Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 448 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | hiszpański | japoński | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5397 przypisów.
Roettiers, Joseph (1635–1703) — francuski medalier, złotnik i grawer; grawer generalny, jeden z artystów wykonujących serię medali dla króla Ludwika XIV. [przypis edytorski]
Rogacz z urojenia — komedia Moliera z 1660 roku. [przypis edytorski]
rogal (pogard.) — rogacz, zdradzony mąż. [przypis edytorski]
rogal (pogard.) — zdradzony mąż. [przypis edytorski]
rogal (pot.) — rogacz, oszukany mąż. [przypis edytorski]
Rogando cogit, cum rogat potentior. — [łac. Gdy mocniejszy prosi, to prosząc zmusza — Red.WL] [przypis redakcyjny]
rogatka — dawny posterunek na granicy miasta, na którym pobierano opłaty za wjazd; przen. granica miasta. [przypis edytorski]
rogatka (daw.) — posterunek na granicy miasta, na którym pobierano opłaty za wjazd. [przypis edytorski]
rogatka — daw. posterunek na granicy miasta, na którym pobierano opłaty za wjazd. [przypis edytorski]
rogatka — granica miasta. [przypis edytorski]
rogatka — posterunek na granicy miasta, na którym pobierano opłaty za wjazd. [przypis edytorski]
rogatka wolska — zespół dwóch nieistniejących dziś budynków w Warszawie, znajdujących się na początku ul. Wolskiej, zbudowanych na pocz. XIX w. przy drodze wyjazdowej z Warszawy do wsi Wola; rogatka: daw. posterunek na granicy miasta, na którym pobierano opłaty za wjazd. [przypis edytorski]
rogatkę zapłacić — dawniej za wjazd do miasta pobierane były opłaty. [przypis edytorski]
rogatki — mowa o zachodnich rogatkach Warszawy, tzw. rogatkach Jerozolimskich, znajdujących się przy dzisiejszym placu Zawiszy. [przypis redakcyjny]
rogatki — tu: granice. [przypis edytorski]
rogatki — wrota. [przypis redakcyjny]
rogatywka — czapka wojskowa z krótkim daszkiem i kwadratowym denkiem. [przypis edytorski]
Roger des Piles (1635–1709) — francuski malarz i estetyk. [przypis redakcyjny]
Rogeriusz (łac. Rogerius, ang. Roger) — dziś raczej: Roger. [przypis edytorski]
Roger-Miclos, Marie-Aimée (1860–1951) — francuska pianistka. [przypis edytorski]
Roger — Można zmienić imię Roger na inne stosownie brzmiące. [przypis autorski]
Roget, Franciszek (1797–1858) — profesor literatury pięknej w Uniwersytecie genewskim i redaktor „Biblioteki Powszechnej”. [przypis redakcyjny]
Rogierek — Raczyński. [przypis redakcyjny]
Rogier przyjechał starać się o Kasię — Branicką, późniejszą Adamową Potocką. [przypis redakcyjny]
Rogier — Raczyński. [przypis redakcyjny]
rogi przymocowane do diademu, jak to widzieć można na jednej głowie w królewskim gabinecie w Berlinie — Begeri, Thes. Brandenb, vol. III p. 242. [przypis redakcyjny]
rogi — rogami. [przypis redakcyjny]
rogówka (daw.) — wkładana pod suknię i usztywniająca ją spódnica rozpięta szeroko na trzech obręczach zrobionych z rogowej substancji pochodzącej z podniebienia wieloryba. [przypis edytorski]
rogówka (daw.) — wkładana pod suknię i usztywniająca ją spódnica rozpięta szeroko na trzech obręczach zrobionych z rogowej substancji pochodzącej z podniebienia wieloryba. [przypis edytorski]
Rogów — wieś i stacja kolejowa w pow. brzezińskim między Skierniewicami a Koluszkami, 95 km od Warszawy. Rzecki popełnia tu błąd zamierzony przez Prusa; koleją warszawsko–bydgoską jechało się przez Skierniewice na Łowicz, z pominięciem Rogowa. [przypis redakcyjny]
rogóżki — niewielka mata upleciona z sitowia lub łyka; także: bawełniana tkanina o luźnym splocie używana na serwetki. [przypis edytorski]
rogowymi pochwy (daw.) — dziś popr. forma N. lm: rogowymi pochwami (tu: pokrywami skrzydeł). [przypis edytorski]
Rogoźnik — wieś Rogoźnik w pobliżu Ludźmierza. [przypis edytorski]
rogoża (bot.) — pałka, roślina rosnąca na brzegach jezior, rzek i bagien. [przypis edytorski]
rogoża (daw.) — mata upleciona z łyka lub z sitowia. [przypis edytorski]
rogoża (daw.) — mata upleciona z sitowia bądź łyka. [przypis edytorski]
rogoża (daw.) — mata upleciona z sitowia lub z łyka. [przypis edytorski]
rogoża (daw.) — pleciona mata z sitowia. [przypis edytorski]
rogoża — mata upleciona z sitowia. [przypis edytorski]
rogoża — mata z sitowia. [przypis edytorski]
rogoża — pleciona mata z sitowia. [przypis edytorski]
rogoża — plecionka z sitowia lub z innych łodyg. [przypis edytorski]
rogoża — rodzaj maty plecionej z łyka. [przypis edytorski]
rogoża — trzcina; tu: plecionka. [przypis edytorski]
rogoża — tu: pałki tataraku. [przypis edytorski]
rogoże — mata upleciona z łyka lub z sitowia. [przypis edytorski]
Rohacze (słow. Roháče) — dwa wybitne, skaliste szczyty w grani głównej Tatr Zachodnich, położone ponad dolinami: Smutną, Żarską i Jamnicką: Rohacz Płaczliwy (2126 m. n.p.m.) oraz Rohacz Ostry (2086 m n.p.m.). [przypis edytorski]
Rohan, Colonna, Windischgraetz — przykłady wielkich rodów z Francji, Włoch i Austrii. [przypis edytorski]
rohatyna a. rogacina — rodzaj włóczni z hakiem przy grocie, zapobiegającym zbyt głębokiej penetracji i pozwalającym na szybkie ponowienie ciosu lub pochwycenie przebitego łupu. [przypis edytorski]
rohatyna (daw.) — rodzaj włóczni z hakiem. [przypis edytorski]
rohatyna (daw.) — włócznia. [przypis redakcyjny]
rohatyna — odmiana włóczni. [przypis edytorski]
rohatyna — rodzaj włóczni. [przypis edytorski]
rohatyna — rodzaj włóczni zaopatrzonej dodatkowo w hak. [przypis edytorski]
rohatyna (starop.) — inaczej: rogacina; rodzaj włóczni służącej głównie do pchnięć, mierzącej ok. 3 m długości i zaopatrzonej w hak przy grocie, zapobiegający ugrzęźnięciu broni po zadaniu ciosu. [przypis edytorski]
rohatyna — włócznia. [przypis redakcyjny]
rohatyna — włócznia z hakiem przy grocie, używana gł. w XVI i XVII w. [przypis edytorski]
rohatyna (z czes.) — rodzaj włóczni. [przypis edytorski]
rohatyna (z ukr.) — rodzaj włóczni z hakiem. [przypis edytorski]
rohatyna (z ukr.) — włócznia zakończona hakiem. [przypis edytorski]
rohatyna (z ukr.) — włócznia z grotem zaopatrzonym w hak, aby po wbiciu trudniej ją było wyciągnąć. [przypis edytorski]
Rohault, Jacques (1618–1672) — francuski filozof, fizyk i matematyk. [przypis edytorski]
Rohault, Jacques (1618–1672) — francuski filozof, fizyk i matematyk; w książce Traité de physique (1671) spopularyzował mechanistyczną fizykę kartezjańską opartą na eksperymencie. [przypis edytorski]
Rohityn — w oryginale: Rokityn. Postać pojawiła się w pierwszej części dylogii, Powrocie i występowała wówczas pod nazwiskiem Rohityn, stąd ujednolicenie do tej formy w drugiej części. [przypis edytorski]
rohoża (daw.) — rogoża; mata pleciona z sitowia, łyka lub innych łodyg. [przypis edytorski]
rohula — ostróżka. [przypis edytorski]
roić — fantazjować, marzyć. [przypis redakcyjny]
roić — marzyć o czymś nierealnym. [przypis edytorski]
roić — marzyć. [przypis edytorski]
roić — myśleć, marzyć o czymś. [przypis edytorski]
roić — myśleć o czymś nierealnym, marzyć. [przypis edytorski]
roić sobie — wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
roić — tu: marzyć, wyobrażać sobie. [przypis edytorski]
roić — tu: snuć myśli; marzyć. [przypis edytorski]
Roi des poetes en guenilles… (fr.) — Królu poetów w łachmanach / łajdaku, mistrzu Franciszku Villonie/ pijaku i kobieciarzu, wielki melancholiku w szmatach. / Twoje wiersze, nad twą przeklętą głową / zapaliły święty promień, / oszuście, żebraku, sutenerze, geniuszu. [przypis edytorski]
roidło — coś, co sobie ktoś uroi; przywidzenie, twór wyobraźni. [przypis edytorski]
roiło mi się — wydawało mi się. [przypis edytorski]
roisko — dziś popr.: rojowisko. [przypis edytorski]
Roi Soleil (fr.) — Król Słońce, przydomek króla Francji Ludwika XIV. [przypis edytorski]
Roi Soleil (fr.) — Król Słońce, przydomek Ludwika XIV, króla Francji i Nawarry w latach 1643–1715. [przypis edytorski]
rojalista — monarchista, zwolennik Burbonów we Francji. [przypis edytorski]
rojalizm — opowiadanie się za monarchią. [przypis edytorski]
rojalizm — opowiadanie się za monarchiczną formą rządów. [przypis edytorski]
Rojan, właśc. Kazimierz Jan Rosinkiewicz, pseud. Rojan (1865–1940) — twórca książek dla dzieci i młodzieży. [przypis edytorski]
Rojecki — w innej wersji: Chojecki. [przypis edytorski]
rojno — licznie, całym rojem. [przypis edytorski]
rojny (daw.) — liczny. [przypis edytorski]
rojny — rojący się od czegoś. [przypis edytorski]
rojst (reg.) — miejsce bagniste porośnięte mchami, krzakami; torfowisko; moczary. [przypis edytorski]
rojsty — (litew. raistas; reg.) miejsca bagniste porośnięte mchami, krzakami; torfowiska; moczary. [przypis edytorski]
Rok 1656 — W rękopisie brak kart 1–50, obejmujących lata dziecięce i szkolne, początki służby wojskowej i początek Apostrofy do ulubionego deresza, który widać padł w jakiejś potrzebie wojennej, zapewne pod Gołębim 8 lutego 1656. [przypis redakcyjny]
rok 1814 — pierwszy pokój paryski; traktat pokojowy zawarty 30 maja 1814 w Paryżu; data ta oznacza koniec wojen napoleońskich w Europie i przypieczętowanie klęski Napoleona I. [przypis edytorski]
Rok 1868 był najgorszym dla podobnych podróży — zobacz artykuł w „Wędrowcu” z grudnia 1871 r. pt. Burze morskie. [przypis redakcyjny]
rok ad banniendum (starop.) — na wygnanie pozwy, sądy. [przypis redakcyjny]
rok czterdziesty szósty — rok 1846, „rabacja”. [przypis redakcyjny]
rok (daw.) — termin rozprawy sądowej, rozprawa sądowa. [przypis edytorski]
rok (daw.) — tu: termin rozprawy sądowej. [przypis edytorski]
rok (daw.) — tu: wezwanie do sądu. [przypis edytorski]
Rokfeller, właśc. John D. Rockefeller (1839–1937) — amerykański przedsiębiorca, uważany za najbogatszego człowieka w historii ludzkości. [przypis edytorski]
rokfor a. roquefort — gatunek owczego sera o ostrym smaku. [przypis edytorski]
