Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | pospolity | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | wulgarne | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 6404 przypisów.
„olimpijski” Goethe — funkcjonujące w epoce określenie Goethego jako wybitnego artysty, górującego ponad innymi; od góry Olimp, gdzie zamieszkiwali bogowie greccy. [przypis edytorski]
Olimpiodor i Focjusz — Olimpiodor Młodszy (ok. 500–ok. 570): filozof neoplatoński ze szkoły aleksandryjskiej, komentator Arystotelesa; Focjusz (ok. 820–891): patriarcha Konstantynopola, autor dzieła Biblioteka, zawierającego omówienia 279 prac z różnych dziedzin, z których większość nie zachowała się do naszych czasów. [przypis edytorski]
Olimp (mit. gr.) — góra Olimp była siedzibą najważniejszych greckich bogów. [przypis edytorski]
Olimp (mit. gr.) — siedziba najważniejszych bogów. [przypis edytorski]
Olimp (mit. gr.) — szczyt utożsamiany z siedzibą bogów greckich. [przypis edytorski]
Olimp — na górze Olimp mieściła się siedziba najważniejszych bogów greckich. [przypis edytorski]
Olimp — najwyższe pasmo górskie w Grecji; w greckiej mitologii siedziba bogów. [przypis redakcyjny]
Olimp — najwyższy masyw górski w Grecji (szczyt Mitikas 2918 m n.p.m.), położony w płn.-wsch. części kraju, Tesalię od Macedonii; w mit. gr. siedziba bogów. [przypis edytorski]
Olimp — najwyższy masyw górski w Grecji, usytuowany na granicy między Tesalią a Macedonią, którego najwyższy szczyt Mitikas ma wysokość 2918 m n.p.m.; swą nazwę, oznaczającą tyle co „lśniący”, zawdzięcza Olimp długo utrzymującej się pokrywie śnieżnej; w staroż. mitologii uważany był za siedzibę bogów. [przypis edytorski]
Olimp — najwyższy masyw górski w Grecji; w mit. gr. siedziba najważniejszych bogów. [przypis edytorski]
Olimpos (mit. gr.) — syn lub wychowanek Marsjasza, jeden z trzech mitycznych muzyków z Myzji i Frygii (w Azji Mniejszej): mistrzów gry na aulosie, wiązanych z wynalezieniem tego instrumentu oraz muzycznej skali frygijskiej; to samo imię nosił muzyk z Frygii z VII w. p.n.e., który wg autorów staroż. wprowadził ten rodzaj muzyki do Grecji, gdzie wcześniej używano instrumentów strunowych oraz bębenków, kołatek itp. [przypis edytorski]
Olimpu bogi (mit. gr.) — najważniejsi bogowie starożytnej Grecji mieszkali na górze Olimp. [przypis edytorski]
Olim (…) quam viae — Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, LXXVII. [przypis tłumacza]
Olind — kochanek Sofronii. [przypis redakcyjny]
Olint, Metona, Apollonia — miasta na Półwyspie Chalkidyjskim. [przypis tłumacza]
Olint — staroż. miasto greckie na Płw. Chalcydyckim. [przypis edytorski]
Olint — staroż. miasto, najważniejsza kolonia grecka na Półwyspie Chalcydyckim. [przypis edytorski]
olio et fare (łac.) — oliwą i mąką. [przypis redakcyjny]
Oliveira, Candido de, właśc. Cândido Luís Maria de Oliveira (1845–1919) — brazylijski polityk, minister wojny w latach 1878–1886. [przypis edytorski]
Oliver i Krzysztof — w powieści Jan Krzysztof poeta Olivier Jeannin był przyjacielem muzyka Jana Krzysztofa Kraffta. [przypis edytorski]
Oliverotto z Fermo, właśc. Oliverotto Euffreducci (1475–1502) — wł. kondotier, władca Fermy. [przypis edytorski]
Olivier Maillard (1430–1502) — głośny i popularny kaznodzieja, który wplatał do swych kazań ustępy wesołe i rubaszne. [przypis redakcyjny]
Oliwa — klasztor i opactwo cystersów, wówczas o milę na północ od Gdańska; dziś dzielnica Gdańska. [przypis redakcyjny]
Oliweta — Góra Oliwna w Jerozolimie. [przypis redakcyjny]
Oliwet — gaj oliwny, góra Oliwna. [przypis redakcyjny]
Oliwier — margrabia Burgundii, ojciec Gryfona i Akwilanta. [przypis redakcyjny]
oliwka — guzik w kształcie owocu oliwki. [przypis edytorski]
oliwnik — gaj oliwny. [przypis edytorski]
oliwny — tu: z drewna oliwki. [przypis edytorski]
oliwy — tu: gaj oliwny, w którym, według Biblii, Chrystus modlił się przed ukrzyżowaniem. [przypis edytorski]
oliwy — tu: oliwki. [przypis edytorski]
Olizar, Jan — podsędek, nastepnie podkomorzy kijowski. [przypis redakcyjny]
Olizarowski, Tomasz August (1811–1879) — dramatopisarz; uczestnik powstania listopadowego. [przypis edytorski]
olla podrida (hiszp. dosł.: zgniły garnek) — hiszpańska potrawa jednogarnkowa, gotowana z resztek różnego typu mięs i wędlin oraz warzyw (przede wszystkim fasoli). [przypis edytorski]
Ollendorff, Heinrich Gottfried (1803–1865) — niemiecki gramatyk, autor popularnych w XIX w. książek propagujących pierwszą nowoczesną metodę nauki języków obcych, kładącą nacisk na umiejętności praktyczne, nabywane przez dialog, zamiast na znajomość abstrakcyjnych reguł i zapamiętywanie zestawów słów; z rozmówek zawartych w samouczkach Ollendorffa Sienkiewicz kpił we wcześniejszych Listach z podróży do Ameryki. [przypis edytorski]
Ollendorff, Heinrich Gottfried (1803–1865) — niemiecki gramatyk, autor popularnych w XIX w. książek propagujących pierwszą nowoczesną metodę nauki języków obcych, kładącą nacisk na umiejętności praktyczne, nabywane przez dialog, zamiast na znajomość abstrakcyjnych reguł i zapamiętywanie zestawów słów. [przypis edytorski]
Ollendry (daw.) — Holendrzy. [przypis edytorski]
Ollivier, Émile (1825–1913) — francuski polityk i historyk; premier (1869–1870). [przypis edytorski]
olophagus właśc. holophagus (z gr. hólos: cały, phagus: pożeracz) — całożerca, tj. pożerający zdobycz w całości. [przypis edytorski]
olśnąć — być oślepionym przez światło. [przypis edytorski]
olśnąć (daw.) — oślepnąć. [przypis redakcyjny]
olśnia — dziś popr.: olśniewa. [przypis edytorski]
Olsen, Regine — wieloletnia narzeczona Kierkegaarda, z którą rozstał się w dość burzliwych okolicznościach. [przypis edytorski]
olsnąć (daw.) — oślepnąć. [przypis edytorski]
olstro — pudełko na pistolet, wykonane ze skóry, przymocywawane do siodła. [przypis edytorski]
olstro — skórzany futerał na pistolet, przytraczany do siodła. [przypis edytorski]
olstro — skórzany futerał na pistolety, podwieszany przy siodle. [przypis edytorski]
olstrowe pistolety — pistolety używane w kawalerii, umieszczone przy siodle, w olstrach. [przypis edytorski]
olstro (z niem.) — futerał na pistolety. [przypis redakcyjny]
olstro (z niem.) — skórzany futerał na pistolet, przytroczony do siodła. [przypis edytorski]
olstro (z niem.) — skórzany futerał na pistolet, przytroczony do siodła. [przypis edytorski]
olstro (z niem.) — skórzany futerał na pistolety przy siodle. [przypis edytorski]
Olszewski, Franciszek — redaktor „Kuriera Warszawskiego” w latach 1887–1896. [przypis edytorski]
olszniak (daw.) — zagajnik olchowy. [przypis edytorski]
olszniak — olszynowy lasek; zagajnik olch. [przypis edytorski]
Olszówka — wieś pod Wodzisławiem należąca do ordynacji Myszkowskich. [przypis redakcyjny]
Olszowa — majątek Lewińskich. Siostra Żmichowskiej, Wiktoria, wyszła za Lewińskiego. [przypis redakcyjny]
Olszowski, Andrzej (1621–1677) — biskup chełmiński i podkanclerzy koronny (1666), od 1674 r. arcybiskup gnieźnieński, autor broszury: Censura candidatorum, w której wykazuje korzyści panowania Piasta i zwraca uwagę na Michała Wiśniowieckiego. [przypis redakcyjny]
olszyna — lasek olchowy. [przypis edytorski]
olszyna — zagajnik a. mały las, w którym wśród drzew przeważają olchy. [przypis edytorski]
olszyniec — zagajnik olchowy. [przypis edytorski]
o ludu — dziś popr.: o ludzie. [przypis edytorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop: Musical Borrowing, Copyright and Cultural Context, „Case Legal Studies Research Paper” No. 04–21; „North Carolina Law Review”, Vol. 84, p. 547, 2006, http://ssrn.com/abstract=633241 (10.11.2013), s. 598. [przypis autorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop: Musical Borrowing, Copyright and Cultural Context, „Case Legal Studies Research Paper” No. 04–21; „North Carolina Law Review”, Vol. 84, p. 547, 2006, http://ssrn.com/abstract=633241 (10.11. 2013), s. 591. [przypis autorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop: Musical Borrowing, Copyright and Cultural Context. „Case Legal Studies Research Paper” No. 04-21; „North Carolina Law Review”, Vol. 84, p. 547, 2006, http://ssrn.com/abstract=633241 (dostęp 10.11. 2013), s. 587. [przypis autorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop: Musical Borrowing, Copyright and Cultural Context, „Case Legal Studies Research Paper” No. 04–21; ”North Carolina Law Review”, Vol. 84, p. 547, 2006, http://ssrn.com/abstract=633241 (10.11.2013), s. 594. [przypis autorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop…, s. 551. [przypis autorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop…, s. 595, A. Ng, The Social Contract and Authorship: Allocating Entitlements in the Copyright System, „Fordham Intell. Prop. Media & Ent. L.J.” 413 (2008), http://ir.lawnet.fordham.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1433&context=iplj, (dostęp 30.06.2014), s. 416. [przypis autorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop…, s. 595. [przypis autorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop…, s. 607. [przypis autorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop…, s. 608. [przypis autorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop…, s. 609. Autorka w dalszej części pokazuje szereg innych przypadków zapożyczeń w muzyce zarówno w XIX, jak i XX wieku; zob. też J. Peter Burkholder, Borrowing, [w:] Grove Music Online. Oxford Music Online. Oxford University Press. Web. 18 Apr. 2014. [przypis autorski]
Olufunmilayo Arewa, From J.C. Bach to Hip Hop…, s. 609. [przypis autorski]
Olympiodoros Młodszy (ok. 500–ok. 570) — filozof neoplatoński ze szkoły aleksandryjskiej, autor Żywota Platona, komentarzy do dialogów Platona oraz do pism Arystotelesa. [przypis edytorski]
olzacki — holsztyński. [przypis redakcyjny]
o mą boleść On nie stoi — nie troszczy się on o mój ból. [przypis edytorski]
o mądrym, głębokim i męskim artykule p. Konecznego — artykuł pt. Teoria Grunwaldu, patrz przypis do wpisu z dnia 12 XII w Pamiętniku. [red. WL]. [przypis redakcyjny]
O macedonofilizm oskarża mnie Ajschines! — perfidia istotnie niepozbawiona komizmu. [przypis tłumacza]
omacek — szara godzina. [przypis autorski]
omacki — tu: ciemności. [przypis edytorski]
omacmie (starop.) — po omacku. [przypis redakcyjny]
omacnica — straszydło nocne. [przypis autorski]
omacnie (starop.) — po omacku. [przypis edytorski]
omacnie (starop.) — po omacku. [przypis redakcyjny]
omai — staiga. [przypis edytorski]
O-maj-gad!! (z ang. Oh my God!) — O mój Boże! [przypis edytorski]
o mało mi pojętą — mało zrozumiałą; niepojętą. [przypis edytorski]
o małom (…) nie zapomniał — inaczej: o mało nie zapomniałem (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
O małośmy się nie zblamowali — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: o mało się nie zblamowaliśmy. [przypis edytorski]
o małoś nie zwariował — inaczej: o mało nie zwariowałeś (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]
o male (daw.) — mało. [przypis edytorski]
o male — mało. [przypis redakcyjny]
omamiać — oszukiwać, wprowadzać w błąd. [przypis edytorski]
omamić — oszukać. [przypis edytorski]
omamienie — złudzenie. [przypis edytorski]
o, ma mignonne (fr.) — o, moja ślicznotko. [przypis edytorski]
omamion — skrócone od: omamiony. [przypis edytorski]
Omańkowska, Janina Antonina (1859–1927) — publicystka, działaczka społeczna i polityk na Górnym Śląsku, posłanka na Sejm Śląski I kadencji (1922–1927) oraz jego marszałek senior. W czasie zaborów prowadziła działalność oświatową i charytatywną w ramach „Warty” (Towarzystwa Przyjaciół Wzajemnego Pouczania się oraz Opieki nad Dziećmi), prowadziła tajne nauczanie, wygłaszała odczyty, zakładała biblioteki, była zaangażowana w działalność poznańskiej Czytelni dla Kobiet, przeciwdziałała germanizacji (w 1900 z tego powodu aresztowana i osądzona w głośnym procesie). Uczestniczka powstań śląskich. Współpracowała z Chrześcijańską Demokracją, z Wojciechem Korfantym; z ramienia ChD sprawowała mandat poselski na Sejm Śląski. Odznaczona w 1921 r. odznaką gen. J. Hallera „Za służbę narodową” oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Polski „Polonia Restituta”. [przypis edytorski]
omanić (daw.) — oszukać. [przypis edytorski]
omanić (daw. pot.) — oszukać. [przypis edytorski]
