- Duch: 1
- Imię: 1
- Lustro: 1
- Przemijanie: 1
- Sen: 1
- Strach: 1
pisownia łączna/rozdzielna: naoślep > na oślep; nietylko > nie tylko;
fleksja: mojem > moim; tem, czem > tym, czym itp.
Bolesław LeśmianNapój cienistyPostacie
1
SenW marzeniu moim puste na przestrzał komnaty,
Wbrew nocy rozjarzone spiekotą południa.
Cisza. W lustrach się dwoją i troją złe kwiaty.
DuchBije północ. Snu próżnia nagle się zaludnia.
5Idą z mroku, na oślep, śpiesznie i kolejno
Postacie, co swym chodem i bladością czynną
Przypominają kogoś, co zmarł w beznadziejną
Noc, gdy wszystko, prócz niego, umrzeć było winno.
Czarną na białych płaszczach znakowane kresą,
10Twarz ode mnie ku snowi odwracają pilnie,
Stąpając po podłodze wiernie i usilnie,
Jakby chciały pokazać, że są tym, czym nie są…
LustroI nie tylko zwierciadła, ale ślepe sprzęty
Odbijają niejasno i niecałkowicie
15Owych ludzi, co, idąc z odmętów w odmęty,
Chętnie starliby ślad swój i swoje odbicie…
A w której dłoń wyciągnę i pierwszego z brzegu
Wytrącę, jak sen jeden z reszty snów szeregu,
20I zapytam o imię i zajrzę mu w oczy!
Ale który to będzie — nikt nie wie, nie zgadnie…
Przechodzą, los nieznany tłumiąc w płaszczów bieli.
A ja dłoń opóźnioną wyciągam bezradnie
Do tych, co już mijają i już przeminęli…