Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15779 przypisów.
ordynaryjnie (daw.) — zwyczajnie. [przypis edytorski]
ordynaryjność (daw.) — ordynarność, prostactwo. [przypis edytorski]
ordynaryjny (daw.) — ordynarny. [przypis edytorski]
ordynaryjny (daw.) — prosty; prostacki. [przypis edytorski]
ordynat (daw.) — spadkobierca, jedyny dziedzic majątku rodowego. [przypis edytorski]
ordynat (daw.) — właściciel ordynacji: wielkiego, niepodzielnego rodowego majątku ziemskiego, przechodzącego z ojca na syna. [przypis edytorski]
ordynat (daw.) — właściciel ordynacji: wielkiego, niepodzielnego rodowego majątku ziemskiego, przechodzącego z ojca na syna. [przypis edytorski]
ordynek (daw.) — szyk, porządek. [przypis edytorski]
ordynek (daw.) — tu: porządek. [przypis edytorski]
ordynek (daw.) — ustalony porządek. [przypis edytorski]
ordynować (daw.) — przepisywać lekarstwa, udzielać porad lekarskich, przyjmować pacjentów. [przypis edytorski]
orężnie (daw.) — zbrojnie. [przypis edytorski]
Orfeus (daw., z łac. Orpheus) — dziś popr.: Orfeusz, niezrównany tracki śpiewak i poeta, jego muzyka miała poruszać nawet dzikie zwierzęta i uspokajać wzburzone morze. [przypis edytorski]
orfika (daw.) — dziś: orfizm, staroż. grecki nurt religijny o charakterze mistycznym, wywodzący swoje początki od mitycznego poety Orfeusza; charakteryzował się m.in. wiarą w istnienie boskiej i nieśmiertelnej duszy ludzkiej, uwięzionej w ciele, oraz we wcielanie się duszy po śmierci w inne ciała (wędrówka dusz). [przypis edytorski]
orfika (daw.) — orfizm. [przypis edytorski]
orkanny (neol., daw.) — huraganowy; właściwy orkanowi, tj. porywistej wichurze. [przypis edytorski]
ornamenta (daw.) — ornamenty, ozdoby. [przypis edytorski]
orta (daw.) — drobna moneta, bita w wielu europejskich krajach. [przypis edytorski]
orzydle (daw.) — część koszuli pod szyją, przód kołnierza. [przypis edytorski]
oścień (daw.) — zaostrzony kij do popędzania bydła; także widełki do połowu ryb. [przypis edytorski]
ośm (daw.) — dziś: osiem. [przypis edytorski]
ośm (daw.) — osiem. [przypis edytorski]
ośmdziesięcioletni (daw.) — dziś: osiemdziesięcioletni. [przypis edytorski]
ośmdziesięciu (daw.) — dziś: osiemdziesięciu. [przypis edytorski]
ośmkroć sto (daw.) — osiemset. [przypis edytorski]
ośmnaście (daw.) — dziś: osiemnaście. [przypis edytorski]
ośmnastoletni (daw.) — dziś: osiemnastoletni. [przypis edytorski]
ośmnastu (daw.) — dziś: osiemnastu. [przypis edytorski]
oświtnąć (daw.) — zaświtać, rozwidnić się. [przypis edytorski]
osada (daw.) — załoga. [przypis edytorski]
osędzić się (daw.) — zestarzeć; por. sędziwy. [przypis edytorski]
osędzielizna a. sędzielizna (daw.) — szadź lub szron na gałęziach; por. sędziwy (daw.): siwy. [przypis edytorski]
osęka (daw.) — bosak, drzewce z hakiem. [przypis edytorski]
osęka (daw.) — bosak. [przypis edytorski]
osęk (daw.) — drąg zakończony hakiem. [przypis edytorski]
osiągnienie (daw.) — osiągnięcie. [przypis edytorski]
osiąść na koszu (daw.) — doznać zawodu, znaleźć się w kłopotliwej sytuacji. [przypis edytorski]
osiadłość (daw.) — posiadłość, majątek. [przypis edytorski]
osiadłość (daw.) — posiadłość, majątek ziemski. [przypis edytorski]
osiedzieć się (daw.) — pozostać, przetrwać w danym miejscu a. na danym stanowisku. [przypis edytorski]
osieł (daw.) — dziś popr.: osioł. [przypis edytorski]
osiełek (daw.) — osiołek. [przypis edytorski]
osieść (daw.) — dziś: osiąść. [przypis edytorski]
osimsetny a. ośmsetny (daw.) — dziś: osiemsetny. [przypis edytorski]
oskoma (daw.) — apetyt, chęć zjedzenia lub wypicia czegoś. [przypis edytorski]
oskoma (daw.) — apetyt, ochota. [przypis edytorski]
oskoma (daw.) — apetyt, przen.: chęć, ochota na coś. [przypis edytorski]
oskoma (daw., gw.) — apetyt, chęć zjedzenia lub wypicia czegoś. [przypis edytorski]
oskoma (daw.) — ochota, apetyt. [przypis edytorski]
oskominy a. oskoma (daw.) — apetyt. [przypis edytorski]
osława (daw.) — niesława, utrata reputacji. [przypis edytorski]
osława (daw.) — niesława, zła sława. [przypis edytorski]
osława (daw.) — osławienie; utrata reputacji. [przypis edytorski]
osława (daw.) — [tu:] dobra sława [zwykle: zła]. [przypis redakcyjny]
osława (daw.) — zła sława. [przypis redakcyjny]
osławiać (daw.) — obmawiać, rozpowszechniać o kimś złe a nieprawdziwe informacje. [przypis edytorski]
osławiać (daw.) — zniesławiać, oczerniać. [przypis edytorski]
osławować (daw.) — mówić źle o czymś. [przypis edytorski]
osmędzić (daw.) — przypalić, osmalić. [przypis edytorski]
osóbek (daw.) — odosobnienie. [przypis edytorski]
osobistość (daw.) — osoba; osobowość, charakter człowieka. [przypis edytorski]
osobistość (daw.) — osoba; osobowość. [przypis edytorski]
osobistość (daw.) — osoba; osobowość; sprawa osobista. [przypis edytorski]
osobistość (daw.) — osobowość. [przypis edytorski]
osobliwa (daw.) — w domyśle: rzecz, sprawa; dziś raczej: to osobliwe. [przypis edytorski]
osobliwie (daw.) — szczególnie. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
osobliwie (daw.) — zwłaszcza, szczególnie. [przypis edytorski]
osobliwszo (daw.) — dziwnie, niezwykle. [przypis edytorski]
osobliwy (daw.) — szczególny. [przypis edytorski]
osobny (daw.) — tu: osobliwy, szczególny. [przypis edytorski]
osobny (daw.) — tu: samotny, ustronny. [przypis edytorski]
osobny (daw.) — tu: szczególny, osobliwy. [przypis edytorski]
ospalstwo (daw.) — ospałość, skłonność do ciągłego spania. [przypis edytorski]
osromotniony (daw.) — okryty wstydem, hańbą. [przypis edytorski]
ostać (daw.) — zostać. [przypis edytorski]
ostać się (daw.) — przetrwać. [przypis edytorski]
ostalić (daw.) — nadać czemuś własności stali, uczynić stalowym; tu przen.: zahartować. [przypis edytorski]
ostatek (daw.) — tu: reszta, pozostali. [przypis edytorski]
ostatnie (daw.) — ostatni raz. [przypis redakcyjny]
ostawić (daw., gw.) — zostawić. [przypis edytorski]
ostawić (daw.) — zostawić. [przypis edytorski]
ostawiony (daw.) — zostawiony. [przypis edytorski]
ostrów (daw.) — wyspa. [przypis edytorski]
ostrów (daw.) — wyspa; szczególnie porosła roślinnością wyspa na rzece. [przypis edytorski]
ostrokręg a. ostrokrąg (daw.) — stożek, bryła o okrągłej podstawie, zwężająca się stopniowo aż do ostrego wierzchołka. [przypis edytorski]
ostrokręgowy (daw.) — stożkowy, stożkowaty. [przypis edytorski]
ostrow a. ostrów (daw.) — wyspa. [przypis edytorski]
ostrowidz a. ostrowzrok (daw.) — ryś. [przypis edytorski]
ostrzedz (daw.) — dziś: ostrzec. [przypis edytorski]
ostrzegać z ordy (daw.) — bronić przed Tatarami. [przypis edytorski]
ostrzyszki (daw.) — dziś popr. pisownia: ostrzyżki; odpadki; tu: poboczne dochody. [przypis edytorski]
ostydły (daw.) — ostygły. [przypis redakcyjny]
ostygnienie (daw.) — dziś popr.: ostygnięcie. [przypis edytorski]
osuć (daw.) — osypać. [przypis edytorski]
osuć (daw.) — osypać. [przypis redakcyjny]
osuć (daw.) — osypać, tu: otoczyć. [przypis redakcyjny]
osurowiały (daw.) — zdziczały. [przypis redakcyjny]
osuty (daw.) — osnuty, spowity. [przypis edytorski]
osuty (daw.) — osypany, spowity. [przypis edytorski]
osuty (daw.) — otoczony. [przypis redakcyjny]
