Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 14058 przypisów.
względność (daw.) — okazywanie komuś względów; życzliwość, wyrozumiałość. [przypis edytorski]
względność (daw.) — wzgląd na coś. [przypis edytorski]
względny (daw.) — okazujący względy, przychylny, łaskawy. [przypis edytorski]
względny (daw.) — okazujący względy, przychylny; uprzejmy. [przypis edytorski]
względny (daw.) — zachowujący względy; traktujący z delikatnością i uwagą, by nie urazić kogoś. [przypis edytorski]
wzgórę (daw.) — w górę, wzwyż. [przypis edytorski]
wzgórę (daw.) — w górę; wzwyż. [przypis edytorski]
wziąć w kluby (daw.) — zdyscyplinować, skłonić do posłuszeństwa. [przypis edytorski]
wziąć w róg (daw.) — utrzeć rogów, upokorzyć. [przypis edytorski]
wziął słowo (daw.) — zabrał głos (por. np. Heinrich Heine, Dysputa, w. 341, tłum. Maria Konopnicka). [przypis edytorski]
wziął w oków (daw.) — zakuł w kajdany. [przypis edytorski]
wziąść (daw.) — dziś popr.: wziąć. [przypis edytorski]
wziątek (daw.) — tu: bagaże. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — postać i sposób poruszania się. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób bycia. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób bycia, zachowanie, maniery. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób bycia, zachowanie, postępowanie. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób bycia, zachowanie. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sposób zachowania. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — styl bycia, sposób zachowania. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — sylwetka i sposób poruszania się. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — zachowanie. [przypis edytorski]
wzięcie (daw.) — zachowanie, sposób bycia. [przypis edytorski]
wziętość (daw.) — popularność. [przypis edytorski]
wziętość (daw.) — powodzenie. [przypis edytorski]
wziętość (daw.) — uznanie, popularność. [przypis edytorski]
wzierać (daw.) — patrzeć, spoglądać (wgłąb), wglądać. [przypis edytorski]
wznijść (daw.) — wzejść. [przypis edytorski]
wzręcz (daw.) — wręcz, wprost. [przypis edytorski]
wzwyczaić się (daw.) — przyzwyczaić się. [przypis edytorski]
wzwyczajony (daw.) — przyzwyczajony. [przypis edytorski]
yachtman (daw., z ang. yachstman) — żeglarz, właściciel jachtu. [przypis edytorski]
źlić się (daw.) — złościć się, gniewać. [przypis edytorski]
źrał a. źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źrałość (daw.) — dojrzałość, dorosłość. [przypis edytorski]
źrały (daw.) — dojrzały, dorosły. [przypis edytorski]
źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źrały (daw., gw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źreć (daw.) — dojrzewać. [przypis edytorski]
źrzały (daw.) — dojrzały, dorosły. [przypis edytorski]
źrzały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źrzenica (daw.) — dziś: źrenica. [przypis edytorski]
źrzenice (daw.) — źrenice. [przypis edytorski]
źwierciadło (daw.) — dziś: zwierciadło. [przypis edytorski]
źwierciadło (daw.) — zwierciadło, lustro. [przypis edytorski]
źwierz-li (daw.) — czy zwierz; dziś popr. pisownia: zwierzli. [przypis edytorski]
żąć (daw.) — ścinać zborze np. sierpem. [przypis edytorski]
żądać kogo o co (daw.) — dziś: żądać co od kogo; prosić kogo o co. [przypis edytorski]
żadną miarą (daw.) — za nic, za żadne skarby. [przypis edytorski]
żadny (daw.) — dziś: żaden. [przypis edytorski]
żadny w to nie łuczy jako święte Pismo uczy (daw.) — nikt nie żyje dokładnie według wskazań Pisma świętego. [przypis edytorski]
żak (daw.) — student. [przypis edytorski]
żak (daw.) — student, uczeń. [przypis edytorski]
żak (daw.) — uczeń a. student. [przypis edytorski]
żak (daw.) — uczeń, student. [przypis edytorski]
żałośliwy (daw.) — żałosny. [przypis edytorski]
żałosno (daw.) — dziś popr.: żałośnie. [przypis edytorski]
żałosny (daw.) — z powodu którego odczuwa się żal. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy; czy też. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy, czy też. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy, czyż, czy rzeczywiście. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy, czyż. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czyż, czyżby. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czyż. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw., gw.) — czy. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — tu: jeśli. [przypis edytorski]
żaliby (daw.) — czy, czyby. [przypis edytorski]
żalić (daw., starop.) — konstrukcja złożona z zaimka pytajnego zali: czy, czyż oraz partykuły -ci (skróconej do -ć) w funkcji wzmacniającej. [przypis edytorski]
żali (daw.) — czy. [przypis edytorski]
żali (daw.) — czyż. [przypis edytorski]
żaliś (…) przybył (daw.) — konstrukcja z partykułą -li- oraz ruchomą końcówką czasownika; znaczenie: czy przybyłeś, czyż przybyłeś. [przypis edytorski]
żali, właśc. zali (daw., starop.) — czy; czyż. [przypis edytorski]
żaliż (daw., starop.) — konstrukcja złożona z zaimka pytajnego zali: czy, czyż oraz partykuły -że (skróconej do -ż) w funkcji wzmacniającej. [przypis edytorski]
żali, zali a. azali (daw.) — czy, czyż; czyżby. [przypis edytorski]
żalnik (daw.) — cmentarz. [przypis edytorski]
żalny (daw.) — żałobny. [przypis edytorski]
żargon (daw., pogard.) — tu: w języku jidysz; w międzywojniu używano tego określenia, odmawiając jidysz rangi pełnowartościowego języka. [przypis edytorski]
żargonowy (daw., pogard.) — tu: w języku jidysz. [przypis edytorski]
żarny (daw.) — gorący. [przypis edytorski]
żarstwa (daw.) — piasek gruboziarnisty. [przypis edytorski]
żartki (daw.) — chyży, żwawy, prędki. [przypis edytorski]
żartko (daw.) — szybko. [przypis edytorski]
żartkość (daw.) — szybkość. [przypis edytorski]
żażec (daw.) — zapalić. [przypis edytorski]
żeby były zbytkom nakłady (daw.) — żeby były pieniądze na zbytki. [przypis edytorski]
żeć (…) wezmą (daw.) — skrócone od: że cię wezmą. [przypis edytorski]
żec (daw.) — palić. [przypis edytorski]
żegawica (daw.) — pokrzywa. [przypis edytorski]
że go nie stało (daw.) — że go brakowało. [przypis edytorski]
żeleźce a. żelezce (daw.) — żelazny przedmiot, pręt, ostrze. [przypis edytorski]
żeleźce (daw.) — grot. [przypis edytorski]
żem go wiózł (daw., gw.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: że go wiozłem. [przypis edytorski]
żem mu winien (daw.) — skrót od: że jestem mu winien. [przypis edytorski]
żem (…) rozumiał się być w raju (daw.) — że sądziłem, iż jestem w raju. [przypis edytorski]
żem tam nie był (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcowką czasownika; inaczej: że tam nie byłem. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać, nieść. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać, popędzać; wyganiać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać. [przypis edytorski]