Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | celtycki | chemiczny | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | français | Deutsch | polski
Znaleziono 10426 przypisów.
wieżą — dziś popr. forma B. lp: wieżę. [przypis edytorski]
wieżą Eder — tłumaczone niekiedy jako nazwa własna: Migdal Eder. [przypis edytorski]
wieżą — więzieniem. [przypis redakcyjny]
wieża Afeka — πύρος Ἀφεκοῦ. [przypis tłumacza]
wieża Babel — tu: synonim zamętu, bezładu, chaosu. [przypis edytorski]
wieża Babel — tu: zamęt, bezład, chaos. [przypis edytorski]
wieża Babel — w Biblii potężna budowla, wznoszona przez zjednoczoną ludzkość jako znak, dzięki któremu ludzie się nie rozproszą. Bóg sprzeciwił się tym zamiarom, pomieszał budowniczym języki i podzielił przez to ludzi na różne narody. [przypis edytorski]
wieża Babel — według biblijnej opowieści (por. Rdz 11) wieża ta miała w zamierzeniu swych budowniczych sięgać szczytem nieba i stała się symbolem przeciwstawienia się ludzi Bogu. Aby udaremnić ludzkie plany, Bóg pomieszał języki budowniczych, którzy nie mogąc się ze sobą porozumieć, nie mogli także dokończyć budowy. [przypis edytorski]
wieża Babel — wieża z biblijnej opowieści (Rdz 11,1–9); podczas wznoszenia wieży Babel Bóg pomieszał budowniczym języki, dzieląc w ten sposób ludzi na różne narody, a zarazem udaremniając im zjednoczenie się i zbuntowanie przeciw jego potędze. [przypis edytorski]
wieża (daw.) — więzienie. [przypis edytorski]
Wieża Farnese — w rzeczywistości nie istniała w Parmie. [przypis tłumacza]
wieża Farosu — latarnia morska na przybrzeżnej wysepce Faros, w pobliżu Aleksandrii, jeden z siedmiu staroż. cudów świata. Zbudowana za panowania pierwszych Ptolemeuszy (ok. 280–247 p.n.e.), mierzyła ok. 120 m wysokości; na szczycie po zmroku rozpalano ogień, którego światło wzmacniały metalowe zwierciadła. [przypis edytorski]
Wieża Floriańska, zawiana trochę, chwiała się na nogach, jak to uwiecznił Szczygieł w swoim fresku. — tu w tekście umieszczono ilustrację z podpisem:Kabaret szalony do wiersza E. Leszczyńskiego malował K. Sichulski (Z wnętrza cukierni Michalika). [przypis edytorski]
wieża gotycka — wieża Saint–Jacąues, pozostałość po kościele gotyckim, zburzonym w końcu XVIII w. Z wysokiej tej wieży (50 m) rozpościera się piękny widok. [przypis redakcyjny]
Wieża Mariacka — wyższa z dwu wież gotyckiej bazyliki Mariackiej w Krakowie, znajdującej się na placu Mariackim, przy płn.-wsch. narożniku Rynku Głównego; zwana Hejnalicą, gdyż jest z niej grany hejnał mariacki. [przypis edytorski]
wieża oblężnicza — rodzaj ruchomej machiny oblężniczej, używanej do szturmowania murów obronnych. [przypis edytorski]
wieża ona (starop. forma) — ta wieża, owa wieża; tu: wieża Babel. [przypis edytorski]
Wieża Sennaru — wieża Babel, która podług Biblii (Genesis 10,11) zbudowana była w ziemi Sennaar nad Eufratem. [przypis redakcyjny]
wieża — tu: więzienie. [przypis edytorski]
wieża — tu: więzienie; tu: zajednywać wieżę: wyjednywać sobie zamianę wyroku więzienia na inną karę (np. pieniężną). [przypis edytorski]
wieżaty (daw.) — wysoki, jak wieża. [przypis redakcyjny]
wieżę, o której kształcie i wspaniałości pomówię na innym miejscu — p. V, IV, 3. [przypis tłumacza]
wieże a iglice (daw.) — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego; dziś: wieże i iglice. [przypis edytorski]
wieże (daw.) — dziś forma D.lp r.ż.: wieży; tu: więzienie. [przypis edytorski]
wieże — Hippikos, Fazaelowa i Mariammy. [przypis tłumacza]
Wieże Kobiet — Γυναικεῖοι πύργοι; szczątki ich znajdują się dziś jeszcze około Bramy Damaszku (Biehm). Wielkie głazy są bramowane. [przypis tłumacza]
wieże (starop. forma) — dziś D.lp r.ż.: wieży. [przypis edytorski]
wieże (starop. forma) — dziś: D.lp r.ż: wieży. [przypis edytorski]
wieże (starop. forma) — dziś popr. D.lp r.ż.: wieży. [przypis edytorski]
wieże (starop. forma) — dziś popr. D.lp r.ż.: (z) wieży. [przypis edytorski]
wieże (starop. forma) — wieży. [przypis edytorski]
wież (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż; inaczej: wie też, wie tylko. [przypis edytorski]
Wież to pani? — konstrukcja z partykułą -że (skróconą do -ż); inaczej: czy wie to pani? [przypis edytorski]
wież — wie z partykułą pytajną -ż. [przypis edytorski]
wieży odsiadywali — właśc. wieżę odsiadywali; tj. odsiadywali karę więzienia. [przypis edytorski]
wiezę (gw.) — dziś popr.: wiozę. [przypis edytorski]
wiezie wielkość, wielkie rzeczy — Adam Mickiewicz, List do jenerała Skrzyneckiego, Paryż, 23 marca 1842. [przypis edytorski]
wiezione Abissy na sprzedaż — niewolnice abisyńskie [tj. etopskie] sprzedawane na rynkach egipskich. Poeta wspomina o nich dosyć często, zapewniając żartobliwie, że kupi sobie jedną z nich. [przypis redakcyjny]
w „Ifigenii” siostra [zamierza zabić] brata — zob. Eurypides, Ifigenia w Taurydzie 809–830. [przypis tłumacza]
Wigand von Marburg (ok. 1365–1409) — średniowieczny kronikarz niem. opisujący walki Krzyżaków z Prusami i Litwinami. Jego wierszowana kronika, została przełożona na łacinę w XV w. z inicjatywy Jana Długosza. [przypis edytorski]
wig — członek stronnictwa politycznego wigów opozycyjnego wobec absolutystycznych rządów Stuartów w Anglii; stronnictwo to istniało w ang. parlamencie od lat 80 XVII w., a w XIX w. przekształciło się w Partię Liberalną. [przypis edytorski]
wig — członek stronnictwa politycznego wigów, opozycyjnego wobec absolutystycznych rządów Stuartów w Anglii; stronnictwo to istniało w ang. parlamencie od lat 80 XVII w., a w XIX w. przekształciło się w Partię Liberalną. [przypis edytorski]
Wight — wyspa należąca do archipelagu Wysp Brytyjskich, od wybrzeża brytyjskiego oddziela ją cieśnina Solent; jej główne miasta to Newport, Ryde i Cowes. [przypis edytorski]
wigilanci (z ang. vigilant: czujny) — strażnicy obywatelscy. [przypis edytorski]
wigilia (daw.) — dzień poprzedzający; w wigilię: w przeddzień. [przypis edytorski]
wigilia — dzień poprzedzający jakieś wydarzenie; w wigilię: w przeddzień. [przypis edytorski]
wigilia — dzień poprzedzający np. jakieś święto. [przypis edytorski]
wigilia — dzień poprzedzający (szczególnie jakieś święto). [przypis edytorski]
Wigilia Maja — chodzi o Beltane/Beltaine, celtyckie święto początku lata, przypadające na noc pomiędzy ostatnim dniem kwietnia a pierwszym maja. [przypis edytorski]
wigilia nowego (…) roku — noc sylwestrowa. [przypis edytorski]
wigilia — przeddzień, tj. dzień poprzedzający ważne wydarzenie. [przypis edytorski]
wigilia św. Szymona Judy — 27 października. [przypis redakcyjny]
wigilia — tu: czuwanie (w ostatniej wigilii narrator mówi, że historię spisywał nocą). [przypis edytorski]
wigilia — tu: czuwanie (z ang.: vigil). [przypis edytorski]
wigilia (z łac.) — czuwanie. [przypis edytorski]
Wigilie (niem. Vigilien) — utwór napisany przez Przybyszewskiego po niemiecku w r. 1894, a później przetłumaczony przez samego autora na język polski. Dzieło podzielone było na IX części. Tutaj publikujemy fragmenty II części. [przypis edytorski]
wigil — policjant, strażnik miejski w starożytnym Rzymie. [przypis edytorski]
wigoń a. wikunia (łac. Vicugna vicugna) — gatunek południowoamerykańskiego, roślinożernego ssaka parzystokopytnego, najmniejszy przedstawiciel rodziny wielbłądowatych, protoplasta alpaki, spokrewniony z lamą; żyje w Andach, w małych stadach rodzinnych; wizerunek wikunii znajduje się w herbie Peru. [przypis edytorski]
Wigona (w oryg. Vigoryna) — hrabstwo Winchester w Anglii. [przypis redakcyjny]
wigoniowy — wykonany z wigonii, tj. przędzy z sierści wigonia, najmniejszego z wielbłądowatych. [przypis edytorski]
wigor — rzeźwość. [przypis redakcyjny]
wigor — siła żywotna. [przypis edytorski]
wigor — tu: energia. [przypis redakcyjny]
wigoru — siły, mocy. [przypis redakcyjny]
Wigowie — angielska partia polityczna, zwolennicy monarchii konstytucyjnej a przeciwnicy absolutyzmu, funkcjonujący od XVII do XIX wieku. [przypis edytorski]
wigowski — odnoszący się do wigów, brytyjskiego liberalnego stronnictwa, a następnie partii politycznej. [przypis edytorski]
„Wigry” — Batalion „Wigry” powstał w 1943 roku. Skupiał przede wszystkim środowisko byłych instruktorów ZHP, którzy opuścili organizację w maju 1939 r. na znak protestu wobec polityki władz Związku. W 1944 r. jego dowódcą był por./kpt. Eugeniusz Konopacki ps. „Trzaska”. Batalion „Wigry” walczył w powstaniu na Woli, Starym Mieście i w Śródmieściu do samej kapitulacji. [przypis edytorski]
wigwam — namiot indiański. [przypis edytorski]
wigwam — namiot Indian. [przypis edytorski]
wigwam — namiot. [przypis autorski]
wi (gw.) — wie. [przypis edytorski]
W. II (1859–1941) — Wilhelm II, ostatni król Prus i cesarz niemiecki. [przypis edytorski]
Wiieny — właśc. Vienne. [przypis edytorski]
wijatyk (z łac. viaticum: zaopatrzenie na drogę) — wiatyk; komunia święta przyjmowana przez śmiertelnie chorą osobę; ostatni sakrament. [przypis edytorski]
wikariat — godność wikariusza, który zastępuje proboszcza. [przypis edytorski]
wikariusz generalny — duchowny wyznaczony przez biskupa do pomocy w zarządzaniu diecezją jako jego pełnomocnik. [przypis edytorski]
wikariusz — pomocnik proboszcza (księdza przełożonego) w parafii katolickiej, tj. jednostce terytorialnej przyporządkowanej konkretnemu kościołowi. [przypis edytorski]
wikariusz — w kościele protestanckim ksiądz pomocniczy lub duchowny przygotowujący się do ordynacji pastorskiej. [przypis edytorski]
wikariusz — zastępca w Kościele katolickim bądź ewangelickim. [przypis edytorski]
wikary a. wikariusz — ksiądz, będący pomocnikiem proboszcza. [przypis edytorski]
Wikary Wakefieldzki — właśc. pleban z Wakefield, Charles Primrose, bohater powieści irlandzkiego pisarza Olivera Goldsmitha (1728–1774) The Vicar of Wakefield (1766; wyd. pol. pt. Wikary wakefieldzki 1825). [przypis edytorski]
Wikary z Wakefield — powieść Olivera Goldsmitha (1766). [przypis redakcyjny]
Wikary z Wakefieldu — inaczej: Pleban z Wakefieldu, powieść irlandzkiego autora Olivera Goldsmitha, opublikowana w 1766, popularna w erze wiktoriańskiej. [przypis edytorski]
Wikcia — żona Ludwika Lewińskiego, siostrzenica Narcyzy. [przypis redakcyjny]
Wikientij (ros.) — Wincenty. [przypis edytorski]
wiking — rozbójnik skandynawski, uczestnik łupieskich wypraw zdobywczych organizowanych przez drużyny morskie grasujące w VIII–XII w. [przypis edytorski]
wikle (starop. forma) — dziś popr. 3.os.lp cz. teraźn.: wikła; plącze. [przypis edytorski]
wiklinowe plecionki — γέρρα. [przypis tłumacza]
wiklowy — dziś: wiklinowy. [przypis edytorski]
wikt (daw.) — pożywienie. [przypis edytorski]
wikt (daw.) — wyżywienie. [przypis edytorski]
Wiktor Amadeusz II (1666–1732) — władca z dynastii sabaudzkiej, od 1675 książę Sabaudii, od 1720 król Sardynii; abdykował w 1730. [przypis edytorski]
Wiktor Emanuel I (1759–1824) — król Sardynii, abdykował w 1821 na rzecz młodszego brata, Karola Feliksa. [przypis edytorski]
Wiktor Emanuel II (1820–1878) — król Sardynii w latach 1849–1861, po zjednoczeniu Włoch w r. 1861 król włoski. [przypis redakcyjny]
Wiktor Emanuel II (1820–1878) — pierwszy król zjednoczonych Włoch. [przypis edytorski]
Wiktor Hugo — francuski pisarz, poeta, dramaturg i polityk. Jeden z najważniejszych twórców literatury francuskiej i czołowy przedstawiciel romantyzmu francuskiego. Autor poezji, dramatów wierszem i prozą oraz powieści, jak również listów i przemówień politycznych. [przypis edytorski]
Wiktor Hugo (…) sądził, że Torquemada — mowa o Torquemadzie, wydanym w r. 1882 dramacie V. Hugo. [przypis redakcyjny]
wiktorią — dziś popr. forma B.lp: wiktorię. [przypis edytorski]
Wiktoria — bogini zwycięstwa. [przypis edytorski]
wiktoria czudnowska — Wasyl Borysowicz Szeremetiew osaczony przez Stanisława Rewerę Potockiego i Jerzego Lubomirskiego pod Czudnowem, poddał się z całym wojskiem 1 listopada 1660 r. [przypis redakcyjny]
