Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | dziecięcy | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7498 przypisów.
bon ton (fr.) — ogłada, umiejętność zachowania się. [przypis edytorski]
bonum (łac.) — dobre. [przypis redakcyjny]
bonum patriae (łac.) — dobro ojczyzny. [przypis redakcyjny]
bonus animus in re mala dimidium est mali (łac.) — myśl dobra w nieszczęściu: złego połowa (Publilius Syrus, Sententiae). [przypis redakcyjny]
bonus interpres (łac.) — dobry tłumacz. [przypis redakcyjny]
Bon vieux marin, franc capitain de haut bord, vous dormiez la nuit, vous — et, le jour, vous vous battiez! Vous n'étiez pas un Paria intelligent comme l'est devenu votre pauvre enfant (fr.) — Dobry stary marynarzu, szczery kapitanie z wysokiego brzegu, pan spał w nocy, a za dnia pan walczył! Nie jest pan inteligentnym pariasem, jakim stało się pańskie biedne dziecko; por. Alfred de Vigny, Chatterton, akt III, sc.1. [przypis edytorski]
bon voyage (fr.) — dobrej podróży. [przypis edytorski]
bonwiwant (z fr. bon vivant) — osoba umiejąca używać życia i cieszyć się nim. [przypis edytorski]
bonżurka — męski strój domowy, rodzaj marynarki. [przypis edytorski]
bonżurka (z fr. bonjour: dzień dobry) — daw. poranny ubiór męski, rodzaj luźnej marynarki z miękkiej tkaniny a. eleganckiego krótkiego szlafroka z kołnierzem, mankietami, przewiązywanego w pasie. [przypis edytorski]
bonza — buddyjski duchowny. [przypis edytorski]
bonza — buddyjski duchowny u Japończyków i Chińczyków; tu: bramin, duchowny indyjski. [przypis edytorski]
bonza — buddyjski duchowny w Chinach i Japonii; przen.: człowiek władzy, zajmujący wysokie stanowisko, niedostępny, wyniosły. [przypis edytorski]
bonza — buddyjski duchowny w Chinach i Japonii. [przypis edytorski]
bonza — duchowny buddyjski w Chinach i Japonii; przen.: człowiek władzy, zajmujący wysokie stanowisko, niedostępny, wyniosły. [przypis edytorski]
bonza — kapłan buddyjski w Chinach i Japonii. [przypis edytorski]
bonzo — człowiek zajmujący wysokie stanowisko; buddyjski duchowny w Chinach i Japonii. [przypis edytorski]
bonzowski — przym. od: bonza: człowiek zajmujący wysokie stanowisko, niedostępny, wyniosły; szycha (pierwotnie: buddyjski duchowny w Chinach i Japonii). [przypis edytorski]
Boon, Daniel (1735–1820) — dowódca, który pokonał Indian w Kentucky. [przypis edytorski]
Bo opuścili zmowę Pańską, którą miał z ojcy ich: służyli cudzym bogom, których ojcowie ich nie znali. Dla tego zapalił się gniew Pański przeciw ziemi tej i wprowadził to przeklęctwo na nie — 1 Krl 9, 9 (Pwt 29, 25–27). [przypis edytorski]
Bootes — gwiazdozbiór Wolarza. [przypis edytorski]
Booth, Charles (1840–1916) — brytyjski badacz społeczny i reformator. [przypis edytorski]
bootleger (ang.) — przemytnik alkoholu. [przypis edytorski]
bootlegger — przemytnik alkoholu. [przypis edytorski]
bo oto — οὕτως. W edycji Dindorfa nie ma; po ὁρμᾶν kropka. [przypis tłumacza]
Booz a. Boaz (bibl.) — postać z biblijnej Księgi Rut: bogaty krewny wdowy Noemi, której towarzyszką w biedzie była jej synowa Rut, również owdowiała; na polecenie teściowej Rut próbowała nocą uwieść Booza, który odrzucił jej zaloty, ale ostatecznie się z nią ożenił. [przypis edytorski]
Booz i Rut (bibl.) — postacie z Księgi Rut: uboga wdowa Rut opiekowała się swoją owdowiałą teściową Noemi: na polu Booza, bogatego krewnego Noemi, zbierała pozostawione przez żniwiarzy kłosy, żeby zapewnić im obu wyżywienie; na polecenie teściowej usiłowała w nocy skusić Booza; mimo że się oparł, koniec końców ją poślubił. [przypis edytorski]
Bopp, Franz (179–1867) — niemiecki językoznawca, twórca gramatyki porównawczej języków indoeuropejskich. [przypis edytorski]
bo praca szkolna i postępy szkolne, więc trzeba na wsi siły na cały szkolny uciążliwy rok — zdania charakterystyczne dla skrótowego stylu Korczaka, czasowniki zostały celowo pominięte, pozostawione domyślności czytelnika. [przypis edytorski]
Bo prawda to jest, że Lubomirski, widząc — Wątek ten gubi Pasek, wyliczając „praktyki” królowej, a następnie wtrącając epizod teatralny. [przypis redakcyjny]
Bo Przybyszewski nigdy nie wyszedł z kręgu pojęć, o które donkiszocił się w swojej młodości; wszystkie przemiany, zdarzenia, spłynęły po nim bez śladu — Boy, Znaszli ten kraj, s. 128. [przypis autorski]
Bo puścił wyroki swoje językiem łacińskim po wszytkim świecie, aby chrześcijanom wolno było wszędzie kościoły budować i wolno zakon Boży i Ewangelią rozsiewać, i każdemu do niej przystępować — Euzebiusz z Cezarei, Historia kościelna (Historia Ecclesiae) X, rozdz. II i V. [przypis edytorski]
bora — dziś popr. forma: (z) boru; tj. z lasu. [przypis edytorski]
boraks — minerał stosowany m.in. w przemyśle szklarskim, kosmetyce i lecznictwie. [przypis edytorski]
Boratyni — właśc. Burattini, Tytus Liwiusz (1617–1681), wł. architekt, fizyk, egiptolog, dyplomata; w czasie potopu szwedzkiego na czele ufundowanego przez siebie oddziału walczył pod wodzą Stefana Czarnieckiego, w 1658r. otrzymał indygenat (tj. obywatelstwo i uznanie szlachectwa), dostał starostwo osieckie, został sekretarzem królewskim, był dzierżawcą mennic królewskich. [przypis redakcyjny]
bora — w klimacie śródziemnomorskim: suchy, chłodny wiatr północno-wschodni. [przypis edytorski]
borba (z ukr.) — walka, bójka. [przypis edytorski]
borba (z ukr.) — walka, bójka. [przypis redakcyjny]
bor (daw.) — wiertło. [przypis edytorski]
Bordeaux — francuskie miasto, stolica regionu Nowa Akwitania. [przypis edytorski]
Bordeaux — miasto i gmina we Francji, w regionie Akwitanii. [przypis edytorski]
Bordeaux — miasto portowe we Francji. [przypis edytorski]
bordeaux — rodzaj czerwonego wytrawnego wina z okolic fr. miasta o tej samej nazwie. [przypis edytorski]
bordeaux — wino z okolic francuskiego miasta o tej samej nazwie. [przypis edytorski]
Bordeja — miasto Bordaux we Francji. [przypis redakcyjny]
Bordela — miasto Bordaux we Francji. [przypis redakcyjny]
bordelier — bywalec burdeli. [przypis edytorski]
Bordes, Charles (1711–1781) — o którym w dalszym ciągu Rousseau wyraża się dość lekko, był to pisarz o błyskotliwych zaletach pióra, które sprawiały, iż niejednokrotnie utwory jego przypisywano Wolterowi. [przypis tłumacza]
bording house, popr.: boarding house (ang.) — pensjonat. [przypis edytorski]
bordiura (z fr.) — dekoracyjne obramowanie. [przypis edytorski]
Bordowicz, Wojciech Zenon (1941–2009) — aktor teatralny (do 1971, kiedy to zrezygnował z aktorstwa), reżyser, pisarz i poeta. [przypis edytorski]
bord (z ang. board) — deska, tablica. [przypis redakcyjny]
Boreadowie (mit. gr.) — synowie Boreasza, boga wiatru. [przypis edytorski]
borealney (z łac.) — północny. [przypis edytorski]
borealny — północny; zorza borealna — zorza polarna. [przypis edytorski]
borealny (z łac.) — północny. [przypis edytorski]
Boreal — Władysław Branicki, przyszły teść Krasińskiego. [przypis redakcyjny]
Boreasza (mit. gr.) — bóg wiatru północnego i jego uosobienie. [przypis edytorski]
Boreasz (mit. gr.) — bóg i personifikacja wiatru północnego. [przypis edytorski]
Boreasz (mit. gr.) — bóg i personifikacja wiatru północnego; Słońce zwyciężyło Boreasza: w rywalizacji, które z nich jest potężniejsze, opowiedzianej w przytoczonej tu popularnej bajce Ezopa. [przypis edytorski]
Boreasz (mit. gr.) — bóg i uosobienie północnego wiatru. [przypis edytorski]
Boreasz (mit. gr.) — bóg i uosobienie wiatru północnego. [przypis edytorski]
Boreasz (mit. gr.) — bóg i uosobienie wiatru północnego, zimnego, porywistego i srogiego. [przypis edytorski]
Boreasz (mit. gr.) — bóg wiatru północnego i jego personifikacja. [przypis edytorski]
Boreasz (mit. gr.) — bóg wiatru północnego i jego uosobienie. [przypis edytorski]
Boreasz (mit. gr.) — bóg wiatru północnego. [przypis edytorski]
Borej (mit. gr.) — bóg i personifikacja wiatru północnego. [przypis edytorski]
Borej (mit. gr.) — Boreasz, bóg i personifikacja wiatru północnego. [przypis edytorski]
Borek — Józef Borek. [przypis redakcyjny]
borek — mały bór, lasek. [przypis edytorski]
Borelli, Giovanni Alfonso (1608–1679) — wł. fizjolog. [przypis edytorski]
Borelli, Jan-Alfons (1608–1679) — znakomity lekarz i fizyk, założyciel szkoły jatromatematycznej, stosował matematykę i fizykę do badań fizjologicznych. Dał pierwsze systematyczne opracowanie teorii, wyjaśniającej ruchy ciał ożywionych za pomocą praw mechaniki (De motu animalium, 1680–1681). [przypis tłumacza]
Borelli, popr. Borrelli, Raymond de (1837–1906) — francuski poeta. [przypis edytorski]
borg a. bórg (daw.) — kredyt. [przypis edytorski]
borg (daw.) — kredyt. [przypis edytorski]
Borgia, Cesare (1475–1507) — syn kardynała Rodrigo Borgii (późniejszego papieża Aleksandra VI), arcybiskup, kardynał, później polityk i dowódca wojsk; w 1498 zrezygnował z godności duchownych, dekretem króla Francji Ludwika XII otrzymał tytuł księcia Valentinois (płd. Francja); dowodząc wojskami papieskimi dążył do objęcia środk. Włoch pod swoją władzą i utworzenia własnego państwa (książę Romanii); po śmierci ojca został pozbawiony władzy przez papieża Juliusza II. [przypis edytorski]
Borgia — Cesare Borgia, syn papieża Aleksandra VI, słynny kondotier i okrutnik, wsparty przez Ludwika XII, króla francuskiego, którego łaski umiał sobie pozyskać, częścią wymordował, częścią powyganiał małych dynastów rzymskich i zrobił się panem całej Romanii. [przypis redakcyjny]
Borgia, Lukrecja (1480–1519) — córka kardynała Rodrigo Borgii, późniejszego papieża Aleksandra VI, nazywana przez kronikarza weneckiego „największą kurtyzaną Rzymu”. Plotki przypisywały jej liczne zbrodnie, m.in. trucicielstwo i kazirodztwo. [przypis edytorski]
Borgia, Lukrecja (1480–1519) — córka kardynała Rodrigo Borgii, późniejszego papieża Aleksandra VI, nazywana przez kronikarza weneckiego „największą kurtyzaną Rzymu”. Plotki przypisywały jej liczne zbrodnie, m.in. trucicielstwo i kazirodztwo. Lukrecji Borgia — dziś popr. forma D.: Lukrecji Borgii. [przypis edytorski]
Borgiowie — wł. ród arystokratyczny pochodzenia hiszp., z którego wywodziło się dwóch papieży (Kalikst III i Aleksander VI) oraz pięciu kardynałów; w okresie wczesnego renesansu ogromnie wpływowy zarówno we Włoszech, jak w Europie. Borgiom zarzucano wszelkie rodzaje występków, popełnianych w poczuciu bezkarności w związku z posiadaną przez nich władzą i dokonywanych w celu zachowania tejże: cudzołóstwo, kazirodztwo, symonię, nepotyzm, malwersację majątku kościelnego, przekupywanie stronników oraz trucicielstwo. [przypis edytorski]
borg — kredyt, pożyczka. [przypis edytorski]
borg — kredyt. [przypis edytorski]
Borgo Nuovo — ulica w Rzymie, istotna z powodów historyczych i architektonicznych. [przypis edytorski]
Borgo — rione XIV (tradycyjna jednostka podziału administracyjnego Rzymu). [przypis edytorski]
Borgo Vecchio — ulica w Rzymie, istotna z powodów historycznych i architektonicznych. [przypis edytorski]
borgować — dawać na kredyt. [przypis edytorski]
borgować (daw.) — dawać coś na borg, tj. na kredyt. [przypis edytorski]
borgować (daw.) — dawać na borg, tj. na kredyt. [przypis edytorski]
borgować (daw.) — dawać na borg, tj. na rachunek. [przypis edytorski]
borgować (daw.) — dawać na kredyt. [przypis edytorski]
borgować (daw.) — kredytować. [przypis edytorski]
borgować (daw.) — sprzedawać na kredyt. [przypis edytorski]
borgować (daw.) — udzielić kredytu. [przypis redakcyjny]
borgować (gw.) — udzielać kredytu. [przypis edytorski]
borgować — pożyczać na kredyt. [przypis edytorski]
borgować — pożyczać na kredyt. [przypis edytorski]
borgowanie (gw.) — udzielanie kredytu, pożyczki. [przypis edytorski]
borg (z niem.) — kupno na kredyt; borgowa służba: służba niepłacona gotówką, zaległy żołd. [przypis redakcyjny]
Borkios — Βόρκιος (N), Βορκαιος (D). [przypis tłumacza]
bormaszyna (z niem.) — wiertarka. [przypis edytorski]