Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5348 przypisów.
liszyć (daw.) — pozostawić. [przypis edytorski]
liszyć (daw.) — zostawić. [przypis edytorski]
Litania do Marii Panny — muzykę do tego wiersza (jako opus 59) napisał w latach 1930–1933 Karol Szymanowski (1882–1937). [przypis edytorski]
litania loretańska — modlitwa katolicka na cześć Matki Bożej; w której po wstępnym błaganiu, skierowanym do Trójcy Świętej, następują szeregiem (właśnie w styli litanijnym) krótkie wezwania do Matki Bożej wskazujące jej szczególne cnoty. [przypis edytorski]
litania — rodzaj modlitwy. [przypis edytorski]
litanija — dziś: litania. [przypis edytorski]
litara — raidė. [przypis edytorski]
litaros — raidės. [przypis edytorski]
Litauer, [w:] Materiały komisji kodyfikacyjnej Rzeczypospolitej Polskiej…, s. 32. [przypis autorski]
litaur — rodzaj bębna. [przypis edytorski]
litaury — perkusyjny instrument muzyczny; miedziane półkule pokryte skórą. [przypis edytorski]
litaury (ukr. litawry) — instrument perkusyjny, rodzaj bębna. [przypis edytorski]
litaury — wielkie bębny wojskowe, kotły. [przypis edytorski]
litaury (z ukr.) — wielkie bębny, kotły. [przypis redakcyjny]
litera docet, litera nocet (łac.) — litera poucza, litera szkodzi; przen. o słowie, szczególnie pisanym; o literaturze. [przypis edytorski]
literalnie — dosłownie. [przypis edytorski]
literalny — dosłowny. [przypis edytorski]
Literary and artistic property act, Paris (1866), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 10.11.2013). [przypis autorski]
literatura i sztuki piękne poczynają istnieć i kwitnąć w danym społeczeństwie wtedy dopiero, kiedy to społeczeństwo poczyna gromadzić bogactwa — Z wyjątkiem poezji. [przypis autorski]
Literatura nie jest w istocie rzeczy niczym innym, jak rozwojem artystycznym idei (…) wokół niej zaś porozpalali wiele małych świeczek — Remy de Gourmont Le livre des masques, XIII ed., Paris 1921, s. 9–11. [przypis autorski]
literatura polska tworzy jasną plamę na brudnym tle beletrystyki europejskiej (…) Trucicielami swego społeczeństwa autorowie polscy nie byli — T. Jeske-Choiński Rozkład w życiu i literaturze. Wyd. II, Warszawa 1895, s. 205. [przypis autorski]
Literatura spaskudza człowieka (…) wycisnąć i zrobić kapitał literacki — S. Przybyszewski, Synowie ziemi, III s. 43–44. [przypis autorski]
Literatura to Pani nasza, Orędowniczka nasza, Pocieszycielka nasza, której my grzeszni wołamy z głębokości naszych pragnień i smutków — Quasimodo [A. Górski], Młoda Polska, „Życie” 1898, nr 15. [przypis autorski]
Literatury Słowiańskie — chodzi prawdopodobnie o dzieło Adama Mickiewicza (1798–1855), pt. Literatura słowiańska: wykłady w Collège de France. [przypis edytorski]
Litera zabija (łac.) — 2 Kor 3, 6. [przypis tłumacza]
literka — drabinka u wozu. [przypis redakcyjny]
literka — drabinka u wozu wiejskiego; tu: boczna krawędź powozu. [przypis redakcyjny]
literka… półkoszek, wasążek — Żeromski określa części bryczki przy pomocy nazw odnoszących się właściwie do wozu wiejskiego, używanych przy tym w różnych znaczeniach. [przypis redakcyjny]
litery Hłaholskie — głagolica, najstarszy alfabet słowiański. [przypis edytorski]
Litewka (daw.) — Litwinka. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
litewka (niem. die Litewka) — rodzaj dwurzędowej kurtki żołnierskiej; nazwa niem. zapożyczona z daw. pol. [przypis edytorski]
litewska osada zwana Ghurgani (…) jakby jedno miasto z Wilnem tworzyły — [Zobacz:] Narbutt, Dzieje narodu litewsk[iego], t. I, s. 232. [przypis autorski]
litewskiem — daw. (XIX w.) forma N. i Msc. lp r.n.; dziś popr.: litewskim. [przypis edytorski]
litewskie xiążę — dziś popr.: litewski książę. [przypis edytorski]
lithostrotum — mozaika układana z płyt kamiennych jak u nas w kościołach. [przypis redakcyjny]
Lithuania — tu: cykl rysunków polskiego malarza Artura Grottgera (1837–1867), przedstawiających sceny z powstania styczniowego. [przypis edytorski]
Li, Tien — słowa chińskie, które oznaczają właściwie: li naturalne światło, rozum; tien niebo; oznaczają także Boga. [przypis redakcyjny]
Litigando iura crescunt. Litigando jus acquiritur (łac.) — Prawowaniem się wzrastają prawa. Prawowaniem nabywa się praw. [przypis tłumacza]
litigia (łac.) — kłótnie. [przypis redakcyjny]
litigia (łac.) — procesy. [przypis redakcyjny]
litkup (gw.) — poczęstunek alkoholem po dobitym targu. [przypis edytorski]
litkup — zwyczaj zapijania dobitego targu (dla jego uprawomocnienia) przy świadkach, na koszt nabywcy. [przypis edytorski]
litodendron (z gr.) — skamieniałe drzewo. [przypis edytorski]
litodomy — dziś popr.: wkamienniki (Lithophaga), rodzaj średniej wielkości małży o wydłużonej muszli przypominającej daktyl; w oryg.: lithodomes, od Lithodomus w klasyfikacji Cuviera z 1816. [przypis edytorski]
litograf — grafik wykonujący swoje prace poprzez odbijanie ich z kamiennej płyty. [przypis edytorski]
litografia — odbitka graficzna, wykonana techniką druku płaskiego. [przypis edytorski]
litografia — powielanie rysunku wyrytego na płycie kamiennej. [przypis edytorski]
litografia — technika graficzna, polegająca na odbijaniu matrycy wytrawionej kwasem w kamieniu. [przypis edytorski]
litografia — technika graficzna polegająca na wykonaniu rysunku tłustą kredką, farbą lub tuszem na płycie kamiennej, pokryciu go farbą drukarską i odbiciu na papierze; też: odbitka wykonana tą techniką. [przypis edytorski]
litografia (z gr. lithos: kamień, graphein: pisać) — technika graficzna polegająca na odbijaniu kamiennej matrycy z łupku wapiennego, na której słabym kwasem wytrawiono rysunek, uprzednio naniesiony zatłuszczającą kredką a. farbą; tu: zakład wykonujący odbitki litograficzne. [przypis edytorski]
litografia (z gr.) — obrazek odbity za pomocą płyty kamiennej, na którą uprzednio naniesiono rysunek. [przypis edytorski]
litografia (z gr.) — popularna w XIX w. metoda druku i technika graficzna polegająca na wykonaniu rysunku tłustą kredką, farbą lub tuszem na płycie kamiennej, pokryciu go farbą drukarską i odbiciu na papierze; tu: odbitka powstała tą metodą. [przypis edytorski]
litografia (z gr.) — technika graficzna polegająca na wykonaniu rysunku tłustą kredką, farbą lub tuszem na płycie kamiennej, pokryciu go farbą drukarską i odbiciu na papierze. [przypis edytorski]
litografować — wykonywać odbitki metodą litografii; litografia (z gr. lithos: kamień, graphein: pisać): technika graficzna polegająca na odbijaniu kamiennej matrycy z łupku wapiennego, na której słabym kwasem wytrawiono rysunek, uprzednio naniesiony zatłuszczającą kredką a. farbą. [przypis edytorski]
litość i połączone z nią: sprawiedliwość i miłosierdzie są drugą stacją na drodze zaprzeczenia woli — zob. Wstęp. [przypis redakcyjny]
litości, litości — w poprzednich wyd. Bibl. Nar. nie ma powtórzenia: „litości”. [przypis redakcyjny]
litośny (daw.) — dziś: litościwy. [przypis edytorski]
litośny (daw.) — litościwy, współczujący. [przypis edytorski]
litośny — dziś: litosny, litościwy. [przypis edytorski]
litować (daw.) — tu: żałować, skąpić. [przypis edytorski]
litować — tu: żałować. [przypis edytorski]
littérateur (fr.) — pisarz, literat. [przypis edytorski]
lit. — tu: literę. [przypis edytorski]
lituję twojej głowy, Stary — lituję się nad tobą, ponieważ jesteś stary; ze względu na to, że jesteś stary, ulituję się i nie powiem więcej. [przypis edytorski]
li — tu: partykuła pytajna (czy). [przypis edytorski]
li — tu: tylko. [przypis edytorski]
litvomanas — kas laikosi litvomanijos. [przypis edytorski]
litwacki — charakterystyczny dla litwaków, jak potocznie nazywano Żydów z terenów Litwy (także dzisiejszej Białorusi). [przypis edytorski]
Litwa jest już całkiem w przeszłości — stwierdzenie prawdopodobnie umieszczone przez autora na użytek cenzury. [przypis redakcyjny]
litwak (pot.) — Żyd przybyły do Królestwa Polskiego z terenów Litwy (także dzisiejszej Białorusi), czyli z tzw. strefy osiedlenia wyznaczonej dla Żydów na ziemiach włączonych do Cesarstwa Rosyjskiego; litwacy emigrowali uchodząc przed represjami w guberniach rosyjskich, przede wszystkim w latach 1881–1882 i 1905–1907. [przypis edytorski]
litwak — tak nazywano Żydów z Litwy i Białorusi, którzy słynęli jako zaciekli przeciwnicy chasydyzmu i rabinów-cudotwórców. Litwak to synonim uporu, przekory, trzeźwości umysłu, człowiek wierzący tylko w to, co można zbadać, udowodnić. [przypis tłumacza]
Litwak — tak nazywano Żydów z Litwy i Białorusi, którzy słynęli jako zaciekli przeciwnicy chasydyzmu i rabinów-cudotwórców. Litwak to synonim uporu, przekory, trzeźwości umysłu, człowiek wierzący tylko w to, co można zbadać, udowodnić. [przypis edytorski]
litwak — Żyd z Litwy lub Białorusi mówiący odmiennym dialektem niż Żydzi w Kongresówce i na Ukrainie. [przypis tłumacza]
Litwa — państwo w płn.-wsch. Europie, dawniej wchodzące w skład Rzeczpospolitej Obojga Narodów. [przypis edytorski]
Litwa — tu: Litwini, mieszkańcy Litwy; Było się Litwie podziwiać tam czemu — było tam wiele rzeczy, które mogły wywołać podziw Litwinów. [przypis edytorski]
Litwa — tu: Litwini, mieszkańcy Litwy; z garścią Litwy — z niewielką ilością Litwinów. [przypis edytorski]
Litwa — tu: Litwini. [przypis edytorski]
litwiak, właśc. litwak — tak w Kongresówce nazywano Żydów pochodzących z obszaru dawnej Litwy. [przypis edytorski]
Litwinóm — dziś popr. forma C. lm: Litwinom. [przypis edytorski]
Litwinow, Maksim Maksimowicz, pierwotnie Enoch Meyer Wallach (1876–1951) — dyplomata radziecki, uczestnik ruchu rewolucyjnego; w latach 1930–1939 ludowy komisarz (minister) spraw zagranicznych ZSRR. [przypis edytorski]
Litwinow, Maksim Maksimowicz, pierwotnie Maks Wallach (1876–1951) — dyplomata radziecki, ludowy komisarz spraw zagranicznych (1930–1939), reprezentował ZSRR w Lidze Narodów (1934–1938). [przypis edytorski]
litwor — także: dzięgiel litwor, arcydzięgiel litwor; gatunek rośliny z rodziny selerowatych, występującej w stanie dzikim w górzystych i wilgotnych terenach Europy i Azji. [przypis edytorski]
Litwoś geras — Właściwie: Lietuvos geras: „z Litwy baranie”, litewski baranie. [przypis redakcyjny]
litych — przetykanych złotemi nićmi. [przypis redakcyjny]
li tylko (daw.) — wyłącznie. [przypis edytorski]
li tylko — konstrukcja z partykułą li, pełniącą funkcję wzmacniającą. [przypis edytorski]
li tylko — konstrukcja z partykułą wzmacniającą li; znaczenie: wyłącznie. [przypis edytorski]
li tylko — wyłącznie, jedynie. [przypis edytorski]
Lityń — miasteczko w centralnej części Ukrainy. [przypis edytorski]
liūbęti — liuobėti, mėgti, gebėti. [przypis edytorski]
liūnas — samanų pluta. [przypis edytorski]
Liublininė unija — Liublino unija, 1569. [przypis edytorski]
liudzej — žmonių akyse. [przypis edytorski]
liuobėti — būti įpratusiam, gebėti. [przypis edytorski]
liuosai — laisvai. [przypis edytorski]
liuosai — lengvai, be jokių sunkumų. [przypis edytorski]
liuosas — laisvas. [przypis edytorski]
liuosios — laisvos. [przypis edytorski]
liuosybė — laisvė. [przypis edytorski]
liuosybė — laisvė. [przypis edytorski]
