Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 1629 przypisów.

sfukać (daw.) — skrzyczeć, strofować. [przypis edytorski]

siądzenie (daw.) — siedzenie; miejsce do siedzenia. [przypis edytorski]

siąga (daw.) — sąg (miara objętości drewna). [przypis redakcyjny]

siarczysty (daw.) — ognisty, dziarski, krewki. [przypis edytorski]

siartka (daw.) — sierść konia. [przypis edytorski]

się (…) był uczył (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: uczył się wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]

się był zerwał (daw., gw.) — daw. forma czasu zaprzeszłego; dziś: zerwał się (wcześniej, przed innym zdarzeniem a. czynnością wyrażoną w czasie przeszłym). [przypis edytorski]

siędę (daw.) — dziś popr.: siądę. [przypis edytorski]

siędę (daw.) — dziś: siądę. [przypis edytorski]

się ja snadź snadnie wyprawię (daw.) — przecież łatwo się usprawiedliwię. [przypis edytorski]

się o cudzych rzeczach (…) pytamy (daw.) — pytać o czym. [przypis redakcyjny]

sięść (daw.) — siąść. [przypis edytorski]

sięść (daw.) — siąść. [przypis edytorski]

sięże (daw., gw.) — sięgnie, dosięgnie. [przypis edytorski]

siedm (daw.) — dziś: siedem. [przypis edytorski]

siedmdziesiąt (daw.) — dziś popr. forma: siedemdziesiąt. [przypis edytorski]

siedmdziesiąt (daw.) — dziś: siedemdziesiąt. [przypis edytorski]

siedm niedziel (daw.) — siedem tygodni. [przypis edytorski]

siedzieliśwa (daw.) — siedzieliśmy we dwoje. [przypis edytorski]

siemię (daw.) — tu: ziarno. [przypis edytorski]

siepacz (daw.) — morderca na zlecenie. [przypis edytorski]

sieraczkowy a. szaraczkowy (daw.) — wykonany z szarej tkaniny wełnianej, tkanej z białej i czarnej nitki. [przypis edytorski]

sierć (daw.) — dziś: sierść. [przypis edytorski]

sierć (daw.) — sierść. [przypis edytorski]

sierdzić się (daw., gw.) — gniewać się, złościć się. [przypis edytorski]

sierdzić się (daw.) — złościć się, gniewać się. [przypis edytorski]

sierdzić się (daw.) — złościć się. [przypis edytorski]

sierdziście (daw.) — gniewnie; por. sierdzić się (na kogoś), rozsierdzony. [przypis edytorski]

sierdziście (daw.) — gniewnie. [przypis edytorski]

sierdzisty (daw.) — śmiały, czupurny. [przypis edytorski]

sierdzisty (daw.) — zapalczywy, srogi, gniewny. [przypis edytorski]

sierdzity (daw.) — zły, rozgniewany. [przypis redakcyjny]

siermięga (daw.) — wierzchnie ubranie chłopskie. [przypis edytorski]

siermiężka (daw.) — zdr. od siermięga: wierzchnie ubranie z grubego samodziału noszone przez chłopów w dawnej Polsce. [przypis edytorski]

sie to rozleci (daw.) — rozejdzie się, wyda się. [przypis edytorski]

siewać (daw.) — siać od czasu do czasu. [przypis edytorski]

siewierz (daw.) — północ. [przypis edytorski]

siga (daw.; ros. сиг, sig) — sieja, ryba z rodziny łososiowatych, żyjąca w jeziorach i rzekach. [przypis edytorski]

siła (daw.) — dużo, mnóstwo; moc. [przypis edytorski]

siła (daw.) — dużo, mnóstwo. [przypis edytorski]

siła (daw.) — dużo, mnóstwo, wiele. [przypis edytorski]

siła (daw.) — dużo. [przypis edytorski]

siła (daw.) — dużo, wiele, moc. [przypis edytorski]

siła (daw.) — dużo, wiele. [przypis edytorski]

siła (daw.) — mnóstwo. [przypis edytorski]

siła (daw.) — tu: wiele, mnóstwo. [przypis edytorski]

siła (daw.) — wiele, dużo; bardzo. [przypis edytorski]

siła (daw.) — wiele, dużo, moc. [przypis edytorski]

siła (daw.) — wiele, dużo. [przypis redakcyjny]

siła (daw.) — wiele. [przypis edytorski]

siła (daw.) — wielu, dużo. [przypis edytorski]

siła końska (daw.) — tu: koń parowy a. koń mechaniczny, jednostka mocy, powstała z potrzeby porównania mocy nowo tworzonych w XIX w. maszyn do mocy koni pociągowych: maszyna o mocy 1 konia parowego, działająca całą dobę, miała zastąpić 3 konie, pracujące po 8 godzin każdy. Dlatego 1 koń mechaniczny stanowi równowartość 75 kgfm/s (kilogramometrów na sekundę), czyli ok. 735,5 W (Wat). [przypis edytorski]

siłam się natrudził (daw.) — bardzo się namęczyłem. [przypis edytorski]

sine ira et studio (daw.) — bez gniewu i namiętności. [przypis edytorski]

siodłaty (daw.) — o ptaku, mającym ciemniejsze upierzenie na skrzydłach albo na grzbiecie. [przypis edytorski]

sioło (daw., gw.) — wieś. [przypis edytorski]

sioło (daw.) — osiedle wiejskie. [przypis edytorski]

sioło (daw.) — wieś, osada. [przypis edytorski]

sioło (daw.) — wieś; siołóm — dziś popr. forma C. lm: siołom. [przypis edytorski]

sionka (daw.) — sień. [przypis edytorski]

siromacha (z daw. ukr.) — wilk. [przypis edytorski]

siromacha (z daw. ukr.) — wilk samotnik. [przypis redakcyjny]

skądżeście są (daw., gw.) — skąd jesteście. [przypis edytorski]

skałuba (daw.) — szczelina. [przypis redakcyjny]

skałuba (daw.) — szpara. [przypis redakcyjny]

skałubina (daw.) — otwór, dziura. [przypis redakcyjny]