski]

Boruta — diabeł z polskich legend, związany z Łęczycą. [przypis edytorski]

Pan Twardowski — także: Mistrz Twardowski, bohater polskich baśni i legend, szlachcica, który zaprzedał duszę diabłu, zw. polskim Faustem. [przypis edytorski]

Marchołt a. Markolf (łac. Marcolphus) — rubaszny bohater opowieści średniowiecznych, w których występuje on obok biblijnej postaci króla Salomona, a przysłowiowa mądrość króla jest w nich skontrastowana z prostacką i przyziemną, ale zabawną postawą błazna, jego rozmówcy; teksty o Marchołcie i Salomonie były dialogami, powstawały już od V w. i początkowo miały charakter poważny, dopiero od XII w. przybrały wydźwięk komiczny, począwszy od zredagowanej na terenie Niemiec wersji Disputationes quas dicuntur habuisse inter se mutuo rex Salomon sapientissimus et Marcolphus facie deformis et turpissimus, tamen ut fertur eloquentissimus („Dyskusje, które, jako mówią, miały miejsce między królem Salomonem najmądrzejszym a Marcolfem najszpetniejszym i bezwstydnym z wyglądu, lecz, wedle przekazu, najwymowniejszym”); polską wersję sporządził Jan z Koszyczek i opublikował w 1521 r. pt. Rozmowy, które miał król Salomon mądry z Marchołtem grubym a sprośnym, a wszakoż, jako o niem powiedają, barzo z wymownym; w oparciu o te opowieści powstała sztuka Jana Kasprowicza Marchołt gruby a sprośny, jego narodzin, życia i śmierci misterium tragikomiczne w obrazach czterech zamknięte. [przypis edytorski]

małmazja — ogólne określenie odnoszące się do słodkiego wina; pierwotnie nazwa ciemnych, aromatycznych win produkowanych w okolicach miasta Malvasia na Peloponezie. [przypis edytorski]

herasz (starop.) — na szczęście, pomyślności, powodzenia; to dobrze (wykrzyknik oznaczający życzenia lub aprobatę). [przypis edytorski]