Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | hiszpański | japoński | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5394 przypisów.
Rafael — niem. Rafael: Eine Novelle in Versen (1862 lub 1863). [przypis edytorski]
Rafael Santi (1483–1520) — malarz włoskiego renesansu. [przypis edytorski]
Rafael Santi (1483–1520) — włoski malarz epoki renesansu. [przypis edytorski]
Rafael Santi (1483–1520) — włoski malarz, rysownik, architekt, jeden z najważniejszych twórców późnego renesansu. [przypis edytorski]
Rafael Santi (1483–1520) — wybitny włoski malarz i architekt renesansowy. [przypis edytorski]
Rafael — właśc. Raffaello Santi (1483–1520), włoski malarz epoki renesansu. [przypis edytorski]
Rafael, właśc. Raffaello Santi a. Raffaello Sanzio (1483–1520) — wł. malarz i architekt, najmłodszy z trójki genialnych artystów wł. renesansu, obok Michała Anioła i Leonarda da Vinci. [przypis edytorski]
Rafael właśc. Raffaello Santi a. Raffaello Sanzio (1483–1520) — włoski malarz i architekt renesansowy. [przypis edytorski]
Rafael, właśc. Raffaello Santi a. Raffaello Sanzio (1483–1520) — włoski malarz, rysownik, architekt, jeden z najważniejszych twórców późnego renesansu; znany m.in. wielu z obrazów przedstawiających Madonnę z Dzieciątkiem. [przypis edytorski]
Rafael, właśc. Raffaello Santi lub Raffaello Sanzio (1483–1520) — włoski malarz i architekt. [przypis edytorski]
Rafałowicz, Andrzej (1736–1823) — zamożny kupiec i bankier, prezydent Warszawy (od marca 1793 do kwietnia 1794 oraz od listopada 1794 do lipca 1796). [przypis edytorski]
rafa podwodna (geol.) — skała podwodna, powstająca z wapiennych szkieletów organizmów morskich; tu (przen.): przeszkoda uniemożliwiająca osiągnięcie celu. [przypis edytorski]
raffiniert — sinnt. [przypis edytorski]
Rafia — dziś: Rafah, miasto blisko wybrzeża Morza Śródziemnego ok. 30 km na południe od Gazy, na granicy Egiptu i Izraela. [przypis edytorski]
rafia — palma iglasta albo bambusowa. [przypis edytorski]
Rafia — Ῥάφεια, miasto nadmorskie Palestyny dziś Bir-Refa [ob. Rafah, 30 km na płd. od miasta Gaza, przy granicy z Egiptem], p. I, IV, 2, uwaga. [przypis tłumacza]
rafinada (daw.) — wyrafinowanie, wyszukana wymyślność. [przypis edytorski]
raf, które w żałobnych szat obłóczą zwoje niewiasty — raf, które sprawiają, że kobiety stają się wdowami. [przypis edytorski]
RAF (Royal Air Force) — siły powietrzne Wielkiej Brytanii utworzone 1 kwietnia 1918 r. jako pierwsze siły powietrzne na świecie. Brały udział zarówno w pierwszej, jak i w drugiej wojnie światowej. [przypis edytorski]
RAF — Służyli oni w szeregach 148 i 178 dywizjonu Royal Air Force. [przypis edytorski]
ragaišis — rupių kvietinių ar ruginių miltų duona. [przypis edytorski]
ragaišis — rupių miežinių ar kvietinių miltų duona. [przypis edytorski]
Ragana (mit. litew.) — tu: bóstwo drzewa. [przypis edytorski]
Ragany (mit. litew.) — bóstwa drzew w nich ukryte. [przypis autorski]
Ragier — znany opój; „Wielki kubek” — oberża pod tym godłem. [przypis tłumacza]
Ragionamenti — skandalizujące dialogi renesansowych kurtyzan, autorstwa Aretina. [przypis edytorski]
Ragnarok — miejscowość fikcyjna, nazwa nawiązuje do słowa ragnarök występującego w mitologii skandynawskiej, oznaczającego zagładę bogów (przeznaczenie bogów) i całego świata, która nastąpi po ostatniej bitwie bogów z olbrzymami. [przypis edytorski]
Ragnarok (mit. skandynawska) — także: Ragnarök a. ragnarak oznacza nie miejsce (miasto), ale: los bogów (niem. Götterdämmerung), czyli wielką walkę między bogami a olbrzymami pod wodzą Lokiego, w wyniku której spłonie świat i siedziba bogów, Asgard, zgasną wszystkie gwiazdy, a Ziemię zaleje wielkie morze; ostatecznie z tej toni wyłoni się nowy świat (zielona Gimlea) i nastąpi era szczęśliwości bez przemocy i wojen (pod wodzą zmartwychwstałego boga piękna, dobra i mądrości Baldura). [przypis edytorski]
Ragneta — obecnie Nieman w obwodzie kaliningradzkim; w 1289 krzyżacy zbudowali tam zamek. [przypis edytorski]
ragotina (z litew.) — oszczep. [przypis autorski]
ragout — potrawa francuska z mięsa lub warzyw pokrojonych w kostkę i duszonych w wywarze. [przypis edytorski]
ragt — eigentl. brennt. Nach dem Ritus der römisch-katholischen Kirche wird dem Sterbenden eine brennende geweihte Kerze in die Hand gegeben, die, sobald das Leben ausgehaucht worden, verlöscht wird. eigentl. brennt. Nach dem Ritus der römisch-katholischen Kirche wird dem Sterbenden eine brennende geweihte Kerze in die Hand gegeben, die, sobald das Leben ausgehaucht worden, verlöscht wird. [przypis tłumacza]
raguotinė (brus.) — ietis. [przypis edytorski]
Raguza — prawdopodobnie tu: właśc. Ragusa; miasto na Sycylii; podczas II wojny światowej było okupowane przez państwa Osi, głównie Niemcy i Włochy. W lipcu 1943 r. siły alianckie rozpoczęły inwazję na Sycylię. Nazwa Raguza może odnosić się również do Dubrownika, który funkcjonował pod tą nazwą do końca I wojny światowej. [przypis edytorski]
Rahab — nierządnica z Jerycha, ukryła w swoim domu posłów Jozuego, ratując ich od niechybnej śmierci przy zburzeniu tego miasta. Św. Paweł w liście swoim do Żydów [dziś stosowana nazwa: List do Hebrajczyków; red. WL], rozdz. 11, w. 31, o niej tak pisze: „Wiarą Rahab nierządnica nie zginęła z niewiernymi, przyjąwszy z pokojem szpiegi”. [przypis redakcyjny]
raić coś — nakłaniać do czegoś, zachwalać coś. [przypis edytorski]
raić (daw.) — doradzać, polecać. [przypis edytorski]
raić (daw.) — zalecać. [przypis edytorski]
raić — doradzać, polecać. [przypis edytorski]
raić (gw.) — tu: radzić nad czymś. [przypis edytorski]
raić — namawiać; tu: rozmawiać. [przypis edytorski]
raić — polecać kogoś a. coś; swatać. [przypis edytorski]
raić (przestarz.) — polecać, swatać. [przypis edytorski]
raić — radzić, doradzać; tu: swatać. [przypis edytorski]
raić — radzić, polecać. [przypis edytorski]
raikštė — nuo raištis: pareiga. [przypis edytorski]
raikštis — dab.: raištis, virvelė kam surišti. [przypis edytorski]
rail troublers — zbójcy kolejowi w Stanach Zjednoczonych. [przypis autorski]
raištis — čia: ryšys. [przypis edytorski]
Rais, Gilles de (1405–1440) — fr. arystokrata i żołnierz, m.in. w wojsku dowodzonym przez Joannę d'Arc w kampanii w 1429 r.; od ok. 1435 r. praktykował okultyzm, pod wpływem Francesca Prelatiego (1414–1446), wł. duchownego i alchemika, wywołując demony i jednemu z nich, nazywanemu „Barron”, składając w ofierze dzieci; był sądzony przez sąd świecki i duchowny pod zarzutami zabójstwa, sodomii i herezji, został ekskomunikowany i skazany na śmierć za torturowanie, gwałty i zamordowanie kilkudziesięciu dzieci (liczba ofiar wynosić mogła od 30–200) w wieku 8–16 lat, głównie chłopców; wraz ze swymi współpracownikami de Rais został stracony w Nantes 26 października 1440 r.; jego przypadek jest uważany za przykład wampiryzmu seksualnego. [przypis edytorski]
raison (fr.) — rozsądek, rozum. [przypis edytorski]
raisonnable (fr.) — rozsądnie, z namysłem. [przypis edytorski]
raitorius — raitelis, raitas bernelis. [przypis edytorski]
Raitz, Giles de właśc. Rais (1405–1440) — fr. arystokrata, żołnierz; w latach 1427–1435 służył jako dowódca niewielkiego osobistego oddziału składającego się z dwudziestu pięciu zbrojnych i jedenastu łuczników w wojsku królewskim, także w kampanii pod dowództwem Joanny d'Arc w 1429 r.; zginął skazany za torturowanie, gwałty i zamordowanie 30 dzieci (liczba ofiar, choć nieudowodniona przed sądem mogła sięgać 200). [przypis edytorski]
raja — rodzaj płaszczki: spłaszczona ryba morska z wąskim ogonem, prowadząca przydenny tryb życia. [przypis edytorski]
rajbrod (z ang. ryebread) — chleb żytni. [przypis edytorski]
rajca — członek rady miejskiej. [przypis edytorski]
rajca (daw.) — członek rady miejskiej. [przypis edytorski]
rajca — dawny radca miejski. Stanowisko to piastowane było w dawnej Polsce. [przypis edytorski]
rajca (daw.) — radny. [przypis edytorski]
rajca — radny, członek rady miasta. [przypis edytorski]
rajca — tu: doradca. [przypis edytorski]
rajce — dziś popr. forma D.lp: rajcy. [przypis edytorski]
rajcować (daw.) — plotkować. [przypis edytorski]
rajcować (daw.) — radzić. [przypis edytorski]
rajczyni (daw.) — tu: doradczyni. [przypis edytorski]
rajer — czaple pióro, używane daw. do ozdoby damskich fryzur a. kapeluszy. [przypis edytorski]
rajer — czaple pióro używane dawniej do ozdoby kapeluszy lub fryzur damskich. [przypis edytorski]
rajer — pióro czapli, używane dawniej do ozdobienia kapelusza lub fryzury. [przypis edytorski]
rajer — pióro czapli, używane jako ozdoba kapelusza a. fryzury. [przypis edytorski]
rajfle (z fonet. ang. rifle) — strzelby, karabiny; kentuckie rajfle: z ang. Kentucky rifle (zwany też long rifle), używany w Ameryce sztucer o bardzo długiej lufie, co było rzadkością w karabinach europejskich w tym samym okresie, bardzo popularny wśród kolonistów, jeden z pierwszych karabinów powszechnie stosowanych do polowania i walki. [przypis edytorski]
rajfura — rajfurka, tj. stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — pośrednik prostytucji; stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — pośrednik prostytucji; stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfur (daw.) — stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka (daw.) — stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka — pośredniczka prostytucji; stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka; osoba znajdująca prostytutkom klientów. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka; pośredniczka kontaktów seksualnych. [przypis edytorski]
rajfurka — stręczycielka. [przypis edytorski]
rajfurować a. rajfurzyć (daw.) — być stręczycielem. [przypis edytorski]
rajfurską funkcję — funkcję stręczyciela, ułatwiającego innym nierząd. [przypis edytorski]
rajfur — stręczyciel. [przypis edytorski]
rajfurstwo (daw.) — stręczycielstwo. [przypis edytorski]
rajfurzenie (daw.) — stręczycielstwo. [przypis edytorski]
rajfurzyć (daw.) — stręczyć. [przypis edytorski]
rajko (gw.) — swat, człowiek pośredniczący w zawarciu małżeństwa; por. raić: polecać, swatać. [przypis edytorski]
Rajmund de Sabunda — lekarz i teolog, ur. w Barcelonie; nauczał teologii w uniwersytecie w Tuluzie, gdzie też umarł ok.r. 1432. Napisał: Theologia naturalis sive liber creaturarum, De natura hominis. [przypis autorski]
Rajmund Lulle — również głośny mistrz sztuk tajemnych w XIV w. [przypis tłumacza]
Rajmund Sebond — hiszpański lekarz, teolog i filozof zażywający wzięcia w pierwszej połowie XV wieku (około r. 1430). Traktat jego O teologii naturalnej ukazał się w druku w Strasburgu w r. 1496. [przypis tłumacza]
Rajons — postać z legend arturiańskich, wróg króla Artura; jego imię zapisywano jako Ryons, Rience lub Ryence; u Malory'ego jest on królem Północnej Walii, Irlandii i „wielu wysp”. [przypis edytorski]
Raj otwarty dla Filagii za pomocą stu dewocyj do Matki Boskiej, łatwych do wykonania — Paradisus apertus Philagia per centena pietatis erga Dei matrem exercitia, Straub 1636; książka ta cieszyła się dużą popularnością: do roku 1678 miała kilkanaście wydań, m.in. łacińskie, włoskie i niemieckie. [przypis edytorski]
Raj — Poeta w pierwszej części swojej Boskiej Komedii nadał piekłu kształt ogromnego lejka, na dnie którego pogrążony jest Lucyfer, pierwszy archanioł, który pychą zgrzeszył przeciwko Bogu. Czyściec wyobraził sobie w kształcie góry konicznej [koniczny — stożkowy; red. WL], na wierzchołku której raj ziemski umieścił, skąd dusza oczyszczona i uzupełniona pokutą wznosi się do nieba. Raj niebieski zamykać będzie dziewięć sfer, na które pociągany i prowadzony przez Beatrycze jako symbol teologii, czyli nauki bożej, szczeblować [szczeblować — iść po stopniach, wspinać się; red. WL] będzie koleją, to jest: Księżyc, Merkury, Wenus, Słońce, Mars, Jowisz, sfera gwiazd stałych, Primum Mobile i Empireum. [przypis redakcyjny]
rajtaria (hist. wojsk.) — ciężkozbrojna kawaleria. [przypis edytorski]
rajtaria — jazda regularna, złożona z drobniejszej szlachty i ludzi wolnych. [przypis redakcyjny]
rajtaria — lekka jazda. [przypis edytorski]
rajtaria — średniozbrojne wojsko konne, posługujące się w walce głównie bronią palną. [przypis edytorski]
rajtarka (daw.) — trzęsienie febryczne. [przypis edytorski]