Czyhanie na BogaPłuca
I
1
Choroba, KrewStrasznie muszą wyglądać nasze chore płuca,
Bo chrapliwą orkiestrą przeraźliwie wyją,
Gdy czarną krew ich głębia gwałtownie wyrzuca
Na białe chustki, które siostry nasze szyją.
5
Szyjcie, siostry… Bo mamy na tym białym płótnie
Panoramę cuchnącą, kalejdoskop krwawy…
Szyjcie, siostry… Nie patrzcie tak trwożnie i smutnie!
I my musimy użyć. Chcemy też zabawy…
Kiedy świeżą chusteczkę do ust przykładamy,
10Aby na nią wraz z kaszlem spłynęła posoka[1],
To w fantastyczne krew się wzorzy panoramy,
W obrazki dla naszego wyblakłego oka.
Widzimy oczy dzikie, nabiegłe purpurą,
Słyszymy krzyki żądzy rozbestwionych zwierząt,
15Tarzających się w orgii… Pożądanie, Choroba, Szpitalśnimy chuć ponurą
I nagich skowyczących cielsk haniebny nierząd.
Patrzymy, dobre siostry, z zapartym oddechem,
Jak się wolnej rozpusty krwawy wir weseli,
Bo tęsknimy za wielkim urojonym grzechem
20Na naszej bladej, nudnej, codziennej pościeli.
A my już bardzo słabi… Wszystkośmy wypluli…
Więc i na was patrzymy grzesznym, podłym okiem…
Boją się nas kobiety, bo im na koszuli
Możemy ślad zostawić, rzygając krwotokiem.
25
Więc roją się nam szały! We krwi na chusteczkach
Dostrzegamy obrazy sprośne i nikczemne…
…Śnimy o takich małych niewinnych dzieweczkach
Na naszych chorych łożach w chore noce ciemne.
Śnimy o naszych płucach zgniłych, co, jak próchno,
30Kawałkami odpada i dni życia skraca,
Czekamy, aż rzężące symfonie w nich zgasną
I w tym nędznym warsztacie ukończy się praca.
II
A gdy męczący kaszel piersi im rozrywa
I zanoszą się spazmem charczeń astmatycznych,
35Gdy znak czerwony śmierci na podbródki spływa,
A mózgi mają pełne rojeń chaotycznych;
Gdy trzęsą w kaszlu nędzne, wychudzone ciała,
Zachłystując się bólem i męką szarpani,
Gdy ceglastym rumieńcem twarz śmiertelna pała,
40A wysadzone oczy śnią patos konania;
Pokora, Choroba, ŚmierćGdy w ostatnim wysiłku odetchną zmęczeni
I łapczywie zaczerpną świeżego powietrza,—
Staje przed nimi smutna, szarooka Ksieni[2]:
Chrystusowa Łagodność, od księżyca bledsza…
45
I wtedy, gdy kroplisty pot obetrą z czoła
I wesprą lepiej głowy na poduszkach zmiętych,
Łagodna Przeorysza ku sobie ich woła
W jakichś słowach, im tylko na świecie pojętych.
I w dal utkwiwszy oczy osłupiałe, słyszą
50Rozbłękitnionej dali muzykę wieczorną,
I w zdrętwieniu, za bladą Siostrą Przeoryszą
Odmawiają swą cichą modlitwę pokorną.
Poruszają wargami, jako ludzie niemi,
Błyszczą im powiększone oczy przezroczyste,
55A zda ci się, że temi wargi[3] zsiniałemi
Szepcą tylko bezmyślnie: Chryste… Chryste…
I siedzą nieruchomi, straszni, osłupiali,
Wpatrzeni w Szarą Panią, co znika w rozwiewach:
W tej modrej, nienasyconej, bezgranicznej dali,
60W rozpierzchu, w przytłumieniu, w rozmodlonych śpiewach…
Bezpieczne płatności zapewniają:
Dane do przelewu tradycyjnego:
nazwa odbiorcy
Fundacja Wolne Lektury
adres odbiorcy
ul. Marszałkowska 84/92 lok. 125, 00-514 Warszawa
numer konta
75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
tytuł przelewu
Darowizna na Wolne Lektury + twoja nazwa użytkownika lub e-mail
wpłaty w EUR
PL88 1090 2851 0000 0001 4324 3374
Wpłaty w USD
PL82 1090 2851 0000 0001 4324 3385
SWIFT
WBKPPLPP
Proszę czekać...
Słuchaj od tego miejsca
