Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8456 przypisów.
zawiązać (starop.) — tu: streścić; zwięźle ująć w słowa. [przypis edytorski]
zawiązane — książki w XVI w. miały często okładki zaopatrzone w klamry lub rzemyki do zawiązywania. [przypis redakcyjny]
zawiązany cnotą (starop.) — związany słowem rycerskim. [przypis redakcyjny]
zawiązka — tu: opatrunek, bandaż. [przypis edytorski]
zawiązuje długotrwały w następstwie stosunek i przyjaźń ze znakomitym uczonym-fizjologiem Hallerem — do dziś dnia na zamku Dux, gdzie Casanova życie zakończył, leżą nietknięte stosy listów pisanych do niego przez mnóstwo ludzi z różnych stron świata. Domniemanie są tam i listy Hallera, poczytywane za zaginione. [przypis tłumacza]
zawiązywać (…) rozmowę — dziś popr.: nawiązywać rozmowę. [przypis redakcyjny]
zawiadowanie — tu: dowodzenie. [przypis edytorski]
Zawiadowcą — hebr. משק (meszek): 'nabywanie, posiadanie' tu w konstrukcji: בן משק ביתי (ben meszek beiti): 'ten, który ma nabyć/odziedziczyć mój dom'. [przypis edytorski]
zawiał też świeży NE — wiatry i w ogóle linie kompasu będziemy oznaczali podług ogólnej nomenklatury, czyli: N (północny), NE (półn.-wschod.), E (wschodni), SE (połudn.-wschod.), S (południowy), SW (połudn.-zach.), W (zach.), NW (półn.-zach). itp. [przypis autorski]
zawiasa (daw.) — zawias. [przypis edytorski]
zawiasa — dziś popr. w r.m.: zawias. [przypis edytorski]
zawiasa — dziś popr.: zawias (r. m.). [przypis edytorski]
zawiasa — dziś: zawias; na zepsutej zawiasie — dziś: na zepsutym zawiasie. [przypis edytorski]
zawiasa (przestarz.) — dziś: zawias. [przypis redakcyjny]
zawicie (daw.) — czepek. [przypis redakcyjny]
zawicie (starop.) — zawiniątko, tu: obraz zawinięty. [przypis redakcyjny]
zawiędłą — dziś popr. zwiędłą. [przypis edytorski]
zawiędły — dziś popr.: zwiędły. [przypis edytorski]
zawiędły — dziś: zwiędły. [przypis edytorski]
zawiędły — o człowieku: wymęczony; taki, który się widocznie postarzał. [przypis edytorski]
zawiędnąć — zwiędnąć. [przypis edytorski]
Za większe nieszczęście uważał świadome zaniedbywanie dobrych uczynków niż nieświadome — niezgodne ze zdaniem Sokratesa, że wiedza cnotą, a nikt dobrowolnie nie błądzi, chyba że zdaniem autora zaniedbywać (nie spełniać) dobrych uczynków to coś innego niż błądzić (popełniać coś złego). [przypis tłumacza]
zawiedło (gw.) — zawiodło; od: zawodzić. [przypis edytorski]
zawiedli nas do małego gabinetu, całego wytapetowanego samymi strachami — Wzorem dawnych laboratoriów czarnoksięskich. [przypis tłumacza]
zawiedujszcza (z ros.) — menadżerka. [przypis edytorski]
zawiejcie mu nieco piaskiem w oczy (…) a oto już wszystkie chorągwie, legiony, i sam wielki Pompejusz na ich czele, pobite i rozgromione (…) jak mi się zda (…) — istotnie tu pamięć zawodzi Montaigne'a, nie Pompejusza bowiem, lecz Karacytańczyków, dziki naród w Hiszpanii, zamieszkujący groty skalne, pobił Sertoriusz tym podstępem (Plutarch, Sertoriusz, 6 [w:] Żywoty sławnych mężów). [przypis tłumacza]
zawiekować (rzad.) — pozostać gdzieś na długo bądź na wieki. [przypis edytorski]
zawierać (daw., gw.) — zamykać. [przypis edytorski]
zawierać (daw.) — zamykać. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — tu: zamykać; 3.os. lp cz. teraźn. zawiera: zamyka. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — zamykać. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — zamykać; tu: siedzieć w zamknięciu. [przypis edytorski]
zawierać — tu: zamykać. [przypis edytorski]
zawierać — zamykać, kończyć. Pasek godzi się z tym, żeby był choć na końcu spisu dobrze zasłużonych umieszczony. [przypis redakcyjny]
zawierać — zamykać. [przypis edytorski]
zawieraią (starop.) — zamykają. [przypis edytorski]
zawierają one pewność tych prawd — Grzechu pierworodnego i odkupienia. [przypis tłumacza]
zawiera wedle G. Königa… — Der Vers in Shakespeare's Dramen, Strasburg 1888. Dodać należy, iż König słusznie odrzuca zupełnie prologi, epilogi, wplecione liryki i przedstawienia dramatyczne. Daty statystyczne co do rymu zestawił pierwszy Fleay w Shakespeare Manual (Podręcznik szekspirowski). [przypis tłumacza]
zawiera wiersz, w którym aliteracja krzyżowa (abab) pojawia się celowo, niewątpliwie bez tendencji ironicznej — I, 2, pierwsze słowa roli Hamleta: A little more than kin, and less than kind. [przypis tłumacza]
zawierciał się (starop.) — zafrasował, zajął [się]. [przypis redakcyjny]
zawiercić (starop.) — zakręcić. [przypis redakcyjny]
zawiernie (starop.) — naprawdę, rzeczywiście. [przypis edytorski]
zawierszyć (daw.) — zakończyć (od: wierzch). [przypis redakcyjny]
zawierzyć na kredę (daw.) — dać na kredyt. [przypis edytorski]
zawieść (daw., gw.) — tu: zacząć. [przypis edytorski]
zawieść (daw.) — [tu:] zgubić. [przypis redakcyjny]
zawieść (daw.) — zacząć coś. [przypis edytorski]
zawieść hulankę uśpieli (z ukr.) — zdążyli zorganizować rozruchy i rzezie. [przypis edytorski]
zawieść pieśń (daw.) — zanucić, zaintonować pieśń. [przypis edytorski]
zawieść taniec — tu: poprowadzić taniec. [przypis edytorski]
zawieść — tu: w niebezpieczeństwo. [przypis redakcyjny]
zawieść — tu: zaśpiewać; por. zawodzić. [przypis edytorski]
zawieść — zaprowadzić. [przypis edytorski]
zawieść — zaśpiewać; por. zawodzić. [przypis edytorski]
zawiesił swój hamak… — Ceremoniał ślubny u niektórych ludów pierwotnych. [przypis autorski]
zawiesił — w poprzednich wyd. Bibl. Nar.: „zaświecił”. [przypis redakcyjny]
zawiesisty (starop.) — zawieszony, stromy. [przypis redakcyjny]
zawieszon — daw. skrócona forma przym.; inaczej: zawieszony. [przypis edytorski]
zawieszono (starop. forma) — daw. forma r.n.; dziś: zawieszone. [przypis edytorski]
zawiew — dziś popr.: powiew. [przypis edytorski]
zawinąć się — szybko się wziąć do pracy. [przypis edytorski]
zawinieńciu — poprawnie: zawinięciu. [przypis redakcyjny]
zawiniony (starop.) — tu: zawinięty; obandażowany. [przypis edytorski]
zawiódłszy — forma staropolska (tu uwspółcześniona) tego imiesłowu nie miała ł przed końcówką i brzmiała: zawiódszy. [przypis edytorski]
zawionąć — zawiać. [przypis edytorski]
zawiścić (daw.) — czuć zawiść, zazdrościć; tu: zaprzeczona forma 1.os.lp cz.ter.: zawiszczę. [przypis edytorski]
zawiśni — dziś popr.: zawistni. [przypis edytorski]
zawiśnie — tu: zależy. [przypis edytorski]
zawisak, Sphinx (biol.) — nocny motyl, który pobiera pokarm, zawisając nad kwiatem dzięki szybkim ruchom skrzydeł. [przypis edytorski]
zawisła (daw.) — zależy. [przypis edytorski]
zawisła — dziś: zależy. [przypis edytorski]
zawisła w (daw.) — zależy od. [przypis edytorski]
zawisło (daw.) — tu: zależy. [przypis edytorski]
zawisłość — tu: zależność, podległość. [przypis edytorski]
zawisłość — zależność. [przypis edytorski]
zawisłości [od metafizyki] w ogóle wymaga też Schopenhauer sam od każdej etyki — podobnie, jak Kant i Fichte; por. niniejszej rozprawy ustępy 7 i 9. [przypis redakcyjny]
zawisły (daw.) — zależny. [przypis edytorski]
zawisły — tu: zależny. [przypis edytorski]
zawisły — zależny. [przypis edytorski]
zawisnąć (daw.) — zależeć. [przypis edytorski]
zawisnąć od czego (daw.) — zależeć od czego. [przypis edytorski]
zawisnąć od czegoś (daw.) — zależeć od czegoś. [przypis edytorski]
zawisnąć od kogoś — zależeć od kogoś. [przypis edytorski]
zawisnąć (tu daw.) — zależeć, stać się zależnym. [przypis edytorski]
zawisnąć — tu: zależeć. [przypis edytorski]
zawisnął między niebem a ziemią — wg legendy wisi głową w dół, jako gwiazdozbiór Oriona. [przypis edytorski]
zawisnać (daw.) — zależeć. [przypis edytorski]
zawistny — zazdrosny i pełen nienawiści. [przypis edytorski]
Zawistowska, Kazimiera (1870–1902) — poetka i tłumaczka okresu Młodej Polski. [przypis edytorski]
Zawistowska, Kazimiera (1870–1902) — polska poetka okresu Młodej Polski, tłumaczka. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny — nieukończony dramat Juliusza Słowackiego, pisany najprawdopodobniej w latach 1844–1845. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny (ok. 1370–1428) — polski rycerz, starosta spiski, jeden z właścicieli zamku w Czorsztynie. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny z Garbowa (ok. 1370–1428) — jeden z najsłynniejszych polskich rycerzy, walczył w bitwie pod Grunwaldem, wzór cnót rycerskich, wzięty do tureckiej niewoli, został tam zamordowany. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny z Garbowa (ok. 1370–1428) — polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny z Grabowa herbu Sulima (ok. 1370–1428) — sławny polski rycerz, uczestnik bitwy pod Grunwaldem, uosobienie cnót rycerskich. [przypis edytorski]
Zawisza Czarny z Grabowa (ok. 1370–1428) — sławny polski rycerz, uczestnik bitwy pod Grunwaldem, uznawany za wzór rycerskiego honoru, m.in. wierności danemu słowu (z nim wiąże się powiedzenie „polegać jak na Zawiszy”). [przypis edytorski]
Zawisza (ok. 1370–1428) — polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego, uczestnik bitwy pod Grunwaldem, uznawany za wzór rycerskiego honoru. [przypis edytorski]
Zawisza z Kurozwęk (zm. 1382) — regent Królestwa Polskiego, biskup krakowski, kanclerz koronny, podkanclerzy koronny. Niechętny mu kronikarz Janko z Czarnkowa pisze, że po jego śmieci w Kościele Mariackim w Krakowie było słychać diabelskie krzyki „Pojedziemy na ops!”, tj. na rozpustę. [przypis edytorski]
zawitał on na naszą glebę z pól francuskich cicho, niepostrzeżenie. Ani daty jego narodzin poznać niepodobna, ani skreślić dziejów jego żywota w porządku chronologicznym — Sz. Rokoszewski, Dekadentyzm warszawski, Warszawa 1894, s. 1. [przypis autorski]
zawładać — dziś: władać. [przypis edytorski]
