Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | japoński | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 15631 przypisów.
szpagat — tu: sznur. [przypis edytorski]
szpakami karmiona — przebiegła, sprytna. [przypis edytorski]
szpakami karmiony — chytry, przebiegły. [przypis redakcyjny]
szpakamiś ty karmiony (daw., przysł.) — sprytny. [przypis edytorski]
szpak (daw., pot.) — sprzyciarz. [przypis edytorski]
Szpakiewicz, Mieczysław (1890–1945) — dyrektor Teatru Miejskiego w Łodzi, odegrał ważną rolę we wprowadzeniu sztuk Witkacego na scenę. [przypis edytorski]
szpak — koń o maści siwawej. [przypis redakcyjny]
szpakowaty — o maści konia: ciemnosiwy. [przypis edytorski]
szpak — tu: koń maści szpakowatej, ciemnosiwy. [przypis edytorski]
szpaler (daw.) — tkanina dekoracyjna używana jako obicie ścian. [przypis edytorski]
szpaler — dwa równolegle ułożone szeregi, rzadziej pojedynczy szereg. [przypis edytorski]
szpaler — dwa równolegle ułożone szeregi, rzadziej pojedynczy szereg; tu: szpaler drzew lub krzewów tworzących aleję ogrodową. [przypis edytorski]
szpaler — dwa rzędy drzew, rosnące równolegle wzdłuż alei. [przypis edytorski]
szpaler — dwa szeregi drzew lub krzewów tworzące aleję. [przypis redakcyjny]
szpaler — dwuszereg drzew lub krzewów. [przypis edytorski]
szpalerowe — tapetowe, z opony. [przypis redakcyjny]
szpaler — ozdobne obicie ścian, gobelin. [przypis redakcyjny]
szpaler — równo przystrzyżony żywopłot. [przypis edytorski]
szpaler — rząd drzew lub krzewów, odpowiednio ciętych, tworzących aleję ogrodową. [przypis edytorski]
szpaler — rząd drzew lub krzewów, odpowiednio ciętych, tworzących aleję ogrodową. [przypis edytorski]
szpaler — ściana drzew w ogrodzie. [przypis redakcyjny]
szpalery — dwa równoległe rzędy drzew lub krzewów tworzące alejkę. [przypis edytorski]
szpalety — drewniana boazeria wokół drzwi. [przypis edytorski]
szpalta (druk.) — pewna liczba wierszy druku tworząca pionowy pas, łam. [przypis edytorski]
szpaltówka — cienki płat wyprawionej skóry. [przypis edytorski]
szpalty — strony gazety a. książki z wydrukowanym tekstem; szpalta (druk.): pewna liczba wierszy druku tworząca pionowy pas, łam; [przypis edytorski]
Szpandawa (niem. Spandau) — dzielnica Berlina. [przypis edytorski]
Szpandawa — właśc. Spandau, dzielnica Berlina, gdzie w XVI w. wzniesiono cytadelę, służącą m. in. jako więzienie. [przypis edytorski]
szpargały (pogardl.) — dokumenty. [przypis edytorski]
szpargał — zbędny papier, niepotrzebna rzecz. [przypis edytorski]
szparki (daw.) — szybki. [przypis edytorski]
szparki — szybki, energiczny. [przypis edytorski]
szparki — szybki, zwinny. [przypis edytorski]
Szparko bieżący pośpiech o szybkość w obawie — domyślne: widać; pośpiech i szybkość [to] personifikacje. [przypis redakcyjny]
szparko (daw.) — szybko. [przypis edytorski]
szparko (daw.) — szybko, żwawo. [przypis edytorski]
szparko — dziarsko, szybko, energicznie. [przypis edytorski]
szparko — dziarsko, szybko. [przypis edytorski]
szparko — szybko, energicznie. [przypis edytorski]
szparko — szybko, żwawo. [przypis edytorski]
szparko — żwawo, szybko. [przypis edytorski]
szpar — od metody łowienia ptaków: drążek, na którym przymocowany jest ptak służący jako przynęta. [przypis redakcyjny]
szparować (z niem.) — oszczędzać. [przypis edytorski]
szpary (daw. N. lm) — dziś: szparami. [przypis edytorski]
szpas — dowcip, żart, zabawna sytuacja. [przypis edytorski]
szpasowny — zabawny; szpas: zabawna sytuacja, dowcip. [przypis edytorski]
szpas (pot.) — zabawna sytuacja. [przypis edytorski]
szpas (pot., z niem.) — złośliwy żart, kawał. [przypis edytorski]
szpas — żart, psikus. [przypis edytorski]
szpas — zabawna sytuacja (tu użyte ironicznie). [przypis edytorski]
szpas (z niem. Spass: żart) — tu: dziwactwo. [przypis edytorski]
szpatle — narzędzia cyrulicze z jednej strony szerokie a płaskie. [przypis redakcyjny]
szpatność — brzydota. [przypis edytorski]
szpejscettel (z niem. Speise: danie, Zettel: kartka) — menu, karta dań; tu: wykaz rachunkowy. [przypis edytorski]
szpek (żarg. drukarski, z niem. Speck: słonina) — pełne wynagrodzenie płacone za skład niepełnego wiersza, tylko częściowo wypełniającego kolumnę druku. [przypis edytorski]
szpelunka a. spelunka — knajpa, szynk, od łac. spelunca: jaskinia. [przypis edytorski]
szpelunka — właśc. spelunka, podejrzany lokal, od łac. spelunca: jaskinia. [przypis edytorski]
szpencer a. spencer (daw.) — krótka kurtka. [przypis edytorski]
szpera (daw.) — napiwek dla dozorcy otwierającego bramę w nocy. [przypis edytorski]
szperanda, właśc. speranda — spodziewany zysk. [przypis edytorski]
szpera (pot.) — rozwiązanie, mające na celu wprowadzenie ograniczeń w działaniu klasycznego mechanizmu różnicowego; tu: prawdopodobnie chodzi o ograniczenie transportowe. W gwarze obozowej: zakaz wychodzenia poza jednostkę administracyjną obozu (tu: getta). [przypis edytorski]
szpera — zapewne: godzina policyjna, od niem. die Sperrstunde. [przypis edytorski]
szperka (daw.) — słonina. [przypis edytorski]
szperka (daw.) — słonina, skwarka. [przypis edytorski]
szperka — słonina, płat tłuszczu wieprzowego. [przypis edytorski]
szperka — słonina. [przypis edytorski]
szperki niedopiekłe — niedopieczone kawałki wysmażonej słoniny (skwarki). [przypis redakcyjny]
szpetna moc — [tu:] piekielna moc, diablica. [przypis redakcyjny]
szpetnie — brzydko. [przypis edytorski]
szpetność (daw.) — brzydota, obrzydliwość fizyczna a. moralna. [przypis edytorski]
szpetny (starop.) — [tu:] srogi. [przypis redakcyjny]
szpica (daw., r.ż.) — szpic, ostra końcówka czegoś. [przypis edytorski]
Szpicberg a. Spitsbergen — największa wyspa Norwegii, położona na Morzu Arktycznym. [przypis edytorski]
Szpicberg, dziś Spitsbergen — daw. nazwa archipelagu Svalbard na Morzu Arktycznym, dziś największa wyspa tego archipelagu. Obecnie terytorium Norwegii. [przypis edytorski]
szpicel — donosiciel. [przypis edytorski]
szpic — gatunek psa. [przypis redakcyjny]
szpichlerz — dziś: spichlerz; magazyn żywności, szczególnie zboża. [przypis edytorski]
szpic — rasa psa. [przypis edytorski]
szpicrózga (daw.) — szpicruta, giętki pręt, zazwyczaj obciągnięty skórą, używany przy jeździe konnej. [przypis edytorski]
szpicrózga — szpicruta, elastyczny pręt pokryty skórą lub pleciony z rzemienia, używany do poganiania konia. [przypis edytorski]
szpicruta a. szpicrózga — giętki pręt, zazwyczaj obciągnięty skórą, używany przy jeździe konnej. [przypis edytorski]
szpicruta — elastyczny pręt pokryty skórą lub pleciony z rzemienia, używany do poganiania konia. [przypis edytorski]
szpicruta — giętki pręt, zazwyczaj obciągnięty skórą, używany przy jeździe konnej. [przypis redakcyjny]
szpicruta — krótki bat stosowany w jeździectwie. [przypis edytorski]
szpicruta — rodzaj pręta pokrytego skórą lub rzemiennej plecionki, stosowanego jako pomoc jeździecka służąca do poganiania konia. [przypis edytorski]
szpicruten — gruby, długi kij, którym wymierzano karę chłosty buntownikom w carskim wojsku; skazaniec był prowadzony pomiędzy dwoma szeregami żołnierzy i bity z obu stron. [przypis edytorski]
szpic — średniej wielkości pies o zakręconym do góry ogonie i szpiczastych, trójkątnych, stojących do góry uszach. [przypis edytorski]
szpiegi — dziś popr. forma: szpiedzy. [przypis edytorski]
szpiegli to — czy to jest szpieg. [przypis edytorski]
szpiegostwo Leopolda spodliło go — Stendhal nie darzył sympatią wielkiego księcia Toskanii (od 1790 r. cesarza niemieckiego), za którego panowania rozwinął się w Toskanii system szpiegostwa, a Boska Komedia znalazła się na indeksie. [przypis redakcyjny]
szpiegowie (daw.) — dziś popr. M. lm: szpiedzy. [przypis edytorski]
szpiegowie — dziś popr. szpiedzy. [przypis edytorski]
szpiegowie — dziś popr.: szpiedzy. [przypis edytorski]
szpieg — tu: zwiadowca. [przypis edytorski]
szpigat (żegl.) — odpływnik, otwór w nadburciu, umożliwiający spływanie wody z pokładu za burtę statku. [przypis edytorski]
szpikanardy — spica nardi, gatunek lawendy. [przypis redakcyjny]
szpiklerz (daw.) — spichlerz. [przypis edytorski]
szpiklerze — dziś popr.: spichlerze, magazyny zbożowe. [przypis edytorski]
Szpikowaną goździkami. — w późn. wyd. uzupełniono tłumaczenie, dodając po tym wersie kwestię Dumaina: „Gdzież tam! Całkiem bez szpiku i rozdartą na dwoje”. [przypis edytorski]
szpik — według Greków szpik był wyjątkowo zdrowym pokarmem, zapewniającym dzieciom siłę. [przypis edytorski]
