Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 2924 przypisów.
faktor — pośrednik handlowy, pośrednik w interesach. [przypis edytorski]
faktor — pośrednik. [przypis edytorski]
faktor — pośrednik, stręczyciel. [przypis edytorski]
faktor — pośrednik w interesach. [przypis edytorski]
faktor — [przypis edytorski]
faktorstwo — pośrednictwo w interesach. [przypis edytorski]
faktor — tu: pośrednik. [przypis edytorski]
faktotum (z łac. fac totum: rób wszystko) — totumfacki, prawa ręka, służący do wszystkiego, popychadło. [przypis edytorski]
faktotum (z łac.) — osoba zaufana, spełniająca usługi wszelkiego rodzaju. [przypis edytorski]
Fakultet — tu: Fakultet (Wydział) Medyczny Paryża (Faculté de Médecine de Paris), w 1896 roku zgrupowany z czterema innymi wydziałami paryskimi w nowy Uniwersytet Paryski. [przypis edytorski]
fała (starop.) — chwała; fała bieży: rozchodzi się sława, rozgłos. [przypis edytorski]
fała (starop.) — chwała. [przypis edytorski]
fała (starop.) — chwała; wieliką mu fałę dali: oddali mu cześć, otoczyli go wielką czcią. [przypis edytorski]
Fałat, Julian (1853–1929) — jeden z najwybitniejszych polskich akwarelistów; wśród jego obrazów dominują sceny myśliwskie, dzikie zwierzęta i pejzaże. [przypis edytorski]
Fałat, Julian (1853–1929) — polski malarz, jeden z najwybitniejszych polskich akwarelistów; wśród jego obrazów dominują sceny myśliwskie, dzikie zwierzęta i pejzaże. W latach 1886–1895 pracował na dworze cesarza Wilhelma II. [przypis edytorski]
fał — lina służąca do podnoszenia i opuszczania żagla lub ruchomej części omasztowania bądź wyposażenia statku żaglowego. [przypis edytorski]
fałszowanie monet pięciozłotowych — przedwojenne monety o nominałach 2, 5 i 10 złotych były wybijane ze srebra. [przypis edytorski]
fały — liny służące do podnoszenia żagli lub ruchomych części omasztowania. [przypis edytorski]
falaflem — dziś popr. forma N.: falafelem; falafel: kuliste kotleciki z ciecierzycy smażone w głębokim tłuszczu, popularna arabska potrawa wegetariańska. [przypis edytorski]
falanga — oddział; pierwotnie: oddział bojowy piechoty w staroż. Grecji. [przypis edytorski]
„Falanga” — pismo wydawane przez RNR Falanga (Ruch Narodowo-Radykalny Falanga) w latach 1936–1939. [przypis edytorski]
falanga — typ szyku bojowego piechoty greckiej, w którym ustawioną równolegle do przeciwnika linię bojową stanowiło 8–16 zwartych rzędów hoplitów. [przypis edytorski]
falanga — w staroż. Grecji zwarty szyk ciężkozbrojnej piechoty; dziś przen.: zbity, zwarty szereg ludzi. [przypis edytorski]
falanga — w staroż. Grecji zwarty szyk ciężkozbrojnej piechoty; dziś przen.: zbity, zwarty szereg ludzi; tu: gromada. [przypis edytorski]
falanga — zwarty szyk ciężkozbrojnej piechoty w staroż. Grecji; dziś przen.: zbity, zwarty szereg ludzi. [przypis edytorski]
falanga — zwarty szyk stosowany w staroż. Grecji. [przypis edytorski]
falangista — członek Falangi Hiszpańskiej, faszystowskiego ugrupowania, założonego w 1933; podczas wojny domowej w armii prawicowych rebeliantów przeciwko siłom rządowym służyło 150 tys. falangistów, którzy tworzyli zmilitaryzowane oddziały. [przypis edytorski]
falanstera — popr.: falanster, osiedle zamieszkiwane przez wspólnotę zwaną falangą, forma organizacji zaproponowana przez francuskiego socjalistę utopijnego Charles'a Fouriera (1772–1837) zamiast państwa; na falanster miały się składać obszary rolne, park, zabudowania gospodarcze i obszerny budynek, gdzie żyłoby i wspólnie pracowało półtora tysiąca osób obojga płci i wszystkich potrzebnych wspólnocie profesji. [przypis edytorski]
falanster — forma organizacji mająca zastąpić państwo w wizji francuskiego socjalisty utopijnego Charles'a Fouriera (1772–1837), wielki internat, gdzie żyłoby i pracowało wspólnie półtora tysiąca osób obojga płci i wszystkich potrzebnych społeczeństwu profesji. [przypis edytorski]
falanster — forma organizacji mająca zastąpić państwo w wizji francuskiego socjalisty utopijnego Charles'a Fouriera (1772–1837), wielki internat, gdzie żyłoby i pracowało wspólnie półtora tysiąca osób obojga płci i wszystkich potrzebnych społeczeństwu profesji. [przypis edytorski]
falanster — osiedle zamieszkiwane przez wspólnotę zwaną falangą, forma organizacji zaproponowana przez francuskiego socjalistę utopijnego Charles'a Fouriera (1772–1837) zamiast państwa; na falanster miały się składać obszary rolne, park, zabudowania gospodarcze i obszerny budynek, gdzie żyłoby i wspólnie pracowało półtora tysiąca osób obojga płci i wszystkich potrzebnych wspólnocie profesji. [przypis edytorski]
fala Trytona w swej libijskiej dziedzinie — Jeziorem Trytońskim (gr. Τριτωνίδα λίμνην, łac. lacus Tritonis), od imienia morskiego boga Trytona, syna Posejdona i Amfitryty, nazywano w tekstach starożytnych wielki zbiornik słodkowodny w staroż. Libii, zapewne w ob. południowej Tunezji, obecnie nieistniejący. Jednym z epitetów Ateny było Tritonia a. Tritonis, wiązane z miejscem jej narodzin, którym miały być brzegi tego jeziora. [przypis edytorski]
falbonki — dziś popr.: falbanki. [przypis edytorski]
Falb, Rudolf (1838–1903) — zajmował się trzęsieniami ziemi, meteorologią, astronomią i językoznawstwem. Twórca teorii, że księżyc wpływa na podziemne ruchy lawy, co powoduje trzęsienia ziemi i wybuchy wulkanów, odrzuconej przez społeczność naukową jeszcze za jego życia. [przypis edytorski]
falcgraf — palatyn reński, jeden z elektorów Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. [przypis edytorski]
falcgraf reński (daw.) — elektor palatynatu reńskiego, historycznej krainy w zachodnich Niemczech na zachód od Renu. [przypis edytorski]
Falc — Palatynat, państwo wchodzące w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego, istniejące od średniowiecza do r. 1777. obecnie jest to część kraju związkowego Nadrenia-Palatynat. [przypis edytorski]
falę, proszę (starop.) — forma imiesłowowa: chwaląc, prosząc. [przypis edytorski]
falena (wł.) — ćma. [przypis edytorski]
falendysz (z niderl. vijn londisch: doskonały londyński) — tkanina wysokiej jakości (początkowo nazywano tak tylko wełniane sukno angielskie). [przypis edytorski]
falern a. falerno — wino z południowej Italii. [przypis edytorski]
Horacy, Wybrane utwory, Pieśń II, 3 (Aequam memento rebus in arduis...)
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
falerneńskie wino — gatunek wina uważany za najlepszy w starożytności. [przypis edytorski]
falerneńskie wino — wino z okolic Neapolu. [przypis edytorski]
falern — mocne, złociste wino włoskie, cenione przez starożytnych Rzymian. [przypis edytorski]
falerno — rodzaj włoskiego wina. [przypis edytorski]
falerno (wł., z łac.) — mocne, złociste wino włoskie, cenione przez starożytnych Rzymian. [przypis edytorski]
falerno (z łac.) — najlepsze wino starożytnej Italii. [przypis edytorski]
falern — ulubione wino staroż. Rzymian. [przypis edytorski]
Faleron — najstarszy port staroż. Aten, położony nad Zat. Sarońską, ok. 5 km na płd.-zach. od Akropolu; po rozbudowie przez Temistoklesa portu w Pireusie (pocz. V w. p.n.e.) stracił znaczenie. [przypis edytorski]
fale, skąd twój ród (mit. rzym.) — o Wenerze jako tej, która wynurzyła się z piany morskiej. [przypis edytorski]
falić (starop.) — chwalić. [przypis edytorski]
faliszować (z ang. foolish) — uważać za głupiego. [przypis edytorski]
Falk — bohater powieściowej trylogii Przybyszewskiego Homo Sapiens. [przypis edytorski]
Falkenberg, Paul (1848–1925) — niemiecki botanik. [przypis edytorski]
Fal Ksantu, Symoentu — Ksantus (Skamander) i Symoent, rzeki w Troadzie. [przypis edytorski]
fallacia non causae ut causae (łac.) — potraktowanie czegoś, co nie jest przyczyną, jako przyczyny. [przypis edytorski]
Fallières, Armand (1841–1931) — francuski polityk, prezydent Senatu (od 1899), premier (1883) i prezydent Francji (1906–1913). [przypis edytorski]
Fallopiusz, właśc. Falloppio, Gabriele (1523–1562) — lekarz, wybitny badacz ludzkiej anatomii, gł. budowy głowy; wykładowca anatomii w Ferrarze i Pizie, od 1551 prowadził katedrę anatomii i chirurgii w Padwie. [przypis edytorski]
fallus — członek męski, zwłaszcza jako symbol płodności lub seksualności. [przypis edytorski]
falmi — dziś: falami. [przypis edytorski]
falsch gesungen (niem.) — fałszywie zaśpiewane, sfałszowane. [przypis edytorski]
false (ang.) — fałszywy; rzekomy. [przypis edytorski]
false (łac.) — błędnie, mylnie (słowo, którym dawniej w dokumentach urzędowych poprzedzano alternatywną, ale błędną wersję nazwiska, pod jaką dana osoba mogła występować w różnych dokumentach); w jęz. ang. false jest przymiotnikiem i oznacza fałszywy, nieprawdziwy. [przypis edytorski]
falset — nienaturalnie wysoki głos męski. [przypis edytorski]
falset — tu: nienaturalnie wysoki, piskliwy głos. [przypis edytorski]
falset — wysoki głos męski. [przypis edytorski]
Falsgrafstwo — Palatynat, państwo wchodzące w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego, istniejące od średniowiecza do r. 1777. obecnie jest to część kraju związkowego Nadrenia-Palatynat. [przypis edytorski]
falsi christiani trans Albeam (łac.) — fałszywi chrześcijanie za Łabą. [przypis edytorski]
Falstaff — fikcyjna postać ze sztuk Szekspira o Henryku IV i w Wesołych kumoszkach z Windsoru: stary, otyły szlachcic, rubaszny, gadatliwy i dowcipny opój. [przypis edytorski]
Falstaff — fikcyjna postać ze sztuk Szekspira: otyły szlachcic, przechwalający się, gadatliwy i dowcipny opój; przepiwszy pieniądze, za które miał zaciągnąć żołnierzy, zwerbował w zamian „urwiszów dziesięć razy obszarpańszych od starej, połatanej chorągwi” (Henryk IV, akt IV, scena 2, tł. L. Ulrich). [przypis edytorski]
Falstaff — fikcyjna postać ze sztuk Szekspira: stary, otyły szlachcic, rubaszny, gadatliwy i dowcipny opój. [przypis edytorski]
Falstaff, Jagon, Kaliban — fikcyjne postacie ze sztuk Szekspira; Falstaff ze sztuk o Henryku IV i z Wesołych kumoszek z Windsoru: stary, otyły szlachcic, rubaszny, gadatliwy i dowcipny opój; Jagon z Otella: intrygant, za sprawą którego Otello niesłusznie posądza swoją żonę o cudzołóstwo i staje się obsesyjnie zazdrosny; Kaliban z Burzy: dziki, zdeformowany syn wiedźmy. [przypis edytorski]
Falstaff, John — fikcyjna postać ze sztuk Shakespeare'a o Henryku IV i w Wesołych kumoszkach z Windsoru; otyły, tchórzliwy, rubaszny, gadatliwy i dowcipny opój jest towarzyszem młodego księcia Henryka, który zostanie w przyszłości królem Anglii, Henrykiem V. [przypis edytorski]
Falstaff — żołnierz samochwał ze sztuk Williama Shakespeare'a. [przypis edytorski]
Falun — szwedzkie miasto i gmina, położone w w regionie Dalarna. [przypis edytorski]
fama — pogłoska. [przypis edytorski]
fama — pogłoska; rozgłos. [przypis edytorski]
fama — sława. [przypis edytorski]
fama (z łac.) — rozgłos. [przypis edytorski]
famdiumondy — zapis spolszczonej wymowy wyrażenia fr.: femmes du monde: kobiety światowe, kobiety z towarzystwa. [przypis edytorski]
fameux filou (fr.) — sławny oszust. [przypis edytorski]
famieliant (gw.) — familiant, członek rodziny. [przypis edytorski]
famielija (gw.) — rodzina. [przypis edytorski]
famiglia de Indios — rodziny Indian. [przypis edytorski]
familią — dziś popr. forma B. lp: familię. [przypis edytorski]
familia in pleno — rodzina w całości. [przypis edytorski]
familia (łac.) — rodzina. [przypis edytorski]
familia (łac.) — w staroż. Rzymie: domownicy, ogół osób podległych panu domu, w szczególności służba, niewolnicy domowi. [przypis edytorski]
Familia — nazwa stronnictwa utworzonego w XVIII w. przez rodzinę Czartoryskich i magnatów z nią spokrewnionych. [przypis edytorski]
familiant — członek dobrej szlacheckiej rodziny. [przypis edytorski]
familiant — członek rodziny. [przypis edytorski]
familiant — członek rodziny; tu: skoligacony z wielkimi rodami szlacheckimi. [przypis edytorski]
familiant (daw.) — członek rodziny. [przypis edytorski]
familiantka (daw.) — kobieta z familii, krewna. [przypis edytorski]
familiant — szlachcic z bogatego i wpływowego rodu. [przypis edytorski]
familiant (z łac.) — domownik (tu: stanowisko w Świętej Inkwizycji). [przypis edytorski]
familiant (z łac.) — tu: przyjaciel. [przypis edytorski]
familiarnie — poufale, tak jak w rodzinie (z łac.: familia). [przypis edytorski]
familia — rodzina. [przypis edytorski]
familias principales (hiszp.) — główne rodziny. [przypis edytorski]
