Przypisy | WolneLektury.pl

chryja (daw.) — rozprawa, mowa, ćwiczenie retoryczne; zbiór humorystycznych anegdot i powiedzeń postaci starożytnych; opowiastka; dziś: awantura. [przypis edytorski]

Władysław Syrokomla, Marcin Studzieński (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chryja (daw.) — rozprawa, rodzaj szkolnego ćwiczenia retorycznego. [przypis edytorski]

Wojciech Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Chrystusów (daw.) — Chrystusowy. [przypis edytorski]

Andrzej Frycz Modrzewski, O poprawie Rzeczypospolitej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Henryk Sienkiewicz, Potop, Potop, tom trzeci (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Chrystusów (daw.) — dziś popr. forma M. lp n.m. przymiotnika: Chrystusowy. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Potop, Potop, tom trzeci (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chrześcijanizm (daw.) — dziś: chrześcijaństwo. [przypis edytorski]

Justyna Budzińska-Tylicka, Świadome macierzyństwo (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chuć (daw.) — chęć, pragnienie. [przypis edytorski]

Józef Ignacy Kraszewski, Stara baśń, Stara baśń, tom drugi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chuć (daw.) — chęć, skłonność, namiętność, pożądanie. [przypis edytorski]

Cyprian Kamil Norwid, Promethidion (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chuć (daw.) — żądza. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy, Krzyżacy, tom drugi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chuda fara (daw.) — bieda, niedostatek; fara (daw.): kościół parafialny. [przypis edytorski]

Wojciech Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — bieda, niedostatek. [przypis edytorski]

Cezary Jellenta, Wielki zmierzch (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — dobytek. [przypis edytorski]

Joseph Conrad, Zwycięstwo (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Johann Wolfgang von Goethe, Herman i Dorota (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Henryk Rzewuski, Pamiątki Soplicy, Pan Dzierżanowski (źródło na Platformie Redakcyjnej)

William Shakespeare (Szekspir), Dwaj panowie z Werony (źródło na Platformie Redakcyjnej)

William Shakespeare (Szekspir), Juliusz Cezar (źródło na Platformie Redakcyjnej)

François Villon, Wielki Testament (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — dobytek, zwł. zwierzęta gospodarskie. [przypis edytorski]

Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki Krasińskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — dobytek (zwykle skromny), majątek. [przypis edytorski]

Gabriela Zapolska, Korale Maciejowej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw., gw.) — dobytek, majątek. [przypis edytorski]

Stefan Grabiński, W pomrokach wiary, Pomsta ziemi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — majątek. [przypis edytorski]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Syrokomla, Czem chata bogata, tem rada, Słówko do czytelnika (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — majątek, zwł. ruchomy. [przypis edytorski]

Horacy, Wybrane utwory, Ars Poetica (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Wincenty Korotyński, Czem chata bogata, tem rada, Postrzyżyny (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — majątek, zwł. ruchomy, tu: bydło. [przypis edytorski]

Homer, Odyseja (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — skromny dobytek lub niewielkie gospodarstwo. [przypis edytorski]

Ferdynand Ossendowski, Ludzie, zwierzęta, bogowie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — skromny dobytek, mienie ubogiej osoby. [przypis edytorski]

Maria Konopnicka, Wrażenia z podróży (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — skromny dobytek, niewielkie gospodarstwo. [przypis edytorski]

Wojciech Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoba (daw.) — ubogie gospodarstwo. [przypis edytorski]

Maria Konopnicka, O krasnoludkach i sierotce Marysi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudobny (daw., gw.) — ubogi, biedny. [przypis edytorski]

Ferdynand Kuraś, Przez ciernie żywota (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Jan Słomka, Pamiętniki włościanina (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudoby (gw., daw.) — dobytku. [przypis autorski]

Stanisław Wyspiański, Klątwa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudopachołek (daw.) — niezamożny szlachcic. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy, Krzyżacy, tom drugi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudopachołek (daw.) — ubogi szlachcic. [przypis edytorski]

Stanisław Brzozowski, Płomienie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudy (daw.) — tu: biedak. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chudzina (daw.) — biedak. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chutny (daw.) — pożądliwy. [przypis edytorski]

Johann Wolfgang von Goethe, Faust, Faust, część druga (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwacić (daw., gw.) — starczyć. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwacić (daw., gw.) — wystarczyć. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwacki (daw.) — odważny, śmiały i zaradny. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy, Krzyżacy, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwacko (daw.) — dziarsko, dzielnie. [przypis edytorski]

Edward Leszczyński, Kabaret szalony (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwacko (daw.) — energicznie, śmiało. [przypis edytorski]

Paul Heyse, Wesele na Capri. Nowele włoskie, Andrzej Ingram (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwalba (daw.) — przechwałka. [przypis edytorski]

Jan Grabowski, Puc, Bursztyn i goście (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwalba (daw.) — przechwalanie się. [przypis edytorski]

Halina Górska, O księciu Gotfrydzie, rycerzu Gwiazdy Wigilijnej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwalba (daw.) — uznanie, pochwała, komplement. [przypis edytorski]

Pietro Aretino, O łajdactwach męskich (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwast a. chwost (daw.) — pęczek piór, włosia a. nici użyty jako ozdoba. [przypis edytorski]

Joseph Conrad, Nostromo (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Mark Twain, Książę i żebrak (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwast (daw.) — frędzel, pęczek nici użyty jako ozdoba. [przypis edytorski]

Zofia Nałkowska, Granica (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwat (daw.) — ktoś dzielny, odważny, zaradny. [przypis edytorski]

Zofia Rogoszówna, Dzieci pana majstra (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwostać (daw.) — chłostać. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom II (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwost (daw., gw.) — ogon. [przypis edytorski]

Edward Redliński, Konopielka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwost (daw.) — ogon. [przypis edytorski]

Bruno Schulz, Republika marzeń (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Juliusz Słowacki, Lilla Weneda (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chwost (daw.) — ogon. [przypis redakcyjny]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chybać (daw.) — biec, pędzić. [przypis edytorski]

Arystofanes, Żaby (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chybać (daw.) — biec. [przypis edytorski]

Heinrich von Kleist, Rozbity dzban (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chybać (daw.) — biegać, pędzić. [przypis edytorski]

Antonina Domańska, Hanusia Wierzynkówna (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chybać (daw.) — lecieć, pędzić. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy, Krzyżacy, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chyba (daw.) — błąd; por. chybić: nie trafić. [przypis edytorski]

Michel de Montaigne, Próby, Próby. Księga druga (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chyba (daw.) — błąd, uchybienie. [przypis edytorski]

Ajschylos, Oresteja (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chyba (daw.) — uchybienie, błąd. [przypis edytorski]

William Shakespeare (Szekspir), Koriolan (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chyba (daw.) — uchybienie, niedoskonałość. [przypis edytorski]

François Rabelais, Gargantua i Pantagruel (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Jean-Jacques Rousseau, Wyznania, Wyznania, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chybić (daw.) — pomylić się. [przypis edytorski]

Aleksander Fredro, Mąż i żona (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chybki (daw.) — szybki i zwinny. [przypis edytorski]

Karol Bołoz Antoniewicz, Sonety, [Lecz próżna nadzieja, i martwe życzenia...] (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Johann Wolfgang von Goethe, Lata nauki Wilhelma Meistra (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Adam Mickiewicz, Konrad Wallenrod (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy, Krzyżacy, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chybki (daw.) — szybki, zwinny; tu: pochopny. [przypis edytorski]

Michel de Montaigne, Próby, Próby. Księga pierwsza (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chybki (daw.) — zwinny, szybki. [przypis edytorski]

Maria Rodziewiczówna, Lato leśnych ludzi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chybko (daw.) — szybko. [przypis edytorski]

Johann Wolfgang von Goethe, Faust, Faust, część druga (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chylać (daw.) — chylić. [przypis edytorski]

Arystofanes, Żaby (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chyl (daw.) — płynna substancja powstająca w żołądku w czasie trawienia pokarmów. [przypis edytorski]

Edmond Rostand, Cyrano de Bergerac (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chynąć się (daw.) — rzucić się. [przypis redakcyjny]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chynąć się (daw.) — wpaść, rzucić się. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom II (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chystać (daw.) — huśtać; kołysać. [przypis edytorski]

Taras Szewczenko, Kobziarz, Najemnica (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chytrołamca (daw.) — wiarołomca. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom III (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chytrszy (daw.) — dziś: bardziej chytry, sprytniejszy. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chyżo (daw.) — szybko. [przypis edytorski]

Antonina Domańska, Paziowie króla Zygmunta (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Wincenty Korotyński, Czem chata bogata, tem rada, Sen na jawie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Antoni Oleszczyński, Dziennik z oblężenia Paryża (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Fryderyk Schiller, Nurek (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chyży (daw.) — szybki. [przypis edytorski]

Paul Heyse, Wesele na Capri. Nowele włoskie, Andrzej Ingram (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Ignacy Krasicki, Antymonachomachia (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Sierpniowe złote muchy... (źródło na Platformie Redakcyjnej)

William Shakespeare (Szekspir), Sen nocy letniej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

chyz a. chyż (daw., starop.) — uboga, niska chałupa. [przypis edytorski]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom I (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciąg (daw.) — dziś: przeciąg. [przypis edytorski]

Eliza Orzeszkowa, Nad Niemnem, Nad Niemnem, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciągń sie a. ciągni sie (daw.) — tryb rozkazujący: wydawaj; od: ciągnąć się, wysilać się na wydatki. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciągnąć się (daw.) — wysilać się na wydatki; ciągni się (tryb rozkazujący) wydawaj. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciągnąć się (daw.) — wysilać się na wydatki. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciągnienie (daw.) — pochód wojska, marsz. [przypis edytorski]

Andrzej Frycz Modrzewski, O poprawie Rzeczypospolitej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciągnienie (daw.) — przemarsz wojsk. [przypis edytorski]

Andrzej Frycz Modrzewski, O poprawie Rzeczypospolitej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciągnie sie (daw.) — tu: przeciąga się. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciągniony (daw.) — dziś: ciągnięty. [przypis edytorski]

Juliusz Słowacki, Pisma mistyczne (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciągni się (daw.) — tryb rozkazujący: ciągnij się; od ciągnąć się: wysilać się na wydatki. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciągni sie (daw.) — tryb rozkazujący od: ciągnąć się, wysilać się na wydatki. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciągni sie (daw.) — tryb rozkazujący od ciągnąć się: wysilać się na wydatki. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciąża (daw.) — kara, fant; wezmą ciążą: wezmą ciążę, wezmą fant a. nałożą karę. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciamara (daw.) — ciamajda, ślamazara. [przypis edytorski]

Janusz Korczak, Józki, Jaśki i Franki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

cicero (daw.) — przewodnik. [przypis edytorski]

Maria Konopnicka, Wrażenia z podróży (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciceron (daw., z wł.) — przewodnik. [przypis edytorski]

Helena Mniszkówna, Trędowata, Trędowata t. 1 (źródło na Platformie Redakcyjnej)

cicerone (daw.) — przewodnik. [przypis edytorski]

Ferdynand Ossendowski, Ludzie, zwierzęta, bogowie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

cicerone (daw.) — przewodnik. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Pielgrzymka do Jasnej Góry (źródło na Platformie Redakcyjnej)

cicerone (daw., z wł.) — przewodnik. [przypis edytorski]

Stefan Grabiński, Namiętność (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciceronować (daw.; z wł. żart. cicerone: przewodnik) — służyć jako przewodnik oprowadzający turystów, zwłaszcza po zabytkach i muzeach. [przypis edytorski]

Leo Belmont, Sherlock Holmes w Warszawie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

cichymi kroki (daw.) — dziś popr. N.lm: cichymi krokami. [przypis edytorski]

Stefan Żeromski, Dzieje grzechu (źródło na Platformie Redakcyjnej)

cięgiem (daw.) — ciągle. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy, Krzyżacy, tom drugi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

cie (daw., gw.) — wykrzyknienie oznaczające: „No patrzcie!”, „Też coś!”, „A gdzie tam!”. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część trzecia - Wiosna (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciekawam (daw.) — forma skrócona od: ciekawa jestem. [przypis edytorski]

Charles Dickens, Dawid Copperfield, Dawid Copperfield, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

ciekawości (daw.) — dziś: rzeczy ciekawe, warte zobaczenia, ciekawostki. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)