Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 11155 przypisów.
kusidło — ptaszek wołowe oczko. [przypis autorski]
Kusiwszy się kilkakroć o nie — spróbowawszy ich kilka razy atakować. [przypis redakcyjny]
kuso — biednie. [przypis edytorski]
Kusociński, Janusz (1907–1940) — lekkoatleta, złoty medalista olimpijski w biegu na 10000 m. Jeden z najpopularniejszych sportowców w Polsce w latach 30. W 1940 r. aresztowany przez Gestapo, rozstrzelany w Palmirach. [przypis edytorski]
Kusociński, Janusz (1907–1940) — sportowiec, początkowo piłkarz, następnie lekkoatleta, olimpijczyk, rozstrzelany przez Niemców w Palmirach. [przypis edytorski]
Kusociński, Janusz Tadeusz (1907–1940) — polski lekkoatleta, mistrz oraz rekordzista Polski w biegach średnich i długich; w 1932 r. złoty medalista olimpijski z Los Angeles w biegu na 10 000 m; w 1934 r. srebrny medalista pierwszych mistrzostw Europy na dystansie 5 000 m. [przypis edytorski]
kuso — krótko; tu: mało, niewystarczająco. [przypis edytorski]
kuso — mało, niewystarczająco. [przypis edytorski]
kuso — mało, niewystarczająco; tu: biednie. [przypis edytorski]
kussina — lekarstwo na tasiemce wyrabiane ze sproszkowanych kwiatów krzewu kusso. [przypis redakcyjny]
Kuss (niem.) — pocałunek. [przypis edytorski]
kustodium (łac.) — naczynie do przechowywania konsekrowanej hostii. [przypis redakcyjny]
kustodya (daw.) — kustodia; zespół zakonów podlegający kustoszowi; urząd w hierarchii kościoła katolickiego. [przypis edytorski]
kustoszem — stróżem. [przypis redakcyjny]
kustosz — tu: strażnik, opiekun. [przypis edytorski]
kustosz (z łac.) — przełożony nad kilkoma klasztorami. [przypis edytorski]
kusy (daw.) — krótki. [przypis edytorski]
kusy (daw.) — niewystarczającego rozmiaru; krótki, mały. [przypis edytorski]
kusy — krótki. [przypis edytorski]
kusy — krótki. [przypis redakcyjny]
kusy — krótki; tu: bez ogona. [przypis edytorski]
kusy — z obciętym ogonem. [przypis edytorski]
kusza — broń podobna do łuku, zwykle napinana za pomocą korby. [przypis redakcyjny]
kusza — tu: łuk. [przypis edytorski]
kusza żelazna — żelazo, samołówka. [przypis redakcyjny]
kuszcz (daw.) — krzak, krzew. [przypis edytorski]
kuszcze (daw.) — krzaki, chaszcze, zarośla. [przypis edytorski]
kuszcz — krzak, krzew. [przypis redakcyjny]
kuszcz — krzak. [przypis edytorski]
kuszcz (z ukr.) — krzew, krzak. [przypis redakcyjny]
Kuszell, Antoni —polski wojskowy epoki wojen napoleońskich; od 1811 kapitan 10. pułku huzarów. [przypis edytorski]
kuszer (gw. środ.) — łupy złodziejskie większej wartości. [przypis edytorski]
kuszetka (daw.) — kozetka, mała kanapa. [przypis edytorski]
kuszetka (z fr. couchette) — tu w zn. kanapka, kozetka. [przypis redakcyjny]
Kuszewicz czynił rozbiór chemiczny wód mineralnych stokliskich i ogłosił rezultata jego (…) — ob[acz:] „Pamiętn[ik] Tow[arzystwa] Lekarsk[iego] Warszawsk[iego]”, r. 1851, t. II, s. 85. [przypis autorski]
Kuszlowa — Franciszka z Świdzińskich Kuszlowa, druga córka Barbary Świdzińskiej. [przypis autorski]
kusznierza — dziś: kuśnierza. [przypis edytorski]
kusz (reg., z ros.) — znaczna suma pieniędzy, kawał grosza; daw.: stawka w grze. [przypis edytorski]
kusztyczek (gw.) — mały kieliszek wódki. [przypis edytorski]
kusztyczek — mały kieliszek. [przypis edytorski]
kusztyczek — mały kieliszek wódki. [przypis edytorski]
kusztyk a. kulawka — kieliszek bez nóżki, z którego trzeba wypić od razu całą zawartość. [przypis edytorski]
kusztyk a. kulawka — kieliszek bez nóżki, z którego trzeba wypić od razu całą zawartość. [przypis redakcyjny]
kusztyk a. kulawka — rodzaj kieliszka. [przypis edytorski]
kusztyk (daw.) — kulawy. [przypis edytorski]
kusztyk — rodzaj kielicha; tu zdrob.: kusztyczek. [przypis edytorski]
kuszyk — kufel, puchar. [przypis redakcyjny]
kutas (daw.) — frędzel; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — frędzel; zwisająca ozdoba ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — frędzel; zwisająca ozdoba ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — ozdoba z nici związanych w kształt pędzla. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — pompon, frędzel. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — sznurkowa ozdoba w kształcie pędzla. [przypis edytorski]
kutas — frędzel; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kutasik (daw., gw.) — frędzel, pompon; element dekoracyjny stroju wykonany ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutasik — tu: część rośliny, przypominająca pędzelek. [przypis edytorski]
kutas (starop.) — frędzel, chwost. [przypis edytorski]
kutasy (daw.) — frędzle; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kutas — zwisająca ozdoba ze sznura w formie pędzla. [przypis edytorski]
kuternoga (daw.) — kulawy. [przypis edytorski]
kuternoga — kanclerz Duprat, który zdusił parlament, zmuszając go do przyjęcia konkordatu. [przypis tłumacza]
kuternoga — kulawy, beznogi. [przypis edytorski]
kuternoga — kulawy. [przypis edytorski]
kutia — kasza z makiem i z miodem. [przypis redakcyjny]
kutia — tradycyjna potrawa z gotowanej pszenicy i maku z dodatkiem bakalii, rodzynek i migdałów. [przypis edytorski]
Kutiepow, Aleksander Pawłowicz — generał Imperium Rosyjskiego, uczestnik wojny z Japonią, I wojny światowej i walk z bolszewikami; od 1921 na emigracji, po śmierci gen. Wrangla został przewodniczącym Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego, emigracyjnej wojskowej organizacji antykomunistycznej; 26 stycznia 1930 został porwany w Paryżu przez agentów OGPU. [przypis edytorski]
kut kie kut (zniekszt. fr.: coûte que coûte) — za wszelką cenę. [przypis edytorski]
kutnarski (daw.) — podły, kiepskiej jakości. [przypis redakcyjny]
kutnerek (z niem.) — puszek. [przypis edytorski]
kutner (z fr.) — kosmatość na suknie, włos. [przypis redakcyjny]
Kutno — polskie miasto, obecnie w województwie łódzkim, siedziba powiatu. [przypis edytorski]
Kutorv, właśc. Kutorvet (norw. dosł.: krowi rynek) — potoczna nazwa rolniczego placu targowego w Christianii (ob. Oslo), obecnie noszącego nazwę Youngstorget (plac Younga). [przypis edytorski]
kutriai (lenk.) — gudriai. [przypis edytorski]
Kutteln — Eingeweide. [przypis edytorski]
kutwa — człowiek chciwy, skąpy nawet dla samego siebie. [przypis edytorski]
kutwa — skąpiec. [przypis edytorski]
kuty (daw.) — czyny, dzieła. [przypis redakcyjny]
kuty (daw.) — skutki, rzeczy. [przypis edytorski]
Kuty — miasteczko w płd.-zach. części Ukrainy, położone nad Czeremoszem, blisko granicy z Rumunią; w latach 1919–1939 w granicach Polski. [przypis edytorski]
kutymi dziobami okrętów — drewniane dzioby starożytnych okrętów wojennych okuwano metalem w celu zwiększenia ich odporności podczas taranowania jednostek przeciwnika. [przypis edytorski]
kuverta — vokas. [przypis edytorski]
ku wam (daw.) — do was. [przypis edytorski]
kuwiekać — w języku myśliwych oznacza wabienie. [przypis edytorski]
ku wielkiej świata stolicy — tj. ku Paryżowi. [przypis edytorski]
Kuźma, pohodi (białorus.) — Kuźma, chodź. [przypis edytorski]
kuźnia Cyklopa (mit. rzym.) — kuźnia Cyklopów miała się znajdować we wnętrzu Etny. [przypis edytorski]
kuźnia — warsztat kowalski. [przypis edytorski]
kuźnia — w staroż. Grecji zwyczajowe miejsce noclegu dla biednych podróżnych. [przypis edytorski]
kuźnia Wulkana — kuźnię boskiego kowala w mit. rzym., Wulkana (odpowiednik Hefajstosa w mit. gr.) umiejscawiano w kraterze Etny, wulkanu na Sycylii. [przypis edytorski]
„Kuźnica” — tygodnik społeczno-literacki, wyd. w latach 1945–1950, początkowo w Łodzi, następnie w Warszawie. [przypis edytorski]
„Kuźnica” — tygodnik społeczno-literacki zrzeszający twórców o poglądach lewicowych, marksistowskich (m.in. Mieczysław Jastrun, Zofia Nałkowska, Leon Kruczkowski, Jerzy Putrament, Jan Kott, Kazimierz Brandys, Adam Ważyk), wychodzący w l. 1945–1950 w Łodzi, a nast. w Warszawie pod red. Stefana Żółkiewskiego, a od 1948 r. Pawła M. Hoffmana, w 1950 r. połączony z tygodnikiem „Odrodzenie” (1944–1950) w jedno czasopismo „Nowa Kultura”. Na łamach „Kuźnicy”, nawiązującej do tradycji realizmu, racjonalizmu i dydaktyzmu, toczyły się m.in. dyskusje na temat roli i statusu inteligencji. [przypis edytorski]
Kuźnice — część Zakopanego, położona na wysokości ok. 1010 m n.p.m. [przypis edytorski]
Kuźnice — dzielnica Zakopanego. [przypis edytorski]
Kuźnice — obecnie część Zakopanego, położona w Dolinie Bystrej. [przypis edytorski]
kuźnik (starop.) — kowal. [przypis redakcyjny]
kużda (gw.) — każda. [przypis edytorski]
kużden (gw.) — każdy. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kużden kamuszczek (gw.) — każdy kamyczek. [przypis edytorski]
ku żywym nie umie ukryć pożądania — jadowicie, z przyciskiem. [przypis tłumacza]
ku zachodu — dziś popr. forma C.: ku zachodowi. [przypis edytorski]
