Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | austriacki | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | sportowy | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 124978 przypisów.
miesiąc czasu — błąd logiczny: na miesiące nie liczy się niczego innego poza czasem. [przypis edytorski]
miesiąc (daw., gw.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.) — księżyc; miesięczny: księżycowy. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.) — księżyc. [przypis edytorski]
Jerzy Liebert, Kołysanka jodłowa (tomik), Kołysanka jodłowa, III, Lisy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Adam Mickiewicz, Do Maryi Łempickiej w dzień przyjęcia Komunii Świętej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
miesiąc (daw., poet.) — księżyc; miesięczny: księżycowy. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.; poet.) — księżyc; Niech tam sobie wiedźma (…) w miedź (…) trąca: (…) z utartej drogi nie zboczy rydwan miesiąca — wierzono, że czarownice swoimi magicznymi praktykami (tu obejmującymi potrząsanie przedmiotami z brązu lub miedzi) potrafią kontrolować bieg księżyca, a nawet ściągnąć go z nieba. [przypis edytorski]
miesiąc (daw.; poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (daw., poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiące (daw.) — tu: księżyce. [przypis edytorski]
miesiącem świécą — lśnią się w blasku księżyca. [przypis edytorski]
miesiącem — w kształcie półksiężyca. [przypis edytorski]
miesiąc — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — księżyc; w w. 1075 i n. nawiązania do herbowego półksiężyca króla Michała Wiśniowieckiego. [przypis edytorski]
miesiąc, który dzicy nazywają Księżycem Kwiatów — maj. [przypis edytorski]
miesiąc na młodziku — księżyc po nowiu. [przypis edytorski]
miesiąców — dziś popr. forma D.lm: miesięcy. [przypis edytorski]
miesiąc (poet.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (przestarz.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc (starop.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc synodyczny — średni czas pomiędzy kolejnymi nowiami Księżyca. [przypis edytorski]
miesiąc (tu daw.) — księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — tu: Księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — tu: księżyc. [przypis edytorski]
miesiąc — w czasach biblijnych miesiące nie miały jeszcze obecnie używanych nazw, a liczenie roku zaczynało się na wiosnę. Nazwy te weszły w użycie zakończeniu niewoli babilońskiej (po 538 r. p.n.e.), kiedy przyjęto także liczenie początku roku od jesieni. [przypis edytorski]
miesiączek — miesiąc, księżyc. [przypis edytorski]
miesić (daw.) — mieszać. [przypis edytorski]
miesić (daw.) — ugniatać, mieszać, wyrabiać substancję o konsystencji ciasta. [przypis edytorski]
miesić — rozrabiać ciasto. [przypis edytorski]
miesięczna noc — noc księżycowa. [przypis edytorski]
miesięczne koło — tu: księżyc. [przypis edytorski]
miesięcznych (daw.) — księżycowych; miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — księżycowy; miesiąc (daw., poet.): księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — księżycowy; miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — księżycowy. [przypis edytorski]
miesięczny (daw., poet.) — księżycowy; miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw., poet.) — księżycowy; od miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.; poet.) — księżycowy; od miesiąc: księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (daw., poet.) — księżycowy. [przypis edytorski]
miesięczny (daw.) — tu: księżycowy. [przypis edytorski]
miesięczny — księżycowy. [przypis edytorski]
miesięcznym sierpem — sierpem księżyca; miesiąc (daw.): księżyc. [przypis edytorski]
miesięczny (poet.) — księżycowy. [przypis edytorski]
miesięczny (przestarz.) — księżycowy. [przypis edytorski]
miesięczny (starop.) — księżycowy. [przypis edytorski]
miesięczny (tu daw.) — księżycowy. [przypis edytorski]
miesięczny — tu: księżycowy. [przypis edytorski]
miesioncek (gw.) — księżyc. [przypis edytorski]
mieski (gw.) — miejski. [przypis edytorski]
miesopustny (daw.) — karnawałowy. [przypis edytorski]
mie (starop.) — mnie. [przypis edytorski]
miestce (daw.) — miejsce. [przypis edytorski]
miestkom — miejscowy komitet związku zawodowego w ZSRR. [przypis edytorski]
mieszać się (starop.) — tu: wahać się. [przypis edytorski]
mieszać się w rezolucji (daw.) — wahać się co do rozstrzygnięcia jakiejś kwestii. [przypis edytorski]
mieszać — tu raczej: wzburzyć aniżeli: wprawić w zakłopotanie. [przypis edytorski]
mieszać — tu: wywoływać popłoch, strach i zagubienie. [przypis edytorski]
mieszańcze — Tersytes nazywa Ajaksa mieszańcem, gdyż jego ojcem miał być Grek, a matką Trojanka; o jego pochodzeniu mówi bliżej Hektor w dalszej części sztuki (akt IV, scena 5). [przypis edytorski]
mieszanina (starop.) — zamieszanie. [przypis edytorski]
mieszczanie — tu: mieszkańcy. [przypis edytorski]
mieszczanów — dziś popr. forma D. lm: mieszczan. [przypis edytorski]
mieszczanów — dziś popr.: mieszczan. [przypis edytorski]
mieszczany — dziś popr. forma N. lm: mieszczanami. [przypis edytorski]
mieszczany — dziś popr.: mieszczanie. [przypis edytorski]
mieszczany (starop. forma) — dziś B.lm: (na) mieszczan. [przypis edytorski]
Mieszczka z Księstwa Poznańskiego — mieszkanka zaboru pruskiego. Po raz kolejny Rydel nawiązuje tutaj do sytuacji politycznej w tym zaborze i postępującej germanizacji szkół. [przypis edytorski]
mieszek (daw.) — woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
mieszek (daw.) — woreczek; tu: sakiewka na pieniądze. [przypis edytorski]
mieszek — mały miech, stosowany przy rozniecaniu ognia. [przypis edytorski]
mieszek — mały miech, urządzenie służące do tłoczenia powietrza. [przypis edytorski]
mieszek — sakiewka na pieniądze. [przypis edytorski]
Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
mieszek — sakiewka, przytwierdzona z przodu do spodni. [przypis edytorski]
mieszek (starop.) — woreczek na pieniądze, sakiewka. [przypis edytorski]
mieszek u spodni — woreczek przytwierdzony do męskich spodni w celu osłonięcia genitaliów; stanowił ważną część ubioru w XV–XVI w., gdyż daw. spodnie były obcisłe i zwykle miały wycięcie na wysokości krocza. [przypis edytorski]
mieszek — woreczek na monety lub inne drobne przedmioty. [przypis edytorski]
mieszek — woreczek; szczególnie: woreczek na pieniądze. [przypis edytorski]
mieszkać (daw.) — zatrzymywać się, ociągać się. [przypis edytorski]
mieszkać (daw.) — zwlekać. [przypis edytorski]
mieszkać (daw.) — zwlekać, unikać czegoś, rezygnować z czegoś. [przypis edytorski]
mieszkać (starop.) — tu: zwlekać. [przypis edytorski]
mieszkać (starop.) — zwlekać, opóźniać się. [przypis edytorski]
mieszkać (starop.) — zwlekać. [przypis edytorski]
mieszkać (tu daw.) — przebywać, zatrzymywać się. [przypis edytorski]
mieszkać (tu daw.) — zwlekać. [przypis edytorski]
mieszkał na tych samych schodach — tu: mieszkał w tej samej kamienicy, na tej samej klatce schodowej. [przypis edytorski]
mieszkańce — dziś popr. forma B. lm: mieszkańców. [przypis edytorski]
mieszkańce — dziś popr. forma M. i W. lm: mieszkańcy. [przypis edytorski]
mieszkańce — dziś popr. forma M. lm: mieszkańcy. [przypis edytorski]
mieszkańce — dziś popr. forma W.lm: mieszkańcy. [przypis edytorski]
mieszkańce — dziś popr.: mieszkańcy. [przypis edytorski]
Mieszkańcy kochali (…) Filipa Tricouillard, chociaż prawdę mówiąc znany im był tylko ze swej przyrodzonej zalety, której zawdzięczał znakomite przezwisko — przezwisko Tricouillard oznacza mężczyznę o trzech jądrach (od fr. la couille: jądro). [przypis edytorski]
Mieszkańcy utrzymują, że łosoś przybywa z morza Wisłą — to prawdziwa informacja. [przypis edytorski]
mieszkanie (starop. forma) — tu: przebywanie; pobyt. [przypis edytorski]
mieszkanie (starop.) — tu: zwłoka, opóźnienie. [przypis edytorski]
mieszkanie (starop.) — zwlekanie; zwłoka. [przypis edytorski]
mieszkiem pachnąć (daw.) — wymagać nakładu, kosztu. [przypis edytorski]
mieszkiwała (starop. forma) — mieszkała, zamieszkiwała, pomieszkiwała (forma czynności wielokrotnej). [przypis edytorski]
Mieszko II Lambert (990–1034) — syn Bolesława Chrobrego, król Polski z dynastii Piastów (1025–1031), następnie książę Polski (1032–1034). Przejął władzę po śmierci ojca, prawdopodobnie wypędzając z kraju swoich dwóch braci. Zorganizował dwa najazdy na Saksonię w 1028 i 1030. Następnie prowadził wojny obronne przeciw Niemcom, Czechom i książętom Rusi Kijowskiej. Opuścił kraj w 1031 w wyniku kolejnej wyprawy Konrada II na ziemie polskie, oraz po ataku książąt ruskich Jarosława Mądrego i Mścisława, którzy pomogli na polskim tronie osadzić jego brata Bezpryma. Następnie uszedł do Czech, gdzie został uwięziony przez księcia Udalryka. Odzyskał władzę w 1032 jako książę jednej z trzech dzielnic. Zjednoczył państwo, ale nie udało mu się odtworzyć stabilnych struktur władzy. Za jego czasów od Polski odpadły nabytki terytorialne Bolesława Chrobrego: Milsko i Łużyce, Grody Czerwieńskie oraz Morawy (i być może Słowacja). Był pierwszym władcą Polski umiejącym czytać i pisać, znał język niemiecki, łacinę i grekę. [przypis edytorski]
Mieszko — Mieszko I (ok. 935–992) z dynastii Piastów, książę polski, pierwszy historyczny władca Polski od ok. 960 r. W roku 966 przyjął chrzest i rozpoczął chrystianizację państwa. [przypis edytorski]
Mieszko, objąwszy tron książęcy — rządy Mieszka I datuje się od ok. 960 r. [przypis edytorski]
