Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 14065 przypisów.
skwapliwy (daw.) — ochoczy, gotowy. [przypis edytorski]
skwapliwy (daw.) — szybki a. chętny. [przypis edytorski]
skwapliwy (daw.) — szybki i/lub chętny. [przypis edytorski]
skwapliwy (daw.) — tu: skłonny. [przypis edytorski]
skwara (daw.) — zapach smażonego mięsa. [przypis edytorski]
skweres (daw.) — zmartwienie, kłopot, problem. [przypis edytorski]
skwitować się (daw.) — wyrównać rachunki. [przypis edytorski]
skwitować się (daw.) — wyrównać rachunki. [przypis edytorski]
słabić (daw.) — osłabiać. [przypis edytorski]
słabo (…) szczodra (daw.) — mało szczodra. [przypis edytorski]
słabować (daw.) — chorować. [przypis edytorski]
sławę szczypie (daw.) — uwłacza dobrej sławie. [przypis edytorski]
słębić (daw.) — słać swaty. [przypis edytorski]
słonić (daw.) — dziś: osłaniać, zakrywać. [przypis edytorski]
słonić (daw.) — osłaniać. [przypis edytorski]
słonić (daw.) — zasłaniać. [przypis edytorski]
słowa czynne (daw.) — czasowniki. [przypis edytorski]
słowo (daw.) — czasownik. [przypis edytorski]
słowo zagadki (daw.) — rozwiązanie zagadki. [przypis edytorski]
Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
słowo zdzierżyć (daw.) — dotrzymać słowa. [przypis edytorski]
słowy (daw.) — dziś N. lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy (daw.) — dziś popr. forma N. lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy (daw.) — dziś popr. forma N.lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy (daw.) — forma N. lm; dziś: słowami. [przypis edytorski]
słuchajęcy (daw.) — kiedy słuchał. [przypis edytorski]
sługam (daw.) — dziś: sługom. [przypis edytorski]
słupiec (daw.) — słup. [przypis edytorski]
słuszny (daw.) — o człowieku: słusznego wzrostu i postury; wysoki, postawny. [przypis edytorski]
słuszny (daw.) — o człowieku: wysoki, postawny. [przypis edytorski]
słuszny (daw.) — zacny, godny. [przypis edytorski]
służały (daw.) — długo pozostający w służbie wojskowej; doświadczony. [przypis edytorski]
służały (daw.) — zasłużony; taki, który długo służy. [przypis edytorski]
służby powinien (daw.) — jest zobowiązany do służby. [przypis edytorski]
służka (daw.) — tu: służący, kawaler pozostający na usługi damy. [przypis edytorski]
służka (daw.) — zdr. od sługa; stosowane bez względu na płeć osoby. [przypis edytorski]
służka (daw.) — zdr. od sługa; stosowane bez względu na płeć osoby. [przypis edytorski]
służka (daw.) — zdr. od sługa; tu: kawaler pozostający na usługi damy. [przypis edytorski]
słychał (daw.) — słyszał. [przypis edytorski]
słychamy (daw.) — słyszymy. [przypis edytorski]
słysz (daw.) — słuchaj. [przypis edytorski]
slężak (daw.) — ślężak; gatunek sukni. [przypis edytorski]
smalić cholewki (daw.) — zalecać się. [przypis edytorski]
smard (daw.) — nicpoń, urwis. [przypis edytorski]
smarownie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
smarowniej (daw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
smętarz (daw.) — cmentarz. [przypis edytorski]
smętarz (daw., gw.) — cmentarz. [przypis edytorski]
smętek (daw.) — melancholia, zaduma, smutek. [przypis edytorski]
smentarz (daw.) — a smętarz, dziś popr.: cmentarz. [przypis edytorski]
smerda (daw.) — pachołek. [przypis edytorski]
smerda (daw.) — sługa książęcy (tu: w randze przełożonego); u Słowian: wolna ludność chłopska popadła w zależność od księcia. [przypis edytorski]
smok (daw.) — wąż. [przypis edytorski]
smokliwy (daw.) — chłonny. [przypis edytorski]
smug (daw.) — pole, łąka. [przypis edytorski]
smugi (daw.) — łąki. [przypis edytorski]
smukierz (daw.) — przyozdabiający suknie. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw., gw.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw., starop.) — może, podobno, przecież, widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw., starop.) — może, podobno, przecież, widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widać, widocznie. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie, najwyraźniej [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie, prawdopodobnie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać a snadź (daw.) — widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — wszak, przecież. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — wszakże, przecież. [przypis edytorski]
snać a. snadź (daw.) — zapewne, widocznie. [przypis edytorski]
snać (daw., gw.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać (daw.) — może, podobno, przecież, widocznie, najwyraźniej, zapewne; także: sna a. snadź. [przypis edytorski]
snać (daw.) — może, podobno, przecież, widocznie, zapewne; także: sna a. snadź. [przypis edytorski]
snać (daw.) — prawdopodobnie, widocznie. [przypis edytorski]
snać (daw.) — przecież, jednak. [przypis edytorski]
snać (daw.) — przecież, prawdopodobnie; tu: jakby, niemal. [przypis edytorski]
snać (daw.) — przecież. [przypis edytorski]
snać (daw.) — przecież, widocznie. [przypis edytorski]
snać (daw.) — tu: przecież, wszakże. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie; najprawdopodobniej. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie, najprawdopodobniej. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie, najwyraźniej. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie; przecież. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie, zapewne, prawdopodobnie. [przypis edytorski]
snać (daw.) — widocznie, zapewne. [przypis edytorski]
snać, snadź (daw.) — widać, widocznie. [przypis edytorski]
snadniéj (daw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, bez trudu, bez wysiłku. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, bez trudu, bez wysiłku. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, bez trudu, bez wysiłku. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, bez trudu. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo; oczywiście. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
snadnie (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo; tu: właśnie. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, zgoła. [przypis edytorski]
snadnie (daw.) — łatwo, z łatwością. [przypis edytorski]
snadniej (daw.) — łatwiej. [przypis edytorski]
Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Uwięziona, Uwięziona, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
