Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18549 przypisów.
Plejada — XVI-wieczna grupa poetów francuskich, promująca pisanie w języku narodowym zamiast po łacinie. [przypis edytorski]
Plejady — konstelacja gwiazd. [przypis edytorski]
Plejady (mit. gr.) — siedem nimf, córek tytana Atlasa i okeanidy Plejone (nazwa ich może też oznaczać „gołębice”, gr. peleiades), będących towarzyszkami dziewiczej bogini Artemidy; ścigane przez Oriona, zostały przemienione przez Zeusa w gwiazdy; imieniem Plejad nazwana jest gromada gwiazd w gwiazdozbiorze Byka, sąsiadująca z konstelacją Oriona; ze wschodem Plejad na niebie nad Grecją w początkach maja rozpoczynał się pomyślny dla żeglugi morskiej okres, który kończył się wraz z ich zachodem na początku listopada, kiedy nastawał okres burzowy; Plejady najlepiej widoczne są przed północą, otacza je charakterystyczna błękitnawa mgławica. [przypis edytorski]
Plejady (mit. gr.) — siedem nimf, córek tytana Atlasa i okeanidy Plejone; ścigane przez Oriona, zostały przemienione przez Zeusa w grupę gwiazd w ob. gwiazdozbiorze Byka. Mowa o tzw. heliakalnym wschodzie Plejad, kiedy stają się po raz pierwszy w ciągu roku widoczne nad wschodnim horyzontem o świcie przed wschodem słońca, co w czasach Hezjoda następowało ok. 10 maja. Każdego następnego dnia gwiazdy pojawiają się nieco wcześniej, coraz bardziej wyprzedzają słońce w drodze na zachód, aż w końcu przestają być widoczne na niebie o świcie, gdyż zachodzą pod zachodni horyzont, zanim wzejdzie słońce (heliakalny zachód Plejad, który w czasach Hezjoda następował pod koniec października). [przypis edytorski]
Plejstenidzi — według Hezjoda, a wbrew tradycji Plejstenes był synem Atreusa, ojcem Agamemnona i Menelaosa. [przypis redakcyjny]
Plejstos — rzeka wypływająca z Parnasu koło Delf; bóg rzeki Plejstos był ojcem nimf korycyjskich. [przypis redakcyjny]
plejta (gw.) — pleciuga. [przypis edytorski]
plejzerowany (daw.) — ranny, zraniony. [przypis edytorski]
plejzer — rana. [przypis edytorski]
pleła — dziś popr. forma: pełła (od czas.: pleć) [przypis edytorski]
plemić (daw.) — wydawać plony, rodzić, płodzić, rozmnażać; plemić się: plenić się, mnożyć się. [przypis edytorski]
plemię Arunta, właśc. Arandowie — plemię Aborygenów zamieszkujące środkową Australię. [przypis edytorski]
plemię — fr. tribu; łac. tribus. [przypis edytorski]
plemię Isoschor — według tradycji żydowskiej ród wywodzący się od Isoschora a. Issochara, jednego z synów patriarchy Jakuba (Izraela) i jego pierwszej żony Lei. [przypis edytorski]
plemię — krewnych, rodzinę. [przypis edytorski]
plemię (starop.) — dziecko, potomek. [przypis edytorski]
plemię (starop.) — potomek. [przypis redakcyjny]
plemię (starop.) — potomstwo. [przypis edytorski]
plemię (starop.) — potomstwo. [przypis redakcyjny]
plemię (starop.) — tu: potomek; dziecko. [przypis edytorski]
plemię Szymon — według tradycji żydowskiej ród wywodzący się od Symeona, jednego z synów patriarchy Jakuba (Izraela) i jego pierwszej żony Lei. [przypis edytorski]
plemię — tj. córę naszego plemienia. [przypis redakcyjny]
plemię — tu: pokolenie. [przypis redakcyjny]
plemię — tu: rodzina. [przypis edytorski]
plemie (daw. forma) — dziś: plemię. [przypis edytorski]
plemie — dziś popr. pisownia: plemię. [przypis edytorski]
plemie — dziś popr.: plemię. [przypis edytorski]
plemiona — to odnosi się do potomków Lota i potomków Iszmaela, zob. Bechor Szor do 27:29. [przypis edytorski]
plenarie (łac.) — zupełnie. [przypis redakcyjny]
plenerzysta — malarz tworzący w plenerze, pod gołym niebem; zapewne autor ma na myśli impresjonistów, którzy jako jedni z pierwszych malowali w plenerze, starając się utrwalić wrażenia z konkretnego miejsca i chwili; ich obrazy charakteryzują się czystymi, jaskrawymi barwami w porównaniu z ówczesnym stonowanym kolorystycznie stylem akademickim. [przypis edytorski]
plenipotencja (a łac.) — pełnomocnictwo. [przypis edytorski]
plenipotencja (z łac.) — pełnomocnictwo. [przypis edytorski]
plenipotenta — pełnomocnika. [przypis redakcyjny]
plenipotentas — kas įgaliotas, įgaliotasis. [przypis edytorski]
plenipotentów — pełnomocników. [przypis redakcyjny]
plenipotent — osoba upoważniona do działania w czyimś imieniu; pełnomocnik. [przypis edytorski]
plenipotent — pełnomocnik, osoba upoważniona do działania w czyimś imieniu. [przypis edytorski]
plenipotent — pełnomocnik, osoba upoważniona do działania w czyims imieniu. [przypis edytorski]
plenipotent — pełnomocnik. [przypis edytorski]
plenipotent (z łac.) — pełnomocnik, osoba upoważniona do działania w czyimś imieniu. [przypis edytorski]
plenipotent (z łac.) — pełnomocnik. [przypis edytorski]
plenis buccis (łac.) — całą gębą. [przypis redakcyjny]
plenis buccis (łac.) — pełną gębą, nie półgębkiem; wyraźną. [przypis redakcyjny]
plenitudo (łac.) — obfitość. [przypis edytorski]
plenne — dające plon; płodne. [przypis edytorski]
plenność (daw.) — zdolność do wydawania dużego plonu, płodność. [przypis edytorski]
plenny — dający duży plon; płodny. [przypis edytorski]
plenny (daw.) — owocny. [przypis edytorski]
plenny — obfity. [przypis redakcyjny]
plenny — płodny, przynoszący plon. [przypis edytorski]
plenny — wydający plon. [przypis edytorski]
pleno numero (łac.) — w pełnej liczbie. [przypis redakcyjny]
plenum (łac.: pełne) — ogół członków jakiejś organizacji obecnych na zebraniu. [przypis edytorski]
plenus dierum placida morte (łac.) — syt wieku, łagodną śmiercią. [przypis redakcyjny]
Plenus (…) perfluo — Terentius, Eunuchus I, 2, 25. [przypis tłumacza]
pleny — stepy między Nowym Yorkiem a Kalifornią. [przypis edytorski]
plen (z ros.) — niewola. [przypis edytorski]
pleonazm — błędne wyrażenie składające się ze słów oznaczających to samo. [przypis edytorski]
pleonazm — błędne wyrażenie składające się ze słów znaczących to samo. [przypis edytorski]
pleonazm — wypowiedź „nadmiarowa”; wyrażenie, w którym powielane są te same treści (pot. masło maślane). [przypis edytorski]
pleonazm (z gr.) — wypowiedź „nadmiarowa”; wyrażenie, w którym powielane są te same treści (pot. masło maślane). [przypis edytorski]
plereza — puszyste pióro strusie zwisające z damskiego kapelusza. [przypis edytorski]
Plerumque (…) frontem (łac.) — „Często książętom miła odmiana:/ Biesiada skromna, strzecha słomiana,/ Bez purpurowych kobierców łoże/ Na chmurnym czole uśmiech wymoże” (Horatius, Odae, III, 29, 13; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Plerumque gratae principibus vices (łac.) — Horacy Pieśni, III. 29, 13: „Często zmiany miłe są książętom”. [przypis tłumacza]
pleść duby smalone (fraz.) — opowiadać bzdury, brednie. [przypis edytorski]
pleść głupstwa — mówić głupstwa. [przypis edytorski]
pleśniwy — szronowaty, biało nakrapiany. [przypis redakcyjny]
pleskać (daw.) — klaskać. [przypis edytorski]
plestekėlė — dabar: plaštakė, drugys. [przypis edytorski]
plestenti — plasnoti. [przypis edytorski]
pleszcze — dziś popr.: pluszcze. [przypis edytorski]
pleszcze — dziś popr.: pluszcze. [przypis redakcyjny]
plesz — tonsura. [przypis autorski]
plesz — tonsura. [przypis redakcyjny]
pletą — dziś popr.: plotą. [przypis edytorski]
plethron — [staroż. gr. miara odległości; red. WL] około 30 m. [przypis tłumacza]
pletnia — bicz, pejcz. [przypis edytorski]
pletnia (daw.) — pleciony bicz z bydlęcej skóry, narzędzie chłosty; tu: ilość uderzeń pletnią. [przypis edytorski]
pletnia (daw.) — pleciony bicz z bydlęcej skóry. [przypis edytorski]
pletnia — dyscyplina, narzędzie chłosty. [przypis edytorski]
pletnia — plątanina. [przypis edytorski]
pletnia — plecionka. [przypis edytorski]
pletnia — plecionka. [przypis redakcyjny]
pletnia — pleciony bicz z bydlęcej skóry, narzędzie chłosty. [przypis edytorski]
pletnia — tu: bicz spleciony z rzemieni. [przypis edytorski]
pletnie (daw.) — baty. [przypis edytorski]
pletr a. pletron — staroż. grecka miara długości, równa 100 stóp, ok. 30 m. [przypis edytorski]
pletron — [staroż. gr. miara długości, równa 100 stóp] mniej więcej 30 m. [przypis tłumacza]
pleura — opłucna; tu zapewne synonim zapalenia płuc. [przypis edytorski]
pleura (starop.) — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]
pleura — tu: zapalenie. [przypis edytorski]
pleura — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]
pleureusa (z fr.: pleureuse: płacząca, płaczka) — puszyste pióro strusie zwisające z damskiego kapelusza. [przypis edytorski]
pleu-reuse'ami — płaczki; kobiety wynajmowane dawniej do okazywania rozpaczy i opłakiwania czyjejś śmierci; też: fryzura męska, w której włosy zaczesane są na kark. [przypis edytorski]
pleurezja (daw.) — zapalenie opłucnej. [przypis edytorski]
pleuritis purulenta (łac.) — zapalenie opłucnej z wysiękiem ropnym. [przypis redakcyjny]
Pleuronectidae, czyli płastugi (biol.) — autor ma zapewne na myśli rząd określany obecnie jako Pleuronectiformes (flądrokształtne, bokopływy a. płastugi); nazwę Pleuronectidae nosi obecnie rodzina flądrowatych, w której większość gatunków ma oczy położone po prawej stronie. [przypis edytorski]
plewa — odpadki pozostające po młóceniu zboża. [przypis edytorski]
plewa — tu: coś bez wartości. [przypis edytorski]
plewa — tu: osłona ziarna, odpadki pozostające po młóceniu zboża. [przypis edytorski]