ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8499 przypisów.
zaskowycze — dziś: zaskowyczy. [przypis edytorski]
zaskrzypły — dziś popr. forma: zaskrzypiały. [przypis edytorski]
zaskuczeć — zaskomleć. [przypis edytorski]
Zasławek — nazwa fikcyjna. [przypis redakcyjny]
Zasław — miasto na Wołyniu, na wsch. od Krzemieńca. [przypis redakcyjny]
Zasław — miasto w zach. części Ukrainy. [przypis edytorski]
Zasław — nazwa miejscowości fikcyjnej nie mającej nic wspólnego z rzeczywistym Zasławiem na Ukrainie. [przypis redakcyjny]
Zasławski-Ostrogski, Władysław Dominik (1618–1656) — książę, koniuszy wielki koronny i starosta łucki, jeden z najbogatszych magnatów Korony. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Zasławski-Ostrogski, Władysław Dominik (1618–1656) — książę, koniuszy wielki koronny, regimentarz wojsk koronnych. [przypis edytorski]
Zasławski-Ostrogski, Władysław Dominik (1618–1656) — polski książę; w 1648 dzięki poparciu kanclerza Jerzego Ossolińskiego na sejmie konwokacyjnym wybrany został na regimentarza, mimo że nie miał żadnego doświadczenia wojskowego, zasłynął natomiast wydaniem swego czasu niezwykle kosztownej uczty. [przypis edytorski]
zasłodzić — tu: osłodzić. [przypis edytorski]
Zasłona lekka, przejrzysz w jej przeźroczy — Myśl ukryta pod zasłoną prawdy jest następna: Nie światło, ale nocna ciemność grozi nam niebezpieczeństwem; ponieważ zakrywa przed nami wroga i nam pod fałszywym go obrazem przedstawia. W ciemności pokazuje się nam wąż kusiciel, który, jeślibyśmy go w dzień biały widzieli, obudziłby tylko w nas wstręt i grozę. Ale i w nocy nie może on nam szkodzić, jeśli sami uznamy, że jesteśmy w ciemności; jeśli z wierzącą i pełną nadziei duszą oczekujemy przyjścia nowego światła z myślą wzniesioną do nieba. Z wysokości nieba widzimy zstępujących do nas aniołów stróżów, których blasku oko nie znosi, lecz których moc tajemnicza zemdloną duszę podnosi i umacnia. Dostrzegamy w ich ręku miecz sprawiedliwości, przeznaczony bronić dobrych, a złych karać. A w chwili, kiedy w świadomości błędów naszych przerażeni jesteśmy nim, ten pokazuje nam nadłamane ostrze miłosierdzia, które wobec szczerego usiłowania przyszłej poprawy wszystkie przeszłe błędy nam przebacza. [przypis redakcyjny]
zasłona — tu: chustka na głowie, zasłaniająca też część twarzy. [przypis edytorski]
zasłona, ukrywająca przede mną moje lata młodzieńcze, rozdarła się nagle od dołu — por. Mt 27,51. [przypis edytorski]
zasłonę melancholii, rozesłanej nad całą naturą — „Daher der Schleier der Schwermut, der über die ganze Natur ausgebreitet ist” (Schelling, Werke VII, 399). [przypis autorski]
zasłonione (daw. forma) — dziś: zasłonięte. [przypis edytorski]
zasłonione — dziś: zasłonięte. [przypis edytorski]
zasłoniony (daw.) — dziś popr. forma: zasłonięty. [przypis edytorski]
zasłoniony (daw.) — dziś: zasłonięty. [przypis edytorski]
zasłoniony — dziś popr. forma: zasłonięty. [przypis edytorski]
zasłoniony — dziś popr.: zasłonięty. [przypis edytorski]
zasłoniony — dziś: zasłonięty. [przypis edytorski]
zasłoniwszy psiną oczy (starop.) — bezwstydnie. [przypis redakcyjny]
zasłoniwszy psiną oczy (starop.) — zaprzedawszy psu oczy, bez wstydu. [przypis redakcyjny]
za słowa jego — «Za owe oszczerstwa, które donosił ich ojcu», zob. Raszi do 37:8. [przypis edytorski]
za słowom pana chwycić gotów — jestem gotów złapać pana za słowo, tj.: chcę skorzystać z pańskiej propozycji. [przypis edytorski]
zasłuchanem — dziś popr. forma Msc. lp rn.: zasłuchanym. [przypis edytorski]
zasługą (…) pobożności (…) jedna (…) wyżej od nas stoi — Św. Klara z zakonu franciszkanek, do którego należała Pikarda. [przypis redakcyjny]
zasługa (daw.) — wypłata, wynagrodzenie za wykonaną pracę. [przypis edytorski]
zasługa (daw.) — zapłata za służbę. [przypis edytorski]
zasługi — tu: płaca. [przypis redakcyjny]
zasługi — tu: wypłata; pieniądze otrzymywane za wykonaną pracę. [przypis edytorski]
zasługi — wynagrodzenie miesięczne lub roczne. [przypis redakcyjny]
zasługi — wysłużony żołd. [przypis redakcyjny]
zasługi — zapłata za służbę. [przypis edytorski]
zasługować (daw.) — dziś popr.: zasłużyć. [przypis edytorski]
zasługowała (starop. forma) — dziś: zasługiwała. [przypis edytorski]
zasługował (starop. forma) — dziś: zasługiwał. [przypis edytorski]
Zasługuje to na uwagę (…) rzymskich — [patrz: Spence, Polymetis Dial.,] p. 134 [przypis redakcyjny]
zasłyszał po drodze — inaczej Tacyt: „Ten był stan wojny, kiedy Petylius Ceryalis przybył do Moguncji: za przybyciem jego urosły nadzieje” (Dzieje IV, 71), pochód całkiem celowy. [przypis tłumacza]
zasmęcony — zasmucony (por. smętek: smutek). [przypis redakcyjny]
zasmętnić — zasmucić. [przypis edytorski]
za smutną rzeką, którą musim przepłynąć wszyscy — tj. w podziemnej krainie zmarłych, której granice stanowiły rzeki, m. in. Styks. [przypis edytorski]
za sobą — po swojej stronie, na swoją korzyść. [przypis edytorski]
zaspać pogodę (daw.) — przeoczyć dogodny czas. [przypis edytorski]
zaspa (daw.) — pagórek z piasku usypany przez wiatr, wydma. [przypis edytorski]
z aspidy — ἀσπίς, Naja haje, długości 5–7'. (Riehm, Handwörterbuch des Biblischen Altertums II, 1403 b). Właściwie: okularnik, ale słowa tego do tekstu Flawiusza wprowadzić niepodobna, bo popełnilibyśmy anachronizm [okularnikiem nazywa się kobrę indyjską (Naja naja), która na kapturze szyjnym ma charakterystyczny wzór przypominający okulary; ἀσπίς to kobra egipska, bez takiego wzoru; red. WL]. [przypis tłumacza]
za spojrzeniem — po tym, jak spojrzała. [przypis edytorski]
Zaspokoiłem twe pierwsze pytanie — Pierwsze było pytanie, jak wiemy z pieśni poprzedniej: kim jest ten błogosławiony, na które Justynian odpowiedział. Teraz poeta chce z ust błogosławionego usłyszeć historyczną wiadomość o początku, rozwoju i ustaleniu świętego państwa rzymskiego, którego godłem jest orzeł. [przypis redakcyjny]
zaspokojenie (daw.) — przywrócenie spokoju; uciszenie, uspokojenie. [przypis edytorski]
za sprawę Bożą — ὑπὲρ τοῦ θεοῦ. [przypis tłumacza]
za sprawunkami (daw.) — na zakupy. [przypis edytorski]
zasreszyć się (daw.) — rozprzęgnąć się, rozproszyć. [przypis redakcyjny]
zasromać (daw.) — zawstydzić. [przypis edytorski]
zasromać się (daw.) — zawstydzić się. [przypis edytorski]
zasromany (daw.) — zawstydzony. [przypis edytorski]
zasromany (starop.) — zawstydzony. [przypis edytorski]
zasromiony (daw.) — zawstydzony. [przypis edytorski]
zastąpić od spasi (daw.) — przeszkodzić (aby nie wypasali). [przypis redakcyjny]
zastąpić (starop.) — tu: nastąpić, nastać. [przypis edytorski]
zastąpić — tu: ponieść koszta, wydatki. [przypis redakcyjny]
zastąpić — tu: zająć. [przypis edytorski]
zastąpić — tu: zająć. [przypis redakcyjny]
zastąpienie natury rzeczywistej przez drugą pozorną naturę, która przynosi złudzenie, jakoby była naturą rzeczywistą — K. Friedemann, Die Rolle des Erzählers in der Epik, Leipzig 1910, s. 60. [przypis autorski]
zastałem już u siebie Bohdana — Zaleskiego. [przypis redakcyjny]
zastali, zatrzymali (tu reg.) — dziś popr. forma 3 os. lm cz. przesz. r.nmos.: zastały, zatrzymały (w zdaniu Gdy mnie burza, gdy mnie chmury na morskim brzegu zastali i dzień cały zatrzymali). [przypis edytorski]
zastanawiać (daw.) — powstrzymać, zatrzymać, zastopować. [przypis edytorski]
zastanawiać (daw.) — stawać. [przypis edytorski]
zastanawiać (daw.) — tu: zatrzymywać, stopować, skłaniać do stanięcia. [przypis edytorski]
zastanawiać się (daw.) — zatrzymywać się. [przypis edytorski]
zastanawiać się (daw.) — zatrzymywać się; stawać. [przypis edytorski]
zastanawiać się (daw.) — zatrzymywać się, stawać, ustawać. [przypis edytorski]
zastanawiać się — stanąć, zatrzymać się. [przypis edytorski]
zastanawiać się (starop.) — zatrzymywać się, stawać. [przypis redakcyjny]
Zastanawiającem jest (…) cudzych łaską i opieką przy sobie trzymał — Kraszewski porzuca tu zasadę analizy dokumentów, którą kierował się uprzednio, mówiącą, że regulacje wprowadza się tam, gdzie są konieczne, np. dla ukrócenia bezprawia; jak wcześniej sam zauważył, komentując pierwsze przywileje na Litwie: „Nadaje się to tylko, czego krajowi braknie; wskazują więc najlepiej późniejsze przywileje, czego w Litwie nie było (…)”. [przypis edytorski]
zastanówcie się, czy też i pod tym względem nieprzyjaciele nie postąpili bardzo nierozsądnie — gdyż po pierwsze każda rzeka jest do przebycia, a po drugie, gdybyśmy zostali, to wyszłoby to tylko na niekorzyść Persów. [przypis tłumacza]
Zastanówże się, kochany, czy nie na czym innym polega szlachetność i dobro… — Platon, Gorgias, 512. [przypis tłumacza]
zastanowić (daw.) — bronić się. [przypis edytorski]
zastanowić (daw.) — tu: zatrzymać, powstrzymać, zastopować. [przypis edytorski]
zastanowić (daw.) — tu: zatrzymać. [przypis edytorski]
zastanowić (daw.) — zatrzymać; sprawić, że ktoś stanie. [przypis edytorski]
zastanowić kogo (starop.) — zatrzymać. [przypis edytorski]
zastanowić się (daw.) — bronić się. [przypis edytorski]
zastanowić się (daw.) — stanąć, przystanąć. [przypis edytorski]
zastanowić się (daw.) — stanąć, zatrzymać się. [przypis edytorski]
zastanowić się (daw.) — zatrzymać się. [przypis edytorski]
zastanowić się (daw.) — zatrzymać się; stanąć. [przypis edytorski]
zastanowić się (starop.) — zatrzymać się. [przypis edytorski]
zastanowić się (starop.) — zatrzymać się. [przypis redakcyjny]
zastanowić się (starop.) — zatrzymać się; stanąć. [przypis edytorski]
zastanowić się (starop.) — zatrzymać się, ustać. [przypis edytorski]
zastanowić się — zatrzymać się, ustać, stanąć. [przypis edytorski]
zastanowić — tu: ustawić. [przypis edytorski]
zastanowić — tu: zatrzymać. [przypis edytorski]
zastanowić — tu: zatrzymać się. [przypis edytorski]
zastanowić — tu: zatrzymać; sprawić, że ktoś stanie w biegu. [przypis edytorski]
zastanowienie (daw.) — stanięcie, zatrzymanie się. [przypis edytorski]
zastanowił — przystanął. [przypis edytorski]
zastanowiony (starop.) — zatrzymany. [przypis edytorski]
zastanowiwszy (starop.) — zatrzymawszy. [przypis edytorski]
